These brave moms will make you proud of every mom in the world. Four Filipino mothers teach us what motherhood means to them ahead of Mother's Day.
Category
🗞
NewsTranscript
00:00I remember of my mom, we used to watch telenovela before, like if you remember, Marimar, yung
00:29favorite ng favorite niya. She's a loving mother. Mabait, sobra. Pero sometimes may
00:38pagkastri, mayroon yung time na pag nagagalit siya, nagtatago ako sa likod ng tatay ko
00:44para hindi ako mapalo. Being a mother is a blessing, although there is sacrifice, but
00:53still, it's more of a blessing. Yung huling heart attack niya, yun yung pinakagrabe kasi
01:02na half paralyzed siya, paralyzed yung katawan niya at the same time, umurong yung tila niya.
01:09So, ang kaya lang niyang banggitin or kaya lang niyang bigkasin is pangalan ko. That time
01:17ko nalaman ko is, hindi siya nagsisinkit. Parang, ah hindi, hindi totoo. Until nakita
01:24ko na nasa kabaong, parang ah hindi. Parang as like, hindi pa talaga siya nagsisinkit.
01:32Hindi ko nga siya tinitignan dun sa kabaong. Nagsinkit lang siya nung, ano na, yung ihahatod
01:39na, kumaga ililibing na, dun pa lang. Paano na kami, paano na yung mga kapatid ko?
01:44Kumbaga parang, mga batao pa yung mga yun. Yun yung masakit. Kasi nung namatay ang mom
01:49ko is, wala ni Anilo ng tatay ko. Nalibing lang lahat-lahat. Wala akong tatay nanakit.
01:59So, sa part ko, masakit yun. Yung mga parang, yun yung tao inaasahan mo na makakaramay mo,
02:11but at the end of the day, wala siya. Siguro nung panahonay ni Cindy pa uso yung cellphone
02:20or yung ano lang. So, hindi siya na-contact. Kumbaga, hindi siya nasabihan na wala na yung
02:29mom ko. So, kumbaga parang nasabihan lang siya after, nung nalibing na siya. After seven
02:39years pa, bago kami nagkausap. Gusto kong magalit. Gusto kong manumbad. Kumbaga parang,
02:45asan? Kanong namatay yung nanay ko? Ganun. Pero yun pala yung pag nasa harapan ka na,
02:51yung pag nakita mo na pala yung mismong tatay mo, nawala yung, nawala yung pananumbad.
03:00Instead, nasumbadan ko siya. Ang nasabi ko lang, miss na miss na kita. Alam mo, yung
03:05sabay-yakap sa kanya. Syempre, iba pa rin kapag nandyan yung magulang mo. Especially,
03:11nung nanganak ako, wish ko, nasa isip ko, sana nandito nanay ko. Kasi pag andito siya
03:20sa tabi ko, kumbaga parang madali sakin lahat. Kasi yung baby ko nga, premature siya
03:29nung pinanganap ko. So parang ang hirap. Kasi ako lang, tapos yung asawa ko. So walang
03:34naggaguide. Yung walang magsasabi sa akin na, kaya mo yan. Yung okay lang. Magiging okay
03:40din yung anak mo. Yung parang ganun. Ano, sabihin ko na miss na miss ko na siya. Alam
03:47ko, lagi kang andyan na naggaguide sa akin. So, miss na miss na kita. I really love you
03:56so much. Isa naman masasabi ko, alagaan at mahalin natin yung magulang natin, nanay
04:05natin. Kasi sabi nga nila, mother's knows best. And hindi natin alam kung hanggang kailan
04:12lang natin sila makakasama. Pinaiyak mo ako. Napaiyak kami dun sa ganun na situation na
04:21kasi ganun ang nanay magmahal sa anak. Siguro buhay mo, kahit buhay ko, ibibigay ko na. Kasi
04:36ang nanay talaga, isusubo mo sa anak muna before ikaw. Sabi nga, sabi nga, ang pinakasinungaling
04:46daw sa mundo, yung nanay. Bakit? Because, sasabihin mo sa anak, anak, kainin mo na yan.
04:54Mama, ikaw, ay busog ako. Which is, hindi ako busog. Para lang ikaw mabusog. Ganun ang nanay,
05:01sobrang sinuwaling. Mapagod ka na, ako na yan. Ay hindi ana, magpahinga ka. Magpahinga
05:09ka, kaya ko to. Which is, ikaw ay masakit na masakit ng likod. Masasabi ko sa'yo, strong
05:15woman ka. Tapos basta, ang masasabi ko lang din is, number one, lagi kang tatawad sa kanya.
05:23Yan lagi. Ano man ang problema, ano man ang dumating na trial sa buhay, lagi mo lang sabihin
05:31sa Diyos. Siya lang lagi ang makapagbigay sa'yo ng magandang guidance, magandang racetrack
05:41ng kung saan mo gusto pumunta. I arrived in Dubai in 1995. When I left Philippines,
05:49I graduated in business administration. I was one of the pioneers of Dira City Center.
05:56And I was working in Leisure, Magic Planet. Pero ang pinakamahirap sa nanay talaga is
06:02ang pagpalaki ng anak. Because you have to instill in their minds yung values. Kasi
06:09lalo na dito sa lugar na to, although sa Pilipinas you cannot say na iba ang buhay natin
06:15doon at hindi sila magiging spoiled. But here, iba-ibang lahi eh. You know, babae pa naman
06:20yung anak ko. So at times, nasasabi ko, I wish buhay yung asawa ko. He died when he
06:27was 59. Just short of 12 days sa birthday niya, 60th birthday niya. Hindi niya alam na
06:36na-prepare na namin. Nag-invite na ako. I already booked the hotel. And then we were
06:42going to dress up like 60s because he's going to be 60. Hindi niya alam yun. Hindi siya
06:48umabot. Nagkaroon ako ng doubt sa fate ko. Kung baga, sa sobrang sakit na namatay yung
06:55asawa ko and then it's too gray. Ang buhay ko very gray. Tapos namatay yung daddy ko.
07:01Is this really right? I may have this, pero kinukuha mo naman yung mga gusto ko. But because
07:08of my mom, sila lang ang nagsabi sa akin na, you know, ang buhay ng tao ay may hinghangganan.
07:16Na-apektuhan siya masyado nang patamatay ng daddy niya. Up to now, you know, her room
07:21is full of daddy's picture because matay ang daddy niya when she was just starting to
07:27be a teenager, you know, 13 and a half. She took it really hard. Hanggang ngayon. I mean,
07:35sayang. Kasi sayang talaga na wala si Ian. Maybe hanggang doon na lang siya. But then
07:42he left us with so much memories and we're blessed. Sasabihin ko na lang na we're blessed.
07:49Kasi si Joanne hindi naman niya pinabayaan. Hindi niya rin ako pinabayaan. And I'm still
07:55working up to now. I've worked here for almost 23 years. 23 years in November. I'm already
08:03done. Pagod na ako. But then, you know, I thought, I'm still earning. Bakit hindi? Bakit hindi
08:11hanggang hindi nila ako palisin? Because at least they pay for my daughter's education,
08:18for our house. It pays for our food and electricity. Sabi ko, this will be my last company siguro
08:26in Dubai. And then I'll wait. Pag naka-graduate si Joanne ng high school, in three years' time,
08:33I probably would go home. Kasi si mommy. My mother is 78 years old and I've been away
08:40for a long time. Sabi ko, maybe I'll spend some time kay mommy. Masasabi ko ang mommy
08:46ko ngayon is very strong. Wala na si daddy, but she's still as strong as ever. Actually,
08:52siya ang mas stronger sa family. As a mother, parang magdodobol obligation, magdodobol responsibility.
09:02Yes, I know. Father and mother. It's difficult to be a single mother. Dahil sinabi ko nga
09:11babae. Babae ang anak ko. Teenager. Tapos may langit. May langit mga araw. I had an experience
09:19na alas dose, imedia ng gabi. Sinusundo ko siya sa Arabian ranches. It's an hour away
09:26from sa bahay namin. Nasa kalia po and I kept praying na walang nangyari sa kalia or whatever.
09:33You know, there are times na naiisip ko sana natin kay kasawa ko. But then, I still continue
09:39to be strong for her. And I hope one day, ma-realize niya na. For that, at least, siguro number
09:48one prayer. As a mother, iyon na lang ang ating magkiking guidance para us being a mother,
09:56talaga number one, number one, number one. Hindi tayo everything for the kids.
10:03Hello po si Madeline Echeverria, known as Madeloko Loka. At andito po ako ngayon sa Dubai. Tubong
10:11Mindanao po ako. Isa na rin po akong ina. Noon nasa Pinas po ako, marami pong mga bagay
10:19na kailangan kong isakripisyo. Na dapat na sana, nasa Japan ako in that time. Pero mas
10:27hindi ko yung pagmamahal ko. Kaya nabuo ang isang pamilya. Ang isang pamilya ang siyang
10:34naging dahilan kung bakit mas lalo ako naging matibay. Bilang isang ina, ginampanan ko
10:42na rin ang pagiging isang ama. Kahit may partner pa po ako noon, ako pa rin po nagtataguyod
10:49sa amin. Nagkaroon ako ng anim na anak, dalawang lalaki at apat na babae. Napakahirap
10:59yung sitwasyon ng pagiging isang ina ng anim na alam mo naman na may kapartner ka na dapat
11:08sana gagabay sa lahat ng bagay. Ginagawa kong gabi ang umaga, ginagawa ko yung umaga
11:16ng gabi. Pag umuwi ako ng bahay, ina ako. Pag nasa labas ako, para akong ama na siya
11:25talagang kumikilos. Kung hindi ako nagkakaroon ng gigs, doon ako sa nagmamanicure ako,
11:34naguhugas ako ng gulong ng jeep, nagiging barker ako, nagiging collector ako sa JMA
11:43pala in that time. Madaling araw pa lang kahit buntis ako, nagkukumayod po ako na talagang
11:49at least pag uwi ko, may 200 ako na madadala pag uwi sa buong magdama. Pero ganun pa man
11:58bilang isang ina, I stay until 14 years bago po kami nag-separate. Actually ang mga anak
12:05ko, kalat po sila ngayon. Ito yun sa isa sa mga pangarap ko na kung sakali man, gusto
12:12ko po pag-isahin sila sa isang lugar. Pag nasabi mong mga anak ko, nandiyo naluluwa
12:19po talaga ako. Kasi 4 years ko na po sila, hindi nagkita. Iba-iba po yung magiging isipan
12:28nila, kasi may anak ako na talagang araw-araw nagkinakausap ako. Hi Ma, anong ginagawa
12:36mo? Kumain ka na ba? Masakit ba yung katawan mo? Magpahinga ka. Pero may mga anak naman
12:43ako na ayaw ko kausapin talaga. Pangarap ko po yun na maging close po kami, parang barkada
12:49lang kami mag-uusap. Nasasabi lang nila na tumatawa ako kasi, I'm comedian e, hiyo ganoon.
12:57Pero sa likod ng camera talaga sa totoong buhay, nandoon po yung napakasakit na naranasan
13:04ko. Kaya inisip ko na lang po, magpapatuloy na lang po ako sa magiging entertainer, magiging
13:12isang ina kahit malayo po ako. Sana dumating yung punto na makauwi ako at makasama ko
13:20yung mga anak ko sa akin talaga. Hindi po din ako nagkaroon ng chance na umuwi sa ngayon
13:27kasi medyo po nagsunod-sunod po yung schedules ko at saka yung financial status ko. Hindi
13:37pa ganun siya kaganda. Kaysa naman pari-pari ho kami doon sa Pilipinas na makita ko yung
13:46mga anak ko na kahit manghingi ng pabili ng tinapa, hindi ko kayang ibigay yun. Nakita
13:51ko nga siya kasi nagraduate na po yung aking panganay. So nandoon po siya sa picture.
13:56Sabi ko I was just really crying na makita ko talaga siya na matanda na pala si mama.
14:03At alam ko may naramdaman din po siya. Inisip ko ganyan din ako, baka ako pagtanda
14:13yung mga anak ko din. Hindi buo, ayoko pong mangyari yun. Yung sakit, yung saya, yung
14:22lungkot na sama-sama kami, maramdam ko naman po yun. Hindi ko lang po talaga, alam
14:31kung kailan po ako makakaulit ka makakauwi talaga. Mabigyan sana ako ng chance na makauwi
14:38doon. Gusto ko lang po talaga, pag nakita sila, ibalik po nila sa akin yung pagiging
14:49isang anak. At iparamdam ko po sa kanila ng bilang isang ina, kagaya ng dati. At ihigitan
14:57ko pa din po yun. Kapit lang, walang imposible. Lahat ng dreams mo, lahat ng loves na gusto
15:07mo mangyari at sinasabi mo number one na dream mo is mahalin ka ng lahat. Sa tingin ko
15:16lang naman sayo, wala namang hindi pwedeng magmahal sayo. At walang imposible kahit yung
15:21mga anak mo. Tayo bilang nanay, yun lang ang hihingin mo sa taas. Mabuo ang familia,
15:28mahalin mo ang iyong anak, ibigay mo ang the best sa kanila. In return, hinding-hindi
15:35kanila tatalipuran.