DENİZHAN BURHAN - ANMA BENİM ADIMI

İstemezken olurmuş, beklemezken vurulurmuş yiğit sırtından
Düşürdüğün hale küskünüm, acılarım bile kabul etmiyor yaralarını
Beyazlarım siyaha döndü
ihanetinin karanlığından
Sanma ettiklerin karakalem, kolay silinir gönlüm kağıdından
Anma benim adımı anma
Korkum yok sensizlikten ben seni sensizde severim
Al git yalanlarını ben affetsemde aşk affetmez bilirim
Yar mahkemesinde müebbet yerken ben beraat ederim
Hasret olsa da kahır olsa da yine yalnızlığı seçerim
Anma benim adımı anma

Yıktığın hayallerime yağdırma sahte gözyaşlarını
İnanmam artık sözlerine, bırakmadın bu aşkta yarını
Beni boşluğa salıp nafile uzatma vicdanıma avuçlarını
Makamı bozuldu bu şarkının hiç bir notasında sen kalmadı
Anma benim adımı anma

Yüreğinde hiç olmamışım belli, dilinden de sil beni
Pervasızca kirletip sevgimizi güldürdün elleri
Yüreğime mesken edip iyileşmez yaraların hepsini
İhanet pazarında sattın bir hiç uğruna hislerimi
Anma benim adımı anma.