Η δολοφονία του Γιάννου

Τα στιγμιότυπα που οδήγησαν στην δολοφονία του Γιάννου. Πρόκειται για συρραφή αποσπασμάτων από τα επεισόδια που προβλήθηκαν στις 2, 3 και 7 Οκτωβρίου του 2019. Σε όλη την διάρκεια ο Κωνσταντής είναι σαφώς ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ. Φοβισμένος, συχνά ασθμαίνει με αγωνία, μερικές φορές τρέμει, τα μάτια του είναι διαρκώς υγρά. Προφανώς δεν πίστεψε ποτέ πραγματικά ότι ο διανοητικά διαταραγμένος ξάδερφός του ήταν στα αλήθεια εκείνος που είχε σκοτώσει τον Σέργιο.
Από την πρώτη στιγμή προσπαθεί να τρέψει τα γεγονότα σε κατεύθυνση άλλη από εκείνη που γνώριζε πως θα τα οδηγούσε η σκληρότητα του πατέρα του. «Τι καθόμαστε; Γιατί δεν πάμε στον Προύσαλη;» ρωτάει (00:56​) θέλοντας να σπρώξει τους άλλους σε αποφυγή του (αναμενόμενου) εγκλήματος με πρόσχημα την δραστηριοποίηση. Και όταν ο Δούκας τονίζει ότι «Το αίμα ξεπλένεται με αίμα!», και ζητάει να φέρουν τον Γιάννο μπροστά του, ο Κωνσταντής τον προτρέπει «να μην τα μπερδέψουν, παρά να τον τελειώσουν προτού πει ήμαρτον». Προσθέτοντας λίγο μετά ότι: «Δεν θα ομολογήσει ποτέ!» Αντιρρήσεις που έχουν καταφανή στόχο να σαμποτάρουν ολωσδιόλου το δολοφονικό σχέδιο, παρά να το καταστήσουν πιο εύκολο. Και αυτό ο Δούκας το αντιλαμβάνεται. Και για αυτό βρυχάται με αγριότητα: «Θα μου φέρετε πολλές αντιρρήσεις ακόμα;» Δεν του διαφεύγει ότι οι αντιρρήσεις είναι απεγνωσμένη προσπάθεια του γιού του να αποφύγει το έγκλημα που επιδιώκουν να τον μπλέξουν.
Ο Κωνσταντής ακούει ρίχνοντας το βλέμμα του στο δάπεδο και ασθμαίνοντας σαν άνθρωπος που αγωνιά. Αντίθετα από τον Μελέτη που είναι μεν σκεπτικός, σαν κάποιος που έχει να πραγματοποιήσει κάτι δύσκολο, αλλά ψύχραιμος και αποφασισμένος. Και προπαντός ΑΣΥΓΚΙΝΗΤΟΣ.
Αργότερα (04:12​) ο Κωνσταντής προσπαθεί να βρει δικαιολογία για την επικείμενη πράξη του. Να ανακαλύψει πώς θα ήταν δυνατόν ο Γιάννος να είναι ο δράστης που αναζητούν.
Όταν αργότερα ο Γιάννος ξεφωνίζει για την αθωότητά του, ο Κωνσταντής επιχειρεί να του φερθεί βίαια (07:43​). Ίσως για να πάρει και ο ίδιος θάρρος, ίσως όμως και επειδή είχε την ελπίδα πως η βίαιη αντιμετώπιση ίσως έκανε το θύμα τους να πεισμώσει και να συνεχίσει να αρνείται με φωνές.
Ας προσέξουμε την διαφορά του Κωνσταντή που ασταμάτητα ασθμαίνει και τρέμει, σαν να δοκιμάζεται από τον ανελέητο Δούκα και τον ατάραχο και σκληρό Μελέτη. Τελείως ξένος προς αυτά στα οποία ο πατέρας του τον υποχρέωνε να πάρει μέρος.
Αποκορύφωμα η στιγμή του στραγγαλισμού (11:46​). Περίτρομος και γεμάτος απόγνωση ο Κωνσταντής. Το σαγόνι του τρέμει, ανασαίνει βιαστικά σαν άνθρωπος γεμάτος αγωνία. Το βλέμμα του δείχνει πανικό και απόγνωση.
Απόγνωση που δεν τον αφήνει και σε όλη την υπόλοιπη σκηνή. Όταν καταρρακωμένος δηλώνει στον Μελέτη, αναφερόμενος στην πράξη τους: «Δεν την βλέπω αυτήν την “δικαιοσύνη”». Αφού τον έχει προηγουμένως ρωτήσει «αν έχει σκοτώσει άνθρωπο άλλη φορά». Καθώς για τον ίδιο παραμένει - προφανώς - αδιανόητο…