Tak daleko nam do siebie

Powiedziałaś:
...tak blisko
i tak daleko zarazem...
A ja...gdzieś zawieszony
pomiędzy kilometrami świata
a martwą fotografią...
Twoim cieniem się karmię.
Taka zwykła tęsknota...
dotyk kciuka na ustach,
zagłębienie na biodrze....
i zapach porannej kawy
...bez Ciebie...
promień słońca
spływający jak jedwab
po wilgotnej od potu skórze....
mgła, co spowija wieczorem
ulice, po których chodzisz ....
kropla deszczu
pieszczące Twoje dłonie...
krew tak niespokojna
i szept, który wykrzyczy
słowa niewypowiedziane....
:) :) :)
Jestem Jej oczami,
gdy patrzy na Ciebie jak płaczesz,
Jej dłońmi,
gdy pieści Twe ramię
i Jej oddechem,
po Twych włosach rozwianym....
:) :) :)
Jestem...
A Ty...
Powiedziałaś: tak blisko....
....i tak daleko zrazem...
bądź...