• 2 days ago
The year is 1892 during an era of prosperous prostitution. This story reflects women’s rights and female friendships when three women stand up and fight for their dreams whilst searching for a way to liberate themselves and redeem their human dignity. Kulap is a beautiful and talented sex worker full of courage and an unimaginable dream. Botan wants an ordinary life a man she loves, not an easy feat. Sold into the brothel, Thianyot dreams of being an ordinary girl who gets to study.

M.and.T Official are the most updated free viewing channels
We provide Asian TV series starting from the oldest, most popular and newest
Follow our channel to watch various tv series for free

#ChineseRomance #AsianTVSeries
#freewatchkoreandrama #freewatchasiandrama #WatchAsia #KoreanMovie #ChineseMovie #ChineseDrama #KDrama #CDrama
Transcript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
01:00โปรดติดตามตอนต่อไป
01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:01โปรดติดตามตอนต่อไป
02:23โปรดติดตามต่อไป
02:30โปรดติดตามตอนต่อไป
03:00โปรดติดตามตอนต่อไป
03:30โปรดติดตามตอนต่อไป
04:00โปรดติดตามตอนต่อไป
04:30โปรดติดตามตอนต่อไป
04:32โปรดติดตามต่อไป
04:34โปรดติดตามต่อไป
04:36โปรดติดตามต่อไป
04:38โปรดติดตามต่อไป
04:40โปรดติดตามต่อไป
04:42โปรดติดตามต่อไป
04:44โปรดติดตามต่อไป
04:46โปรดติดตามต่อไป
04:48โปรดติดตามต่อไป
04:50โปรดติดตามต่อไป
04:52โปรดติดตามต่อไป
04:54โปรดติดตามต่อไป
04:56โปรดติดตามต่อไป
04:58โปรดติดตามต่อไป
05:00โปรดติดตามต่อไป
05:02โปรดติดตามต่อไป
05:04โปรดติดตามต่อไป
05:06โปรดติดตามต่อไป
05:08โปรดติดตามต่อไป
05:10โปรดติดตามต่อไป
05:12โปรดติดตามต่อไป
05:14โปรดติดตามต่อไป
05:16โปรดติดตามต่อไป
05:18โปรดติดตามต่อไป
05:20โปรดติดตามต่อไป
05:22โปรดติดตามต่อไป
05:24โปรดติดตามต่อไป
05:26เรี่มเดี๋ยว พี่อาจารย์ มา
05:30เมื่อไหร่ทำไงอิกลา
05:32เมื่อไหร่
05:34เมื่อ...
05:36ไป...
05:38ไปก่อน
05:44อิกลา
05:50infamous
05:53คำแรงไม่พยายามmy chainหยุด
05:55พูดหรอ
06:08เจ็บมั้ยเนี่ย
06:13ฉันขอโทษนะพี่
06:16ที่ทำให้เดือดร้อนกัน
06:22สัญญากับพี่
06:25ว่าเองจะไม่หนีไปแบบนั้นอีก
06:30พี่จะทำทุกอย่าง
06:34เพราะเองไม่ต้องเป็นกันอย่างเหมือนพี่
06:42เชื่อพี่นะ
06:51โอ้ย ๆ พี่ ๆ
06:53เจ็บ
06:55ก็ดีสิ
06:56มึงจะได้จำแล้วไม่ต้องทำอีก
07:00ทนไปเลย
07:02โอ้ย
07:07หลังลายเหรอแล้วเนี่ย
07:13รถลากจากเรือนคุณอารมณ์มาถึงแล้ว
07:16อีโบสัน
07:26ยิ้ม
07:32มีป้า
07:34คราวเท่าไหร่อีโบสันมารักษาตัวเป็นอาทิตย์กว่าจะหาย
07:37ป้าไปบอกมันเถอะ
07:39ว่าที่นี่ไม่รับงานของเรือนคุณอารมณ์อีก
07:42มึงอยากให้คุณราติเขียนอีโบสันอีกคนหรือยังไงฮะ
07:46อีกลูกหลาก
07:49อีโบสัน
07:51อีโบสัน
07:52มึงไม่ต้องห่วงกู
07:54ไอ้สัตว์นรกพวกนั้นเนี่ย
07:56กูจัดการได้
08:03อ้อ
08:05ส่วนมึง
08:07ไปเตรียมตัว
08:09พยาจารัญกำลังจะถึง
08:22มาได้แล้ว
08:52เดี๋ยวข้าจะรอรับกลับด้วย
08:56ขอบใจจ้ะ
09:22โปรดติดตามตอนต่อไป
09:52โปรดติดตามตอนต่อไป
10:22โปรดติดตามตอนต่อไป
10:53โปรดติดตามตอนต่อไป
11:07โปรดติดตามต่อไป
11:10เฮ้ย ไอ้เฮีย
11:15นี่ จะกลับกันกับเฮียอะไรไอ้สัตว์
11:17เฮีย ไอ้แม่มึงเป็นมาก
11:21กลับกันกันกัน ไอ้ขาแม่เฮีย
11:40เฮ้ย
12:10นี่
12:22ลำดวน
12:24อีลำดวน
12:26อีลำดวน
12:28อีลำดวน
12:33ไอ้ชาชั่ว
12:34ทำอะไรกัน
12:35เธอจะไปแต่งกลมนครบ้าน
12:37ว่ามึงฆ่าคนตาย
12:38ไปกู
12:39หยุด
12:40อย่านครับ
12:45ขุนท้าง
12:46ที่ไหนนะ this is my house
12:48มานี้
12:49เธอทำอะไรขุนนี้
12:50โปะ
12:51ขุนนี้
12:53โปะ
12:54ขุนนี้
12:55คุณจัดนี้
12:56กูจะทำบ้าอะไร
12:57เธอจะทำปrah
12:58เธอ จะทำบ้าอะไร
12:59คุณเห็นเย็นเดียวกับกู вотเองมั้ย
13:010
13:04โธ่
13:05นี่ฉันขอบคุณพาก
13:06ไอ้ชัย.
13:07ไปส่งคุณพากเดี๋ยวนี้
13:09ไป
13:09ไปส่งกล้าย
13:11ไอ้ธático
13:12졌ิ
13:13ไอ้ crack
13:14อะไรล่ะป๊า
13:15มึงจะหาเรื่องให้แม่รักพี่อีกเหรอ
13:17ฉันบอกป๊ากี่รอบแล้ว
13:19ว่าไม่ให้รับแผลไม่ตะถานแบบนี้
13:22ป่าไม่สงสารอีลำดวนน Scale มันเลยหรือไง
13:24นี่
13:31เอาสบอีลำดวนไปฝั่ง
13:34แล้ววันพรุ่ง นิมนพระมาทำพิธีให้มัน
13:38ครับ ครับ
13:39ไป
13:44เร็วสิ
13:46เร็ว
13:54โปรดติดตามตอนต่อไป
14:25ข้ารอยังเต็มนานกูรัก
14:29ฉันขอโทษเจ้าค่ะ
14:55คืนนี้
14:57ข้าอยากฟังเอ็งเบิร์นเร็งกูจัน
15:00เจ้าค่ะ
15:24โปรดติดตามตอนต่อไป
15:54โปรดติดตามตอนต่อไป
16:24โปรดติดตามตอนต่อไป
16:26โปรดติดตามตอนต่อไป
16:53ขอบคุณเจ้าค่านินปาก
16:55ที่ลองผิดวินัยพระค้า
16:57รีบไปเถอะ หากมีคนเห็นจะไม่ดี
17:09ทำไมกูเจอของเอ็งคืนนี้ถึงเศร้านะ
17:14อิฉันขอโทษเจ้าค่ะ
17:25คืนนี้เอ็งขอโทษข้าสองครั้งแล้วนะกูราบ
17:35ขอโทษเจ้าค่ะ
17:36ขอโทษเจ้าค่ะ
17:54เป็นอะไร
17:58ให้ข้าจะช่วยปลดปล่อยความทุกข์ในใจเอ็งบ้างเถอะ
18:07เทียนยดมันไม่อยากเป็นกันอีกเจ้าค่ะ
18:13แล้วมันจะไปทำอะไรกิน
18:21ไอ้เทียนยดมันมีความฝันเจ้าค่ะ
18:28คำภาษาไทยหนึ่งคำไม่ได้มีความหมายเดียว
18:31อย่างเช่นคำว่าขัน
18:32หมายถึงไก่ขันหรือว่าขันตักน้ำก็ได้ใช่ไหมเจ้าค่ะ
18:36ถูกต้อง
18:37ไหนมีคำไหนอีก
18:39เกี่ยวกับมันกระดาน
18:41อธิบายให้ข้าฟังหน่อย
18:52ฝัน
18:54หมายถึงนอนหลับฝัน
18:56แล้วก็ยังหมายถึงสิ่งที่หวังอยากให้เกิดขึ้น
18:59ทำไมเจ้าถึงเลือกคำนี้
19:03เพราะข้าเองก็มีฝันเจ้าค่ะ
19:06วันก่อนที่สะพานทาง
19:08ข้าเห็นเจ็กป่วยแล้ว
19:10แล้วหมอก็รักษาคนที่ใกล้ตายให้หายได้
19:14ข้าจังฝันอยากเป็นหมอ
19:17หมอต้องเรียนหมัดนะ
19:18ข้าไม่กลัว
19:20แต่ไม่รู้ว่าแม่ลาตีจะยอมไหม
19:33ส่วนอีโบตัน
19:37มันก็ฝันจะเป็นเวียนทำไม
19:39อย่าให้ก่อนไหม
19:41ส่วนอีโบตัน
19:44มันก็ฝันจะเป็นผู้หญิงธรรมดา ธรรมดาคนหนึ่งเจ้าฮะ
19:52ข้าสัญญา
19:54ถ้าข้าเรียนหนังสือสำเร็จ
19:56ได้รับราชการกินเงินเดือน
19:58ข้าใช้เองเลือกเป็นกะหลี
20:03เพราะเราสองคนจะได้ใช้ชีวิตถันผวกเมีย
20:05เหมือนอย่างคนทั่วไป
20:10ข้าจะรอข้า
20:36ข้าจะรอข้า
20:55แล้วเองล่ะ
20:58มีความฝันกับเขาบ้างไหม อุลา
20:59นี่
21:04นั่นไปไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
21:08กฎหมายตีตาให้กะหรี่ต่ำตอยยิ่งกว่าใส่เดือนกิ้งกือ
21:15พวกเราไม่มีศีลมีผัว
21:19ไม่มีศีลใช้ชีวิต
21:22ไม่มีศีลอะไรทั้งนั้นหรอกเจ้าค่ะ
21:30อย่าตีราคาตัวเองต่ำอย่างนั้นเลย
21:37มีอะไรก็บอกข้า
21:41ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
21:59ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:03ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:06ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:08ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:10ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:12ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:14ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:16ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:18ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:20ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:22ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:24ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:26ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:28ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:30ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:32ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:33ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:35ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:37ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:39ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:41ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:43ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:45ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:47ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:48ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:50ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:52ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:54ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:56ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
22:58ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:00ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:02ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:03ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:05ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:07ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:09ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:11ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:13ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:15ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:17ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:18ข้าจะช่วยให้พวกเองได้ทำตามความฝัน
23:19ค่ะ
23:38ร้าน
23:39กะแซ้น
23:41ไอ้ร้าน
23:43ว้าว
23:43โอ้ว
23:46available
23:49มึง
23:51อะไรวะ
23:53โห อีละอันเหรอ
23:55ใช่หรอ
23:59อีละอัน
24:09ครับ
24:11ถามสิ
24:13ก็ถามสิ ไม่กล้าถาม
24:15ก็ถามไม่ได้ด่ากูสิ
24:17พี่โประ
24:19พวกมึงจะถามอะไรกู
24:21อีกูลา อีโปรตัน
24:23อีกูลาจะถามมึง
24:25มึงอย่างรู้มึงก็ถาม��ิวะ
24:29ขาถนะอีก
24:31พี่โปรตันกับพี่โปราшихถามมาว่า
24:33ว่าพี่อละอันไปข้างขายที่เมืองฝ่ารังลอบนี้
24:37ได้ผัวมาด้วยดิ
24:41ใครผัวกู
24:47นี่คุณเกลือหลูกชายของคุณหลวงประดิษฐ์
24:50เจ้านายกุ๋อยกูเอง
24:58คุณเกลือขอรับ
24:59สามปีนี่มาจากห่อบุปภชาช challenge ของรับ
25:05หนึ่งเด็ก ๆ สานที่ห่อบุปภชาช
25:07มาอย่างนั้นด้วย
25:08พเปลา phảiาตายเจ้คะคุณเกลือ
25:10ไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ
25:11พวกข้าไปซื้อผ้าที่ร้านคุณหลวงประเด็นอยู่ไปบ่อยๆเจ้าครับ
25:13ก็เลยสนิทกับการ
25:17อีกหน่อยพวกมึงเนี่ย
25:19จะได้เจอคุณเกลือบ่อยขึ้น
25:21คุณเกลือเพิ่งกลับมาจากเกรตบริชัน
25:25และจะมาดูแลรองทอภาของคุณหลวงท่าน
25:31วางๆ ระวังๆ
25:35วางๆ
25:37ไหนของฟ้าเค้าล่ะ
25:39โอ้ย
25:45คุณเกลือขอรับ
25:49อีนี่คือคนที่อยากได้ภาพถ่ายขอรับ
26:09ตอนที่คุณเชื่อว่า
26:13ทุกอย่างมันเป็นจริง
26:17เพราะฉะนั้น
26:19ฉันเชื่อว่า
26:21ฟ้าเค้าล่ะ
26:25ฉันรู้ว่า
26:27มันยาก
26:29เพื่อเชื่อ
26:31แต่ความจริง
26:33ฉันจะ
26:35พูด
26:37ให้
26:43ฉันให้
26:53คุณให้ฉันเหรอ
26:55อืม
26:57แล้ว
26:59คุณรู้หรือไม่ว่าฉันทำงานอะไร
27:01แล้วมันเกี่ยวกับอะไรด้วย
27:07หรือว่าท่านอยากให้ฉันทำงานแรกกับภาพถ่าย
27:11เขาว่าเจ้าคิดมากไปแล้วนะ
27:13ฉันไม่สนใจหรอกว่าเจ้าจะเป็นอะไร
27:17แม้ว่าฉันจะเป็นกะหรี่อย่างนั้นหรือ
27:27ทุกคนต้องทำมาหากิน
27:29ต่างก็มีเหตุผลเป็นของตัวเอง
27:31อยากได้ภาพไหนก็เลือกลงไปเลย
27:55อีกุลา
27:57มันชอบสะสมภาพถ่ายของเมืองทั่วโลกครับ
27:59อีนี่มันเผลอฟัง
28:01ว่าอยากเดินทางทั่วโลก
28:03อีนี่มันบ้าครับ
28:05คุณเกลือ
28:07อย่าไปดูถูกเขาอย่างนั้นนะอัน
28:11ความฝันคือเป้าหมายที่สำคัญที่สุดในชีวิตของคน
28:15ทำให้คนผู้นั้น
28:17มีแรงทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
28:21ผู้ที่มีฝันจะสามารถเปลี่ยนโลกได้
28:29ขอบคุณครับ
28:41ขอบคุณครับ
28:43ขอบคุณครับ
28:59นั่งย่องๆ
29:01นั่งย่องๆ
29:03ถลบผ้าถุงขึ้น
29:05แล้วทางขาวให้กว้างที่สุด
29:07ถลบผ้าถุงด้วย
29:09อ้าว ห้ามๆ
29:11แบกขา
29:13ทางขาเอาไว้
29:15ทางขาออก
29:21อุ้ย
29:25ทางเอาไว้อีก
29:28อุ๊ย
29:29ไม่ต้องร้อนอยู่เฉย ๆ สิมึง
29:34เออ ดูอีนี่ไว้เป็นตัวอย่างนี่
29:36ทางไว้อย่างนี้แล้วก็จะเสร็จเร็วแล้วก็ง่าย
29:39อะไร กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย
29:44ทางข้าออก
29:46นั่งดี ๆ อย่างนี้สิวะ
29:51สุขภาพดี
29:53ยังมีพรหมจารีอยู่ทุกคนเจ้าขาดแม่นาย
29:57อีกสามคนนี้ทาดไม้มันเยอะไปหน่อย
30:00ส่วนอีกสองคนนี้ทาดน้ำดีเชียว
30:04ผิวขาวแล้วก็หน้าตาดูมีเสน่ห์ดีเจ้าค่ะ
30:09เสียอย่างเดียวเจ้าค่ะ
30:11งามขามันไม่ค่อยเหนียน
30:28ไอ้เทียนยอด
30:31มึงมารู้จักพวกมันไว้
30:33เพราะว่าเดี๋ยวต้องขัดสีฉวีวันพร้อมกัน
30:36อีกสามเดือน
30:38กูจะเปิดประมูลพบประจันทร์มึง
30:40พร้อมพวกมัน
30:43มาสิ
30:45เร็ว ๆ
30:47ฉันไม่ให้น้องสาวฉันเป็นกะหรี่
30:50พวกฉันสามคนจะถ่ายตัวออกจากการเป็นทาส
30:53เผอฝันอะไรของพวกมึงอีกฮะ
30:55น่าสงเพช
31:00นายแม่ขอรับ
31:01นายแม่ขอรับ
31:04คุณพัฒนาเรียนเจ้าปรมกลองตรงเยนมาขอบครบขอรับ
31:26น้ำชาที่นี่
31:28มีเอาไว้ให้แค่คนสนิทคุณเคยเท่านั้น
31:32คุณพระมีธุระอะไรก็พูดมา
31:38ข้าได้ยินว่ามีหญิงนครโสพินีตาย
31:42ใช่
31:43อีลำดวน
31:45มันเป็นโลกกามตาย
31:48หมดธุระแล้วใช่ไหมเจ้าพระ
31:51อีลำดวน
31:53หมดธุระแล้วใช่ไหมเจ้าพระ
32:01เดี๋ยวเจ้าค่ะคุณพระณเรน
32:07ฉันอยากจะขอให้ท่านช่วยเป็นพยานให้หน่อยเจ้าค่ะ
32:10พยานเรื่องอะไร
32:12พวกฉันอยากถ่ายตัวจากการเป็นทาส
32:14คุณพระณเรนช่วยอยู่เป็นพยานได้ไหมเจ้าค่ะ
32:17พวกมึงมีเงิน
32:20พวกข้าคิดทางหาเงินได้แล้วจ้ะแม่
32:23ข้าวก่อนแม่ให้อิมาลิมาถ่ายตัวไป 12 ตำนึง
32:28ฉัน 3 คน
32:30จะหาเงินให้ได้
32:32ก่อนที่แม่จะเปิดประมูลภูมิอาจารย์เทียนหยุด
32:3812 ตำนึง
32:41พวกเอ็ง 3 คนรวมกัน
32:43ก็เป็นหนึ่งช่างกับอีก 16 ตำนึง
32:46จ้ะ
32:47ย่ายด่วนสรุปสิเจ้าค่ะ
32:50ใครบอกพวกมึง
32:52ว่าข้าถ่ายตัวของพวกมึงเท่าอิมาลิ
32:56แล้วแม่จะให้พวกข้าขายตัวราคาเท่าไหร่
32:584 ช่าง
33:00ข้าที่กูเลี้ยงพวกมึงเดี๋ยวแต่ตีนเท่าฝาหอย
33:054 ช่างเนี่ย
33:06คิดไปตำนึงเท่าไหร่แนะเจ้าค่ะ
33:1480 ตำนึง
33:183 เดือน
33:19กูมีเวลาให้พวกมึงเท่านั้น
33:21ไม่อย่างนั้น
33:23กูจะเปิดประบูรณ์พรหมจันทร์อีเทียนอยู่
33:28เป็นพยานให้ด้วยนะเจ้าค่ะ
33:31คุณพระนาเล
33:42แม่โกง
33:43แม่กดผีพวกข้าเกินไปแล้วนะ
33:46ไม่ต้องพี่โบตัน
33:49มึงก็ต้องไปเถียง
33:53พวกฉันจะหาเงินให้ได้คนละสี่ช่าง
33:56และถ่ายตัวให้ได้ในสามเดือน
33:58แม่คอยดูก็แล้วกัน
34:19โปรดติดตามตอนต่อไป
34:49สมบูรณ์
35:02อีโบตันฝันอยากจะมีผัว
35:06อีเทียนหยดอยากเรียนหนังสือ
35:09ส่วนอีกฮูลาดอยากไปเที่ยวรอบโลกเจ้าค่ะแม่นาย
35:19แล้วพวกมันจะไปเอามันมาจากไหน
35:26พระยาจลันจะช่วยเหลือพวกมันเจ้าค่ะ แม่นาย
35:41พระยาจลัน
35:43เจ้าค่ะ
35:49พระยาจลัน
35:51พระยาจลัน
35:54พระยาจลัน
35:55พระยาจลัน
36:15อีฉันอยากจะหาเงินมาถ่ายตัว
36:18ก่อนที่แม่ราตีจะเปิดประหมดไอเทียนยดเจ้าค่ะ
36:21ถ้าอยากได้เงิน
36:23เอ็งก็ต้องทำให้แขกมาเที่ยวหอพุปชาติกันเยอะ ๆ
36:31ตั้งแต่มิการี่ ลัซเซียกับจีนיד์ ข้ามาทำอาหารกิจในแย่นสองเพร็ง
36:36แขกที่มาเที่ยวหอพุปชาติก็หลดน้อยลงไปมากเจ้าค่ะ
36:40อี่ฉันก็จนปัญญาแล้วจริง ๆ
36:44ท่านพอจะมีวิธี
36:47desenถ้าฉันจะต้องนอกไป
36:49ที่จะช่วยหาขนทางให้อีชันได้บ้างไหมเจ้าค่ะ
36:57งั้นข้าว่านะ
37:00เอ็งก็ต้องทำให้ได้อย่างพวกมัน
37:05ทำอย่างไรเจ้าค่ะ
37:10ที่จอบบำเพรงบุญ
37:13มีโรคละบำฝรั่งเพื่อมาเปิดใหม่
37:16ข้าจะพาผู้เองไปดู
37:19ว่าไอ้พวกกรีฝรั่ง
37:22มันทำอย่างไร
37:24ถึงสามารถดิ่งคนไปได้
37:34แต่ที่โรคละบำฝรั่ง
37:36ไม่ให้ผู้หญิงเข้าไม่ใช่ด้วยเจ้าค่ะ
37:46ขออนุญาตรงนี้
37:47โปรดติดตามตอนต่อไป
38:17แสงสุดท้ายที่สุด
38:21ขอต้อนรับ คุณ อันน่า
38:47โปรดติดตามตอนต่อไป
39:17โปรดติดตามตอนต่อไป
39:47โปรดติดตามต่อไป
39:49โปรดติดตามต่อไป
39:51โปรดติดตามต่อไป
39:53โปรดติดตามต่อไป
39:55โปรดติดตามต่อไป
39:57โปรดติดตามต่อไป
39:59โปรดติดตามต่อไป
40:01โปรดติดตามต่อไป
40:03โปรดติดตามต่อไป
40:05โปรดติดตามต่อไป
40:07โปรดติดตามต่อไป
40:09โปรดติดตามต่อไป
40:11โปรดติดตามต่อไป
40:13โปรดติดตามต่อไป
40:15โปรดติดตามต่อไป
40:17โปรดติดตามต่อไป
40:19โปรดติดตามต่อไป
40:21โปรดติดตามต่อไป
40:23โปรดติดตามต่อไป
40:25โปรดติดตามต่อไป
40:27โปรดติดตามต่อไป
40:29โปรดติดตามต่อไป
40:31โปรดติดตามต่อไป
40:33โปรดติดตามต่อไป
40:35โปรดติดตามต่อไป
40:37โปรดติดตามต่อไป
40:39โปรดติดตามต่อไป
40:41โปรดติดตามต่อไป
40:43โปรดติดตามต่อไป
40:45โปรดติดตามต่อไป
40:47โปรดติดตามต่อไป
40:49โปรดติดตามต่อไป
40:51โปรดติดตามต่อไป
40:53โปรดติดตามต่อไป
40:55โปรดติดตามต่อไป
40:57โปรดติดตามต่อไป
40:59โปรดติดตามต่อไป
41:01โปรดติดตามต่อไป
41:03โปรดติดตามต่อไป
41:05โปรดติดตามต่อไป
41:07โปรดติดตามต่อไป
41:09โปรดติดตามต่อไป
41:11ถ้าไม่อยากเป็นแบบนั้น
41:19ที่รู้ดี ว่าการเป็นกะเดรียนมันเจ็บปวด และทรมานแค่ไหน
41:25พี่จะไม่ยอมให้เอ็งต้องเจ็บปวดแบบพี่แน่นอน
41:29พวกเราต้องทำให้สำเร็จ
41:35อย่างที่คุณเกลือว่า
41:37คนที่มีฝันมันควรที่เปลี่ยนแปลกโลกได้
41:39ถึงมันจะยาก
41:42แต่กะหลีอย่างนั้นก็ต้องทำได้สิวะ
41:45ทำได้ไอ้เขียนยด
41:47มึงเลิกทำหน้าทำตา
41:50ใช่
41:52เองต้องมั่นใจในตัวเอง
41:55เราจะเปลี่ยนโลก
41:58เปลี่ยนชีวิตพวกเรา
42:00ด้วยมือด้วยตีทุกวัน
42:09เลิกทำหน้า
42:31อ้าวที่ครูหลับ
42:33อ้าวเห็นสิ
42:39อะไร
42:49อะไรของมือของเรา
42:51ดูสิ
43:10พวกมึงดูอะไรกันอยู่
43:11กูเอาผ้ามาให้พวกมึงเลือกเนี่ย
43:19กูก็นึกว่าดูอะไร
43:21ที่แท้ก็ไอ้พวกขุนนางหนุ่ม
43:23พายเรือจีบสาวนี้เอง
43:27ข้ากำลังจะไปทำการแสดงที่หอบบุปชาติ
43:29จะใช้ดนตรีเช่นนี้
43:31แล้วก็อยากเต้นเหมือนกะหลีฝรั่ง
43:33เอ็งมาจะช่วยข้าได้ไหมราอัน
43:36เอ้ย
43:37อู้ อีราน
43:45สมัยที่กูอยู่เกรฟเบรทันกับคุณเคลือ
43:47กูได้ไปเห็นไอ้พวกฝารักมันช่วย
43:51กูสอนพวกมึงเต้นไปได้
43:53ไอ้พวกขี้เลย
44:05ขอบคุณครับ
44:25อะไรวะ
44:31เฮียนยน
44:32เอ็งเห็นภาษาถ่ายรูปโลกที่คุณเกลือให้พี่ไหม
44:34พี่เอาไว้ในหิบอ่ะ มันหายไปไหนแล้วไม่รู้อ่ะ
44:37ไม่เห็นนะคะ
44:38พี่เอาไปวางไว้ตัวเหลือหรือเปล่า
44:42ข้าจำได้ว่าข้าวไว้ในหิบอ่ะ
44:46มันอยู่ไหนวะ
45:01กะหลี
45:03มันก็เหมือนกับคนแขนขาด ขาด ขาด
45:06ตาป่อน ปูหน่วงมายิ่ง
45:11ลงได้เป็นแล้วมันก็ต้องเปลี่ยนไปจนลงตาย
45:18แม่
45:19อะไร
45:20แม่เอาภาษาถ่ายรูปโลกมึงไปเผา
45:23แม่อยู่ไหน
45:25ไหนเมื่อง
45:33แม่
45:34อยาก
45:36อย่าเปาเธอนะแม่
45:43แม่
45:45ขอตัว โอเค
45:46เดี๋ยวคุณพ่อ
45:54สัญญาณ
45:56คนนี้
45:57Modi
45:59กูหลากลูก
46:00อย่านะ
46:01มึงอย่าไปโดนเนี่ย
46:02เดี๋ยวน้องคู่มันเฟ้นร่อยคูล
46:03อีกอีกอีก
46:03ยังล่ะ
46:05อีก
46:07เดี๋ยวคุณหลอกแกช่วงเรง
46:09คืนเย็นๆ
46:10ยืนจิ
46:11อีก
46:17รักกันมากใช่ไหม
46:18ค่ะ
46:19นี้
46:20แม่
46:22แม่
46:23แม่ทำเกินไปแล้วนะ
46:24แกหว่างไปรัก
46:25หว่า
46:26เฮ้อ อิทจะหยุด
46:28มึงอย่างตรงขังเริ่มใช่ไหม
46:30อ้าวจะ Blind
46:31อย่างนั้นแม่ก็ขังพวกค้าสามคนเลย
46:34ข้าอยากจะรู้เหมือนกัน
46:35ว่าสห่อบุคคฤชั้นไม่มี พิคุณหลา
46:37ไม่มีอิโบทัน
46:38ที่นี่มันจะอยู่ยังไง
46:39ผมกล้าครูแล้วครับ
46:41ข้าไม่ได้ครู
46:43แม่ขังข้าจนตายก็ได้อยู่แล้วนี่
46:45เพราะข้าเป็นแค่ทาทของแม่ไม่ใช่เหรอ
46:47ใช่
46:48มึงเป็นทาท
46:50เพราะมึงไม่ใช่แค่ทาทของดาดเลย
46:53มึงเป็นทาทที่เป็นกะหรี่
46:55อย่าคิดทำในสิ่งที่มันเป็นไปยังไม่ได้
47:06ข้าจะทำให้แม่ดู
47:12ปล่อยให้ดู
47:34พวกมันจะทำการแสดงระวังที่หอบุพชาติ
47:37ปกติภาษีกะหรี่ สิบหักหนึ่ง
47:40เหลือเก้าตำลึง
47:42หอบุปชาติหักเอาไว้ 3 ถึงพวกมัน 6 ตำลึง
47:46แต่ครั้งนี้พวกมันจะให้เรา 5 ตำลึง
47:49ที่เหลือพวกมันเก็บแค่ 4
47:51ท่านจะว่าอย่างไร
47:53อืม
47:56ก็ลองดู
47:59หอบุปชาติไม่ได้เสียอะไร
48:02แหละไม่ได้เงินเพิ่ม
48:05ได้ลูกค้าเพิ่มจ้ะ
48:13กะจินสุดท้าย
48:23หอบุปชาติกำลังฝ่ายฝ่าย
48:24ผ่านมา
48:42ได้เลย
48:45ดูหน่อย
48:56โห..โอ้ย กุลาบ มึงสวยมากเลยว่ะ
49:00ว่ากันมากตั้งเต็มเหลือพวกมึง
49:03แคมอรอยอยู่ข้างหน้า ใจเป็นโบรท์ออกไปรับแคม
49:05ไป
49:05ค่ะ แม่
49:12คิดว่าตัวเองเป็นใคร
49:15ในชีวิตพวกมึงอ่ะ
49:17เคยหาเงินได้บ้างไหม
49:19ถ้าไม่ให้ผู้ชายเอาอ่ะ
49:20เคยไหม เคยทำอะไรแล้วมันได้เงินบ้าง
49:27และพวกมึงคิดกันให้ดี
49:29ว่าผู้ชายที่เขามาเที่ยว
49:31เขามาจ่ายเงินให้พวกมึง
49:33เขาอยากจะอยู่พวกมึงเต็ม
49:36หรือว่าอยากจะเอามึง
49:39และก็อย่างนี้
49:41ว่าพวกมึง
49:44มึงกันกันลี
49:46มึงกันกันลี
50:13พวกมึงไม่ต้องไปฟังที่แม่พูด
50:16คนที่พวกเราต้องฟัง
50:19คือผู้หญิงในกระจกนี้
50:24เราต้องรัก
50:26และก็เชื่อมั่นในตัวพวกเขา
50:29เพราะสุดท้ายแล้ว
50:32ไม่ว่าเราจะสงวัง
50:34หรือผิดหวัง
50:37จะสุข
50:39หรือว่าจะทุก
50:42ก็มีเรานี่แหละ
50:43ที่เป็นเพื่อนแท้ของตัวเอง
50:46เราต้องเชื่อมั่นดีวะ
50:48ว่าเราต้องทำได้
50:54สู้ดีวะ
51:15โปรดติดตามตอนต่อไป
51:45โปรดติดตามตอนต่อไป
52:15โปรดติดตามตอนต่อไป
52:46ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฟ้าฝัน
52:50ขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวั่นไหว
52:54เพราะว่าชีวิต
52:56น้องเรา
52:58เราจะทำนี้มีความหมาย
53:15โปรดติดตามตอนต่อไป
53:45โปรดติดตามตอนต่อไป
54:15โปรดติดตามตอนต่อไป
54:18โปรดติดตามตอนต่อไป
54:21โปรดติดตามตอนต่อไป
54:24โปรดติดตามตอนต่อไป
54:27โปรดติดตามตอนต่อไป
54:30โปรดติดตามตอนต่อไป
54:33โปรดติดตามตอนต่อไป
54:36โปรดติดตามตอนต่อไป
54:39โปรดติดตามตอนต่อไป
54:42โปรดติดตามตอนต่อไป
54:45โปรดติดตามตอนต่อไป
54:48โปรดติดตามตอนต่อไป
55:10นั่งลงซื้อะ
55:12โปรดติดตามตอนต่อไป
55:42โปรดติดตามตอนต่อไป
55:52โปรดติดตามตอนต่อไป
56:02โปรดติดตามตอนต่อไป
56:12โปรดติดตามต่อไป
56:22โปรดติดตามตอนต่อไป
56:32โปรดติดตามต่อไป
56:42โปรดติดตามตอนต่อไป
56:52โปรดติดตามต่อไป
57:02โปรดติดตามต่อไป
57:12โปรดติดตามต่อไป
57:22โปรดติดตามต่อไป
57:32โปรดติดตามต่อไป
57:42โปรดติดตามต่อไป
57:52โปรดติดตามต่อไป
58:02โปรดติดตามต่อไป
58:12โปรดติดตามต่อไป

Recommended