Carita de angel 71

  • hace 3 meses
Transcript
00:30Carita de ángel, sonrisa de cristal, carita de ángel quisiera adivinar
00:44¿Cómo es que haces tú para lograr que el mundo gire al ritmo de tu corazón?
00:54No te imaginas cuando es que te quiero yo
01:01Carita de ángel, carita de ángel
01:12Carita de ángel, carita de ángel
01:32¿Por qué te dejas engañar por las apariencias?
01:42No son apariencias, reverenda. Los vi juntos. Mi esposo no ha dejado de amarla.
01:49Para que ellos sean felices, renunciaré a Luciano.
01:54¿Pero qué locura estás diciendo, Cecilia?
01:58No puedo regresar al lado de un hombre que no me quiere.
02:04Obstinada, cuando una mujer es obstinada
02:08Obstinada, no hay nada, nada que hacer
02:11Obstinada, no hay nada, nada, nada
02:15Obstinada, cuando una mujer es cerca y celosa
02:19Obstinada, no hay solución
02:21Obstinada, habrá solución
02:25Obstinada, habrá nada, nada, nada
02:29Obstinada, habrá nada, nada, nada
02:32Obstinada, no estaré encima de tanta obstinación
02:35Obstinada
02:38Obstinada
02:51¿Ya se fue Luciano?
02:52Está terminando de cambiarse. ¡Rápido, rápido! ¡Chas, chas, chas!
02:59¿Qué haces vestida para salir? ¿Tu papá piensa llevarte?
03:02No, ya lo pensó y me dijo que no. Pero volvería a pedírselo.
03:08¿La hermana Fortunata habló contigo? ¿Qué explicaciones te dio?
03:12Que Ceci había aparecido. Estaba con la amable superiora.
03:19Como no sea otro lío de la hermana Fortunata, porque donde ella pone el dedo estalla un cartucho de dinamita.
03:26Por fin Ceci regresará.
03:29Para celebrar esta buena noticia, el señor no quisiera tomar un café. Por favor, Silvestre.
03:36Ahí viene Luciano.
03:43¿Conocen la gran noticia?
03:44Sí. Silvestre tuvo la gentileza de despertarnos. ¿Pero por qué caminas como gato espinado?
03:50No sé, no lo entiendo. Parece que los zapatos me quedaban chicos.
03:56¡Pero Luciano, te los pusiste al revés!
04:00¿Al revés? No sé dónde tengo la cabeza.
04:05Tampoco sabes dónde tienen los pies, papito.
04:11¿Necesitas que te acompañemos?
04:13No, gracias. Supongo que la superiora estará reteniendo a Cecilia con algún pretexto.
04:18Y este debe ser un diálogo de marido y mujer.
04:22¿Y tú para qué te desvestiste?
04:25Para que me lleves, porfis.
04:29Cuando tu padre hace una indicación, debe cumplirse. Te quedas. Yo te prometo que te traeré a Cecilia.
04:36Es que si me ve a mí, a lo mejor viene más rápido.
04:40La niña tiene razón.
04:42El que tiene razón es el padre.
04:45No, pues sí.
04:47Pero yo tristé.
04:50Yo no he dile.
04:52Ellos nada tienen que decirme.
04:55Pero papito, ¿qué te cuesta?
04:58Total, este, que se fue Cecilia.
05:01Como un pajarito. Y si me llevas...
05:04Ese pajarito que se quede en la jaula.
05:08Ustedes esperarán a que Cecilia y yo volvamos.
05:11Por supuesto.
05:13Queremos ser los primeros en felicitarlos. Seguro que lo harán.
05:26¿Qué haces?
05:27Saca tu coche de atrás de mi papá.
05:31No, no, mi muñeca. Él dio una orden y debemos obedecerla.
05:37¿Desde cuándo las tías hacen caso a las órdenes de un papá?
05:48No seas obstinada, Cecilia.
05:51Esos celos no te dejan ver claramente la realidad de los hechos.
06:08El tiempo se pasa más rápido jugando a las cartas y tomando café.
06:15Tienes razón, Silvestre.
06:18Dame cartas, Noé.
06:25¡Adelante!
06:26¡Adelante!
06:31Hermana, usted tiene el derecho de tocar a la puerta, pero no tiene el derecho de romperla.
06:40Es que ha llegado una persona.
06:42¿Qué persona?
06:44Una persona de nuestro conocimiento.
06:47Haga pasar a esa persona.
06:51Sí, reverenda. ¡Claro, reverenda!
06:53¡Persona!
06:54¡Persona!
06:56¡Señor!
07:01¡Luciano!
07:19¡Recito!
07:21Dígame, señora Palacio, dígame.
07:23¡Los vecinos están haciendo demasiado ruido y yo no me puedo dormir!
07:27No se preocupe, señora. No se preocupe. En este momento voy a hablar con ellos.
07:31¡Pero rápido! ¡Apúrenle, señor!
07:42¿Usted lo hizo venir?
07:45Era necesario, Cecilia.
07:49Cecilia.
07:51Los dejo para que hablen.
07:52Por favor, no se vaya.
07:54Sí, yo creo que debemos quedarnos.
07:57¿Por qué me has hecho esto? ¿Por qué se lo hiciste a la niña?
08:00Es desleal que utilices pretexto de tu hija para conmoverme.
08:04Señor Larios, usted quiere que me quede.
08:07¿En qué nos quedemos?
08:10Hablaré en consecuencia.
08:13Supe lo que ocurrió. Una mujer despechada quiere destruir un matrimonio feliz.
08:22Yo fui ahí y te encontré con ella.
08:25¿Esa mujer te interesa todavía?
08:27Cecilia, permíteme que me defienda.
08:30Creo que le costará trabajo.
08:32Nada existe entre Nicole y yo.
08:34Pero fue a verla.
08:36Pero fuiste a verla.
08:38Me hicieron creer que estaba muy enferma. Le tuve lástima.
08:42Después comprendí que era una trampa.
08:44Si te hubiera prevenido, habrías sufrido.
08:48También ahora está sufriendo.
08:50¿Acaso no sufro ahora?
08:53Yo nunca te oculto nada, ¿en cambio tú?
08:56De acuerdo. Tenía la obligación de haber sido sincero.
08:59Me callé y esa es mi culpa.
09:01Pero no fue por hipocresía, sino por amor a ti.
09:05A ti.
09:07No tiene sentido.
09:09No tiene sentido esta conversación.
09:11Lo mejor será separarnos.
09:21¡Tati! ¡Tati! ¡Tati! ¡Tati! ¡Tati!
09:26Otro que se me fue.
09:36Cruzo los dedos para que Luciano logre convencer a Cecilia de regresar.
09:41¿Por qué no habría de convencerla? Cecilia es una muchacha dócil.
09:45En situaciones normales.
09:47Pero no confías en la docilidad de una mujer cuando está celosa.
09:51¿Me lo dices para que me previnga?
09:53Tómalo como quieras.
09:55Alguna vez entre nosotros hubo problemas de celos.
09:58Y recuerda cómo reaccioné.
10:00Si cada vez que me acuerdo, te rompería un jarrón en la cabeza.
10:05Por favor.
10:08Aquello que pasó debemos olvidarlo.
10:11Claro. Se te hace muy fácil.
10:12Te conviene que olvide.
10:14En cambio yo, como tengo la conciencia tranquila...
10:18Señora.
10:20Señora, la chiquitina no está en su cama.
10:23¿Cómo que no está?
10:25Seguramente se quedó dormida en la recámara de Luciano.
10:28Veré si está allí.
10:32De acuerdo, Cecilia.
10:34Soy culpable.
10:36Pero no hasta el punto de la separación.
10:38Estoy enamorado de ti.
10:39¿Enamorado de ti?
10:41¿Mi pasado no debe importar?
10:43El pasado no importa cuando permanece en el pasado.
10:46Pero cuando vuelve para complicar el presente...
10:49Aquí no hay más complicaciones que las que usted trae a esta conversación.
10:57Con las que todos pretendemos volver a ser felices.
11:02No, reverenda.
11:04Para mí ya se terminó la felicidad.
11:06Pero...
11:07¿La oye, reverenda?
11:09¿No ve que es una cabeza dura?
11:11¿Qué tiene aquí? ¿Un ladrillo?
11:13¿Y todavía la insulta?
11:15Hermana.
11:17No tiene por qué meterse.
11:19¡Reverenda!
11:21Si Cecilia fuera una extraña, me quedaría quietecita.
11:24Por algo soy un modelo de discreción.
11:26Pero Cecilia es mi mejor amiga.
11:28Y hacerlo me obliga.
11:30Si Cecilia es su mejor amiga, demuéstreselo.
11:34Colaborando con ella.
11:35¿Y le parece que colaboro poco?
11:37Todavía tiene el descaro de afirmar que toda esta malicia suya...
11:44es colaboración.
11:47Sí, reverenda.
11:49Porque le enseñó a defender sus derechos de mujer casada.
11:52Ya deja de ser una mujer casada.
11:57¡Taxi! ¡Taxi, taxi!
12:01En la torre.
12:02En la torre.
12:04Todos los taxis están llenos de noche.
12:26¿Quién eres tú? ¿Por qué me espías?
12:29¿Quién te espía?
12:30Yo nomás me quedé mirando cómo llaman a los taxis.
12:35Y ni te esperas.
12:37Oye, ¿a dónde vas a ir?
12:40Yo voy a ir a alcanzar a mi papá.
12:44Pues para tomar un taxi, hay que tener billetes.
12:49Eso ya lo sabía. Soy mujer de mundo.
12:53¿Qué es mujer de mundo?
12:56¿Tú traes arcalana?
12:57¿Tú traes arcalana?
12:59Sí, pero...
13:01Oye, mira.
13:03¿No sabes qué? Mira, el dinero no se hizo para que lo traigan bocados como tú.
13:07Ya.
13:09Mira, ¿sabes qué? Suéltenlo antes de que te den un regalazo.
13:12Que lo suelten, te digo, ya.
13:16Ay, muchachita esta.
13:18Lo que dice el mundo está para arriba.
13:21¿Tú no te has visto?
13:23Una mujer de provecho como yo.
13:25Pues es un pesechiva.
13:29En cambio, una moscocha chiquilla anda bien porrada.
13:39Toma, te la devuelvo.
13:45Pero...
13:48Oye, tú.
13:50Mira, ya, ya.
13:52Como chiste, ya estuvo suave.
13:55Abre los ojos.
13:57Abre los ojos, te digo, cabrón.
14:00Abre los ojos.
14:04No.
14:06Ay, mi madre.
14:08Yo no quería esto, mi madre, no.
14:10Ay, madre, ya, ya. Yo no quería esto.
14:13No, yo no.
14:26¿En la casa no está, Noé?
14:28Ahora mismo va a buscarla en la calle.
14:30Encuéntrala, por favor.
14:32Es lo que más quiero.
14:36¿Cómo puede pasar esto?
14:38Ya es más de medianoche.
14:40La chiquitina en la calle y sin permiso de su papá.
14:48Cecilia, ya es muy tarde.
14:50Vámonos a la casa.
14:52Allí continuaremos esta conversación.
14:54Yo de aquí no me muevo. Vete tú.
14:56Entonces.
14:59¿Yo tampoco me moveré?
15:04Le encontré tirada en la banqueta. Se lastimó la cabeza.
15:07Dios mío.
15:09¿Tiene sangre?
15:11Silvestre, llama al doctor Urquiza.
15:13Explícale lo que pasó y dile que venga.
15:15Sí, enseguida, señor.
15:17Mi muñeca. Mi muñeca.
15:19¿Noé qué tiene?
15:21No lo sé. Vamos a acostarnos.
15:24Disculpe que le llames ahora, doctor.
15:26Pero hubo un accidente.
15:28La chiquitina, digo usted, la hijita del señor Larios.
15:31Se golpeó en la cabeza.
15:46Te odio, Nicole.
15:47Te odio, Nicole.
15:52Del odio al amor solo hay un paso.
15:56Luciano recordará momentos hermosos que pasamos juntos.
16:01Momentos que podrían repetirse.
16:07Con un poco de paciencia,
16:09Luciano volverá a mí.
16:18¿Qué tiene, Andrés?
16:20Me temo que es algo serio.
16:22Dios mío.
16:27Andrés, queremos la verdad.
16:29¿Qué le ocurre a Dulce María?
16:31Hay que trasladarla de inmediato a la clínica.
16:33El golpe que recibió en la cabeza
16:36le ocasionó una conmoción cerebral.
16:38¿Qué pasó?
16:40No sé.
16:42No sé.
16:44No sé.
16:45Le ocasionó una conmoción cerebral.
17:00Si no te, Luciano, no me pidas que regrese a la casa.
17:03Dulce María está desesperada y no podemos...
17:05Te pedí que no usaras a la pequeña como pretexto.
17:09Ay, Cecilia, Cecilia.
17:12Ya no sé cómo explicarle las cosas.
17:13Cecilia,
17:15tú sabes que nunca me haría cómplice de una insidia.
17:19No te obstines, por favor.
17:22Ve a tu casa.
17:24Esa ya no es mi casa.
17:27¿Quién puede llamar a esta hora?
17:30Hermana, seguramente mi familia querrá saber.
17:33Bueno.
17:36Ah, señor Estefanía.
17:40¿Qué pasó?
17:42¿Qué pasó?
17:46¿La niña?
17:48¿La niña?
17:52Sí, sí, claro.
17:54Ahora mismo.
17:59Algo le ha ocurrido a Dulce María.
18:04Estefanía, ¿qué le pasa a mi hija?
18:09¿Cuándo?
18:11¿Cómo fue?
18:13Dulce María está inconsciente.
18:15Andrés va a trasladarla a la clínica para hacerle estudios.
18:19Nos vemos allá, Estefanía.
18:21Noe irá en la ambulancia con ella.
18:23En cuanto me avista los alcanzo.
18:26Luciano, estoy desesperada.
18:29Sí, sí, hasta luego.
18:31Ve con Dios, chiquitina.
18:34Ay, Dios mío.
18:36Un milagro, señor.
18:38Un milagro.
18:40Me cambio y voy para allá.
18:43Tienes que ser fuerte.
18:45Estefanía, la criaturita se va a poner bien.
18:48Ya lo verás.
18:50Está muy mal, Esperanza.
18:52Muy mal.
18:55¿Qué te dijo?
18:57Un accidente.
18:59Dulce María se cayó en la calle.
19:01¿En la calle a estas horas?
19:03Quiso venir a buscarnos.
19:05La llevaron a la clínica en una ambulancia.
19:07Dios todopoderoso.
19:10¿Y por qué no va a verla?
19:12Ahora voy, hermana.
19:14Por favor, llévame.
19:16No, Cecilia.
19:18Tú quédate aquí.
19:20Me pediste que no usará a mi hija como pretexto.
19:22Y eso voy a hacer.
19:26Esto es otra cosa, Luciano.
19:28Nada tiene que ver con lo nuestro.
19:30Se trata de Dulce María y la quiero.
19:33No olvido y no perdono.
19:35No olvido y no perdono.
19:37Pero ella es mía, mi pequeña.
19:39La huerfanita que aprendí a tener aquí en el colegio.
19:42Cálmate, Cecilia.
19:44No será nada grave lo que tiene la niña.
19:48Ojalá, reverenda.
19:50Pero tengo miedo.
19:52Mi prima se escuchaba tan preocupada.
19:55Déjame estar junto a ella, por favor.
19:59Está bien.
20:05¿Qué pasó?
20:07Sufrió un accidente.
20:11Porque había salido a buscar a su papá.
20:15Siempre los inocentes pagando la culpa de nosotros.
20:23Sí.
20:25Aquí está la fisura.
20:26¿Qué pasó?
20:34Luciano no llega.
20:36Tampoco tenemos noticias de mi muñeca.
20:38Tranquilízate, mi amor.
20:40Ahí viene Andrés.
20:42¿Está mejor Dulce María?
20:44Temo que no.
20:46Sufrió un traumatismo craneoencefálico.
20:48Es decir, que existe una pequeña fisura en el parital derecho.
20:52¿Qué?
20:54Buenas noches.
21:01¿Cómo está mi hija, Andrés?
21:03Les explicaba que tiene una pequeña fisura en el cráneo.
21:06Y el estado de conmoción continúa.
21:08¿Pero eso es serio?
21:11Desgraciadamente lo es.
21:13¿Quiere decir que mi hija puede...?
21:15La situación es crítica.
21:17Debemos esperar que el cuadro evolucione.
21:19¿Y cuándo lo sabremos?
21:22No antes de 48 horas.
21:24¿Tendremos que esperar tanto tiempo?
21:26Cecilia, mi obligación es ser sincero.
21:30Yo no hago milagros.
21:33Quiero verla. ¿Puedo?
21:35Sí, Luciano.
21:48Mi chiquita.
21:51Qué pálida está.
21:53Sí.
21:56Dios mío.
21:58Está así por culpa mía.
22:00Es nuestra culpa.
22:02Pero ella...
22:04Una inocente.
22:06¿Por qué tiene que pagarlo?
22:08¿Por qué?
22:22Hola.
22:27¿Por qué me llamas a esta hora, Oliver?
22:32¿Cuál es el apuro que regrese a Rochester?
22:42¿Qué pasa con mis estudios?
22:44¡Habla claro!
22:52¿Un tumor?
22:55¿Un tumor?
22:57No.
22:59No, no puede ser. ¡Me estás mintiendo!
23:01No, Nicole.
23:03Tu vida está en peligro.
23:05Tienes que regresar cuanto antes.
23:10No me voy a morir.
23:13No me voy a morir.
23:16Mamá.
23:21¡Mamá!
23:23¡Mamá!
23:25¡Mamita!
23:27¡Mamita!
23:30Yo lo escuché todo, Nicole.
23:33Tengo que...
23:35Tengo que enterrarme.
23:37No me quiero morir, mamita.
23:39No me quiero morir.
23:41No me quiero morir.
23:51La niña debe estar sola.
23:53Si hay algún cambio, yo les avisaré.
24:12Mamita.
24:14Mamita.
24:17Sí, mi carita de ángel, soy yo.
24:19Estoy junto a ti, cuidándote.
24:25¿Por qué, mamá?
24:27¿Por qué me tiene que pasar esto a mí?
24:31No es momento de preguntas.
24:35Es hora de actuar.
24:38Hoy mismo regresaremos a Rochester.
24:43¿Todos mis planes?
24:44¿Todos mis planes?
24:48Esos planes solo existen en tu imaginación.
24:53Lucía, no hace mucho que dejo de quererte.
24:57Yo lo amo, mamá.
25:01Te juro que lo amo.
25:05Tuviste la oportunidad de casarte con él
25:08y la desaprovechaste.
25:10Ahora debes de aceptar tu derrota.
25:18¿Por qué?
25:21¿Por qué todo me sale mal?
25:25Yo tengo mucha culpa.
25:28Te hice ambiciosa y egoísta.
25:31Pero aún estás a tiempo de cambiar.
25:34No todo está perdido.
25:36¿Qué quieres decir?
25:39Si realmente amas a Luciano,
25:43búscalo y pídele perdón.
25:46Pero, mamá,
25:48te aseguro que si lo haces, te sentirás mejor.
25:52Ya nada tienes que perder.
25:55Al contrario,
25:57nos iremos con la conciencia tranquila.
26:00No te preocupes.
26:01Al contrario,
26:03nos iremos con la conciencia tranquila
26:06y lucharemos por tu vida.
26:13¿Crees...
26:16¿Crees que haya
26:19alguna esperanza?
26:21Sí, hija, sí.
26:23Además, no estás sola.
26:26Oliver te ama
26:28y luchará por devolverte la salud.
26:32Te amo.
26:38Cecilia, ¿por qué no vas a la casa y te acuestas un rato?
26:41No puedo abandonar a mi pequeña.
26:43Lo mismo le pedí a Estefanía, pero no quiere.
26:46Nuestro lugar está aquí.
26:48¿Ya oyeron lo que dijo el médico?
26:50Que nada sabrá por el momento.
26:52No importa.
26:54Debo ir a la constructora. Más tarde regreso.
26:56Si quieres, yo te llevo.
26:58Sirve que me doy un baño y vuelvo.
26:59Vayan. Cecilia y yo nos quedaremos aquí.
27:03No tardó nada.
27:07Dios mío.
27:09¿Y si no recupera el conocimiento?
27:13Por favor, Cecilia,
27:15tengamos fe.
27:27Mamita,
27:29¿eres tu mamá?
27:32Sí, mi carita de ángel.
27:34¿Qué haces aquí?
27:37Vine a hacerte compañía.
27:39¿Cómo te sientes?
27:41No veo bien.
27:43Como si hubiera niebla, ¿sabes?
27:46Y la cabeza.
27:48Duele mucho la cabeza.
27:51Ya se te pasará.
27:53¿Y papá?
27:55Espera allá afuera con Cecilia.
27:57A mí no sé si...
27:59¿Dónde se amigaron?
28:03Ellos todavía no lo saben,
28:05pero muy pronto se reconciliarán.
28:07¿Te vieron?
28:09No, mi tortolita.
28:11Ya sabes que únicamente puedes verme tú.
28:13Sí.
28:15Pero ahora veo poco.
28:17Ya verás mejor.
28:19Mamá,
28:21¿voy a morirme?
28:23No, amorcito.
28:24Todo pasará
28:26y volveremos a ser felices.
28:30Si yo me muriera,
28:32¿me encontraría en el cielo contigo?
28:36Todos los que se quieren
28:38terminan encontrándose en el cielo.
28:41Pero aún eres demasiado pequeña para eso.
28:44Te falta tanto por vivir.
28:55¿Duerme?
28:57Sí.
28:59Y no sabes qué hacer.
29:01¿Qué?
29:03¿Qué?
29:05¿Qué?
29:07¿Qué?
29:09¿Qué?
29:11¿Qué?
29:13¿Qué?
29:15¿Qué?
29:17¿Qué?
29:19¿Qué?
29:21¿Qué?
29:22Sí.
29:24Y no sabemos cuándo despertará.
29:33Cecilia,
29:35este dolor por Dulce María,
29:38este miedo por lo que le pasa,
29:42¿no será una lección que quiere darnos el cielo?
29:50¿Qué lección?
29:52Para que olvidemos un malentendido.
29:55Siempre pasa lo mismo.
29:57Los padres se reconcilian a la cabecera del niño enfermo.
30:06No vuelvas a decirme
30:08que utilizo a la niña como pretexto.
30:18No sería capaz.
30:20Solo pienso en la salud de tu hija.
30:23¿Por qué no dices nuestra hija?
30:26Luciano,
30:28sabes perfectamente qué ha ocurrido.
30:30No me moveré de aquí hasta que la criaturita vuelva a su casa.
30:33Pero no me hables
30:35de aquello que ya terminó.
30:38Cecilia, por favor,
30:40te dije la verdad.
30:42Entiéndelo.
30:44No fue un pecado, fue un error.
30:46Te perdí, perdón por él.
30:48¿Qué otra cosa puedo hacer?
30:50Ya no hay nada que pueda hacerse.
30:52Perdí la confianza.
30:54Ya no creo en ti.
31:07Es injusto lo que haces.
31:10Te encaprichas absurdamente.
31:12Esa mujer.
31:14Todavía piensas en ella.
31:15No, por Dios.
31:17¿Cómo se te ocurre?
31:19Únicamente pienso en ti.
31:21No, Luciano.
31:23Yo sé que soy muy poca cosa para ti.
31:25Escúchame.
31:27Escúchame.
31:29¿Quién me obligó a que me casara contigo?
31:31Adoró a tu hija.
31:33Ella también me quiere.
31:35Quizá necesitabas una madre para Dulce María y fue por eso...
31:38Sí, de acuerdo.
31:40Necesitaba una madre para Dulce María.
31:43Pero también
31:45necesitaba el amor de una mujer.
31:47Por favor.
31:49Allí está la pequeña.
31:51Ella no merece que hablemos de nuestros asuntos.
31:54Es que ya no somos dos, Cecilia.
31:56Ahora somos tres.
31:58Si te hablo de lo nuestro
32:00es precisamente porque
32:02estoy pensando en Dulce María con toda el alma.
32:08Con permiso.
32:16Silencio, chiripa.
32:18¡No abras, cuate!
32:20¡No abras!
32:25Usted.
32:27Quiero hablar con Luciano.
32:30¿Quién es?
32:32¿Quién es?
32:34¿Quién es?
32:36¿Quién es?
32:38¿Quién es?
32:40¿Quién es?
32:42¿Quién es?
32:43¿Quién es, Luciano?
32:45El señor no está.
32:47No me lo niegues, Silvestre.
32:49¿A su oficina no ha llegado?
32:51No, ni irá.
32:53El pobre está en la clínica del doctor Urquiza.
32:55¿Qué le pasó a Luciano?
32:57No, a él nada, pero la chiquitina está muy grave.
32:59La querida.
33:01¿Pero qué sucedió?
33:03Un accidente, esta madrugada.
33:05Nadie sabe exactamente de qué manera pasó,
33:07pero se cayó en la calle.
33:09¿Qué tiene?
33:11Un golpe en la cabeza.
33:13Una criatura inocente está entre la vida y la muerte.
33:16Eso no es justo.
33:19Luciano debe estar desesperado.
33:21¡Manija bivorona!
33:23El azotón te lo merecías tú por la dina.
33:28Le advierto una cosa.
33:30Si usted viene a reírse de nuestra desgracia...
33:33No, no, mire...
33:35Váyase a hacerlo a otra parte.
33:37Es que mi intención es...
33:40Bien hecho, mi cuate.
33:44Por favor, Esperanza,
33:46encárgate de avisarle a Silvestre cómo están las cosas.
33:49Sí, por supuesto.
33:51Dios quiera que pronto Dunce María recobre el conocimiento.
33:56El médico dijo que...
33:58hasta que pasen las 48 horas
34:00no sabremos cómo evoluciona todo.
34:03Un milagro.
34:05Un milagro te pido.
34:08Eso es lo que pedimos todos.
34:11Hasta luego.
34:14Hasta pronto, Estefanía.
34:16No dejes de llamarme.
34:25Al fin llegas, Andrés.
34:27Acabo de leer el informe clínico de Dunce María.
34:30No hubo novedades.
34:32Mi hija no ha recobrado el sentido.
34:34Sería un buen síntoma si lo hiciera.
34:36Voy a examinarla.
34:38¿Puedo acompañarte?
34:40Bien, vamos.
34:41Será mejor que te quedes, Cecilia.
34:43Bueno.
34:48Piensa lo que te dije.
34:50Ya lo he pensado.
34:52Esto es capricho, Dios mío.
34:54Esto es capricho.
35:12Señorita, cierre las persianas, por favor.
35:14Enseguida, doctor.
35:42¿Usted?
35:44¿Qué hace aquí?
35:47Vine a hablar contigo, Cecilia.
35:49No.
35:51Usted vino a contemplar su obra.
35:58¿Cómo sigue la queridita?
36:00Bien.
36:02¿Cómo sigue la querida?
36:04Bien.
36:06¿Cómo sigue la querida?
36:08Bien.
36:09¿Cómo sigue la queridita?
36:11Muy mal.
36:13¿Pero eso qué puede importarle?
36:15La desgracia cayó en mi familia cuando usted apareció.
36:18No me culpes del accidente.
36:20Usted se propuso separarnos a mí y a Luciano.
36:23Lo había conseguido.
36:25Yo ya no vivía en mi casa, me escondí.
36:27Luciano fue a buscarme.
36:29La pobrecita quiso alcanzar a su papá
36:32y al salir a la calle tuvo el accidente.
36:35Por eso digo que es su obra.
36:36Yo no sabía.
36:38Ahora ya lo sabe.
36:40¿Qué hace aquí?
36:42Su hija está en peligro y viene a buscarlo.
36:44Por Dios, váyase.
36:46Es verdad.
36:48Fui a buscar a Luciano a su casa
36:50y al enterarme de lo ocurrido decidí venir aquí
36:52para saber cómo está Dulce María.
36:55Pero...
36:57al verte...
36:59quise hablar contigo
37:01para decirte la verdad.
37:03¿Cuál verdad?
37:04¿Que Luciano sigue enamorado de usted?
37:07Luciano...
37:12me despreció.
37:15Conseguí atraerlo a mi casa con un pretexto.
37:19Le hice creer que estaba enferma.
37:22Te dije que iría a verme y...
37:26todo lo hice para separarlos.
37:29¿Por qué?
37:31Porque...
37:36porque quería recobrar su amor.
37:40Pero hoy...
37:45hoy sucedió algo
37:47que me hizo comprender mi infamia.
37:50Siento que soy
37:52menos infame al confesártelo.
37:57No sé lo que la vida me depare, pero...
38:01quiero estar en paz con mi conciencia.
38:04Es cierto eso.
38:06Luciano solo fue a verla porque la creía enferma.
38:09¿No te lo dijo él?
38:11Sí, pero no le creí.
38:15Luciano y yo...
38:18no volveremos a vernos.
38:21Voy a irme ahora.
38:24Dile a Luciano
38:27que nunca regresaré a molestarlos.
38:31Cree en él.
38:34Está enamorado de ti.
38:37Y volverán a ser felices los tres.
38:41Ahora que te lo digo yo,
38:43¿entiendes todo?
38:46Sí, lo entiendo.
38:50¿Puedo...
38:52darte la mano
38:54para decirte adiós y...
38:56y desearte toda la dicha del mundo?
39:00Sí.
39:04Si algo...
39:06llegara a pasar,
39:08no me dejaría vivir el remordimiento.
39:13La niña se salvará, estoy segura.
39:15Que el cielo la escuche.
39:18Si no, soy...
39:21demasiado indigna de ello.
39:25Bésale en mi nombre, ¿sí?
39:27Lo haré.
39:29Cuando abra sus ojitos y vuelva a sonreírnos.
39:38Adiós, Cecilia.
39:42Adiós...
39:44y gracias.
39:46Muchísimas gracias.
39:51Soy un bruto,
39:53un inconsciente.
39:55Ya, Silvestre, no es para tanto.
39:57¿Cómo no?
39:59Sin darme cuenta,
40:01le dije a esa mujer que la chiquitina estaba muy grave.
40:03De seguro irá a la clínica
40:05a armarle un escándalo al señor.
40:07No sería capaz de tanto.
40:09Usted no la conoce.
40:11No, no, no.
40:12Nicole Romero es un ser sin corazón.
40:14Una desalmada
40:16que solo busca destruir el matrimonio de los señores.
40:19Creo...
40:21que ya perdí
40:23mi empleo.
40:27Cecilia.
40:29¿Qué ocurre?
40:31El médico dice que Dulce María...
40:34¿Dulce María qué?
40:36Ha reaccionado milagrosamente.
40:39Ya está fuera de peligro.
40:41¡Luciano!
40:43Te quiero, te quiero, te quiero.
40:46Mi amor,
40:48¿qué dices?
40:50Terminó la pesadilla.
40:52Volveremos a estar juntos.
40:53Nada, nada, no ha pasado nada.
40:55Te amo.
40:57Cecilia.
40:59Cecilia, vida mía.
41:23Subtítulos realizados por la comunidad de Amara.org