Yorgunum - Ahmet Karakayan

Konuştuk, kelimelerle birbirimizi vurduk
Ne anladık, ne anlattık?
İkimizde yorulduk

Sonbaharda zamansız açan çiçeklerdik
Kış vurdu, kar yağdı, kuruduk gittik

Biliyorduk, korkuyorduk, uzun, uzun sustuk
Bulutluyduk, yağmurluyduk, ikimizde yorgunduk

Yaşamaktan, düşünmekten, yorgunduk çok sevmekten
Kendimizden, her şeyden, kaçıyorduk herkesten

Sevsek de, ölsek de, gitsek de, dönsek de, her şey bir yere kadar
Her şeyi yapsak da, aşk seni çarpsa da, her şey bir yere kadar

Takvimlerde yaprakları bir, bir soldurduk
Bütün kırılacak aynalara gittik, gittik dokunduk

Biliyorduk yeniden ayağa kalkamazdık
Birlikte el ele yola çıkamazdık

Doğrular, yalanlar, sorular, cevaplar
Söyle nereye kadar

Biliyorum yeniden ayağa kalkmalıyım
Şimdi bir deniz kıyısına yola çıkmalıyım
Nereye gittiğimi kimse bilmesin
Geceleri yıldızlara konuşmalıyım
Yoruldum ben başlamaktan
Her gün yeni bir şarkı yazmaktan
Alıştım her şeye bende
Yokluklara ölümlere kaybetmeye
Yoruldum ben de
Çok yoruldum