Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • yesterday
Transcript
00:00:00ทุกคนที
00:00:02ลิงนี้
00:00:04อาจริงนี้
00:00:24มันตอนปริษาสตร์
00:00:26เข้าจะเอาชีวิตเด้า
00:00:28รันตอน!
00:00:30เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า!
00:01:00ที่สุดที่สุดที่นี่ หลังคิดแบบนี้ ช่วยกันต้องกัน
00:01:30ที่สุดที่สุดที่สุด
00:02:00ได้
00:02:08선대 voc
00:02:17สุดที่สุดท้าน
00:02:22มากน้อย!
00:02:32พ้อ BUZZ!!!
00:02:34ปfood!!
00:02:37price off!
00:02:44เร็วอยู่ไหนี่่ง
00:02:45league ว่ายเหรอ
00:02:46ก็คือเล็กไปใจแล้ว ไม่говลัด
00:02:52เฮ้า!
00:02:54เฮ้า!
00:03:22เฮ้า!
00:03:53หยามังกล
00:03:56ด้านเฉนภัง ไม่ได้มัยความแค้นกับท่าน เชียตได้ถึงลูกร้านบ้านเมืองค่ะ
00:04:02คิดด deformation ราσιาบูจทรายเจ้าว instability ฟังฆ์ข้าญาติ knapp Garagor
00:04:07ราช Ralph geographicไหร์ เอาตัวทรملกัน ราชงคุ้นล่าจทรายถังความจะได้ไป
00:04:13ลอกันญาติ todos los 거예요
00:04:15ass cruz
00:04:17ฉันจะไปห้ามังกล
00:04:19ขอบคุณมากแล้ว โอ้นิ!
00:04:32รอตหาพี่ไหน!
00:04:49อัธิบายหรือ ได้แต่ข้านาจ้าในข้าสักกร
00:04:54มังกรเท่า ข้าผิดอะไรขึ้นสั่งสอลุกชายท่านไม่เห็นจะเป็นไร ทำไมข้าต้องขอโทษ
00:05:00เธอว่าไงนะ
00:05:02โทษปัก ข้านาจ้าออกไป รอคำสั่งค่า
00:05:05ดูสิพวกเจ้าใครกล้าบ
00:05:07มังกรเท่า ข้าผิดอะไรขึ้นสั่งสอลุกชายท่านไม่เห็นจะเป็นไร ทำไมข้าต้องขอโทษ
00:05:12เธอว่าไงนะ
00:05:14โทษปัก ข้านาจ้าออกไป รอคำสั่งค่า
00:05:17ดูสิพวกเจ้าใครกล้าบ
00:05:20บังอาจ อยากไม่ยับราผิดอีก
00:05:22ค่าไม่ผิดซักหน่อย
00:05:36เด็ก apa也是 グ้า blu ไม่ทัก ดาชนทั้งเลย
00:05:38เจ้ามีไม่รู้จักอีกช่วนจริงๆ
00:05:41ฉะนั้นขอจะให้ดาชนทั้งหายไปสัก
00:05:45ixe殿บอกให้หายก็หายอย่างนั้น ปากดีนล่ะ
00:05:48วิ้ย!ร Pompe เดออยากให้รัฐศัดรคน...
00:05:51ร่วมฝหงพร้อมเจ้างั้นหże
00:05:58ฆ่าเสียเจ้าจハハ ใช่จริงๆ ที่ให้เจ้าเกิดมา
00:06:06ในสัยตาของท่าน ข้าก็เป็นแค่ตัวสวยสินะ
00:06:11ตั้งแต่เล็ดจนโต ท่านเคยสนใจข้าไหม
00:06:15เคยห่วงยายข้ามากไหม
00:06:17เจ้า
00:06:18ไม่เมื่อ พวกท่านต้องการชีวิตข้า
00:06:25เชียนนั้นชีวิตนี้ ข้าจะคือท่าน
00:06:36เจ้า
00:07:06เจอเจอเจอ
00:07:10เจอเจอ
00:07:13เจอเจอ
00:07:17บ้าง ค์ขอเทท
00:07:36เธอเจ้า...
00:07:46นาจารย์ การกลับมาของเด็กพี่สัตว์
00:08:06เธอเจ้า...
00:08:11เฮ้า...
00:08:16เฮ้า...
00:08:21นาจารย์เจ้า...
00:08:29เฮ้า...
00:08:31เอ๊ะ เจ้าตัวเล็ก
00:08:38นี่ นี่ คอยน่ารำคายขนาดนั้นร้อยเหรอ
00:09:01พออักิ
00:09:31นี่มันที่บ้าบอร่อยกันเนี่ย
00:10:01ไม่คิดว่าตายไปแล้ว ยังถูกปีสาตามล่าอีก
00:10:31ค่อยรู้ว่าข้าจะตัดการเจ้าอย่างไร
00:11:01จัดการเจ้า โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย
00:11:23น่าจ้า
00:11:53ไม่ว่ายังไง เจ้าก็เป็นลูกชายค่ะ
00:12:17ท่านแม่ทับบรี ข้าเคินชีวิตให้ท่านแล้ว
00:12:21ต่อจากนี้ ท่านก็เป็นเทพไป ส่วนข้าก็เป็นผี
00:12:52เจ็ด หนึ่ง
00:13:01เจ็ด หนึ่ง
00:13:05อ่านออกหรือไม่
00:13:15เจดีพุทธ
00:13:17น้ำว่าหลิงหลิง ภายในมีเจ็ดชั้น
00:13:20หนึ่งชั้นหนึ่งแดนมายา หนึ่งโลกาลหนึ่งปีศาท
00:13:24หนึ่งห้ามข้าสัตว์ สองห้ามลักษัพ สามห้ามประเภทผิตในกรรม
00:13:29สี่ห้ามเดืมสุรา ห้าห้ามธวายทุปดอกไม้ หกห้ามโป้กษ
00:13:35เจ็ดห้ามธรรมดาสามัน มีเพียงกำจัดปีศาทในเจดี จึงออกจากเจดีได้
00:13:41มนุษやってกลายเป็นเทพ ผู้ร่วงลับ วิญญาณหวนคือ
00:13:46วิญญานหวนคือ
00:13:48ท่านเซียน หมายความว่าน่าจามีทางรอส Ningllireich
00:13:52หน้าจาคือใครมุคสักศิทย์กลับชาติมาเกิด
00:13:54หลังจากตายมีเสียววิญญานหลงเหลืออยู่
00:13:57นี่คือ จะดีหล little
00:14:00เก็บรักษาวิญญานได้
00:14:02แต่เก็บรักษาเพียงไปกี่วัน
00:14:05หาก่อนที่วิญญาน่าจาแตกสหลาย
00:14:09มุคถลวงถึงชั้นเจ็ดได้
00:14:10วิญญาณจะกลับคืนสู่ร่างเนื้อ แต่หาทุกขังชั้นใดชั้นหนึ่ง ก็จะกลายเป็น วิญญาณเรร่อน
00:14:40ทางออกจากเจดีมีเพียงทางเดียว เมื่อครู่หาค่าประกฎตัวไม่ทันเวละ
00:15:10ข้าว่าเจ้าไม่ผ่านแม้แต่ฉันแรกด้วยส้มไป
00:15:15ข้าจะพูดอีกรอบ อย่าตามข้ามมา
00:15:21หากไม่ใช่เพราะแม่เจ้า ข้าก็ไม่สนเจ้าหรอกนะ
00:15:29เธ่นแม่? เธ่นแม่ข้าเป็นยังไงบ้าง?
00:15:33ในนี้
00:15:35กระจกสะท้อนแสน
00:15:36มีคำพูดที่แม่พูดกับเจ้าไว้
00:15:40เจ้าเอือ
00:15:46เธ่นแม่
00:15:50รอถึงฉันเจ็ดก่อนนะ ข้าจะให้เจ้า
00:16:10ทุกว่าเจ็ดข้า
00:16:12พ้าเก็ดใก่
00:16:16เธอเก็ดข้า
00:16:18สมุกห้า
00:16:20ตรงนี้
00:16:21ลืมภัลบ้าน
00:16:24ก็ดอกจัดกลับ
00:16:25serontกเต็ดที
00:16:26ตรงนี้
00:16:28ฉันจะตัวไป
00:16:30เฮ้าจริงเวลา
00:17:00อย่าแต่มัน
00:17:15อย่าแต่มันสงบัตของค่า
00:17:25อย่าแต่มันสงบัตของค่า
00:17:55ไม่ต้องกลับ
00:18:10ไม่ต้องกลับ
00:18:16นักลับ
00:18:19นักลับ
00:18:20ไม่ต้องกลับ
00:18:35แกท่า
00:18:37นาจา ดูนำชายดียัง
00:19:05ยังเลย
00:19:06นาจา
00:19:08นาจา ลบไป
00:19:21ถลอกข้าเหรอ
00:19:27นาจา
00:19:29นาจา
00:19:31นาจา
00:19:33นาจา
00:19:35นาจา
00:19:37นาจา
00:19:39นาจา
00:19:41นาจา
00:19:43ถ้าขนล่ะ
00:19:47ได้เจ้า
00:19:49ล้อม!
00:20:11แค่นี้เองเหรอ แม้ทัพรี
00:20:14สีมืออย่างท่าน คิดจะบุกเจดีอีกเหรอ
00:20:17เจ้าตัดตัว สุมมิฟังค่ะ
00:20:47น่าจ้า
00:20:54น่าจ้า
00:21:05น่าจ้า
00:21:17จ้าเติดต้องสมมัดของข้า
00:21:24โอ้โฮ
00:21:45ตั้งแต่เล็กให้ยังไม่เคยแพ้ใคร
00:21:47ดูซิคราวนี้จะทะฟื้นคืนเชียบได้อีกไหม
00:21:54ดูซิคราวนี้
00:22:12ตัวนี้หรืบตอยู่ที่อยู่จริง
00:22:15ตุกโน่ดัง
00:22:18น่าจ้า น่าจ้า
00:22:37อย่าได้ต้องสุบของค่า
00:22:47น่าจ้า น่าจ้า
00:23:17ตอนนี้คิดว่าอาศัยแค่กำลังจะบุกได้อยู่อีกว่า
00:23:23ไม่เป็นไรนะ
00:23:27ตอนนี้คิดว่าอาศัยแค่กำลังจะบุกได้อยู่อีกไหม
00:23:33ไม่เป็นไรนะ
00:23:39ตอนนี้คิดว่าอาศัยแค่กำลังจะบุกได้อยู่อีกไหม
00:23:47ไม่
00:23:49ทันก็แค่ดวงดีไปเท่านั้นเองแหละ
00:24:01น่าจ้า
00:24:06จ้าอือ จ้าอือ
00:24:09ตอนนี้คิดว่าอาศัยแค่กำลังจะบุกได้
00:24:23ที่ตอนนี้คิดว่าอาศัย สัตว์
00:24:41ดี ทางนี้คิดว่าอาศัย สัตว์
00:24:45กา Leather
00:24:48เจ้าเจ้า
00:25:18เธอเหรอ
00:25:39เฝ้า
00:25:41อย่าโคตรใจผิดแล้ว เขาแค่อยากไปพบท่านแม่เท่านั้น
00:25:48หวานใจถึง เขาจะพาเจ้าออกไปแน่นอน
00:25:53ไม่เห็นตรงเครื่องท่านเลย เขาออกไปเองได้
00:25:57ถ้าไม่ได้มีเรือแค่ลำเดียว เขาก็คงจะไม่
00:26:13เจ้าเนี่ย เหมือนตอนเด็กไม่มีผิดเลย คำพูดการกระทำยังมุมบามเหมือนเดิม
00:26:22เรื่องของค่าทำไมต้องยุ่ง ตอนเด็กเด็กให้เคยสอนค่าเหรอ
00:26:38เจ้าดูทิวทัสข้างหน้านี่สิ เหมือนปั้่มดอกเท้าที่ค่าเคยพาเจ้าไปตอนอย่างเล็ก
00:26:46ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว ถ้าแม่ทับลิตยังจำได้อยู่เหรอ
00:26:51จำได้ว่าวันเกิดเจ้ามีอยู่ปีหนึ่ง ข้ากับแม่เจ้าพาไปฉะแล้ววันเกิดที่ป้องหรอกท้อ
00:26:59อย่าพูดถึงแม่ค่ะ ทรายไม่คู่ขวนกับนาง ตั้งแต่ท่านเป็นแม่ทับบ้านบ้านบ็ง
00:27:11เคยสนใจแม่มั้ยไม่รู้ทั้งกับบ้าน ทั้งosc bossesมาให้พ็ feeder년erschวาม בחมา
00:27:11ทับใหญ่ของด่านฉทีทั้งต้องรับหน้าที่ปกบ้องราษัตร Haก Store
00:27:13รับใช้รัสดอนอะไรกัน ปกบ้องบ้านเมื่ออะไรกัน
00:27:16สุดท้ายก็เพื่อบำเพียงเป็นเสียร์ไม่ใช่เหรอ
00:27:19กูปัก
00:27:20ลงมือสิ ยังไงซ้าต่อหน้าชาวเมืองในด่านเชินทางเธอก็ทำไปแล้ว
00:27:33ต้องโทษแม่ของเจ้า ที่ตามใจเจ้าตั้งแต่ยังเล็ก สอนให้เจ้าดื่อร้านเช่นนี้
00:27:39ก็จริง ข้ากับท่านแม่หรูนเป็นพาระ
00:28:09ปกว่า لم ต้องเจ้าตั้งๆ จะจัดเมือง
00:28:32พูดว่า อย่าได้กüzelเป็นพร่า ไม่มีกลัวหน้า ไม่ยังใจแบบคาชา
00:28:36ก็นี่ออดไปจริง มันใจแบบคาสา
00:28:39จ้าหรือ
00:28:42จ้าหรือ
00:29:09ที่เว้าะ
00:29:16ข้าง๋ยว
00:29:18เคย่าบอก
00:29:22มันเป็นก่อน
00:29:27กลับอยู่
00:29:33เดี๋ยว
00:29:37เจ้าอือ เจ้าอือ ใครเรียกข้าล
00:29:56ท่านแม่
00:30:00เจ้าอือ
00:30:02ท่านแม่ ก็คิดถึงท่านมา
00:30:07แม่ก็คิดถึงเจ้า
00:30:10ท่านแม่ ท่านมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:30:14พ่อเจ้าอยู่ในเจดีหลายวันแล้ว
00:30:17ไม่เห็นพวกเจ้ากลับมา แม่เป็นห่วงพวกเจ้า
00:30:21จึงมาที่นี่ คิดไม่ถึงว่าในเจดีจะอันตรายเช่นนี้
00:30:26โชคดีแม่นางจริงที่อยู่ในนี้ช่วยแม่เอาไว้
00:30:31ท่านแม่ ลูกขอโทษ ลูกอากาตันยูเอง ทำให้ท่านต้องเป็นห่วง
00:30:40เจ้าเด็กงอ พูดอะไรเนี่ย
00:30:44ท่านแม่ จากนี้เขาจะไม่ไปจากท่านอีกแล้ว
00:31:01ثินениеกいipe จ๊าเกอด์ จ๊าเกอด์ จ๊าเกอด์ จ๊าเกอด์ จ๊าเกอด์ Basketball
00:31:23เธอด์ค่ะ พวกมัน Doctor
00:31:27เศยพ่อ ально พ Rakบ первมาเปลี่ยน
00:31:31ท่านพ่อ! ท่านแม่!
00:31:33ท่านพ่อ! ท่านแม่!
00:31:39มา!
00:31:49เฮรคุณ! จะรู้อาการอยู่!
00:31:51ยอมรับผิดฟะ!
00:31:53พริฟ ยอมรับผิดกับพ่อเจ้าสัก!
00:31:55เฮรคุณ!
00:31:57หน้าจ้า ยอมรับผิดเธอ!
00:31:59เฮรคุณ! ยอมรับผิด!
00:32:01เฮรคุณ!
00:32:25อูยิน!
00:32:28หลีจริง!
00:32:32อูยิน! เจ้ามาอยู่นี่ได้ยังไง?
00:32:35ตั้งแต่ท่านอยู่ในเจดี
00:32:37ก็ไม่กลับมาสักที
00:32:39ข้ากังมุ่นว่าท่านจะเป็นอะไรไป
00:32:41จึงให้นักพรษหรานตั้งช่วยพามาในเจดี
00:32:43เจ้านี่เหลวไหร่จริงๆ
00:32:45ในเจดีเนี่ยอันตรายมาก
00:32:47ถ้าหากเจ้าเป็นอะไรไปล่ะ
00:32:49เจ้าจะให้ข้า!
00:32:51อธิบายกับเจ้าเออได้ยังไง?
00:32:53ตอนนี้ท่านปลอดภัยดีแล้ว
00:32:56ข้าก็วังใจแล้ว
00:32:58ไม่ว่าอย่างไร
00:33:16หากถึงเวลาคับขัน
00:33:18ต่อให้ข้าต้องแรกด้วยชีวิตของตัวเอง
00:33:20ก็ต้องปลอบป้องจาเออ
00:33:22ออกไปจากเจดีให้ได้
00:33:24จาเออวริยุตลำเลือด
00:33:26เขาต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน
00:33:28เทียกกับจาเออแล้ว
00:33:30เขาเป็นห่วงท่านพี่มากกว่า
00:33:32ข้ารู้ว่าท่านสลาชีวิตเพื่อจาเออ
00:33:36เพื่อราศดรของด่านเช็นทัง
00:33:38รู้ทั้งรู้ว่าท่านพี่
00:33:40ทำเพื่อคุณธรรมอันยิ่งใหญ่
00:33:42แต่จาเออเขา...
00:33:48อูหยิน
00:33:50เป็นคนนี้
00:33:52แม้จะด้วยรั้นไปบ้าง
00:33:54แต่เนื้อแท้เขาไม่ใช่คนเลว
00:33:56เขาทำเรือในสิทธิค่า
00:33:58ทำไม่ได้
00:34:00หากวันนั้นไม่ใช่เพราะพยาบังกรบีกคั้น
00:34:02คงไม่เป็นเช่นนี้
00:34:04รู้เหตุได้ถ้าไม่ฟังจาเออล่ะ
00:34:06อูหยิน
00:34:08ข้ามีสิทธิ์อะไรไปฟังเขาล่ะ
00:34:10ให้กำเนือดแต่ไม่เลี้ยงดู
00:34:12ไม่สำควรเป็นพ่อ
00:34:14หลายปีมันนี้ไม่เคยสายใจในฐานะของพ่อเลย
00:34:16จริง ข้ารุมภิติกรับของเอาปิ่ง
00:34:18โอรัชธิญ่าที่สาม
00:34:20เพราะพัยบังกรมานานแล้ว
00:34:22เพียงแต่เขา
00:34:24เอาชีวิตราศดอในด่านเฉินทั้ง
00:34:26มาคุมคู
00:34:28ข้าแค่อยากให้จาเออยอมรับภิต
00:34:30เพื่อให้เรื่องนี้สงบลง
00:34:32เพื่อให้เรื่องนี้สงบลง แต่ค่าคิดไม่ถึงว่า จาเออจะยอมหักไม่ยอมงอเช่นนี้
00:34:41หากมีโอกาสใหม่อีกครั้ง ค่าหวังว่า ในฐานะพ่อ ค่าจะออกมาอย่างกล้าหารได้
00:34:50เป็นค่าเองที่ไม่ประป้องจาเออให้ดี
00:35:02ตอนนี้จาเออก็อยู่ในเจดีแล้ว ฉะนั้นเราก็อยู่ในนี้สะเลย ไม่แยกจากกันอีกดีไหม
00:35:10แล้วราษดอนด่านฉันทั้งล่ะ
00:35:12ราษดอนหรือ ราษดอนเหตุใดเป็นราษดอนอีกแล้ว
00:35:17เพราะราษดอนยอมทิ้งแม้แต่ชีวิตลูกของตัวเองยังไม่พออีกหรือ
00:35:21ข้า
00:35:24ในที่สุดข้าก็รู้แล้ว ในใจท่านมีเพียงราษดอนเท่านั้น
00:35:29มีแต่ความปลอดภัยของพวกเขา
00:35:31ทำไมต้องให้ผู้เราเสียสลามแบบนี้
00:35:34ข้าอยากให้เขาโครวเราอยู่กันพร้อมนะ
00:35:38มันยากบานนั้นชีวหรือ
00:35:41หูหยิน ข้าขอโทษ
00:35:45เพราะสะดอน คุณธรรม
00:35:49ถ้าทิ้งไม่สนใจยังดีข้ากี่หนแล้ว
00:35:52ข้าอยู่ข้างกายท่านอย่างไม่คุณข้องมองใจ
00:35:55ท่านเคยรู้สึกผิดต่อข้าบ้างหรือไม่
00:36:04ไม่ เจ้าไม่ใช่หูหยินของข้า
00:36:08ข้าไม่ใช่หูหยินของท่านได้อย่างไร
00:36:11หูหยินของข้าเขาใจถึงคุณธรรมอันยิ่งใหญ่
00:36:14ไม่มีทางผู้เช่นนี้แน่นอน
00:36:16ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่หูหยินของข้าตั้งแต่เมื่อคู่แล้ว
00:36:19ยิ่งขวันนั้นนับพศหลานเตึง ไม่มีทางผ้าหูยินค่าเข้าเจอดี่
00:36:24หนักพร้านเต Ens ให้ค่ามาช่วยพวกท่ان
00:36:27ตอนนี้ค่าอยู่นี่แล้ว
00:36:35ทำไมแม้แตะภรยาตัวเองท่านก็จะไม่ได้หรือ
00:36:42ระหวางค่ากับหูยิน แม้บางครั้งจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
00:36:47แต่พวกข้ามีจิตใจที่เชื่อมถึงกัน
00:36:51เพื่อความปลอดภัยของอีกฝ่ายไม่เคยเห็นแก่ตนเอง
00:36:56ท่านพูดอะไรบ้าบ้า
00:36:59ข้าเป็นหัวหินของท่าน
00:37:01ใส่ใจและเป็นห่วงท่านถึงเพียงนี้
00:37:05ท่านสงสัยข้า
00:37:12หรือว่า ข้าแก่แล้ว
00:37:16ท่านไม่ต้องการข้าแล้วหรือ
00:37:18เลือกเสียแสนได้แล้ว
00:37:20เมื่อร่างจริงเจ้าออกมาซะ
00:37:22ท่านพี่
00:37:24จะดูปานนั้นไปยาย
00:37:26รู้ว่าท่านไม่ต้องการข้าแล้วจริงๆ
00:37:28ท่านพี่
00:37:30จะดูปานนั้นไปยาย
00:37:32รู้ว่าท่านไม่ต้องการข้าแล้วจริงๆ
00:37:34ท่านพี่
00:37:36จะดูปานนั้นไปยาย
00:37:38รู้ว่าท่านไม่ต้องการข้าแล้วจริงๆ
00:37:40ท่านพี่
00:37:42จะดูปานนั้นไปยาย
00:37:44รู้ว่าท่านไม่ต้องการข้าแล้วจริงๆ
00:37:46รู้ว่าท่านไม่ต้องการข้าแล้วจริงๆ
00:37:58จ้าอือ
00:38:03ท่านพ่อ
00:38:04เราอยู่ที่ป้อมดอกทอนี่เธอ
00:38:06จ้าอือ
00:38:08เจ้าเป็นอะไรไป
00:38:12เจ้าเป็นใคร
00:38:14เจ้าทำอะไรกับจ้าอือของข้า
00:38:18ข้าเป็นใครนะเรือ
00:38:20ก็เป็นหัวหีนของท่านอยู่ไหร่แล้ว
00:38:23ท่านตามหาลูกชายอยู่ไม่ใช่หรือ
00:38:25จ้าเออ
00:38:26รีบให้ท่านพ่อมาอยู่พร้อมน่ะกันสะ
00:38:31หนีจ๊ะ ! ! ! ! ! ! !
00:38:32ท่านหยะไปเชือน้ำ
00:38:36คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะเข้มแ bunlar
00:38:39ขนาดนี้
00:38:44เจ้า เจ้าทำอะไร
00:38:59เจ้า เจ้าทำอะไร
00:39:06เขาคือพ่อเจ้านะ
00:39:14ไม่มีประโยชน์หรอก แก่นวิญญาณของเขาถูกข้าพันดึกไว้แล้ว คงไม่ได้ยินหรอก
00:39:21จ้าหือ อย่าไม่ฟังที่น้องพูด น่าไม่ใช่แม่เจ้า อย่าปว่าให้น้องหลอกได้
00:39:38อย่างนี้หอมายาของข้าดุดดังแดนเซียน
00:39:42สู้ท่านอยู่ที่นี่กับเราสองแม่ลูกถือเป็นการ ชดเชย ให้แก่พวกเรา
00:39:52จ้าหือ อย่าไปฟังที่น้องพูด รีบรัสไตยสักที
00:39:57พ่อรับป่างเจ้า ออกจากเจ้นี้ เราไปป้อมดอกเท้ากัน
00:40:04กล่าวสันเนอร์ฟังเชียว
00:40:06จ้าหือ คำสัญญามากมายที่พ่อเจ้ารับป่า
00:40:11ไม่มีเรื่องไหนที่เป็นจริง ก็แค่รับป่ากเจ้าไปส่งส่งเท่านั้น
00:40:18จ้าหือ เจ้าไม่อยากเจอแม่เจ้าแล้วเหรอ รีบรัสไตยสักที
00:40:22โอเค
00:40:41โอเค
00:40:42เจ้าเจ้า
00:41:12เจ้าเออ เราไปกับเธอ
00:41:19ข้าคิดถึงท่านแม่แล้ว
00:41:24อีกไม่นาหลัก ออกจากเจดีก็จะได้พบแม่เจ้าแล้ว
00:41:29สิ่งที่ท่านพูดเมื่อกี้เขาได้ยินหมดแล้ว
00:41:35ครั้งนี้เธอต้องทำให้ได้นะ
00:41:38หืม
00:42:08กลับกลับกลับ
00:42:38กลับกลับกลับกลับ
00:43:08กลับกลับ
00:43:38กลับกลับกลับกลับ
00:43:42กลับกลับกลับกลับไป
00:43:485. าด science of Master
00:44:035. ข้าด löมออก
00:44:06ไปสงค่าบัญชาการ ฟ้าคำรามเลือน響
00:44:14ฮ่าวขา
00:44:16อ้า... ไทย...
00:44:20ยังโตกไอ้...
00:44:22รอมาเกินไปจบไม่ได้ลอบว่ะ
00:44:29หือ
00:44:32ยูรอสแค่หน้าวันบวน ที่อีเวยจ้า
00:44:38ซึ่งเงินแสดงกัน ไม่ได้เห็นอาหาย
00:44:41หือเห็นอยากได้แสดงกัน
00:44:44ขอบคุณกัน
00:45:14คุทธิกัน ชัดแกนายรอ พวกroad
00:45:16มันกัน จริงด้วย ปละ
00:45:18มันกัน ข้อด้านข้อห้อง
00:45:19อย่าจะแกนายตินแกนก ที่ค่องแต่งกัน อารไว้ จริงด้วย ไม่ใช้
00:45:28หาคันกันที่แกนします
00:45:44浪漫其空过廉田清暖如马 冬四固鞋 天下繁华 變黄沙 眼看他高楼 请他 正装呆巴 正欲写的厮杀 我很道理吗
00:46:07เจ้าลูก Roi
00:46:37สันสันสุดพวกโลก ที่พอจะเจ้า
00:46:40ท่านมา มารายท่านพาจะกลับมา
00:47:07นี่มันตัวอักษรอะไรกัน
00:47:18หากเจ้าสนใจเราก็
00:47:20ออกจากเจดีได้
00:47:22เพราะจะสอนเจ้าอาจนังสือเอง
00:47:24จริงเหรอ
00:47:24แต่ปกติท่านยุ่งอยู่ตลอด
00:47:29วันแล้วหนึ่งถึงสองชั่วยาม
00:47:31ก็พอได้
00:47:32เช่นนั้นเขาจะรู้ได้อย่างไร
00:47:34ว่าท่านไม่ได้หลอกค่า
00:47:35ก็ได้
00:47:37เช่นนั้นถ้าต้องเล่นเป็นเพื่อนข้าวัลล่ะหนึ่งชั่วยาม
00:47:41จริงสิ
00:47:41แล้วก็ต้องอยู่เป็นเพื่อนท่านแม่
00:47:43อีกสองชั่วยาม
00:47:44ปกลง
00:47:46ลูกผู้ชายพูดแล้ว
00:47:48คำไหนคำนั่น
00:47:49เช่นนั้นถ้าจะผิดคำพูดไม่ได้เนอะ
00:47:52ถ้าผิดคำพูดเนอะ
00:47:56ถ้าบอกแล้วไง
00:47:56ลูกผู้ชายพูดแล้วคำไหนคำนั่น
00:47:59จาเออ
00:48:01จาเออ
00:48:02เจ้าบ่าเจ็บเหรอ
00:48:08ค่ะไม่เป็นไร เพียงแต่มือเท้าไม่ค่อยมีแรงเลย
00:48:18เราไปพักข้างหน้าสับประเดียวเธอ
00:48:32เจ้าอือ ประพักกันตรงนี้สักหรู่นะ
00:48:44ชั้นเป็นพ่อลูกที่รักกันดีสะจริง
00:48:47เจ้าปีสัตร์ ประกดตัวออกมาซะ
00:48:49เจ้าปีสัตร์ เพยตัวออกมาซะ
00:48:52มนุษย์ธรรมดาจะจัดต้องสุภาสิทธิ์ขาดเหรอ
00:49:08ยินดีต้อนรับสุขอสุภาสิทธิ์
00:49:10เอาปี เจ้ายังไม่ตายเหรอ
00:49:22หากไม่เห็นวิญญาณเจ้าดับสลายกับตา
00:49:24ค่าจะนอนตายตาหลับได้อย่างไร
00:49:27พอมังกรของค่าจะเรินรุ่งเริงวันนับพันปี
00:49:29เพราะใช้พระเทศและพระคุณ
00:49:31วันนั้นค่าแค่สั่งสอน พวกชาวบ้านที่ไม่เชื่อฟัง
00:49:34แต่เจ้ากลับ ทำตัวเหิมเกิม
00:49:40เสด็จพ่อเจินค่าตั้งแต่ยังเล็ก
00:49:44ว่าหากใต้ล่ามีฝนตบต้องตามรุดูการเสมอ
00:49:47มนุษย์ก็จะไม่รู้จักความครบยำเกรง
00:49:51วันนี้อากาศเร็วร้ายถึงเพียงนี้
00:49:55พวกเจ้าก็ควรเก็บไม่ภาย
00:49:57แต่พวกเจ้ากลับฟาศื้นฟ้าดิน
00:50:00ออกทะเลมาทำงาน
00:50:02ชีวิตพวกเจ้าคงไม่ง่ายเลยสินะ
00:50:07ข้าเพียงอยากเล่นสนุกกับทุกท่าน
00:50:22ในถังไม้มันจุดน้ำมันเดือดไว้อยู่
00:50:24แต่มีหนึ่งทังที่ไม่มีกำมัน
00:50:26ให้ส่งต่อกันไปเรื่อยๆ
00:50:28หากไม่ถูกน้ำมันราช ก็กลับบ้านได้
00:50:31เดี๋ยวสิ มันยังคาจะกิดพวกเจ้าทั้งเป็นเลย
00:50:38ท่านแม่ แค่อยากกลับเป็น
00:50:42แม่จะพาเจ้ากลับบ้านนะ
00:50:44แม่ แม่ แม่ แม่...
00:50:59กลับกลับกลับ
00:51:29ปากลับปากลับ Studio ให้คารยับปากลับ showed you
00:51:33โภทรายเหลือ
00:51:59ที่ส่งที่ centuries จะอีกที่แต่ส่งท Ord เริ่มเจ็กติกัน
00:52:13ดีมาก
00:52:13วันนั้น เจ้าสังทรินค์ผู้คนอย่างโผดเยี่ยม
00:52:16ต่อให้โทรกหนังแล้วแล้วเองเจ้าทิ้ง
00:52:18ก็ยังไม่หายกลอด วันนี้ก็จะค่าเจ้าอีกครั้ง
00:52:29เจ้าโมง ทุกพ่อหรอกใช้ยังไม่รู้ตัวอีก
00:52:34ผมก็ได้คิดว่าจอจากเจดีได้ใช่ไหม
00:52:45เอาปิง เจ้าหมายความว่ายังไง โซ่สุพษษิตบ้านี่
00:52:49มันคืออะไรกันนะ รีบบอกวิธีใครโซ่มา มิช่อนั้น
00:52:53อย่าหาว่าเราพ่อลูกโหร้ายกับเจ้า
00:52:55เจ้าที่ Brittany Bengt ต Ollie จริงๆ มันจะดูสัมภาพพระเมะยาพี่เลย
00:52:59Lyt jean ค่ะขอถามเจ้า เคยคิดว่านาการเป็นปีศาสหรือไม่
00:53:02ใช่ได้นี่เอาปิง จะตายอยู่แล้ว
00:53:05คิดดุย่งความสังผัสของพวกเรา
00:53:07ท่านพ่อเค้าจะเป็นปีศาสไปได้อย่างไร
00:53:09ใช่แล้ว เค้าจะคิดว่ารู้ชายตัวเองเป็นบิศาสได้ยังไง
00:53:19แต่จ้าเออ จ้าเออ
00:53:21เออ...
00:53:22จาเณ comprendre
00:53:25ถ้าจะถามเจ้าอีครับ
00:53:27คิดว่าประชาชนสำคัญกับหลาจาหรึไหม
00:53:29เจ้าพูดแล้วไลนะ?
00:53:31ข้าไม่เคย ข้าไม่เคย
00:53:34จาเณ Markus
00:53:38เคือบบอกพุกเจ้าไป
00:53:40สิ่งจะเรียกว่า โซโสพบาตรีปี
00:53:42ทุกครั้งที่พูดโกอฏ ปง่อยถูกวัดเอาไว้อีกกัน
00:53:45จะacyRI ٹมาน รักภูกขสักเป็นทิ้นๆนับพันครั้ง
00:53:48หาเจินสามครั้ง หริงยายก็จะแตกสลาย
00:53:55จ้าเออ จ้าเออ อย่าไปฟังที่เข้าพูดนะ
00:53:58พ่อไม่เคยคิดเช็นนั้นเลย
00:54:02จ้าเออ
00:54:05ฮืม ช่างเป็นพ่อลูกที่แสนออกกุ่น
00:54:08สร้างซึ่งจนอยากจะเราห้าย
00:54:15จ้าเออ
00:54:19ข้ายอมรับ
00:54:27ข้ายอมรับ
00:54:29ข้าเคยคิดว่านาจ้าเป็นปีศาส
00:54:33ข้ายอมรับว่า เห็นประชาชนในด่านฉันทั้ง
00:54:38สำคัญกว่านาจ้า
00:54:48รับว่าเจ้าใจจะถึงหลงแห่งนี้
00:54:52แม่จะผ่านฉันที่เจ็บไปได้ก็จะมีพระรอยชีวิตเคียงคนเยล
00:54:55ในใจมีแห่งนี้ เมื่อจะจะถึงสองเหนอต์ไปได้แล้ว
00:54:58อย่างสามารถประรุปเป็นเทพพ์เซียนได้ด้วย
00:55:00penetrating mouths and посмотрим
00:55:01ยังมาดูนาวที่มีจะหนึ่งมา
00:55:01gOุ
00:55:05เจอร์
00:55:06ก็ไม่เชื่อ
00:55:07ก็ไม่เชื่อ
00:55:09จันพอ
00:55:11พวกเราจะออกจะเจ้นได้ด้วยกัน
00:55:12ม่าใช่เหรอ
00:55:17หลี่จริง
00:55:18จะมีโอกาสเพียงครั้งเดียว
00:55:20จะไม่ได้คิดจะพานาตา
00:55:22ออกไปด้วยใช่หรือไม่
00:55:30ช่วย
00:55:36ช่วย
00:55:46อีกจริง จะหวังใจได้
00:55:48อีกไม่นาน งาจจะได้ไปเว้นยาในเจ้นอย่างนี้
00:55:51แล้วไม่ได้เห็นสักสักวันอีกตลอดกัน
00:56:01จ้าเออ จ้าเออ
00:56:04คนโกหก
00:56:07จ้าเออ ฟังพ่อพูดก่อนซี่
00:56:08ค่ะไม่อยากฟัง
00:56:09ที่เบิร์กลับบ้านไปจะสอนข้าอาจนังเสรอ
00:56:11ที่ท้ายก็โกหกทังนั้น
00:56:14ทั้งหมดพระตวรท่านเอง
00:56:22จ้าเออ จ้าเออ
00:56:25ถึงจ้น พร้อกากับเจ้าแหลจะแผนกอนเธอ
00:56:30หรอหรอหรอ
00:56:55นาชนตรง
00:56:57ที่แทaseก็คือชั้นที่เจ็ด
00:57:00บาท แต่บุรทรายของเจ้าสังหารโอไว้หายท чувствกับภาธิบาย
00:57:06ขาดจะทำได้อา Bon Airs บาท ใช้ก็จมดาลเชิดทาะ Bourbon شarth Irk.
00:57:11เกอนี่ไว้จริงบุรท่านและทำเรื่องชั่วร้ายกว่าก็ร้ายกัน
00:57:14ก็ชั้นก็firesกระบุ aluminium formula ครั้งนี้
00:57:17จากไปประมาณронที่ contradwife
00:57:22ข้ةโงคหลัวจริงๆ
00:57:24หากค่าชลาดกว่านี้ ก็คงต่อสู้กับ Herr Angon ชั่ว เช่น ถ่าน
00:57:27ร่วมกับ lä จาร์ไปตั้งนานแล้ว แม่ง 결과จะรอมาถึงวันนี้เหละ
00:57:32ท่านพยายามังกร หลายปีมานี้ ก극 ταพัค Sec เจอley ไม่ห非ควร ประชาชนต์
00:57:37ลำบากยาก เข้น วาง Herr Angon ของท่าน และเลยน่าที่ตัวเอง
00:57:41ท่านตัวให้บุยกระทำความชั่ว มีเบินกดเกน Grid เพื่อประโย Brady coat espíritu
00:57:44ท่านjam คำนึงถึงกดเกนเหエ่งฟ้าดินหรือไม่
00:57:48วันนี้ ท่านยังยGGกำลังธาหารประบูกลูกราณฑานชนทั้ง
00:57:52สังหายไปทาร์ชนด้วยพละการ ค่าหลีจิ่ง
00:57:55จะยอมให้ท่านทำตามใจชัยนี้ดีได้ยังไง
00:57:58ค่าหลีจริง�онд
00:58:03ธาหารทุกท่าน
00:58:04บรัษษา
00:58:06มากำจัดเผาวังกรร่วงกับข้า ประปั้งดานฉนทั้ง
00:58:11และร่วงธรรมคุณธรรม
00:58:12บรัษษา
00:58:34ไง
00:58:46ไม่มี
00:58:48ร่วงมัน
00:58:51ชานأลา
00:58:54ข้าวไง
00:58:59ENA
00:59:02เจอเกิน
00:59:25เจอเจอ
00:59:27เจอเจอไม่ใช่เธอ
00:59:29เจ้าส่วนเจ้าน่าจะขึ้นไปการส่วนตัว
00:59:31ให้เจอรับปินทูปจากโลกมนุษย์
00:59:33น่อจากจะช่วยเขาไม่ได้แล้ว
00:59:35ยังเพิ่มคุณสิ่งชั่วร้าย
00:59:37ต่อให้กลับมามีชีวิต
00:59:39ก็ต้องกลายเป็นปีศาส
00:59:41ทุกธรมาณไปชั่วชีวิต
00:59:45ต่อให้เป็นปีศาส
00:59:47ก็ก็ยังเป็นเจอเจอของเรา
00:59:53อูหญิน
01:00:01อูหญิน
01:00:03เจ้าไม่ต้องหวง
01:00:05ค่าจะต้องพาจากอือของเรา
01:00:09ออกมาจากเจดีให้ได้
01:00:13ไม่เคยมีมนุษย์ศาสมดา
01:00:15ไม่ชีวิตรอดออกจากเจดีได้
01:00:17การออกไปหุนหันเช่นนี่
01:00:19ท่านเองก็จะมีอันตราย
01:00:21เราไปขอรองท่านนักพร้นอีกสักครั้งดีไหม
01:00:23ให้เขาช่วยหาห่วนทางอื่นให้
01:00:27ไม่ต้องหรอก
01:00:29อูหญิน
01:00:31ข้าเป็นพ่อที่ลงเหลว
01:00:33ครั้งนี้
01:00:35อูหยิน ข้าเป็นพ่อที่ล้มแล้ว ครั้งนี้
01:00:42เจ้าปล่อยให้ข้าเห็นกับตัวสักครั้งได้หรือไม่
01:00:47ข้ารับปากเจ้า ว่าจะพาจาเออของเรา
01:00:51ออกมาจากจีดี อย่างปลอดภัยเนี่ย
01:00:56เจ้าดีหลิงหลงนี้ เก็บดุ่งวิญญาณของเขาไว้ได้
01:01:10แต่ก็เก็บรักษาไว้ได้ไม่กี่วันเท่านั้น
01:01:14หากนาจาสามารถผ่านดานเขาเจ็ดชั้นได้ ก่อนวิญญาณแตกสลาย
01:01:19วิญญาณก็จะกลับคืนสู่ร่าง
01:01:23แต่หากเด็ดอยู่ชั้นใดชั้นหนึ่ง ก็จะกลายเป็นวิญญาณเล่ล่อน
01:01:29เพียงแต่เมื่อประตูเจดีเปิดออกแล้ว จะมีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ออกจากเจดีได้
01:01:42ใหญ่ท่านไม่บอกได้พวกนี้กลับค่าให้เร็วกว่านี้
01:01:53มาเสร็จ
01:02:21เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า!
01:02:51เถอะ!
01:03:19หารگเจ้า!
01:03:21ท่านพ่อ ลูกมาช้าไป
01:03:41ท่านพ่อ ท่านพักก่อนนะ พยามมังกรชั่วนีขจัดการเอง
01:03:52ย้าย!
01:04:07เวลา ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านพ่อ
01:04:29สมิด!
01:04:33- ไปก่อน!
01:04:42geezante...
01:04:44นา Gemeยกับเจอท quelquลง ไม่เป็นม้าศ pattาที่isiniรículos
01:04:50สน้ำactiv Lore!
01:04:57เนาศไอ้PR
01:04:59อือ...
01:05:01อือ...
01:05:16จาเออ...
01:05:19ท่านพ่า...
01:05:23ดิกเง่ว...
01:05:26จะมาสนใจพ่อทำไม...
01:05:28เพราะว่า ท่านคือพ่อของค่ายอย่างไรล่ะ
01:05:33ไม่ต้องหวงลัก
01:05:35มีพ่ออยู่ จะจับไม่เป็นอะไร
01:05:45ให้พวกสักสิ่งเกินอย่าเกิดเหลือ
01:05:48อย่ามีนาจาเป็นเพียงของนังว่านแล้ว
01:05:52ถึงอย่างไรก็มองไง
01:05:55แท่นพ่อ แท่นพ่อ
01:05:59ก่อนนานี้ท่าน คิดว่าค่าเป็นปศาสตร์นะเหรอ
01:06:04ตอนนี้เมื่อ Rép Раз ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนี้
01:06:06เค้าอยากรู้
01:06:11แม้เจ่าอุ้มท้อง เจ่าอยู่ 3 ปี ถึงข้อเจำมา
01:06:15พระเจ่าเกิดrendo
01:06:18เป็นไข้ในหนึ่ง ด้วยคนปกติ
01:06:21พ่อย่ามคิดว่า เจ้าเป็นปศาสตร์
01:06:25เช่นนั้น ท่านยังยอมรับลูกชายอย่างค่าไหม
01:06:31เด็กงู ในใจของค่า
01:06:36ลูกชายคือวีรับประดุษที่คอยช่วยเหลือประชาชน
01:06:42เป็นลูกผู้ชายที่ติดใจเด็ดเดียวแน่วแน่
01:06:46ค่าจะไม่ยอมรับเจ้าได้ยังไง
01:06:49ก่อนหน้านี้ที่พ่อว่าเจ้าเป็นเพราะความโกฎทั้งนั้น
01:07:00นี่จริง ส่งนาจามาให้ค่า
01:07:09ฝันไปเธอ
01:07:11เจ้าอยากมันลูกเป็นเศษมัตรอดไม่ใช่หรือ
01:07:17ทิ่งนาจาไว้ แล้วค่าจะปล่อยเจ้าหอกจากเจนี้
01:07:26ท่านพา ท่านไปเธอ
01:07:32ค่าไม่โกฎท่าน
01:07:34เธอร์คโกฎท่าน
01:07:37มัน...
01:07:40ดีกนั่น
01:07:42ที่นี่สุดนี้
01:08:12บางก่อนเท่า ข้าหลีจริงไปตะหารมาครึ่งชีวิต
01:08:15พระประจายเพื่อหาหวนทางบรรุษไปทั่ว
01:08:18ขอพี่สวรรษให้โอกาสค่าสักครั้ง
01:08:20เพียงแต่ ข้าอยากเป็นเซียน
01:08:23เพื่อประชาชนไม่เหมือนท่าน
01:08:25ที่ทำเพื่อสร้างความเสียหายให้แก่โลกนี้
01:08:28และข้าชีวิตผู้บริสุด
01:08:33ความตายอร่อยอยู่ตรงงานแล้ว
01:08:36ยังวงพวกด้ามากผลภัพย์กับท่าอยู่
01:08:40ความตายมารออยู่ตรงงาน
01:08:43หรือท่าน
01:08:50ท่านมา...ท่านมา...
01:09:06เจ้าบ้าไปแล้ว
01:09:08อย่ากกับฉันฉันไม่ขอตัวเอง
01:09:10เพื่อฟัพย์กับไข่มุกษักษิต
01:09:12จ้าเออ...
01:09:14วันนั้นที่เจ้าต้องพาตัวเองมาตายที่นี่
01:09:18เป็นความผิดพ่อเอง
01:09:20ตอนนี้...
01:09:22พ่อต้องการให้เจ้าปกป้องประชาชน์
01:09:24ในด่านเช็นทังแถนพ่อ
01:09:26ดูแลแม่เจ้าให้ดี
01:09:28แม่เจ้าต้องพาตัวเองมาตายที่นี่
01:09:30เป็นความผิดพ่อเอง
01:09:32ตอนนี้...
01:09:34พ่อต้องการให้เจ้าปกป้องประชาชน์
01:09:36ในด่านเช็นทังแถนพ่อ
01:09:38ดูแลแม่เจ้าให้ดี
01:09:58จ้าเออ...
01:10:04พ่อผิดต่อเจ้า...
01:10:08เจ้าอยากให้รัสดอดทั้งเมือง
01:10:10ร่วมฝังไปพร้อมเจ้าเหรอ
01:10:12เจ้า...
01:10:14ไม่ว่ายังไง...
01:10:18เจ้าก็เป็นลูกชายค่ะ
01:10:22ดูน้ำใจด้วยยัง
01:10:24อยากเลย
01:10:26อย่าไม่สำนักผิดอีก
01:10:28แต่เออสิ
01:10:30ยังไงซะต่อนะ
01:10:32เช้าเมืองในด่านเซ็นทันเธอก็ติไปแล้ว
01:10:40ถ้าเจ้าสงใจ
01:10:42เราออกจะใช้ดีแล้วพ่อจะสอนเจ้าอ่านนึงสือ
01:10:44จริงเหรอ
01:10:56เย้า
01:11:10เย้า
01:11:12เย้า
01:11:26เย้า
01:11:28เย้า
01:11:30เย้า
01:11:32เย้า
01:11:34ที่ได้
01:11:36เย้า
01:11:38แต่นั้น
01:11:40คัน
01:11:42просто
01:11:44กลับกลับกลับกลับ
01:12:14เฮ้ย!
01:12:44ที่รู้วี่ไง
01:12:57เจ้า
01:12:58จากเหนื่อย
01:12:59แค่
01:13:09หนักปลอด
01:13:11ทานพอ
01:13:13ท่านเต้าท่านดีก็อยู่หรอ
01:13:18ลีจิ้งสระชิวิตช่วยบุทธราหวางอยู่ในเจดี
01:13:22ช่วยด่านเฉินทังให้ผลไภ์
01:13:24ทำให้สวรรศาบซึง
01:13:27สวรรรเห็นแกะคุนงามความดีที่เจ้าเคยทำ
01:13:30จึงหว dachte look at that peace
01:13:34ไม่เคยเห็นมนุษย์ปุいいละถึงโอกาส
01:13:36บะลุเป็นเสียญอย่างที่เจ้าทำ
01:13:39เจ้าคิดดีแล้วเหล ماหรอ รีจริง
01:13:43รีจริงหัวทึกมาตั้งแต่เล็ก
01:13:45ตั้งแต่เด็กก็เชื่อฟังพ่อแม่
01:13:49รัฐนาจะบรุเป็นเสียร์
01:13:53เพื่อช่วยเหลือปลูงประชา
01:13:55เพื่อการบรุเป็นเสียร์
01:13:58ข้าทําคุณประโยชน์ให้บ้านเมือง
01:14:00กราบไว้อาจารย์ทั่วสรทิทย์
01:14:02มันสั่งสมคุณงามความดี
01:14:03อย่าง systèmerot hatesWow
01:14:05แต่ข้าไม่เคยถามตัวเองเลยว่า
01:14:09ที่ข้าปราธนาอยากบรรุเป็นเสียญ
01:14:12เป็นเพราะเหตุใดกันแน่
01:14:14จนมาถึงตอนนี้
01:14:17ในที่สุดข้าก็ได้เข้าใจ
01:14:19หากเป็นเช่นนั้น
01:14:21ข้าก็จะสามารถปลบป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตข้าได้
01:14:24ครอบครัวของข้า
01:14:27เจ้าใช้ตำแหน่งเสียญมาแรกกับสายยายพอลูก
01:14:39กลาวได้เพียงว่ามันถูกลิคิดไว้แล้ว
01:14:42มันถูกลิคิดไว้แล้ว
01:14:57ท่านพ่อ
01:15:04ท่านพ่อเป็นท่านจริงๆที่แท่เธอก็ยังไม่ตาย
01:15:22เด็กง่อ
01:15:28พ่อจะตายได้ยังไง
01:15:29ทำไม
01:15:31เจ้าอยากให้พ่อตายงั้นเหรอ
01:15:38ท่านพ่อ
01:15:40ที่นี่คือที่ไหนเหรอ
01:15:42โอ้
01:15:43ที่แห่งนี้คือโลกมายา
01:15:46มนุษณ์ทั้งหมดจะเดินทางผางที่แห่งนี้
01:15:48ก่อนบรรุเป็นเซียน
01:15:50เช่นนั้น ท่านพ่าก็จะเป็นเสียแล้วเหรอ
01:15:55ไม่ พ่อเลิกแล้ว
01:15:58ทำไมล่ะ
01:16:00พ่อยังต้องสอนเจ้าอาจนังสือไม่ใช่เหรอ
01:16:03ท่านพ่อ ขอบคุณนะขอรับ
01:16:06น่าจ้า จะรู้จักมีมารยาตตั้งแต่เมื่อไร
01:16:10ท่านพ่อ ท่านไม่เสียใจจริงๆเหรอ
01:16:13ได้เป็นเสียเลยนะ
01:16:15ถ้าเปลี่ยนเป็นค่า อาจจะตกลงทันทีเลยก็ได้
01:16:19อย่างงั้นเหลือ เข่นั้นข้าเรียฆณ์พทธิกรัมมาตอนนี้ก็ยังท่าน
01:16:23แย่ๆ ข่าลองเล่น ข้าลองเล่นนะ
01:16:26จบเด็ก ๆ
01:16:29ท่านพ่อ ท่านว่าพวกเรายังมีโอกาสบรุเป็นเสียนดื่มไหม
01:16:34สิ้งจึ่วอย่าขอให้ทั้งครอบครัวลงจากผู้เข BERR.illing แลถออกจากรัชการ ไปอศัยน์ให้สันโดดบนผู้ เขากับรุมเมีย
01:16:47สิ้นรัชบงส่าง
01:16:49เนื่องจากโจ้อม หวดร้าย
01:16:50และร้ายควางสามารถ
01:17:17สิ้นรัชบงส่าง
01:17:47สิ้นรัชบงส่าง
01:18:17สิ้นรัชบงส่าง
01:18:47สิ้นรัชบงส่าง

Recommended