gönlüm sana mübtela düştü

Çün sana gönlüm mübtela düştü Derd ü gam bana aşina düştü
Zühd ü takva'ya yar idim evvel Aşk ile benden hep cüda düştü
Vaiz eydür gel aşkı terk eyle Bendeyim sabrım bi-vefa düştü
Nice terk etsin aşkı şol aşık Ana karşı sen mehlika düştü
Vechini görsem dağılır aklım Zülfün ana çün mukteda düştü
Kim seni buldu,kendi yok oldu Vaslına ey dost can baha düştü
Aşka uşşakın davet etmişsin Can kulağına ol seda düştü
Bu Niyazi'nin hiç vücudunda Zerre komadı hep yaka düştü

*Niyâzî-i Mısrî