Ahmet Işık

''ERCİYES'' Yükseğinde namlı karın görünür Engininde güzellerin salınır Kimya dedikleri sende bulunur Burcu burcu kokar gülün Erciyes Eksilmez başından dumanın kışın Var mıdır dünyada şu senin eşin Sorsam suallensem yüz bin var yaşın Dünyanın binasın bilin Erciyes Yükseğinde şahinler'in seslenir Engininde küheylanlar beslenir Böyle kalmaz deli gönül uslanır Lale sünbül gülün kokar Erciyes Ali Dağ da Erciyes'in eteği Güzeller yatağı sünbüller biteği Zamantı ırmağı Avşar otağı Karlı buzlu akar suyun Erciyes Karacaoğlan der ki mislin bulunmaz Arap at yorulur gönül yorulmaz Güz gelince hiç semtine varılmaz Yamandır Tekir'in belin Erciyes