sürgün sevdalar

Sürgün adımlarımın süründüğü sokaklardan
Ayak seslerimi topluyorum sefil, perişan
Tarumar saçlarımın düğümlerinde kırılan tarak dişlerinin
Yağlı cesetlerini kaldırıyorum
Bir yatsı ezanı sonrasında
Esselatu hayrun minel nevm diyen bir sesin
Ardına takılıyor düşlerim
Paramparça gülüşlerle

Salya sümük ağlıyor yine duvarlar
Çala kalem çizilmiş bir portreden bakan hazin gözlerle
Aklımın defterinde saklanıyor sevda yangını şiirlerim
Yaralarım tuz basılmışcasına sızlıyor yine
Hep benlerden kaçışlara gebeydi yeni doğan gün
Sensizliğin esvabını giyerken gündüz

Kendime hasret kaldığım kadar hasrettim
Eski yağmurların getirdigi rüzgarlara
Nasıl da isterdim yine
Dudaklarıma dokunmasını damlaların
Ruhum soyunmuş çırılçıplak
Dağlara vermişim yüzümü‎;
Okşasa ya yine eskisi gibi

Meğer eski rüzgarların
Dağlara geçmiyormuş artık sözü
Çoktan unuttu da seni gözlerim
Yüreğimden silinemedi bir türlü izin
Yosun gözlüm

Eylül Gökdemir... 30.10.2009