Katedra w Évorze (port. Sé de Évora) - Niedziela 10 lipca 2016
informacje na podstawie
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_w_%C3%89vorze
Katedra w Évorze (port. Sé de Évora) – główna świątynia archidiecezji Évora w Portugalii.
Widziana z daleka, katedra w Évorze jest głównym elementem panoramy miasta z wieżami i elewacjami bocznymi objętymi blankami, przypominającymi kościół obronny, którym rzeczywiście była. Została wybudowana w końcu XII wieku do XIII wieku. Jest uważana za jeden z największych średniowiecznych kościołów biskupich w Portugalii. Ostatnio odkryte zostały niektóre malowidła ścienne, które czynią katedrę jeszcze bardziej atrakcyjnym zabytkiem. Część katedry w gotyckim stylu została zbudowana później i jest szczególnie monumentalna. Grupa Apostołów w portyku wyróżnia się jako jedna z najbardziej imponujących w portugalskiej sztuce średniowiecznej. Również warte wspomnienia są: kopuła w stylu manuelińskim, główna kaplica, neoklasyczne arcydzieło; doskonała gra światła dostarczona przez użycie czarnego i białego marmuru lub wystroju rzeźby, rzekomo została stworzona przez Belliniego.
informacje na podstawie
http://www.peregrynacje.pl/evora.html
Katedrę św. Marii w Evorze (port. Basílica Sé Catedral de Nossa Senhora da Assunção, w skrócie Catedral de Évora lub po prostu Sé de Évora) zbudowano w latach 1186-1250, w centralnej części miasta, w miejscu fortecy i meczetu Maurów. Obiekt powstał na dość trudnym terenie, na zboczach wzgórza. Catedral de Évora wzniesiono z różowego granitu, na planie krzyża łacińskiego. Architektonicznie jest niejednorodna, ponieważ widać wpływ dwóch stylów – kończącego się romańskiego oraz rozwijającego się gotyku. W pierwszej poł. XIV w. dodano gotyckie krużganki wokół wewnętrznego dziedzińca, a właściwie ogrodu. Boczne kaplice zostały przebudowane w XVI w., są pięknie i bogato zdobione, a właściwie bogato złocone. W pierwszej poł. XVIII w. przebudowano główną kaplicę w stylu barokowym, ściany i sufit przyozdobiono różno-kolorowym marmurem. Bardzo charakterystyczną cechą frontu katedry są jej dwie dość mocno różniące się wieże, a także portal z marmurowymi rzeźbami 12 apostołów. Z kolei, patrząc z boku na gmach katedry, ciekawym i rzucającym się w oczy elementem jest wieża ponad skrzyżowaniem nawy głównej i transeptu.
Wstęp do katedry upoważnia także do zapoznania się z eksponatami muzeum katedralnego. Przy okazji można wejść na chór i spojrzeć z góry na rozległe wnętrze kościoła. Warto także wejść na dach katedry (jest prawie płaski) i podziwiać z niego panoramę miasta i okolic.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_w_%C3%89vorze
Katedra w Évorze (port. Sé de Évora) – główna świątynia archidiecezji Évora w Portugalii.
Widziana z daleka, katedra w Évorze jest głównym elementem panoramy miasta z wieżami i elewacjami bocznymi objętymi blankami, przypominającymi kościół obronny, którym rzeczywiście była. Została wybudowana w końcu XII wieku do XIII wieku. Jest uważana za jeden z największych średniowiecznych kościołów biskupich w Portugalii. Ostatnio odkryte zostały niektóre malowidła ścienne, które czynią katedrę jeszcze bardziej atrakcyjnym zabytkiem. Część katedry w gotyckim stylu została zbudowana później i jest szczególnie monumentalna. Grupa Apostołów w portyku wyróżnia się jako jedna z najbardziej imponujących w portugalskiej sztuce średniowiecznej. Również warte wspomnienia są: kopuła w stylu manuelińskim, główna kaplica, neoklasyczne arcydzieło; doskonała gra światła dostarczona przez użycie czarnego i białego marmuru lub wystroju rzeźby, rzekomo została stworzona przez Belliniego.
informacje na podstawie
http://www.peregrynacje.pl/evora.html
Katedrę św. Marii w Evorze (port. Basílica Sé Catedral de Nossa Senhora da Assunção, w skrócie Catedral de Évora lub po prostu Sé de Évora) zbudowano w latach 1186-1250, w centralnej części miasta, w miejscu fortecy i meczetu Maurów. Obiekt powstał na dość trudnym terenie, na zboczach wzgórza. Catedral de Évora wzniesiono z różowego granitu, na planie krzyża łacińskiego. Architektonicznie jest niejednorodna, ponieważ widać wpływ dwóch stylów – kończącego się romańskiego oraz rozwijającego się gotyku. W pierwszej poł. XIV w. dodano gotyckie krużganki wokół wewnętrznego dziedzińca, a właściwie ogrodu. Boczne kaplice zostały przebudowane w XVI w., są pięknie i bogato zdobione, a właściwie bogato złocone. W pierwszej poł. XVIII w. przebudowano główną kaplicę w stylu barokowym, ściany i sufit przyozdobiono różno-kolorowym marmurem. Bardzo charakterystyczną cechą frontu katedry są jej dwie dość mocno różniące się wieże, a także portal z marmurowymi rzeźbami 12 apostołów. Z kolei, patrząc z boku na gmach katedry, ciekawym i rzucającym się w oczy elementem jest wieża ponad skrzyżowaniem nawy głównej i transeptu.
Wstęp do katedry upoważnia także do zapoznania się z eksponatami muzeum katedralnego. Przy okazji można wejść na chór i spojrzeć z góry na rozległe wnętrze kościoła. Warto także wejść na dach katedry (jest prawie płaski) i podziwiać z niego panoramę miasta i okolic.
Category
🏖
Travel