BABAMA_0002

"Sormuştun 'Ne kattım sana?' diye, bana ne mi öğrettin?...
Gururu, asil olmayı öğrettin....Soylu demez miydin bana?
Dostlarımı yıpratmadan eskitmeyi öğrettin sen bana. Sonuna kadar var olmayı, ama gerektiğinde de vazgeçmeyi.İmkansızı istememeyi.
Önemli olanın önce ben olduğumu bu hayatın bana ait olduğunu başrolünde benim oynadığımı
İnançlarımdan vazgeçmemeyi. Sınırlarımı ve affetmeyi de ben senden öğrendim.
Kalbimi çürütmemem gerektiğini senden öğrendim.
Hele yetinmeyi en güzel sen bana öğrettin. Önden yürüyüp, peşinden gelmemi öğrettin.
Hayal etmeyi,ama hayallerimi imkanlarımla sınırlı tutmayı sen öğrettin,bana hayal kırıklıkları yaşamak adına…
Çocuk kalmayı öğrettin bana… Karanlık rüzgarlara hayallerimden yaptığım rüzgar gülü tutmamı sen öğütlemiştin bana.
Soylu davaların peşinde ol derdin hep…Yaşantınla bunuda gösterdin
Gerçek güzelliğin yalnızca dış görünüşten ibaret olmadığını, gerçek güzelliğin inanç, zerafet ve ruh inceliği ile birleştirmesi gerektiğine inanmıştın…
Umudu simgeleyen penceremi hiç kapatmadım.Geçmişime bakıp gülerek geleceğe emin adım atmayı öğrettin bana…Yaşadıklarımdan ve yaptıklarımdan pişmanlık duymamayı öğrettin…
Esaretin simgesi kafestir. Kafes ise yürektir. Yüreğine konan sevgiyi hiç bırakma demiştin ya…Kendimi sevmeyi öğrettin bana ve her şeyi…Özgüveni aşıladın bana ayaklarım üzerinde dimdik durmayı öğrettin…
Bencil olmamayı öğrettin bana insanlara saygı duymayı,katılmasamda fikirlerine dinlemeyi öğrettin bana
Seninle hep gurur duydum tek idolüm oldun benim iyi bir ebeveyn olduğundan emin olabilirsin artık çünkü ben oğlumu senin beni yetiştirdiğin gibi yetiştiriyorum…Sen olsaydın ne yapardın geçiyor aklımdan hep
Yıllar öncesindeki işten geldiğin zaman gibi bugün artık kucağına atlayamam ama şimdi ben sana omuz olurum,baston olurum…Bunuda senden öğrendim ben
Sana olan duygularımı anlatacak kelimeler yok heybemde çünkü;SEN SÖZÜN BİTTİĞİ YERDESİN sadece şunu bil SENİ ÇOKKKKKKK SEVİYORUM
BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN SEVGİLİ BABAM....