Τις προάλλες, πήρε το μάτι μου ένα βιβλίο με τίτλο «Το υπόγειο» ανάμεσα σε άλλα βιβλία που έχω στο σπίτι.
Μου κίνησε την περιέργεια, γιατί, αν και το είχα αρκετό καιρό, και δεν μπορούσα να θυμηθώ ποιος μου το έδωσε και πότε, δεν το είχα διαβάσει ακόμη, όπως είχα κάνει με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα βιβλία μου.
Συγγραφέας του βιβλίου ήταν ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς της κλασικής λογοτεχνίας.
Αφού το είχε γράψει ο ίδιος ο μεγάλος Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, ήμουν πολύ περίεργος να μάθω τι έλεγε το βιβλίο.
Πλοκή
Σε όλο το βιβλίο, ο «Άνθρωπος από τα υπόγειο» μιλά συνεχώς για τις προσωπικές του ανησυχίες, ανασφάλειες, και προβληματισμούς, τα οποία περιγράφει με έναν λεπτό φιλοσοφικό τρόπο.
Ο Ντοστογιέφσκι δεν θα δώσει ποτέ στον αναγνώστη του "μασημένη τροφή". Ο αναγνώστης πρέπει να βάλει το μυαλό του να εργαστεί σκληρά – μερικές φορές, ακόμη και "υπερωρίες" – για να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που κρύβονται στην αφήγηση του ήρωα.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα, αφού απαιτεί από τον αναγνώστη να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος και να δίνει όλη του την προσοχή στον ειρμό της σκέψης του ήρωα, καθώς αυτό είναι δύσκολο μερικές φορές.
Στην πραγματικότητα, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο ήρωας, πρόκειται για έναν πυρετώδη μονόλογο χωρίς προφανή σκοπό και κατεύθυνση. Ή μήπως όχι;
Μέσα από την εσωτερική του πάλη, ο «Άνθρωπος από τα υπόγειο» μεταφέρει σημαντικά υποσυνείδητα μηνύματα.
Αυτά τα μηνύματα μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην φαίνεται να κρύβουν πολλά.
Όμως, όπως ακριβώς ένα σύντομο λεξικό, το οποίο είναι ολοκληρωμένο, αλλά όχι τόσο αναλυτικό, όσο ένα πλήρες λεξικό, τα σύντομα, πυκνά, και χαώδη μηνύματα του βιβλίου μπορεί να αντιμετωπιστούν από τον αναγνώστη ως λήμματα λεξικού που μπορεί να οδηγήσουν σε μακροσκελείς αναλύσεις και συζητήσεις πάνω σε σοβαρά θέματα και ζητήματα, με την προϋπόθεση ότι δίνεται ο απαραίτητος χρόνος και προσοχή σε κάθε μεμονωμένο μήνυμα.
Έτσι, ο αναγνώστης δεν πρέπει να κρίνει εσφαλμένα το βιβλίο από το μέγεθός του.
Το σκηνικό του βιβλίου, το οποίο είναι η Ρωσία του δέκατου ένατου αιώνα, σε συνδυασμό με το υπόβαθρο του ήρωα, ως πρώην δημόσιου υπαλλήλου που κληρονόμησε μια περιουσία και αποσύρθηκε σε ένα υπόγειο διαμέρισμα, είναι βασικές πτυχές που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της πλοκής.
Μου κίνησε την περιέργεια, γιατί, αν και το είχα αρκετό καιρό, και δεν μπορούσα να θυμηθώ ποιος μου το έδωσε και πότε, δεν το είχα διαβάσει ακόμη, όπως είχα κάνει με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα βιβλία μου.
Συγγραφέας του βιβλίου ήταν ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς της κλασικής λογοτεχνίας.
Αφού το είχε γράψει ο ίδιος ο μεγάλος Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, ήμουν πολύ περίεργος να μάθω τι έλεγε το βιβλίο.
Πλοκή
Σε όλο το βιβλίο, ο «Άνθρωπος από τα υπόγειο» μιλά συνεχώς για τις προσωπικές του ανησυχίες, ανασφάλειες, και προβληματισμούς, τα οποία περιγράφει με έναν λεπτό φιλοσοφικό τρόπο.
Ο Ντοστογιέφσκι δεν θα δώσει ποτέ στον αναγνώστη του "μασημένη τροφή". Ο αναγνώστης πρέπει να βάλει το μυαλό του να εργαστεί σκληρά – μερικές φορές, ακόμη και "υπερωρίες" – για να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που κρύβονται στην αφήγηση του ήρωα.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα, αφού απαιτεί από τον αναγνώστη να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος και να δίνει όλη του την προσοχή στον ειρμό της σκέψης του ήρωα, καθώς αυτό είναι δύσκολο μερικές φορές.
Στην πραγματικότητα, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο ήρωας, πρόκειται για έναν πυρετώδη μονόλογο χωρίς προφανή σκοπό και κατεύθυνση. Ή μήπως όχι;
Μέσα από την εσωτερική του πάλη, ο «Άνθρωπος από τα υπόγειο» μεταφέρει σημαντικά υποσυνείδητα μηνύματα.
Αυτά τα μηνύματα μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην φαίνεται να κρύβουν πολλά.
Όμως, όπως ακριβώς ένα σύντομο λεξικό, το οποίο είναι ολοκληρωμένο, αλλά όχι τόσο αναλυτικό, όσο ένα πλήρες λεξικό, τα σύντομα, πυκνά, και χαώδη μηνύματα του βιβλίου μπορεί να αντιμετωπιστούν από τον αναγνώστη ως λήμματα λεξικού που μπορεί να οδηγήσουν σε μακροσκελείς αναλύσεις και συζητήσεις πάνω σε σοβαρά θέματα και ζητήματα, με την προϋπόθεση ότι δίνεται ο απαραίτητος χρόνος και προσοχή σε κάθε μεμονωμένο μήνυμα.
Έτσι, ο αναγνώστης δεν πρέπει να κρίνει εσφαλμένα το βιβλίο από το μέγεθός του.
Το σκηνικό του βιβλίου, το οποίο είναι η Ρωσία του δέκατου ένατου αιώνα, σε συνδυασμό με το υπόβαθρο του ήρωα, ως πρώην δημόσιου υπαλλήλου που κληρονόμησε μια περιουσία και αποσύρθηκε σε ένα υπόγειο διαμέρισμα, είναι βασικές πτυχές που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της πλοκής.
Category
📚
Learning