Sabah Rasaa - صبا رسا ـ می خـواهم و می خـواستــمت
می خـواهم و می خـواستــمت، تـــا نـفسم بـــود
می سوختم از حسـرت و عشق تــو بســم بـــود
عشـق تـوبســـــم بــود، کـه این شعـله ی بیــدار
روشنگـرِ شـب های بلـــــــــنــد قفـــــــسـم بـــود
لـب بستــه و پـر سوختـه، از کـوی تــو رفتـــــــــم
رفتــم، بـه خـدا گـر هوســم بـــود،بســـــم بـــود
می سوختم از حسـرت و عشق تــو بســم بـــود
عشـق تـوبســـــم بــود، کـه این شعـله ی بیــدار
روشنگـرِ شـب های بلـــــــــنــد قفـــــــسـم بـــود
لـب بستــه و پـر سوختـه، از کـوی تــو رفتـــــــــم
رفتــم، بـه خـدا گـر هوســم بـــود،بســـــم بـــود