Πατρώνυμο. Μια οικογένεια με ερμητικά κλεισμένο το μυστικό της. Ένα δράμα που παιζόταν από ένα πατέρα αφέντη και μια μάνα αφημένη στη μοίρα της. Μια καταδίκη ετών για τα δύο τους παιδιά. Να γίνονται μάρτυρες της βαναυσότητας του πατέρα τους.
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00Τὸ πρόγραμμα ποὺ ἀκολουθῇ εἶναι κατάλληλὸ γιὰ ἄνω τῶν δεκαέξι ἐτῶν.
00:30Φεύγε! Φεύγε!
01:01Μιχαλάκη...
01:04Τι έγινε...
01:31Φεύγε!
01:34Φεύγε!
01:37Εἴη ἡ διὰχειρίστρια τῆς πολυκατοικίας.
01:39Ἡ οἰκογένεια Πεφάνη μετακόμισε πρὶν ἀπὸ τέσσερα περίπου χρόνια
01:43στὸ ἀκριβὸς ἀπὸ πάνω διαμέρισμα ἀπὸ τὸ δικό μου.
01:50Πέρα ἀπὸ τὴν ἀλήθεια ποὺ βλέπεις,
01:52πέρα ἀπὸ τὴν ἀλήθεια ποὺ ακούς,
01:54ποὺ διαβάζεις, ποὺ αισθάνεσαι,
01:57πέρα ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τοῦ θήτη καὶ τοῦ θύματος,
02:00υπάρχει καὶ μία ἄλλη ἀλήθεια.
02:02Όταν ὁ ἄνθρωπος ξεπερνάει τὰ ὀριά του
02:05καὶ ὁ χρόνος χάνει τὴν σημασία του,
02:08όταν ἡ στιγμή γίνεται μία ὁλόκληρη ζωή,
02:11μία λεπτή κόκκινη γραμμή,
02:13καὶ ὅλα ενώνουν
02:15καὶ τὸ τέλος συναντάει τὴν ἀρχή,
02:19αὐτὸς εἶναι ὁ κόκκινος κύκλος.
02:32Έτυχε ποτέ ν' ακούσετε καυγάδες, σακομούς...
02:35Σχεδόν κάθε μέρα.
02:37Εγώ αργάζομαι το πρωί.
02:39Γυρίζω μετά τις δυόμιση το μεσημέρι,
02:41την ώρα που επιστρέφουν τα παιδιά από το σχολείο.
02:44Η κυρία Πεφάνη πάντα τους περίμενε.
02:46Ο κύριος Πεφάνης συνήθως γύριζε αργά το απόγευμα.
03:17Φτάνει.
03:27Πού είσαι?
03:28Στην κουζίνα.
03:29Έλα εδώ.
03:31Ψόλεπτον.
03:32Πάω στο πανικό το ψυγείο.
03:34Το ψυγείο και ο μαλάκιες που λες τώρα.
03:40Είμαι σκία κανένας που λέει μαλάκες.
03:42Σκύψε τώρα και εμάς για σένα.
03:44Σκύψε!
03:45Μην κάνει! Μην με πονάει!
03:47Σκάψε!
03:48Μην κάνει! Είναι το παιδί μέσα!
03:50Λάζει να βλέπει, να μαθαίνει πως θα έχει σκάψει στα καμούρια σου, παρακλησμένη!
03:55Φεύγε!
03:56Το δράκτο σου!
03:58Φεύγε!
03:59Φεύγε! Άσε! Φεύγε!
04:16Τι έγινε παιδιά?
04:17Καλά, καλά!
04:20Να μη χαλπάμε!
04:22Ναι, καλά παιδιά!
04:24Τι έγινε, πώς τα πήγες σήμερα?
04:25Καλά, καλά!
04:26Και με την ορθογραφία?
04:27Δυο ελόθια έκανα!
04:29Μπράβο αγόρι μου!
04:31Καλημέρα Στέλλα!
04:33Καλημέρα Κατερίνα!
04:40Τι έπαθες?
04:43Χτύπησα στο δουλειάβι της κουζίνας! Δεν είναι τίποτα, θα περάσει!
04:48Φεύγε!
04:50Φεύγε!
04:51Φεύγε!
04:52Φεύγε!
04:53Φεύγε!
04:54Φεύγε!
04:55Φεύγε!
04:56Φεύγε!
04:57Φεύγε!
04:58Φεύγε!
05:00Και μετά τι, Στέλλα?
05:01Όταν θα σου είχε σπάσει το χέρι, όταν θα σου είχε βγάλει το νόμο, τότε τι?
05:05Δεν σε καταλαβαίνω!
05:11Σας ακούω, Στέλλα!
05:13Κάθε φορά σας ακούει όλη η πολυκατοικία!
05:15Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου!
05:16Το ό,τι κάνω εγώ στο σπίτι είμαι ο δικός μου λογαριασμός!
05:18Κάνε καλά!
05:19Σκέψου εσένα!
05:20Τα παιδιά σου!
05:29Φεύγε!
05:45Ήχθη να τροφείω!
05:46Ήχθη...
05:49Ήχθη...
05:50Με υψλόν!
05:52Με υψλόν, μπράβο!
05:54Με υψλόν...
05:57Ήχθη...
05:59Με υψλόν...
06:02Κοντεύετε, να ζεσταίνει το φαγητό!
06:04Τώρα, τώρα σε λίγο!
06:06Μαμά, να σε δείξω τι βάδι μου σου πήρα σήμερα!
06:09Ναι, αγόρι μου!
06:11Στέλλα!
06:14Στέλλα!
06:15Μπράβο!
06:17Ναι, αγόρι μου, να τελειώσουμε αν είσαι!
06:19Βάλε μια θάλασσα!
06:21Ναι, βέβαια!
06:22Φύγε, φύγε!
06:23Φύγε, φύγε!
06:24Φύγε, φύγε!
06:25Τρώω το φίλο...
06:28Φίλο...
06:30Σηκωθείτε!
06:31Τρώμε!
06:53Φύγε!
07:14Είμαι παιδοψυχολόγος και συνεργάζομαι με το Υπουργείο Παιδείας.
07:17Η δουλειά μου είναι να μπαίνω σε μια αίθουσα σαν επισκέπτης παρατηρητής
07:20και να παρακολουθώ τα παιδιά.
07:22Πώς γνωρίσατε τον Μιχάλη Πεθάνη?
07:25Ήταν σε μία από τις τάξεις.
07:27Καθόταν σιωπηλός και την περισσότερη ώρα ήταν αφιερημένος.
07:30Όταν σήκωνε το χέρι του ήταν μόνο για να πάει στην τουαλέτα.
07:33Κάτι που προκαλούσε μια σχετική θυμιδία ανάμεσα στους συμμαθητές του.
07:43Όπως αργότερα έμαθα ήταν πλέον δεδομένο
07:45ότι σε κάθε ώρα ο Μιχάλης θα πήγαινε τουλάχιστον μια φορά στη τουαλέτα.
07:49Εσείς πώς το ερμηνεύετε αυτό?
07:53Κατά τη γνώμη μου ο Μιχάλης ανήκει σε μια κατηγορία παιδιών
07:56που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
07:58Τα οποία συνήθως προέρχονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
08:02Ήρθατε σε επικοινωνία με τους γονείς του?
08:05Προσπάθησα επανειλημμένως αλλά δεν με δέχτηκαν ποτέ.
08:08Κώστα...
08:11Κώστα...
08:15Τι έγινε ο Μιχάλης?
08:17Δεν το παράλαβα καμιά φορά.
08:20Δε σου πω ρε να μην πιεις νερό πριν κοιμηθείς.
08:23Δεν μιλώ πια. Στορκίζομαι.
08:29Και τώρα τι σε κάνει?
08:31Δε θέλω να το ξαναδεί η μαμά.
08:34Δε θα το δει. Μη σε νοιάζει.
08:37Έλα.
08:39Κοιμήσου.
08:41Κοιμήσου εδώ.
08:45Κοιμήθηκε.
08:47Άντε κοιμήθηκε.
09:01Άσε.
09:03Ας σου μάρει.
09:12Άσε γαμώ.
09:13Κάτσε, γράμμα!
09:17Κάτσε, γράμμα!
09:43Κάτσε, γράμμα!
10:13Θερμοκρασία γκρεφους
10:43Ο φίλος μας Φοντακούλιας έγραψε προ πω.
10:46Ενώ η Δεσποινής πάλι βρήκε δικό της θεόρυμα.
10:51Ο κύριος Μαρινάκης εδώ.
10:56Έξι σελίδες από αναπόδεικτα μαθηματικά που δεν έχουν εφαγηθεί ακόμα.
11:00Όμως ανάμεσα στους τυφλούς έχουμε και δύο μονοφθαλμούς.
11:07Η Δεσποινής Μπασάκη.
11:10Συγχαρητήρια.
11:12Και ο Πεφάνης.
11:14Συγχαρητήρια.
11:17Εσείς οι δυο θα εκπροσωπήσετε το σχολείο στο μαθηματικό διαγωνισμό.
11:41Συγχαρητήρια.
11:45Συγχαρητήρια.
11:49Συγχαρητήρια.
11:53Συγχαρητήρια.
11:57Συγχαρητήρια.
12:01Συγχαρητήρια.
12:05Συγχαρητήρια.
12:09Συγχαρητήρια.
12:13Συγχαρητήρια.
12:17Συγχαρητήρια.
12:21Συγχαρητήρια.
12:25Συγχαρητήρια.
12:29Συγχαρητήρια.
12:33Συγχαρητήρια.
12:37Για να σταμάτα.
12:49Για να σου πω...
13:07Πρέπει να φύγω.
13:37Πάμε να φύγουμε.
14:07Πάμε να φύγουμε.
14:37Δεν είναι μέσα στην ύλη σου.
14:39Δεν έχει σχέση με τα μαθήματά σου.
14:41Δεν επηρεάζει καν την παθημολογία σου.
14:43Είναι εκτός σχολείου.
14:45Μα... Με τον διελέξανε από ολοτολίκιο.
14:47Εσύ βουλωστό! Με τον ποιό που μιλάω!
14:52Λοιπόν.
14:53Δεν παθημολογίζεις για το σχολείο.
14:55Χάνεις ένα ολόκληρο πρωινό.
14:57Αρνείς να βοηθείς η συστήθειά σου.
15:00Μου αντιμιλάς και δεν με αφήνεις να φάω με την ησυχία σου.
15:03Ποτέ δεν σου ζήτησα τίποτα!
15:06Κάθε φορά μας βάζεις τις φωνές!
15:09Έχω βαρεθεί τις φωνές σου, μ' ακούς!
15:11Τι άλλο θες από εμάς, ε!
15:14Σε ποιο μιλάς έτσι, ρε κόλλα μου.
15:17Σε ποιον πιστεύεις τη φωνή σου.
15:19Η πουτάνα η μάνα στον Αθήνε, αυτά, ε!
15:21Θα πάω να καθαρίσεις την αποθήκη με τη γλώσσα!
15:24Ακούς! Ακούς!
15:27Μια μέρα...
15:29Μια μέρα θα σε σκοτώσω.
15:31Δεν άκουσα τι είπες!
15:33Μια μέρα θα σε σκοτώσω.
15:35Ρε, άντε χάσου από εδώ μέρα!
15:36Πήγαινε πίσω!
15:38Δεν έχει άλλο φαΐ!
15:40Κόλλησε!
15:48Τον άκουσα να το λέει καθαρά, κύριε Πάριε.
15:50Τον άκουσα με τα αυτιά μου.
15:52Εγώ μια μέρα εσένα θα σε σκοτώσω.
15:54Το είχε βάλει από καιρό στο μυαλό του το κάθαρμα να σκοτώσω τον αδερφό μου.
15:57Ο αδερφός μου θυσιαζόταν για την οικογένειά του, αλλά αυτοί δεν καταλάβαιναν τίποτα.
16:00Και αυτή που κάνει την Παρθένα η μάνα του, αυτή είναι που τους κατέστρεψε όλους.
16:05Αυτός ο δολοφόνος, ο πατροκτόνος!
16:13Χτυπάνε, άνοιξε!
16:20Καλησπέρα σας, η κυρία Πεφάνη.
16:22Μάλιστα.
16:24Ποιος είναι?
16:30Κύριος Πεφάνης.
16:32Μάλιστα, τι θέλατε.
16:33Είμαι ο Απόστολος Δράμαλης, ο καθηγητής του Κώστας στα Μαθηματικά.
16:36Ναι, ξέρω ποιος είστε. Τι θέλετε.
16:38Μήπως θα μπορούσαμε να περάσουμε λίγο μέσα, θέλουν να μιλήσουμε.
16:41Έρχεστε απροειδοποίητα. Ό,τι είναι να πούμε, να το πούμε εδώ, να τελειώνουμε.
16:45Ναι, βέβαια, έχετε δίκιο. Ήρθα σε ακατάλληλη ώρα.
16:48Όμως πρόκειται για τον Κώστα και για τον αυριανό διαγωνισμό.
16:51Ο Κώστας δεν θα έρθει. Έχει οικογενειακές υποχρεώσεις.
16:54Δεν σας το είπε.
16:56Πώς μου το είπε.
16:59Όπως μου εξήγησε και τους λόγους.
17:01Παρ' όλα αυτά θα ήθελα να σας ζητήσω μια χάρη.
17:04Να κάνετε μια μικρή παραχώρηση και να τον αφήσετε αύριο να έρθει μαζί μας.
17:08Είναι μεγάλη τιμή για το σχολείο, ξέρετε.
17:10Ακούστε, κύριε Δράμαλη.
17:13Εσείς κάνετε ό,τι νομίζετε ότι είναι σωστό για το σχολείο σας.
17:16Και εγώ κάνω ό,τι νομίζω ότι είναι σωστό για την οικογένειά μου και για το παιδί μου.
17:20Όταν λέμε όχι, είναι όχι.
17:22Χάνετε το χρόνο σας και σπαταλάτε και το δικό μας.
17:25Αν είναι για το οικονομικό...
17:26Καληνύχτα, κύριε.
17:42Καληνύχτα, κύριε.
18:05Αμά.
18:12Αμά.
18:22Αμά.
18:35Δέχτε σε εσείς τα μάτια.
18:42Σώπα.
18:47Σώπα, σώπα.
18:54Σώπα.
18:56Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι.
18:59Και τώρα τι έχω.
19:01Μάμη.
19:03Μάμη.
19:04Μάμη.
19:06Τι φοβάσαι.
19:10Πες μου, τι θες να κάνω.
19:12Να αναπαρατήσω το σχολείο.
19:17Να βρω δουλειά, να φύγουμε από εδώ μέσα.
19:21Δεν μπορώ να σε βλέπω άλλο έτσι.
19:34Ήξερα ότι είχε προβλήματα στο σπίτι.
19:38Όταν έχεις να κάνεις με παιδιά, καταλαβαίνεις τα σημάδια.
19:42Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από αυτά τα προβλήματα.
19:48Τι εννοείται.
19:52Δεν τα χρησιμοποίησε στα δικαιολογία.
19:57Ήταν επιμελής, έφερνε τις εργασίες του.
20:01Πάντα μου έδινε την εντύπωση ότι είχα να κάνω με ένα όριμο άτομο.
20:07Και δεν μιλάω βέβαια για τους σοβαροφανείς μαθητές οι οποίοι θέλουν να φαίνονται μεγαλύτεροι.
20:13Βέβαια.
20:16Ο Κωνσταντίνος...
20:19Ακόμα και σε αυτή την ηλικία είχε να επιδείξει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
20:24Και για τη σχέση του με τον πατέρα του, τι γνωρίζεται.
20:27Ρεφάνη.
20:30Θα σου μιλήσω για μια στιγμή.
20:34Είδα το μηχανογραφικό, τη δήλωση που έκανα στις σχολές σου.
20:37Έχεις δηλώσει μόνο Αθήνα.
20:40Δεν θα ήταν πιο έξυπνο να δηλώσεις κι άλλες πόλες.
20:44Άρα, βέβαια, το πρόβλημα είναι το ότι βρισκόμαστε μόνο στην Αθήνα.
20:49Δεν είχα δηλαδή και νοημοσύνη να δεις με αυτό το πρόβλημα.
20:52Αν εσύ καν είσαι μήπωρος, δεν μπορείς να το πεις.
20:54Είμαστε σίγουροι ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα λεφτά, αλλά και το πρόβλημα είναι και το πρόβλημα της οικογένειάς πόλης.
21:01Μπορείς να είσαι δυνατόν στα μαθηματικά, αλλά ούτε η χημεία ούτε η έκθεση είναι τα γερά σου χαρτιά.
21:07Γιατί βάζεις τόσο ψηλά τον πύχη?
21:10Γιατί δεν μπορώ να είμαι πουθενά αλλού παρά μόνο στην Αθήνα.
21:14Αν είναι να περάσω σε κάποια σχολή, πρέπει να είναι εδώ.
21:18Αν είναι το οικονομικό, υπάρχουν και άλλες λύσεις.
21:20Δεν είναι μόνο τα λεφτά, δεν γίνεται.
21:22Α, γιατί? Γιατί να ψαλιδίζεις μόνος τα φτερά σου.
21:26Δεν ψαλιδίζω μόνος μου τα φτερά μου.
21:29Απλώς...
21:31Πώς νομίζετε ότι θα μου φαινόταν αν περνούσα σε κάποια σχολή, στον Ιράκλειο ή στην Πάντρα,
21:36και ήξερα εκ των προτέρων ότι δεν θα πάω.
21:39Όλη αυτή η χαρά και ο ενθουσιασμός θα ήταν άχρηστη.
21:42Πώς το λες αυτό, ε?
21:44Πού είναι τα ονειρά σου? Πού είναι τα τσαμπουκά σου?
21:47Ο τσαμπουκάς μου?
21:50Τι να τον κάνω το τσαμπουκά.
21:52Ξέρετε τι κάνει ο τσαμπουκάς, ε?
21:55Δεν μπορώ να αφήσω το αδελφάκι μου μόνο του και να τρέχω στην Πάντρα ή στο Ιράκλειο.
22:00Ούτε τη μάνα μου.
22:03Δεν μπορώ.
22:18Ένα θέλω, ένα.
22:21Έλα ρε παιδάκι μου, αμάν.
22:24Αμάν ρε παιδάκι μου, πάλι.
22:27Ας φέρνω σε τώρα κανένα παιδί.
22:30Για κάνε σου με τώρα.
22:3738.
22:39Ευχαριστώ.
22:41Ευχαριστώ.
22:4438.
22:46Ευχαριστώ. Πόσα έχουμε?
22:4812.
22:51Άντε σε καλή μεριά παιδιά.
22:54Άντε.
23:13Άντε.
23:43Γεια σου κύριο Κατερίνα.
23:58Μιχαλάκη.
24:1420.000 το παρέντα.
24:16Δεν πήρα τίποτα.
24:18Σκάψε μωρή πουτάνα, μη σου σπώσουν τα βούτρα.
24:20Αχ, στο διάολο, άχρηστη.
24:22Πού νομίζουν που θα βρεις το παρέντα, στο δρόμο.
24:25Το μέσα που βλέψα μαζί σας.
24:27Γαμώ το χέρατό του, γαμώ.
24:29Που φαγαντείς τη ζωή μου μέσα.
24:4420.000 το παρέντα.
24:46Δεν πήρα τίποτα.
24:48Σκάψε μωρή πουτάνα, μη σου σπώσουν τα βούτρα.
24:50Αχ, στο διάολο, άχρηστη.
24:52Πού νομίζουν που θα βρεις το παρέντα, στο δρόμο.
24:54Αχ, στο διάολο, άχρηστη.
24:56Που φαγαντείς τη ζωή μου μέσα.
24:58Γαμώ το χέρατό του, γαμώ.
25:00Που φαγαντείς τη ζωή μου μέσα.
25:02Αχ, στο διάολο, άχρηστη.
25:04Που φαγαντείς τη ζωή μου μέσα.
25:06Αχ, στο διάολο, άχρηστη.
25:1320.000 το παρέντα.
25:4420.000 το παρέντα.
26:09Τον αγαπούσε τον πατέρα του.
26:11Πώς το ξέρατε?
26:13Το ξέρω.
26:15Μου το είπε.
26:17Εσείς το πιστεύετε?
26:20Δεν θα μου έλεγε ψέματα.
26:23Μου το είπε την ημέρα που πέθανε ο πατέρας μου.
26:33Ήταν ακριβώς μετά την κηδεία.
26:38Του είχα τηλεφωνήσει.
26:41Ήθελα να τον δω.
26:44Θέλω να ξεφύγω λίγο από τη θλίψη.
26:49Μου είπε ότι θα με περίμενε στο γήπεδο του μπάσκετ.
26:53Εκεί κάτσαμε αρκετή ώρα.
26:56Χωρίς να μιλάμε.
26:59Χωρίς να κοιταζόμαστε.
27:02Μόνο μου κρατούσε το χέρι.
27:11Ήμουνα δώδεκα χρονών και η μόνη μου διέξοδος από το σπίτι ήταν το μπάσκετ.
27:36Δεν θα γινόμουν ποτέ πολύ καλός, το ήξερα.
27:39Αλλά...
27:42Αλλά μου άρεσε να ονειρεύομαι ότι κάποια στιγμή θα κατάφερνα να φέρω τον πατέρα μου στο γήπεδο.
27:52Να με δει να βάζω απίστευτα καλάδια και να καρφώνω σαν τον Michael Jordan.
27:58Και να νιώσει περίβανος για μένα.
28:03Για τον γιο του.
28:09Ήρθα.
28:13Αλλά...
28:16Μόνο μία φορά.
28:20Εγώ δεν έπαιζα, ήμουν αναπληρωματικός.
28:24Καθόμουν στον πάγκο και μόλις τον είδα με πιάσε...
28:30Άρχισα να τρέμω.
28:33Περίμενα να μπω μέσα και με την πρώτη ευκαιρία να του δείξω...
28:37...ότι ήμουν ένας μικρός Γκάλης.
28:44Σε εκείνο το παιχνίδι...
28:48...δεν έπαιξα καθόλου.
28:54Αυτή τη μία και μοναδική φορά που θα είχα την ευκαιρία...
29:00...να με δει ο πατέρας μου και να τον κάνω να νιώσει περίβανος για μένα δεν...
29:07...απλά δεν συνέβη.
29:16Τον αγαπώ τον πατέρα μου...
29:20...και μισώ τον εαυτό μου που ζητιανεύει αυτή την αγάπη του.
29:28Να θυμάσαι τον πατέρα σου τώρα.
29:31Να τον θυμάσαι...
29:34...και να τον αγαπάς.
29:51Εμένα πρέπει να δικάσετε.
29:54Όχι τον Κώστα μου.
29:56Όχι τον Κώστα μου.
30:00Εγώ φταίω για όλα.
30:04Εγώ είμαι η ένοχη.
30:10Που έμεινα τόσο χρόνια παντρεμένη.
30:13Αυτό το κτίνος...
30:19...που ενώ τον ήξερα...
30:23...δεν είχα τη δύναμη...
30:26...να πάρω τα παιδιά μου και να φύγουμε.
30:32Και έκανα δυο παιδιά δυστυχισμένα.
30:40Εμένα έπρεπε να δικάσετε.
30:44Όχι τον Κώστα μου.
30:47Ο Κώστας μήν αθώος.
30:57Ωραία.
31:12Τι να κάνεις, ε, τι να κάνεις.
31:14Όχι, παπά, μην.
31:16Φάτα, ρε, φάτα.
31:18Όχι.
31:20Φάτα, ρε, φάτα, μαλάκα, φάτα.
31:22Σταμάτα.
31:24Εσύ του.
31:26Σηκώνεις τήρη στον πατέρα σου, βρε μαλακισμένο.
31:28Άστο, παιδί.
31:30Εσύ φταίς, μωρή.
31:32Εσύ που της έκανες άντρα μούτρα σου.
31:34Το κεραμπό σου.
31:36Μη.
31:38Μη ράζεσαι.
31:42Είσαι καλά, μωρή μου.
31:44Εσύ φταίς, μωρή.
31:46Εσύ φταίς, μωρή.
31:48Γιατί. Τι σου φταίω τώρα.
31:50Σπάσε, μωρή, μη σε πατήσω.
31:52Σπάω το κεραμπό σου.
31:54Μη.
31:56Μη.
32:02Μη.
32:04Μη.
32:06Μη.
32:08Μη.
32:10Μη ράζεσαι.
32:22Μη.
32:24Μη.
32:26Μη, Κώστα.
32:28Άστο.
32:30Άστο.
32:32Μη, Κώστα.
32:34Άστο.
32:36Άστο.
32:38Καλά, τώρα τα κοιτάω.
32:52Το μόνο που θέλω να πω είναι...
32:56Συγγνώμη.
33:02Δεν ξέρω τι άλλο να πω.
33:04Ίσως το μεγάλο μου παράπονο να ήταν ότι δεν ένιωσα ποτέ πως είχα οικογένεια.
33:20Και θυμάμαι ότι φανταζόμουν πως θα ήταν αν είχα στα αλήθεια έναν πατέρα που θα με αγαπούσε.
33:49Και μια μητέρα που δεν θα ήταν όλη την ώρα με μαυρισμένο μάτι.
34:06Έναν αδελφό που δεν θα φοβόταν συνέχεια.
34:10Αυτό που πάντα ήθελα ήταν να είμαστε μια κανονική οικογένεια.
34:31Και συγνώμη.
35:01Αυτό που πάντα ήθελα ήταν να είμαι μια κανονική οικογένεια.
35:21Και συγνώμη.
35:51Αυτό που πάντα ήθελα ήταν να είμαι μια κανονική οικογένεια.