Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00ฉันไม่มีความสุขที่อยู่ที่นี่หรอ
00:00:02ไม่เลย
00:00:04ทีบอกเอ็มว่าบ้านหลังนี้เหมือนกลงที่ขังทีไว้
00:00:07ทีอยากให้พี่พระทุกอย่างคืนไป
00:00:09แล้วก็ปล่อยให้ทีเป็นอิสระ
00:00:10ทีโทรหาเอ็มตอนถึงสนามบิน
00:00:12ทีได้คลิปที่จะทำให้พ่อไม่มีอยู่กับเราสองคนอีกต่อไปแล้วนะ
00:00:15ผมได้บอกคุณแม่ว่าคลิปนั่นอยู่ที่ไหน
00:00:17ทีไม่ได้บอกเอ็ม แต่ทีมีมือถืออีกเคลื่อngที่เป็นเบอร์รับ
00:00:20เอาไว้ติดต่อเอ็มกับลูกโดยเฉพาะ
00:00:22กระเป๋าเดินทางของผมที่เกิดอุปฏิเผศอยู่ที่ไหนครับ
00:00:25ปาลืดของออกแล้วก็เอาเข้าที่เรียบร้อยแล้ว
00:00:27คุณทีจะเอาอะไรเลยป่ะ
00:00:28แค่พี่มีมือถืออีกเครื่อง ที่เป็นเบื้อรับ
00:00:30เอาไว้ติดต่อเอ็นกับลูกโดยเฉพาะ
00:00:32กระเบาเดินถามของผมวันที่เกิดอุปกรณ์ที่เหตุ rethink is อยู่ที่ไหนครับ
00:00:34ป้ารื่อของออกแล้วก็เอาเข้าที่เรียบร้อยแล้ว
00:00:37คุณทีจะเอานัยผม
00:00:38ในกระเป๋านั้นมีโทรศัพท์มือถือของผมอยู่ไหมครับ
00:00:41ถ้าโทรศัพท์ไม่อยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้า
00:00:43ไม่อยู่ในห้องที มันจะอยู่ที่ไหน
00:00:45หรือว่ามันจะตกอยู่ตอนที่ทีเกิดโอบัติเหตุ
00:00:47พรุ่งนี้ผมจะลองไปหาดูแถว ๆ นั้น
00:00:49คลิปนั้น ๆ จะอยู่ในโทรศัพท์เคลื่อนนั้น
00:01:08โปรดติดตามตอนต่อไป
00:01:38โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:08โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:38พี่พัทธิ์
00:02:39มายออกไปข้างนอกแต่เช้า
00:03:05ตามไปดูสิว่าไปไหน
00:03:07ตามไปดูสิว่าไปไหน
00:03:37มายออกไปข้างนอกแต่เช้า
00:03:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:04:12โปรดติดตามตอนต่อไป
00:04:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:05:12โปรดติดตามตอนต่อไป
00:05:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:12โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:24โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:34โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:45โปรดติดตามตอนต่อไป
00:06:56ขอโทษนะครับ ที่หัวคุณมีอะไรติดอยู่ก็ไม่รู้ค่ะ
00:07:00ไหนคะ
00:07:01เขาขาว น่าจะขี้นกหรือเปล่าครับ
00:07:03อี มาได้ไงอ่ะ
00:07:07เอาอย่างนี้ได้ไหมครับ
00:07:08เอาเสื้อฉันไปคุณที่หัวไว้จะได้ไม่มีคนมอง
00:07:12ได้ค่ะ
00:07:17นี่ค่ะ
00:07:28นี่ค่ะ
00:07:33พ่อ พ่อ พ่อ
00:08:04ผมขอดูตะฟูหน่อยได้ไหมครับ
00:08:08อย่างไรครับที่โดน
00:08:15เร็วหน่อยนะครับ พอดีผมรีบ
00:08:17อีกนิดเดียวครับ
00:08:18ใกล้เสร็จแล้ว
00:08:20เร็วหน่อยนะครับ พอดีผมรีบ
00:08:22อีกนิดเดียวครับ
00:08:23ใกล้เสร็จแล้ว
00:08:49โปรดติดตามตอนต่อไป
00:09:19โปรดติดตามตอนต่อไป
00:09:49โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:19โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:49โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:54โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:59โปรดติดตามตอนต่อไป
00:11:04โปรดติดตามตอนต่อไป
00:11:09โปรดติดตามต่อไป
00:11:14โปรดติดตามตอนต่อไป
00:11:19โปรดติดตามต่อไป
00:11:24โปรดติดตามต่อไป
00:11:29โปรดติดตามต่อไป
00:11:34โปรดติดตามต่อไป
00:11:39โปรดติดตามต่อไป
00:11:44โปรดติดตามต่อไป
00:11:49โปรดติดตามต่อไป
00:11:54โปรดติดตามต่อไป
00:11:59โปรดติดตามต่อไป
00:12:05โปรดติดตามต่อไป
00:12:13ผู้หญิงคนเดียวยังไม่มีปัญหาตาม
00:12:15ยังมีหน้าบอกเข้าorph жันอีกเหรอ
00:12:19ผมขอโทษครับ
00:12:21เกาหลา arguments นี่ครับ
00:12:26Doom
00:12:29ฉันรู้ว่าควรจะให้ใครตามถีตัด
00:13:00คุณพ่อเรียกเอมมามีอะไรเหรอคะ
00:13:03เธอรู้ไหม
00:13:05ถีตัดอยู่ที่ไหน
00:13:09ฉันติดต่อไม่ได้เลย
00:13:11มือถือก็ไม่เปิด
00:13:13ไม่รู้ค่ะ
00:13:15ทีมไม่ได้บอกเอมไว้
00:13:29ถ้าเธออยากอยู่ที่นี่นานๆ
00:13:32ควรจะอยู่ข้างฉัน
00:13:37แล้วถ้าเอมอยู่ข้างคุณพ่อ
00:13:39แล้วเอมจะได้อะไรเหรอ
00:13:43ถ้าเธอทำให้ถีตัด
00:13:46กลับมาจำทุกอย่างได้เหมือนเดิม
00:13:51ฉันจะยอมรับเธอ
00:13:55ลูกชายของเธอ
00:13:57เป็นวัจฉรรษฐ์ซีลีกุด
00:14:04นั้นหมายความว่า
00:14:06เอมจะเป็นพลายาคนเดียวของที
00:14:10ส่วนคนอื่น
00:14:12ก็ต้องออกจากบ้านไปถูกต้องไหมคะ
00:14:14ฉลาด
00:14:16มันต้องเป็นอย่างไร
00:14:19เพราะถ้าทีกลับมาจำได้เหมือนเดิม
00:14:22ก็ก็ต้องกลับมารักเธอ
00:14:24มองเธอคนเดียว
00:14:27เหมือนอย่างที่เขาเคยรักเธอ
00:14:31เขากล้าโกหกฉันไง
00:14:35ใช่ไหม
00:14:57ม.ค
00:14:58ม.ค
00:14:59ม.ค
00:15:00ม.ค
00:15:01ม.ค
00:15:02ม.ค
00:15:03ม.ค
00:15:04ม.ค
00:15:05ม.ค
00:15:06ม.ค
00:15:07ม.ค
00:15:08ม.ค
00:15:09ม.ค
00:15:10ม.ค
00:15:11ม.ค
00:15:12ม.ค
00:15:13ม.ค
00:15:14ม.ค
00:15:15ม.ค
00:15:16ม.ค
00:15:17ม.ค
00:15:18ม.ค
00:15:19ม.ค
00:15:20ม.ค
00:15:21ม.ค
00:15:22ม.ค
00:15:23ม.ค
00:15:24ม.ค
00:15:25ม.ค
00:15:26ม.ค
00:15:27ม.ค
00:15:28ม.ค
00:15:29ม.ค
00:15:30ม.ค
00:15:31ม.ค
00:15:32ม.ค
00:15:33ม.ค
00:15:34ม.ค
00:15:35ม.ค
00:15:36ม.ค
00:15:37ม.ค
00:15:38ม.ค
00:15:39ม.ค
00:15:40ม.ค
00:15:41ม.ค
00:15:42ม.ค
00:15:43ม.ค
00:15:44ม.ค
00:15:45ม.ค
00:15:46ม.ค
00:15:47ม.ค
00:15:48ม.ค
00:15:49ม.ค
00:15:50ม.ค
00:15:51ม.ค
00:15:52ม.ค
00:15:53โปรดติดตามตอนต่อไป
00:16:23ผมเอามือถือมาแล้ว ดาบดินกันบังตัวรถคุณครับ
00:16:53โปรดติดตามตอนต่อไป
00:17:23โปรดติดตามต่อไป
00:17:53โปรดติดตามต่อไป
00:18:24ป๊ากลับมาแล้ว
00:18:29ลูกไม่ยอมนอนนะคะ รอจะเล่นกับที
00:18:32พอได้ยินเสียงรถก็เรียกวิ่งลงมาเลย
00:18:36ป๊าหายไปไหนมาทั้งวัน อิงคิดถึง
00:18:43ป๊าก็ไปหาซื้อของให้อิงกับมีมานั่นแหละ
00:18:46มีของเล่นมาฝากเลยนะ
00:18:53รถตั้งครับ
00:18:55เย้ ดีใจไหมครับ
00:18:56ครับ
00:19:03ทีนี้ก็คงรู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าผมหายไปไหนมา
00:19:10ไปเล่นกัน
00:19:11ครับ มาเดี๋ยวมีถึงให้ครับ
00:19:13ไป
00:19:23ไป
00:19:32ขอบคุณคุณนะที่ไลน์บอกผมเรื่องพ่อ
00:19:37แล้วทีเจอมือถือไหมคะ
00:19:42ผมไปหามาทุกที่แล้ว
00:19:44ทั้งที่รถชน รองพยาบาล มุรณิชี สนามบิน
00:19:49ไม่มีใครเห็นโทรศัพท์รุ่นที่คุณบอกว่าผมเคยใช้เลย
00:19:54หรือว่าจะมีคนเก็บไปแล้วหรอคะ
00:19:57ก็ไม่น่าเชื่อคุณในบ้านนี้นะ
00:20:00เพราะว่าตั้งแต่เกิดอุปติศฐ์ พ่อก็แต่ถามเรื่องคลิป
00:20:03ส่วนมายกับแม่ก็ดูรีบอยากให้ผมจำอะไรได้
00:20:08ไม่น่าเชื่อคนพวกนั้นที่เอาไปได้
00:20:15หรือว่าทีจะเอามือถือเครื่องนั้นไปซ่อนไว้ที่อื่น
00:20:24ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มบ้างโง่
00:20:27รู้ถือเครื่องนั้นมีประวัติการโทรให้แค่สองเบอร์
00:20:30หนึ่งคือคุณเอมิกาที่อังกฤษ
00:20:33กับอีกเบอร์หนึ่งจดเทบียนชื่อ วะราปิติวิรกุล
00:20:38วะรา? ใครอ่ะ?
00:20:41วะราเคยเป็นหัวหน้าไฟจัดซื้อของบริษัทประชลาบเบลธิก
00:20:45เคยมีคดีขับรถฉลคนตายรถประมาท
00:20:48ติดคลุกไปสิทธิปรี
00:20:49เพิ่งพนโทนมามือหกเดือนก่อน
00:20:52แต่ที่แน่แปลกก็คือ
00:20:53คนที่เค้าขับรถฉล
00:20:56คือคุณพัฒนาวัชชาราศิญิกุล
00:20:59พ่อของพาท
00:21:03พี่ทับ ติดต่อกับคนที่เคยขับรถฉลพ่อของพาททำไมuti?
00:21:07ช่วงหนัง ๆ นี่
00:21:08เค้าติดต่อกันบ่อยมากYAN
00:21:09เขาน่าจะกำลังคิดทำอะไรกันอยู่
00:21:14เพราะวันก่อนเกิดกระทิพย์
00:21:16เขาก็เพิ่งโทรคุยกันเอง
00:21:20แล้วมีข้อมูลอะไรอีกมั้ยนนท์
00:21:23ในโนต์ มีละหัสบล็อคที่คุณทีทัดเขาทำลงยูทู
00:21:27เดี๋ยวเราจะเอาไอดี้กับพลาสเวิร์ด
00:21:30ส่งไปให้พร้อมกับประวัติศาสตร์ของพระราณ
00:21:31ขอบคุณมากนะนนท์
00:21:33แล้วงานใหม่ที่โดนสั่งย้ายไปโอเคมั้ย
00:21:44สบาย ไม่ต้องรู้สึกผิดนะ
00:21:48ได้ออกมาข้างนอกบ้างก็อืดอัดดี
00:21:52แค่นี้ก่อนนะ
00:21:54จ้ะ
00:22:01โอเค
00:22:26ปิดอะไรเนี่ย
00:22:31ไม่เป็นไร
00:23:02เอาให้ปลุก
00:23:04ขอบคุณครับ
00:23:06เป็นผมสิ
00:23:08ยังไม่ได้
00:23:15เอาไง
00:23:16ไม่เป็นไร
00:23:18มีใคร
00:23:24เป็นอะไร
00:23:29ไง
00:23:31หา?
00:23:32ผมบอกให้คุณปลอดภัยเสียงแปลงหน่อยครับ
00:23:37นะไะ
00:23:39ค่ะ
00:23:40ไม่รู้ว่าจะไปไหนนะครับ
00:23:42ไม่จะไป noi rampage
00:23:44หน้าridge
00:23:44หน้ากลับ Vàล
00:23:47ันดาล
00:23:50เราหารuding
00:23:50หนีตัก
00:24:00กลิ่น
00:24:00ก็ไม่ได้ดื่ม ไม่ได้มีท่าทีมืนมาเอาอะไร ทำไมจะต้องตรวจ
00:24:04ตรวจครับ เชื่อผมหรือครับ
00:24:06ไม่ตรวจค่ะ
00:24:07ตามกฎหมาย ถ้าคุณประเทศการตรวจวิสุทธิ์โดยไม่มีเหตุอันควร
00:24:11ให้ถือว่าคุณมีประมาณแอลกออฮอล์เกินกว่าเกรนที่กำหนดนะครับ
00:24:19คุณ
00:24:31เห็นไหม ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ได้เมา
00:24:36แล้วมันเป็นกฎไงครับ
00:24:39ไม่มีอะไรนะครับ
00:24:41เชิญได้ โทษที่ทำให้เสียเวลา
00:24:47เดี๋ยวคุณ
00:24:50ถ้าฉันจำไม่ผิดเนี่ย
00:24:52คุณอยู่สอบสวนกลางไม่ใช่เหรอ
00:24:55ทำไมถึงมาคุมดาลแบบนี้ล่ะ
00:24:56ก็ผมเป็นตำรวจไงครับ
00:24:59ตำรวจก็ทำได้ทุกอย่างนะ
00:25:02วันก่อนฉันเห็นคุณที่งานแต่งพิธีด้วยนะ
00:25:05แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าไปทักเลย
00:25:08งานก็ลมซะก่อน
00:25:10งานสนุกดีนะ
00:25:12มีเมียเก่ามาแหกเมียใหม่ด้วย
00:25:17ผมเป็นเพื่อนกับเจ้าสาว แล้วคุณล่ะ
00:25:21พ่อกับแม่ฉันทำธุรกิจกับพ่อ
00:25:24พ่อกับแม่ฉันทำธุรกิจกับลุงธนา
00:25:27พ่อของพิธี
00:25:30ความจริงเราสองคนก็มีเรื่องบางเอิญบ่อยอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
00:25:37ก็คงเป็นผมระคิดมั้ง
00:25:43คุณเลิกเป็นตำรวจไปเป็นมีเกมไหม
00:25:47แล้วคุณจะเป็นแม่ยกไหม
00:25:53คุณจะเป็นแม่ยกไหม
00:26:03ขับรถดี ๆ นะคุณ
00:26:10คุณเข้าคลินิกแม่คุณทุกวันไหม
00:26:14ทำไมอ่ะ
00:26:16นี่คุณจะจีบฉันจริง ๆ หรือเนี่ย
00:26:18คนลุกอ่ะ
00:26:19คือผมอยากให้คุณช่วยดูแล
00:26:25ผิว
00:26:30มาได้เลยค่ะ
00:26:36ผิวหน้าแบบนี้เนี่ย
00:26:38เดี๋ยวฉันจะจับคุณเข้าคอสผิวโก้ชำว้าวก่อนเลย
00:26:50โปรดติดตามตอนต่อไป
00:26:53โปรดติดตามตอนต่อไป
00:27:17ทำไมมามี่สวยจังครับ
00:27:22หน้าก็ใส่ขึ้นด้วยว่าไหมครับ
00:27:27จริงใจที่สุดเลยครับ
00:27:31ยิงครับ
00:27:38ป๊าใส่ถานให้แล้ว แล้วก็เดินหน้าอย่างงี้ นี่
00:27:52เก่งมาก
00:28:06มามี่ถ่ายคลิปและรถบังคัดมาอีกหน่อยสิครับ
00:28:09จะได้ให้ป๊าป๊าเอาไปลงวอกของเรา
00:28:13นี่ผมมีวอกด้วยเหรอ
00:28:18ใช่ค่ะ
00:28:19ที่ทำบล็อคส่วนตัวไว้อัพเดตชีวิตของเราสองคน
00:28:23ตั้งแต่แรกๆที่เรารู้จักกัน
00:28:25เวลาที่เหงาๆเบื่อๆ
00:28:27ที่ก็จะทำคลิประบายให้เอ็มดู
00:28:29แต่พอระยะหลังๆ
00:28:30เวลาเอ็มพาลูกไปเที่ยว
00:28:32เอ็มก็จะลงคลิปไว้ให้ที่ดูเหมือนกัน
00:28:36แล้วว่าในวอกนี่มีแค่ผมกับคุณใช่ไหมที่ดูได้
00:28:41ใช่ค่ะ
00:28:42ที่เคยบอกว่ามันเป็นเหมือนบันทึกความทรงจำของเราสองคน
00:28:46ผมขอดูวอกนั่นหน่อยได้ไหม
00:28:48เผื่อว่าผมจะดึงอะไรออกบ้าง
00:28:56พรุ่งนี้เขาจะได้เจอกันแล้วนะลูก
00:29:00คลอนง่ายๆ
00:29:02มัมมี่เขาจะได้ไม่ต้องเจ็บมานะ
00:29:04รู้ไหมลูก
00:29:11เอ็มดีใจนะ
00:29:13ที่ที่ได้มาอยู่กับเอ็มในวันนี้
00:29:17เอ็ม
00:29:20ไม่ว่าจะต้องแล้งกับอะไร
00:29:22ที่ก็จะยอมทำทุกอย่าง
00:29:26เพื่อที่จะได้อยู่กับเอ็ม
00:29:28กับลูกแบบนี้
00:29:37แบบนี้ค่ะ
00:29:38ที่ดูเล่น
00:29:39ก็สอนลูกสอนให้อิ้งเลย
00:29:41ก็ลูกไม่เล่นสักทีอ่ะ
00:29:44เห็นไหมครับอิ้ง
00:29:47วันนี้อิ้งมาลายฟังหน่อยวะ
00:29:49วันนี้เราไปเที่ยวไหนกันมาครับ
00:29:52ไปเที่ยวสวนสัตว์มาครับ
00:29:54แล้วอิ้ง
00:29:55อิ้งเห็นอะไรบ้าง
00:29:57เห็นสิงโต
00:29:59สิงโตที่นั่นเหมือนมัมมี่เลย
00:30:01เหมือนไหม
00:30:02ไม่เหมือน
00:30:03ทำไมอ่ะ มัมมี่ดู
00:30:05ไม่ดู
00:30:06ไม่ดูใช่ไหม ใจดีใช่ไหม
00:30:10ป๊าป๊าขอกอดหน่อยได้ไหม
00:30:12ไม่ได้
00:30:13ถ้าป๊าป๊าอยากกอด ป๊าป๊าต้องอยู่กับอิ้งต่อ
00:30:24อิ้งครับ
00:30:27ป๊าป๊าก็อยากอยู่กับอิ้ง
00:30:29แต่ว่าป๊าป๊าต้องกลับไปทำงาน
00:30:32แล้วเดี๋ยวป๊าป๊าจะรีบกลับมาหาอิ้งนะ
00:30:36เมื่อไรล่ะครับ
00:30:37วันเกิดอิ้งปีที่แล้ว ป๊าป๊าก็มาไม่ได้
00:30:41อิ้งครับ
00:30:42อย่าดื้อกับป๊าป๊าสิลูก
00:30:46ป๊าป๊าเขาก็อยากมาหาอิ้งนะลูก
00:31:00อิ้งครับ
00:31:02นี่คือเชียกวิเศษ
00:31:04ป๊าป๊าเนี่ย
00:31:06จะผูกไว้กับนิ้วของป๊าป๊า
00:31:09แล้วก็นิ้วของอิ้ง
00:31:15แล้วก็นิ้วของมัมมี่
00:31:20เชียกนี้นะครับ
00:31:21จะคอยผูกพวกเราทุกคนไว้
00:31:24ต่อให้ป๊าป๊าเนี่ย
00:31:25ไม่ได้อยู่กับอิ้ง
00:31:26ไม่ได้อยู่กับมัมมี่ทุกวัน
00:31:30แต่ป๊าป๊าก็จะร้านให้
00:31:32แต่ว่าคิดถึงเสมอ
00:31:36รอป๊าป๊าหน่อยนะครับ
00:31:40ป๊าป๊าสัญญานะ
00:31:42ว่าวันหนึ่ง
00:31:45เร็วๆนี้แหละ
00:31:47พวกเราทุกคนจะได้อยู่ด้วยกัน
00:32:01อิ้งลูกรัก
00:32:16วันเกิดอิ้งปีนี้
00:32:18ป๊าเท่มของขวัญมาให้อิ้งแล้วนะ
00:32:21ของขวัญก็คือ
00:32:24โซปลาเอง
00:32:25ป๊ากำลังจะย้ายไว้อยู่กับอิ้งกับมัมมี่
00:32:30สิ่งที่ป๊าทำกำลังจะสำเร็จแล้วนะลูก
00:32:36อิ้งดีใจไหม
00:32:41สิ่งที่ป๊าทำกำลังจะสำเร็จแล้วนะลูก
00:32:56เจ็บวิเศษ
00:33:10แกกำลังทำอะไรอยู่กันแน่นอนที
00:33:26ที่เขาบอกว่าเขากำลังทำสำเร็จ
00:33:30เขาหมายถึงเรื่องแม่หรือเปล่าค่ะ
00:33:44พวกนอกมาทำอะไรดึกๆดื่มๆแบบนี้
00:33:50ทำไมคะ
00:33:51ที่นี่มีกฎห้ามออกจากห้องนอนแล้ว
00:33:53ที่นี่มีกฎห้ามออกจากห้องนอนตอนคืนด้วยเหรอคะ
00:33:58คนเราจะอึดอัดแล้วออกมาสูงอากาศข้างนอกบ้างไม่ได้เลยไง
00:34:03ทำอย่างนี้ก็เป็นคุกไปได้
00:34:06เรามารวมมือกันเถอะมาย
00:34:10รวมมืออะไรคะ
00:34:12คือ
00:34:14ผมไม่รู้ว่าเมื่อก่อนผมทำอะไรกับคุณไว้
00:34:17แต่ว่าผมตอนนี้อยากช่วยคุณจริงๆนะมาย
00:34:21ไม่จำเป็นค่ะ
00:34:22ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลืออะไรจากคุณตรงนั้นแหละ
00:34:28มาย ผมอยากช่วยคุณจริงๆนะมาย
00:34:31คืองานแต่งผมดูไม่สบายใจเลยอะ
00:34:41Hernandez คุณไว้ใจผม
00:34:44ช่วยใจผม ผมจะไม่มีวันนาทำร้ายคุณ
00:34:48ตอนนี้ผมก็กำลังหาความจริงอยู่
00:34:50เราช่วยคุณอยู่
00:34:51ขอแค่คุณบอกผมว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ไม
00:34:57ลอกเล่นละครเป็นคนดีสักทีนะคะ
00:35:00อย่างไรฉันก็ไม่มีวันเชื่อใจคุณ คุณทีทัท
00:35:04แล้วถ้าผมบอกคุณว่า
00:35:06ผมไม่ใช่ทีทัท
00:35:08คุณจะเชื่อใจผมขึ้นบ้างไหม
00:35:13แล้วถ้าคุณไม่ใช่คุณทีทัท
00:35:15คุณคือใคร
00:35:17ผมคือ
00:35:21คุณทีท
00:35:35คุณทีท
00:35:37คุณทีท
00:35:39คุณเป็นอะไรหรือเปล่า
00:35:42คุณทีท
00:35:44คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
00:36:07คุณที
00:36:09คุณที
00:36:13คุณคือใคร
00:36:15ผมคือ
00:36:16ผมคือ
00:36:35คุณที
00:36:46คุณเป็นอะไรหรือเปล่า
00:36:49คุณที
00:36:51คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
00:37:17ผ้าทำแซลวิตขาย
00:37:19เอาไว้ให้มายไปกินให้แอบพออยู่
00:37:26ข้าวหน้าแซลมอนใส่อวกาโดและก็
00:37:28ซอสสีราชา
00:37:29แบบที่มายชอบไง
00:37:31ขอโปรดอีกหน่อย
00:37:47มันเป็นแบบนี้ง่ายกว่าเดิมเยอะ
00:37:49ไม่เห็นต้องเดินหลายรอบให้เมื่อยเลย
00:37:58คุณที
00:37:59คุณที
00:38:17แล้วถ้าผมบอกคุณว่า
00:38:19ผมไม่ใช่ทีทัด
00:38:21คุณจะเชื่อใจผมขึ้นรู้ไหม
00:38:26ที
00:38:28ที
00:38:29ที
00:38:30ทีเป็นอะไรอ่ะ
00:38:31ทีไม่สบายเหรอ
00:38:34ที
00:38:35ที
00:38:36ที
00:38:39ที
00:38:40ที
00:38:41ที
00:38:42ที
00:38:43ที
00:38:44ที
00:38:45ที
00:38:46ที
00:38:47ที
00:39:16ที
00:39:17ที
00:39:18ที
00:39:19ที
00:39:20ที
00:39:21ที
00:39:22ที
00:39:23ที
00:39:24ที
00:39:25ที
00:39:26ที
00:39:27ที
00:39:28ที
00:39:29ที
00:39:30ที
00:39:31ที
00:39:32ที
00:39:33ที
00:39:34ที
00:39:35ที
00:39:36ที
00:39:37ที
00:39:38ที
00:39:39ที
00:39:40ที
00:39:41ที
00:39:42ที
00:39:43ที
00:39:44ที
00:39:45ที
00:39:46ที
00:39:47ที
00:39:48ที
00:39:49ที
00:39:50ที
00:39:51ที
00:39:52ที
00:39:53ที
00:39:54ที
00:39:55ที
00:39:56ที
00:39:57ที
00:39:58ที
00:39:59ที
00:40:00ที
00:40:01ที
00:40:02ที
00:40:03ที
00:40:04ที
00:40:05ที
00:40:06ที
00:40:07ที
00:40:08ที
00:40:09ที
00:40:10ที
00:40:11ที
00:40:12ที
00:40:13เมื่อคืนทำอะไรอยู่ห้องไหนเหรอ ตื่นถ้าตื่นซะสายใช่หรอ
00:40:40ไม่ได้เชิง
00:40:52แม่ไปได้เชฟโป๊ตจากยาวาราชมา แล้วให้แป๊บนิมผัดใส่ไข่ให้ที
00:40:58ทานสิลูก
00:41:04กลับมากินข้าวให้เสร็จต่อเลยพาด
00:41:06ก็แม่ทำเชฟโป๊ตผ่านไข่ทำไมล่ะ พาดไม่ชอบ
00:41:09นี่ ฮา เดี๋ยว ฮา
00:41:14ทำไมทำหน้านั่น
00:41:20ของโปรดฉันไม่ใช่แล้ว
00:41:39นี่ ฮา เดี๋ยว ฮา
00:41:50ไม่อร่อยเหรอลูก
00:42:01ก็ดีครับ
00:42:05ลูกก็จะลืมไปแล้วว่าเค้าชอบกินอะไร
00:42:10อืม
00:42:24วันนี้พ่อจะกลับไปทำงานแล้วนะ
00:42:27ไปด้วยกัน
00:42:29ทำไมต้องให้ลูกเข้าไปเหรอคะ
00:42:31ลูกยังจำอะไรไม่ได้เลย
00:42:33จำไม่ได้ก็เริ่มเรียนรู้ตั้งแต่วันนี้
00:42:36ไม่เริ่มวันนี้จะเริ่มวันไหน
00:42:40ใช่ไหมที
00:42:43ครับ
00:43:10คุณลำพาคะ
00:43:12คุณมายไปข้างนอกอีกแล้วนะคะ
00:43:14ไม่รู้ไปไหนได้ทุกวัน
00:43:18ที่เปลี่ยนไปมากจริง ๆ
00:43:21นั่นสิคะ
00:43:23คุณเทดูไม่ชอบกินเฉพาะผัดไข่เหมือนเดิมเลยนะคะ
00:43:28หรือว่านิ่มฝีมือตกคะ
00:43:30เดี๋ยวนะคะ ๆ
00:43:33คุณลำพาคะ
00:43:35คุณลำพาคะ
00:43:36เดี๋ยวนะคะ ๆ
00:43:47ทำไมนี่คะ
00:43:50นั่นน่ะสิ
00:43:52ปกติทำที่ไรที่กินหมดจานทุกที
00:43:56ตรงข้ามกับผัด
00:43:58แค่ได้กลิ่นก็งอแงแล้ว
00:44:00นั่นสิคะ
00:44:02ตอนเด็ก ๆ
00:44:04นิ่มเคยอ่อนวอนให้กิน
00:44:06ผัดอาเจียนออกมาหมดเลยค่ะ
00:44:08บอกว่าได้กลิ่นแล้วมันคลื่นไส้
00:44:21แย่เล่นรถบังคับกับอิ่งไหมครับ
00:44:24แย่เล่นไม่เป็นหรอกลูก
00:44:26ไม่ยากหรอกครับ
00:44:27เดี๋ยวอิ่งสอนให้
00:44:29อ๋อ อ่ะไหน
00:44:30ทำยังไงครับ
00:44:31อันนี้เดินหน้าค่ะ
00:44:34ไปหลัง ๆ ค่ะ
00:44:35ไปหลัง
00:44:37ก็เดินหน้าค่ะ
00:44:38โอ้โห
00:44:41อิ่งลูก อยู่ไหนลูก
00:44:43อยู่นี่ครับมามี
00:44:45อ้าว
00:44:47คุณแม่คะ
00:44:49เอมขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมคะ
00:44:54วันนี้ดูอิ่งไว้ก่อนนะ
00:44:56ค่ะ
00:45:17มีอะไร
00:45:19ตั้งแต่เกิดรวมติหศี
00:45:21ทีมีอาการไม่ชอบ
00:45:22หรือกลัวเสียงดังบ้างไหมคะ
00:45:26เธอไว้ใจฉันแล้วเหรอ
00:45:30ก็คุณแม่อยากให้เอมร่วมมือด้วยไม่ใช่เหรอคะ
00:45:35ฉันรู้นะ
00:45:37ว่าคุณธนาเรียกเธอไปคุย
00:45:40เธอไม่ได้กำลังพยายามจะช่วยเขาใช่ไหม
00:45:43คนเดียวที่เอมอยากช่วย
00:45:44คือทีค่ะ
00:45:48แต่ถ้าคุณแม่ไม่อยากตอบ
00:45:50ก็ไม่เป็นไรค่ะ
00:45:53เดี๋ยว
00:45:57ทีทัดเป็นอะไร
00:46:00เมื่อคืน
00:46:02อยู่ๆทีก็กลัวเสียงฟ้าร้องค่ะ
00:46:05เอมเห็นทียืนตัวแข็ง
00:46:07เอามือปิดหูอยู่หน้าห้อง
00:46:11ทีไม่เคยเป็นแบบนี้นะคะ
00:46:12นี่มันเป็นผลข้างเคียงจากวัติเหตุหรือเปล่าค่ะ
00:46:18ไม่นะ
00:46:21หมอไม่เคยบอกว่าจะมีผลข้างเคียงแบบนี้
00:46:24แล้วทีก็ไม่เคยเป็น
00:46:28เมื่อคืนฝนตกเหรอ
00:46:30ใช่ค่ะ
00:46:31ทีดูกลัวมากเลยนะคะ
00:46:33ทีหน้าสีด
00:46:35มือมาเย็น
00:46:36ท่าทางเหมือนจะหายใจไม่ออกเลยค่ะ
00:46:42อืม
00:47:04แล้ว
00:47:06ตอนที่คุณพาโทรไปหาหมอนี่
00:47:07หมอไม่ได้บอกว่าอะไรเหรอคะ
00:47:09หมอเขาไม่ได้บอกนะว่าทีเป็นฟูบีอะไรแบบนั้น
00:47:13หรือว่า
00:47:15คุณทีเป็นโรคอื่นแล้วไม่ยอมบอก
00:47:19แต่ยาพวกนี้ก็เป็นยาที่หมอสั่งตามปกตินะ
00:47:25หรือว่าคุณทีจะไปซ่อมไปที่อื่นคะ
00:47:29เดี๋ยวพี่ช่วยดูคะ
00:47:38นิม
00:48:05ค่ะ
00:48:07ค่ะ
00:48:12ใช้สำหรับอาการไม่ตกกังวล
00:48:14และช่วยให้นอนหลับ
00:48:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:48:44วราคเคยเป็นหัวหน้าฝ่ายจัดสือของบุรุษัตริย์วัชชาลาไปวิทยุ
00:48:48เคยมีคดีขับรถชนคนตายด้วนประมาณ
00:48:50ติดคลุกไป 10 ปี
00:48:52เพิ่งผลโทษมาเมื่อ 6 เหมือนก่อน
00:48:56คนที่เขาขับรถชน
00:48:58คือคุณพัฒนา วัชชาลาสิริกุล
00:49:01พ่อของผา
00:49:05มันเวลารักเจ้า
00:49:07ความเชื่อใจที่เจ้าควรฟ่องข้าว
00:49:09จุดความสุข
00:49:11มาถึงเวลารัก
00:49:13ความสุขที่กำลังนาน
00:49:17มีเวลารักของกับกัน
00:49:19ในประวัติธีญาณ
00:49:23ฝึกปลาที่สว่าง
00:49:26มาหาใครค่ะ
00:49:28ฉันมาหาคุณวราค่ะอยู่ไหมคะ
00:49:31บ้านหลังนี้ไม่มีชื่อวรานะคะ
00:49:34แต่ว่าที่อยู่ตามแบบประชาชนของเขา
00:49:36บอกว่าเป็นที่นี่นะคะ
00:49:38นี่ค่ะ
00:49:41ไม่มีค่ะ
00:49:43ฉันเช้าบ้านหลังนี้อยู่มา 3 ปีแล้ว
00:49:45ยังไม่เคยได้ยินชื่อวราเลยค่ะ
00:49:48หรือว่าเขาอาจจะย้ายออกไปตั้งนานแล้วหรือเปล่าค่ะ
00:49:51เหรอคะ
00:49:53ถ้าอย่างน้อยลองดูรูปนี้ให้หน่อยได้ไหมคะ
00:49:56เผื่อจะคุ้นหน้าคุ้นตา
00:50:00ไม่เคยเลยค่ะไม่เคยเห็นเลยค่ะ
00:50:03แล้วแถวนี้ก็ไม่มีหน้าตาแบบนี้ด้วยค่ะ
00:50:06ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ
00:50:07ที่ฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้เลย
00:50:10ไม่เป็นไรค่ะ
00:50:11งั้นต้องขอโทษด้วยนะคะที่มารบกวน
00:50:13ไม่เป็นไรค่ะ
00:50:21ขอโทษนะครับ
00:50:52ขอบคุณครับ
00:51:13ยินดีต้อนรับกลับมานะครับคุณธนา
00:51:16สวัสดีครับ
00:51:17ขอบใจทุกคนนะ
00:51:19สวัสดีครับ
00:51:21จัก
00:51:25นี่ลูกจำลงจักได้ด้วยเหรอ
00:51:43ครับ
00:51:48แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ
00:51:51เจน
00:51:56นี่ล่ะ
00:51:58จำเจนได้ไหม
00:52:00จำไม่ได้ครับ
00:52:03เจนเป็นเลขาของลูกไง
00:52:05ถ้าสงสัยอะไรก็ถามเจน
00:52:09ดีใจนะคะที่คุณธีกลับมาทำงานได้แล้ว
00:52:12พวกเราเหงามากเลยค่ะ
00:52:13เพราะไม่มีคุณธี
00:52:17เอ่อเจน เดี๋ยวเตรียมอักษาสาทประชุมใบนี้ให้คุณธีด้วยนะ
00:52:20ค่ะ
00:52:21ผมต้องเข้าประชุมด้วยเหรอครับ
00:52:22อ้าว ประชุมสิ ใบนี้มีประชุมบอส
00:52:28เอาน่ะ ถึงแม้ความจำจะยังไม่กลับมาเป็นปกติ
00:52:33แต่พ่อเชื่อว่าเส้นแสงการบริหารของลูกยังคงมี
00:52:39นะ มีอะไรถามพ่อ
00:52:45ไป
00:52:48ไป
00:52:50ไป
00:53:08โอ้โห ขอโทษนะคะ
00:53:14นี่คุณไปทำอะไรมา ทำไมหน้าพังขนาดนี้เนี่ย
00:53:21นี่ครับผู้กลอง
00:53:23ครีมกันแดดปอมที่เราเพิ่งไปทะลายโรงงานมาเมื่ออาทิตย์ก่อน
00:53:29อ้าว แพ้แน่นอน
00:53:30แพ้ราบค่ะ
00:53:31เพราะขนาดคนที่มาแจ้งความเนี่ย
00:53:33พื้นแดงขึ้นทุกคน
00:53:35ผมลองเอาไปหยดที่ลองเท้านางของผมนะครับ
00:53:38โอ้โห มันกัดนางซะสีจ้างเลยครับ
00:53:45คือช่วงนี้ผมตักแดดเยอะ
00:53:47ก็เลยไปลองซื้อครีมกันแดดมาทา
00:53:50ทาไปสองสองวันก็เป็นอย่างนี้เลย
00:53:55เดี๋ยวหมอให้ผู้ช่วยเนี่ย
00:53:57มาสกิตผิวเอาไปตรวจนิดนึงดีกว่านะคะ
00:53:59จะได้รู้ว่าแพ้อะไรบ้าง
00:54:01นะ
00:54:02ครับ
00:54:04ไม่ต้องห่วงนะคุณ
00:54:05เดี๋ยวฉันดูแลให้อย่างดีเลย
00:54:08อีกไม่กี่วันนั้นหน้าคุณกลับมาใส่เหมือนเดิมเป้
00:54:11ถ้าเกิดว่าน่าคุณดีขึ้นแล้วเนี่ย
00:54:13นี่
00:54:14ฉันว่าลงครอสเดทซิออร่อยเพิ่มหน่อยก็ดีนะ
00:54:15มันจะช่วยปรับผิวหน้าให้สว่างสาย
00:54:18รักษาพวกฟากระและก็จุดดำๆ
00:54:21เนี่ย คุณอ่ะโดนแดดเยอะ
00:54:23ลงครอสซี่น่าจะดีค่ะ
00:54:24อืม.. あู้ณมีครอสอีกเรื่องไหม
00:54:26นี่คุณโดนแดดเยอะ
00:54:28ลงคอสีน่าจะดีค่ะ
00:54:30แล้วคุณมีคอสอื่นอีกไหม
00:54:34มีคอสเยอะมากๆ คุณอยากได้แบบไหน
00:54:37มีทั้งแบบกล้ายโปรแกรมแบบไฮฟู
00:54:41โกลดสกิ้น โยกชับผิวหน้า ลองดูค่ะ
00:54:46แล้วถ้าผมทำแล้วผมจะไม่แพ้ใช่ไหม
00:54:50ไม่แพ้สิ
00:54:51ก็คลินิกแม่ฉันน่ะใช้ยาดี มีคุณภาพ
00:54:55ยาอะไรบ้างเหรอ
00:54:57ให้คุณจะรู้ไปทำไมเนี่ย เป็นเพศสัตว์เหรอ
00:54:59อ้าวคุณ ผมเป็นผู้บริโภท์นะ
00:55:02ผมก็ต้องรู้สิว่า จะมียาอะไรมาอยู่บนหน้าผมบ้าง
00:55:06คือ ยาแต่ละตัวเนี่ย
00:55:08มันไม่เหมือนกันขึ้นอยู่กับคอร์สที่คุณจะลง
00:55:12แต่ว่าฉันสามารถรับรองกับคุณได้เลยว่าไม่เป็นเดินหาแน่นอน
00:55:15เพราะว่ายาทุกตัวในควินิกแม่ฉันนี่
00:55:17ผ่านการรับรองจากอ.ย.มาหมดแล้ว
00:55:21งั้นผมขอรายลีเอตคอสตรงนี้ด้วยสิ
00:55:24ผมอยากไปศึกษาดู
00:55:26นี่ไง
00:55:28นี่
00:55:39ไม่ต้องเครียดนะธี
00:55:40ทุกคนเข้าใจว่าเรายังไม่หายดี
00:55:44ใช่ครับ
00:55:45แค่งงเรื่องตัวเลขผมไม่เคยเป็นครับ
00:55:49ผมต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
00:55:51คราวหน้าผมจะตามทุกคนได้ทัน
00:55:56ขอบคุณทุกคนนะ
00:56:11ทีมมันเปลี่ยนไปมากจริง ๆ
00:56:15ในที่ประชุมก็ตามใครไม่ทัน
00:56:18เรื่องตัวเลขก็ไม่เข้าใจ
00:56:21จำไม่ได้แม้ก็ทั้งชื่อยาหลัก ๆ ที่เราสั่งอยู่เป็นประจำ
00:56:29อาการความจำเสื่อมของกุญธี
00:56:31อาจจะมีฝนกระทบกับสมองมากกว่าที่เราคิดก็ได้นะครับ
00:56:35แต่ตอนนี้
00:56:36สันหลักในการรอยหารพื้นฐานมันต้องเป็นอยู่บ้างสิ
00:56:40นี่อะไร
00:56:42เหมือนคนไม่เคยมีความรู้เรื่องนี้มาก่อน
00:56:46เหลือคุณทีมจะแกล้งจำไม่ได้
00:56:48เพราะไม่อยากให้ท่านสงสัยครับ
00:56:53ฉันไม่คิดแบบนั้น
00:56:57นี่ทีมมันเปลี่ยนไปทุกอย่างจริง ๆ
00:57:01ทั้งแววในกุญธี
00:57:02มันเปลี่ยนไปทุกอย่างจริง ๆ
00:57:06ทั้งแววตา
00:57:08นิสัย
00:57:10ลืมแล้วก็ทั้งตัวเองชอบกินอะไร
00:57:13ชอบทำอะไร
00:57:16เรื่องความจำเป็นเรื่องของสมอง
00:57:19แต่คนเรามันมีสันธยา
00:57:23ทำอะไรบ่อย ๆ
00:57:25จนชิน
00:57:27มันต้องทำได้
00:57:29แต่นี่
00:57:32เหมือนไม่ใช่ทีทัดคนเดิม
00:57:40คุณทีคะ
00:57:41ถ้าว่างช่วยอ่านรายงานผลกำไรด้วยนะคะ
00:57:48นี่มันเยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ
00:57:50เอกสารช่วงที่คุณทีหมดงานไปนะคะ
00:57:52แต่คุณทีอ่านเร็วอยู่แล้ว เดี๋ยวก็อ่านครบค่ะ
00:57:59เมื่อก่อนผมทำงานเก่งมากเลยใช่ไหม
00:58:02ค่ะ คุณทีเป็นผู้ประหารที่เก่งมาก
00:58:05แก้ไขปัญหาได้ทุกอย่าง
00:58:07คาดการอะไรแทบจะไม่เคยพลาด
00:58:09จนทำผลกำไรให้บริษัทได้ตลอด
00:58:11คุณธนาถึงตั้งใจให้คุณที
00:58:13ขึ้นเป็นประธานต่อจากท่านไงครับ
00:58:28โปรดติดตามตอนต่อไป
00:58:58ฉันไม่มีทางทำอะไรเก่งๆแบบแกได้เร็วที
00:59:28โปรดติดตามตอนต่อไป
00:59:58โปรดติดตามตอนต่อไป