mechul şair- siz sessiz çaresiz

Çökmüştü ayrılığın acısı bağrıma
Neden sebep neydiki ayrılığımıza
Bir sigara yaktım düşündüm ağladım
Sensiz sessiz ve çaresiz
Bana aldığın o kareli mendil varya
Onu kullandım
fakat fakat
Gözyaşlarımı silmeye yetmedi
Teselli aradığım bir kadeh
O da beni kesmedi
Ben hala ağlıyordum
Sensiz sessiz ve çaresiz
Oturduğum yer bir taş üstüydü
Kendsini gösteren yavaş
Yavaş bir rüzgar
Sebep bulamıyordum
Ayrılığımıza yinede ağlıyordum
Sensiz sessiz ve çaresiz
Bir yabancı selam verip durdu
Halimden anlasa gerek
Bana derbeder perişan halimi sordu
Ben bir şey söyleyemedim
Üşüteceksin kalk gel
Sana bir çay söyleyeyim diyerek çağırdı
Fakat çok geç kalmıştı
Ben o zaman kadar
Çoktan üşütmüştüm birtanem
Çoktan üşütmüştüm birtanem
Sensiz sessiz ve çaresiz çaresiz
mechul şair