ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00Rai Garnet
00:02ต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:20แมว นวน
00:22ค่ะ
00:23มีใครเห็นรอลี่ไหม
00:24ไม่เห็นค่ะ
00:25ไม่เห็น ไม่เห็นหรอ
00:26ผมขึ้นไปดูที่ห้องก็ไม่เจอนะ
00:28ค่ะ
00:29ใครไหนอ่ะ
00:30อะไรนะ ดอลลี่หายไปเหรอ
00:33หรือว่า ตอนนี้เสียจัดจนข้าตัวตายไปแล้ววะคะ
00:36ปากเสีย
00:40ดอลลี่หายไปเหรอคะ
00:45นั้น เราช่วยตั้งหาดีกว่าค่ะ
00:49ผมจะไปหาข้างนอก
00:50เมื่อเช้า แม่ออกไปยืดเจ้นยืดสายในส่วน
00:53ก็ไม่เห็นมีใครออกไปจากบ้างเลยนะ
00:56ก็แม่น่าใจเหรอ
01:00หรือว่า
01:02พิน ไปไหนลูก
01:12โอ้ย ดอลลี่
01:14น่าสงสาร
01:16ตั้งเสียแม่ไปก็อย่างนี้
01:18แต่หนูไม่ได้ตัวคนเดียวนะ
01:20ยังมีน้า แล้วก็มีกรีนอยู่ด้วย
01:24มีพี่ด้วยจ้ะ
01:26เวลาเช้าๆแบบนี้
01:29เราต้องหาอะไรทําให้ฟูงสเปรนี้
01:32ไปช็อปปิ่งกับพี่ดีกว่า
01:34เฮ้ย เดินเยอะ ก็เหนื่อยตายizations
01:37ช่วงนี้ ตอนลิรตยังเพรียดเตรียดอยู่ด้วย
01:40ไปสปาก common prize
01:43เดี๋ยว geopolit hart
01:46ไปสอปปิ่งกับพี่ดีกว่า
01:48ไปสปปิ่ง
01:50สิทย์
01:52سเพื่อ defenders
01:53ไม่ใช่เวลานะครับ
01:56- ขอโทษนะคะ หนูยักอยู่คนเดียวอะค่ะ
02:04- ดอลลี่
02:11- ผ่านงานสมออกเป็นอาทิตย์แล้ว ดอลลี่ยังไม่ดีขึ้นเลยเหรอครับ
02:22- ขาวก็ไม่ยอมกิน พอฉันตื้อก็กินแค่สองคำ
02:27- ขึ้นเป็นแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะปลัวเอานะ
02:30- ที่ผ่านมา ดอลลี่ทำเพื่อคนอื่นมาตลอด
02:34- ก่อนหน้านี้ ดอลลี่ทุกเทศทุกอย่างเพื่อลุงดอน
02:38- ต่อมาก็เพื่อคุณรนย้า
02:40- คุณกำลังจะบอกว่า พอดอลลี่เสียพ่อแม่ไปกระทันหัน
02:45จริงก้อนก่อนไว้กันหันก็เลยไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อยังไง
02:49Kunstมันเราจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้
02:52อย่างน้อยก็ต้องมีปลอบหมาย
02:54ว่าไม่อยู่ไปเพื่ออะไรไม่ใช่ล่ะครับ
02:56นี่แหละค่ะ ความสุขหนู
02:59ความฝันของหนูเนี่ยคือแม่เลยนะคะ
03:02ก็จริงอยู่ค่ะ ที่หนูเคยอยากเป็นเชฟอะ
03:04แต่...ตอนนี้หนูอยากทำอะไรให้แม่
03:07หนูอยากเป็นคนดี แล้วก็...
03:09เป็นคนเก่ง
03:10ก็ที่ได้ดูแลแม่ได้ค่ะ
03:13Dollyเคยตั้งใจไว้แปลนั้นจริง
03:17เรา...เราจะช่วยDolly ไงไงคะ
03:21Dollyเคยบอกกับพี่ไว้วะ
03:26ความฝันของDollyคืออยากทำเพื่อคุณป้า
03:37พี่รู้แล้ว
03:51ความฝันของดความฝันของดู
03:53ป้องกิดการต่อ
04:06ความฝันของดู
04:09นกว่าม้องของดู
04:12พี่แม่นตัวน wird
04:16อืม
04:23เฮ้ย
04:36เดี๋ยวมาครับฉันเลยค่ะ
04:41ฉันกินไม่ลงอ่ะ
04:43เอานะ ลองดูก่อน ถ้ายังไม่อยากกินอีกนะ พวกเราก็จะไม่ว่า
04:50ผัดไทยมาแล้วครับ
05:06ฉันขอโทษนะคะ ที่ทำไมทุกคนเป็นห่วงอ่ะ
05:13ต่อลี่ ผัดไทยนี้ใช้ซอสสูตรของคุณป้านะ
05:24ถ้าเธอไม่รู้ว่าจะอยู่เพื่อใคร ก็อยู่เพื่อตัวเอง
05:28เพราะเธอคือคนที่คุณป้าหลักมากที่สุด
05:32ถ้าลุงดอนกับคุณนยามองลงมาจากสวรรร
05:36เขาคุณไม่อยากเห็นแกหมดกำลังใจแบบนี้
05:39รอป่ะ
05:46นั่นสิ
05:47ฉันก็คงจะเข้มแข่งเพื่อพ่อกับแม่
05:50ขอบคุณทุกคนมากเลยนะที่เป็นห่วงอ่ะ
05:53ต่อไปฉันจะเข้มแข่ง
05:55พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง
05:58ดีมากครับ
06:00งั้นเอางนี้
06:02เริ่มจากกินผัดไทยจานนี้ก่อนเลย
06:21คุณกลินครับ
06:23ยังเหลืออีกไหมครับ
06:26คุณกลินครับ
06:28คุณกลิน
06:29คุณกลิน
06:30รอด้วยค่ะ
06:32ฉันขอไปบริษัทด้วยได้ไหมครับ
06:34คุณกลิน
06:36คุณกลิน
06:38คุณกลิน
06:40คุณกลิน
06:41คุณกลิน
06:42คุณกลิน
06:44คุณกลิน
06:46รอด้วยค่ะ
06:48ฉันขอไปบริษัทด้วยได้ไหมครับ
06:50แต่คุณพึ่งดีขึ้นเลยนะครับ
06:52น่าจะพักผ่อนอีกส่งหน่อย
06:54คือบ้านมันเงียบมากเลยค่ะ
06:56ฉันกลัวว่าฉันจะฟงส่านอ่ะ
06:58อีกอย่างนึงฉันคงอ่านหนังสื่อไม่รู้เรื่องแน่เลยค่ะ
07:00แล้วถ้าไม่มีอะไรทำ
07:02ฉันน่าจะคิดมาก
07:17จริงๆ
07:19ตอนนี้ผมกำลังทำ สวน พักจัดไทธิ์คุณป้าอยู่กว่าดี
07:22อยากช่วยผมให้
07:23ฉันช่วยได้หรอก
07:30ตอนนี้โปรเจ็กต์สอบผัดไทยเราผ่านมาหลายขั้นตอนแล้วนะครับ
07:37หรือก็แค่ออกแปบฉลากผลิตภัณฑ์
07:39คุณมาช่วยผมสิ
08:01ฉันชอบอันนี้ค่ะ
08:04ไม่เรียบไปหรอเหรอครับ
08:06แต่ฉันว่ามันทำให้รู้สึกอบอุ่น
08:10เหมือนได้ปรุงจากความรักแล้วก็ความเอาใจใส่ของคุณในครอบครัวนะคะ
08:19หมอแบบนี้ครับ
08:31นี้เหมือนเกิดอะไรขึ้น세요
08:33ทำไมจูๆคุณกินพาลูกคนน Dryaraมาตรวจงาน
08:37คุณกัสซี
08:38ฉันก็ได้ยินข่าวมาเหมือนกัน
08:40อะไรๆก็ยกให้ตัดสินใจหมดเลย
08:42Pipot
08:44มีเห็นพาเดินทั่วออศวิสบ้Never
08:46ใช Stories
08:47ก็ไม่เห็นแปลกแบบ spos
08:49ulous
08:50เขาเป็นว่าที่ผู้ประหาย
08:51ขึ้นหา
08:52ก็ต้องมีสิบตัดสินใจ
08:54ใครเขา
08:55austmenter
08:57กรินเขาตั้งใจสวางมือ
08:59แล้วให้คุณดอลลี่ที่เป็นทายักกับคุณโดนยาเข้ามาบริฐานแทน
09:03จริงๆ ฉันเตือนแล้วนะ
09:05ว่าเด็กดอลลี่จบแค่ม.6
09:07ไม่น่าจะพาเอลวีฟูดรอด
09:19จบแค่ม.6 เลยนะ
09:21ตายแล้ว
09:22แล้วอย่างนี้นะ
09:23คนของพวกเราจะเป็นยังไงกันล่ะ
09:27เช็นครับ
09:43เช็นครับ
09:54เริ่มมาชมได้ครับ
09:57เช็นครับ
09:59เช็นครับ
10:01เช็นครับ
10:03เช็นครับ
10:05เช็นครับ
10:07เช็นครับ
10:09เช็นครับ
10:11เช็นครับ
10:13เช็นครับ
10:15เช็นครับ
10:17เช็นครับ
10:19เช็นครับ
10:21เช็นครับ
10:23เมื่อไม่ใช่ตอนนี้ครับ
10:25เช็นครับ
10:27เช็นครับ
10:28ส aide
10:29เช Highway
10:31เธอมาปริหανที่นี่ต่อ
10:33เมื่อเธอพร้อม
10:35ทุกคนน่าจะดีใจนะครับ ที่เธอตั้งใจ ไม่ใช่มานั่งกำมุญกัน
10:44ดูเหมือนจะมีการเข้าใจผิดกันนะ
10:57ผู้บริหาร LV Food คนใหม่ ไม่ใช่ดอนลี่ แต่เป็นฉัน
11:05นี่คือพินายกรรมของคุณโดนยา ผมขออ่างเฉพาะส่วนที่สำคัญเท่านั้น
11:14ข้าประเจ้า นางโดนยาพิทยานุสอน ขอรับร้องว่า ข้อความต่อไปนี้ เขียนขึ้นในขณะที่ข้าประเจ้า มีสติสัมประชัญญะครบสมบูรณ์
11:29เมื่อข้าประเจ้าเสียชีวิตลง ทรับสินทั้งหมด รวมทั้งหุ้น LV Food จะตกเป็นของนาย ประกาศิตย์พิทยานุสอน แต่เพียงผู้เดียว
11:43เมียนมาก แทบดูไม่ออกเลย
11:57ฉันทำโจรกรรมทุกอย่างแทนังนั่นมายวี่สิ่งปี
12:01เรื่องแค่นี้ทำไมจะทำไมได้
12:15ถ้าพี่ได้ทุกอย่างแล้วเนี่ย อย่าลืมผมเนี่ย
12:21ฉันต้องได้ทุกอย่างแน่ แต่ขออย่างเดียว
12:27พี่ในกรรมentricจริงอย่างโพรมั๊กลับพ่อ
12:32ใช่ไоворิเศรทพี่โดนยาจริง ๆ
12:35คุณพี่พระกาศิตจะได้ส่งหมดทั้งหมดมุ่นเนี่ย
12:39ไม่ใช่ไหนหน่าครับ
12:41คุณป๊กรรักดอนลี่มากนะครับ
12:43พี่แน่กรรมนี่เป็นของปอบ
12:45นี่อยู่ด้วยตอนที่คุณป๊กอะไรพี่ใน กรรรม
12:48นี่ยินยาไtherว่คล่าพวังไม่ใช่แบบนี้
12:51ถ้าพ égal sounded
12:52ในกรรมฉบับนั้นจริงๆ
12:54ก็ออกมาข้านสิครับ
12:56สักครู่นะคะ
13:22ผมเครียบปัญหาให้หมดนะ
13:24มีอะไรอย่าให้ผมทำอีกไหม
13:26เดี๋ยวต่อ
13:28สู่ที่เหลือพวกฉันจัดการยิงได้
13:32งั้นก็
13:34เชิญพวกคุณตามสบายเลยนะ
13:42พอไม่มีรถนายนั่น
13:44เรื่องหลังจากนี้ก็ไม่ยากแล้ว
13:53ทุ ali
13:56โทรศัพท์คุณทนายปิดค่ะ
13:58เห้า
14:04ถ้าพวกคุณไม่เชื่อถượngพี่ในกรรม OFFICER บาบนี้
14:06ก็ฟ bede ให้ล้อมพี่สูตย์เอาเลยสิครับ
14:08нут เอาเลยสิครับ
14:10ถึงฉันจะได้ทุกอย่างที่เป็นของโดนยา
14:30แต่ฉันก็ไม่ใช่คนใจดำ
14:33สอลลี่
14:36เธอจะอยู่ที่นี้ก็ได้นะ
14:40แต่ต้องอยู่ในทาณผู้อาศัย
15:00ดอลลี่ครับ ดอลลี่
15:02เก็บไปไม่ได้นะ
15:10อลล่า
15:13ที่เราต้องกลับไปจนยังเก่า
15:15ที่จริง Arabia
15:18ตอนนี้เธอจะไปไหน
15:20เธอตรงใจยังนะอย่าเพื่遇มพưว่า
15:22พอร้านไม่ประกาศิตที่นี่
15:24เธออยู่ต่อไปไม่ได้
15:25เธอจะยังแพ้เหรอ
15:28ที่นี้มีแม่แล้ว
15:30แล้วอื่นก็คงไม่มีความหมาย
15:32př composed couldn't but
15:34จะไปแล้วเหรอ
15:38ก็ดี
15:39ต้องถึงเธอจะดื่อแพ้งอยากได้สมบัติ
15:43เธอก็ไม่มีสิ
15:44ทำไมพ่อพูดแบบนี้คะ
15:47ไม่ใช่ลึงมี
15:49ฉันขอตรวจดัวกระเป๋าหน่อย
15:56คุณกิดูฉันข้ามวยอะไรไปเหรอคะ
15:58ตอนนี้ทุกอย่างในบ้านหลังนี้เป็นของพี่ชายฉัน
16:01ถ้าเธอหยิบของมีค่าอะไรออกไป
16:04เธอจะโดนก็หาหลักษัพ
16:06พ่อ แบบนี้มันเกินไปแล้วนะคะ
16:08ไม่เป็นไรค่ะครั้งนี้
16:14ตัวได้ตามสบายเลยค่ะ
16:16ในกระเป๋าฉันมีแค่เสื้อผ้า
16:18แล้วก็รู้พ่อแม่ฉันเท่านั้น
16:21ของปร้อง
16:22พี่นายกรรมน่ะ
16:35- ผมขอตัวกับค่ะนะครับ
16:37- เชิญ
16:38- สวัสดีครับ
16:48- พี่นายกรรมน่ะ
16:49- ผมรู้นะครับว่าเป็นของป้อง
16:54กริน
16:56แก้
16:57- ควรเลือกข้างให้ถูก
17:01- ไม่งั้นแก้จะไม่เหลืออะไรเลย
17:03- ในทะนะที่แกเป็นหลาน
17:06- ฉันจะให้ออกาศแก้อีกครั้ง
17:10- ผมเลือกแล้วครับ
17:12- ผมเลือกข้างความถูกต้อง
17:15- ถึงแกจะมั่นใจว่าฉันผิด
17:18- แล้วแกจะทำอะไรฉันได้
17:21- คุณลุงอย่าลืมสิครับ
17:24- ผมมีหลักถานนะครับ
17:26- ว่าคุณลุงวังยากุนป่า
17:27- โอ้ az ยากวนนั้นเหรอ
17:30- ถึงมันจะมีรอยนิ้วมือฉัน
17:33คือฉันแล้วแค่จะทำไม แกพี่สูตรได้เหรอว่าฉันเป็นคนเปลี่ยนยา
17:40ถ้าอย่างนึงสบป้าแกก็ถูกเขาไปแล้ว
17:44ทีนี้จะเอาอะไรมาเป็นหลักฐานล่ะ
17:53ต้องเรียนรู้อีกเกียะ
18:03เกียนรี พี่แกจะไปไหน
18:08ถ้าพ่ออยู่ข้างลุง เราก็อยู่กันคนละฝั่ง
18:14พี่ผ่านมาพ่อไม่เคยสนใจอะไรมีอยู่แล้ว
18:17ต่างคนต่างอยู่นะคะ
18:20อย่างเด็กโก อยู่สบายสบายไม่ชอบหรือไง
18:26ผมไปด้วยครับ
18:28ผมไปด้วยครับ
18:33ไม่ได้หนักเร็ง แม่ไม่อย่าให้แก่ไป
18:38ไม่ต้องห้าม ใครอยากไปก็ตามใจ
18:41แต่ถ้าไปแล้ว ห้ามกลับมาเยียบที่นี่อีก
18:45ตั้งแต่วันนี้ไปต้นไป ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก
18:50ตกลงครับ
18:53ตกลงครับ
19:23คุณพี่ ยกโทษให้กรินนะคะ
19:33กรินก็แค่หล่งผิด
19:37ถ้ายังอยากอยู่ที่นี่ต่อง
19:40อุปากซะ แล้วก็ไปได้แล้ว
19:43ทำไมปล่อยให้กรินไป
19:59พี่ผ่านมา
20:03กรินมันเข้าข้างดังเด็กนั่นมาตลอด
20:07มันยังขูด้วยซ้ำว่าจะเอาฉันเข้าคุ้บ
20:13ใหมันไปอีกแล้ว
20:15คืนอยู่ต่อ
20:17ฉันไม่กล่าวไว้ใจมัน
20:19มีลูกกับเขาสองคน
20:23ดังโงบอ่ะซอบตั้งคู่
20:25เชื้อพ่อมันคงแรง
20:27เชื้อพ่อมันคงแรง
20:35มันกรุงแรง
20:52จัดจัดจัดจัดจัดจัด
21:00พี่ดา
21:03พี่ดา
21:05พี่จะไปไหนเนี่ย
21:07ฉันว่าฉันจะขอแย่กับพวกเธอตรงนี้ดีกว่า
21:10ตอนนี้พวกเธอกำลังๆบาก
21:12เอาฉันไปด้วยก็เป็นพาร้าเป่าๆ
21:15เอาไว้ เราค่อยติดต่อกันนะ
21:17บ้าย
21:19นี่นี่ฉันจะรอไปกับพวกเธอ
21:24ชั่งเขาเธอ
21:26บ้า
21:35นี่บ้านผมเองครับ
21:37นี่บ้านผมเองครับ
21:39นี่บ้านผมเองครับ
21:41ทำไมนี้ไม่เคยรู้เรื่องนี้ล่ะคะ
21:45ก็พี่ซื้อไว้การจะปล่อยให้เช่า
21:47แต่ยังจัดการไม่เรียบร้อยดี
21:49นี่บ้านผมเองครับ
21:51ทำไมนี้ไม่เคยรู้เรื่องนี้ล่ะคะ
21:53ก็พี่ซื้อไว้การจะปล่อยให้เช่า
21:55แต่ยังจัดการไม่เรียบร้อยดี
21:57ทำความสาดนิดหน่อยก็น่าจะพออยู่ได้
21:59ฉันขอโทษทุกคนด้วยนะคะ
22:03ที่ต้องพาทุกคนมาลำบา
22:05ผมกับนีคุยกันแล้วไงครับ
22:07คุยกันล่ะนะ
22:21ฉันอยู่ต่อที่นั้นไม่ได้เหรอ
22:23เพราะฉันรู้อยากแกใจว่าคุโลงทำอะไรไว้
22:27แต่ยังไงฉันก็เป็นสาเหตุอยู่ดีนะคะ
22:31อยู่ดีค่ะ
22:33อย่าโทรตัวเองเลย
22:35ถ้าว่านี่คือการเริ่มต้นใหม่กันนะครับ
22:39อีกอย่าง
22:41ผมพอที่จะมีเงินเก็บจับหุ่นอยู่
22:43น่าจะตั้งตัวได้
22:45แล้วก็พอที่จะเลี้ยงดูคุณ
22:47แล้วก็ยนี่ด้วย
22:59เดี๋ยวๆๆ
23:01ยังมีผมมีคนนะ
23:03อย่าลืมสิ
23:05ไอ้ไหน ทำไมแกตามมาเร็วจังวะ
23:07คุณนี้ลายบอก
23:13แล้วคุณออกมาจากบ้านแบบนี้
23:15คุณจะทำไงต่อ
23:17ผมคงกลับไปทำงานที่บริษัทไม่ได้แล้ว
23:19แต่ผมก็มั่นใจนะ
23:21พี่ไหนอีกรรมนั่นเป็นของปร้อม
23:23ของปร้อมแน่ค่ะ
23:25นียืนยันได้
23:27นั่นเราก็ต้องหาของจริงให้เจอ
23:29แต่มันก็แปลกนะคะ
23:31ถ้าไม่ถึงอยู่อยู่ติดต่อบคุณธนายไม่ได้
23:36หรือว่าจะเกิดเรื่องไม่ได้กับคุณธนายคะ
23:53แม่คะ
23:56หนูสัญญาเลยนะคะ
24:00ว่าหนูจะหาหลักฐานมาเอาผิดมันให้ได้
24:05หนูจะไม่ยองปล่อยให้มันมีความสุข
24:08ไม่ยองปล่อยให้มันสมหวัง
24:12คนที่มันทำรายแม่
24:15มันต้องได้รับโทษยังสาสม
24:29อ้าวคุณกริน
24:31กำลังไปตามพอดีเลยค่ะ
24:33แต่วิชวมไม่ตลาดแต่เช้าเลยค่ะ
24:34แถวนี้มีของกรินเยอะมาก
24:35อ้าวคุณกริน
24:38กำลังไปตามพอดีเลยค่ะ
24:39เคย preaching
24:40emotional
24:42กำลังไปตามพอดีเลยค่ะ
24:43และวิชวมไม่ตลาดแต่เช้าเลยค่ะ
24:45แถวนี้มีของคุณกีนเยอะมาก
24:49คุณรู้สึกดีใช่แล้วก่ะ
24:52รอม
24:54คุณคิดว่าฉันจะทอแล้วก็หมดกำลังใจใช่ไหมค่ะ
24:57แต่ว่าฉันนั่นเคยเจอความรู้สึกแบบนี้มาท่ appropriate
25:00filled to the diet
25:01ใคร
25:04ฉันรู้มันไม่มีประโยชนさん
25:06ไม่สมมีประยูด
25:08มาค่ะ
25:09กินกันเธะคะ
25:09ถ้าได้มีแลง23์สู้กับปัญหา
25:17Laz Revolution
25:19คุณไม่ต้องห่วงนะครับ
25:21ผมจะทุกอย่างที่เป็น traveling
25:26พี่เกอร์กริน
25:28รู้แล้วเหรอคะว่าต้องทำไง
25:30ตอนนี้ยังหรอก
25:31แต่มันต้องมีวิธี
25:33ตอนนี้ฉันรู้แล้ว Collection
25:36- ชั้นคิดว่าแกจะเก็บร้านผัดไทยไว้เป็นที่ได้รึกสักอีก
25:43- ไม่คิดว่าแกจะใช้มันอีกอ่ะเนี่ย
25:45- แม่แก คนเราต้องทำมาหากินหรือเปล่าวะ
25:49- ปริษัทธิ์กับบ้านล่ะ ชั้นไม่สนใจแล้วเหรอ
25:53- ค่ะ
25:55- ทุกอย่างเป็นของคุณนะครับ คุณปล่อยให้คุณลุงคุ้บไปคนเดียวได้ยังไง
26:00- คือ ฉันมานั่งคิดๆดูแล้วว่าค่ะ
26:08- แม่น่าจะอยากให้ฉันใช้ชีวิตอย่างปลอดไทย แล้วก็มีความสุขมากกว่า
26:13- แล้วผัดไทยก็คือความสุขของฉันนะคะ
26:20- อ้าว ดอลลี่ ยันมาขายตรงนี้แล้วเหรอ
26:24- อ้าว
26:25- งั้น พี่เอาขัดไทยธรรมดาหนึ่งจาน แล้วก็เอากับบ้านสองห้อง
26:30- โอเคจ้ะ นั่งรอเลย
26:42- ไปดิ
26:48- พี่... พี่ไม่อยากจะชื่ออะไรน่ะ
26:51- แม่น่ะ ที่มีสุขนาด ตอนแรกมีก็ดีใจ ที่เห็นดอลลี่ยิ่มได้ เราต้องไว้ฉันแบบนี้สิคะ
26:59- ผมเป็นเพื่อนมันมาเกิบสิบปี ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
27:04- ดอลลี่ยอม แต่พี่ไม่ยอม พี่จะขอาดทางนิ่ง
27:08- ดอนลี่ ฉันว่าเราต้องคุยกัน
27:16อะไรของแกเนี่ย
27:22แค่เหลือบๆนะ ไม่ต้องถังไป
27:26ผู้ชายข้างหลังอะ
27:29ใครอ่ะ
27:37ใครอ่ะ
27:41น่าจะเป็นคนของในประกาศิทย์อ่ะ
27:45อ๋อ แสดงว่าที่แกกลับมาขายผัดไทย
27:57ป้า เอาน้ำแข็งใส่น้ำแดงแล้วก็นมด้วยนะ
28:08ป้าป้าป้า แม่เอาแล้วนะ
28:13แก มันไปแล้ว
28:16เออ แกก็อย่าเพิ่งประมาท มันจะกลับมาเมื่อไรก็ได้
28:21แล้ว แกรู้ได้ไงว่าไอ้ประกาศิทย์เนี่ย
28:24จะส่งคนไปแอบดู
28:27คงเออนะสิ
28:28จริงๆ ที่ฉันไม่ขายผัดไทยอ่ะ
28:30ก็ไม่ได้จะมาหลอกนายประกาศิทย์หรอก
28:32ห้ะ
28:34แล้ว แกจะหลอกใครอ่ะ
28:36คุณกรินนะสิ
28:38ก็คือฉันอยากจะหารครับฟารผิดในกะปกาสิธิ์อ่ะ
28:43แต่ฉันก็ไม่อย่าให้บาวก racism เขารู้ว่า
28:47แต่ว่าทัน heinปกาสิธิ์มันเข้าใจผิดนะ
28:49ก็อย่างดีเลย
28:51มันได้ไม่ต้องoleo หวังตัว
28:52ฉันก็จะได้มีโอกาสทำอะไรเยอะแยะวะ
28:54เดี๋ยวๆๆๆ
28:56แกกลับกับคุณด้วยคุณ覦รีน ่อกจากกริน 좋아요
28:58ว่าแกหรอกเขาทำไม
28:59ดอลลี่ เอาผัดไทยคงสดสี่หอครับ
29:04ได้จ้ะ นั้งเราเลยจ้ะ
29:16มันกลับไปขายผัดไทย
29:18พี่เชื่อเหรอ
29:20แค่เด็กผู้อยู่ตัวเล็กๆ
29:23มันคงคิดว่าไม่มีบรรยาทำอะไรฉันได้เหรอ
29:27มันไม่งานแบบนั้นเหรอ
29:30อย่าลืมว่าตอนนี้กลินอยู่กับมัน
29:33ทุกชายผมถ้ามันคิดจะทำอะไร
29:36มันไม่ล้มเลิกง่ายๆ
29:40เออ
29:42นั้นจะให้คน
29:44ขอยจับตาดูพวกมันอีกสักพัก
29:57หัด finest ติดตอร์คุณธนายไม่ได้เหรอครับ
30:01ครับ หายไปทั้งคนทั้งรถ
30:03ที่คลโด้ก็ไม่มีครับ
30:06เจอกันครั้งสุดท้ายเวล acompañ Terra
30:07อาธีภ màyแล้ว
30:09ตอนนี้ผมไปแจ้ง assessing stacking
30:11ถ้าติดตอร์คุณธนายได้
30:13รีบติดตอร์ปаюทนติ
30:15นี่นำผัดผมครับ
30:17ครับ 주고
30:19ขอบคุณครับ
30:21- พี่เกิน...คิดว่าไงค่ะ?
30:28- พี่เกิน...คิดว่าไงค่ะ?
30:31- รู้สิ...ก่อนหน้านี้สำนักงานธนายความก็ถูกพ้น
30:36- นี่คุณธนายก็หายตัวไหม?
30:38- หรือว่า...คุณลงจะ...
30:41- พี่คิดว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้องกับพี่นายกรรมฉบับจริง
30:46ที่เราคิดว่าไปทางอีกว่าพี่นายกรรมฉบับจริง
30:51- ที่เรื่องปักถึงทั้งนี่...พี่เองมีส่วนผิด
30:54- พี่กลีน...sm
31:02- ยังไงค่ะ?
31:04- พี่มีหลังภาณไว้คุณป้า incréd avez รู้ las on you on your side
31:08- ที่มีส่วนให้คุณป้าตาย
31:10- ไม่ใช่นะคะ...พี่มีรู้หนีว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้
31:15พี่เกินไม่ได้ตั้งใจฉันหน่อย
31:18พี่ต้องโชดใช้สิ่งที่พี่ทำลงไป
31:23ปลิ้นหายไปไหนคะคุณลง
31:33ปันไม่รักดี
31:35เลือกติดต่อกับมันซะ
31:37แต่ว่า
31:39LV Food เป็นของฉันแล้ว
31:42แล้วอันนบพ่อของเธอ
31:44ก็กำลังจะสบาย
31:46น่าไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เหรอคะ
31:48คุณลงก็รู้ว่าน่าดรักกริน
31:54ความรักงกงก
31:56มันกินได้หรือไง
32:02บอกรอบอบพอ
32:04ต่อไป
32:06ห้ามกริน
32:08อย่างนี้
32:10เดี๋ยวแน่งเด็กบ้านเข้ามาเยี่ยบที่บริษาที่อีก
32:12ค่ะ
32:14ค่ะ
32:16ค่ะ
32:18ค่ะ
32:20ระหวัง
32:36พี่นาช
32:38- ใครเข้ามา พี่นาธ์ค่ะ พี่กลินค่ะ บางทีพี่นาธ์นาธ์จะเป็นคนเดียวที่รู้ความเข้าหน่วยของคุณลุงนะคะ
33:08- นาธ์ค่ะ คุณคิดอะไรอยู่ ทำไมคุณถึงหน้ามือตามวเข้าข้างลับดอลลี่ จนยอมเสียทุกอย่างไปค่ะ
33:20ที่ผมโทนนัธ์คุณไม่ได้เพราะผมอยากคุยเรื่องคุณลุงนะคะ ไม่ได้ให้คุณมาต่อว่าผม
33:25- นาธ์ไม่เข้าใจเลยค่ะ คุณไม่น่าจะลงผู้หญิงจนทิ้งคลอบครัวแบบนี้
33:30- ผมแค่เลือกความถูกต้องครับ
33:32เหรอคะ แล้วนาสผิดอะไร
33:35นาสเป็นคู่มันค disag Ар�
33:37珍 Lunch etc
33:37คุณก็รู้ว่าเรามันกันเพ colony
33:40- ผมไม่ไม่
33:40ช่างคุณจะพูดเรื่องนี้ นาสไม่ฟังเหรอ
33:42นาส นาส
33:46ผมกระโทษครับ ผมกระโทษ
33:48เอาเป็นว่า เข้าเรื่องเลยกันนะครับ
33:52ตอนนี้ Grijm ที่บริษัท профนไง
33:54คุณรุงทำอะไรอยู่
33:55พอเล่าให้ผมฟังได้ไหม
34:01ก็ได้ค่ะ
34:04นาจเราให้ฝังก็ได้
34:09คุณลุงกำลังจะโอ้นหุ่นคนประเป็นชื่อตัวเอง
34:12ทำไมรีบจังคะ
34:14พวกพินรายกรรมนั่นเป็นของป ungef
34:17คุณลุงก็เลยต้องรีบจัดการ
34:19ก่อนที่เราจะเจอตัวจิ่ง
34:21ถ้าโอนสำเร็จแล้วเกิดไข contribute
34:25เราก็ทำอะไรไม่ได้เนาะใช่ไหมคะ
34:27ถ้าจะทำก็ทำได้
34:27แต่มันก็ยากมาก
34:29ฟองร้องกันยุ่งไปหมด
34:31งั้นเราห้ามยอมแต่ขาดนะคะ
34:33ไม่งั้นดอลลี่ไม่เหลืออะไรแน่
34:35พี่ไม่ยอบหรอก
34:37พี่มันคิดอยู่ว่าต้องทำยังไง
34:49วันนี้พี่ฟอร์มดีจริงๆเลยนะ
34:51โอเค หมว่าแต่ Le Teddy อ่ะนะ
34:55คุณพี่คะ ทำไมไม่รับโทรศัพย์
34:58อะไรของคุณเนี่ย
35:06สวัสดีครับ
35:07ผมขอเชิญคุณประกาศศิทย์ไปให้ป่าคำ
35:09เรื่องการตายของคุณตนยาครับ
35:12ผมเป็นคนแจ้งความเองครับ
35:14แล้วผมก็ยื่นฟองคัดคารพี่นายกรรม
35:16ตามที่ธนายของคุณลุงแนะนำด้วย
35:21เชิญครับ
35:29ก็อย่าได้ส่งความที่ธนาย
35:31เพื่อถ้ายะ
35:32คุณความนะ
35:33พี่สุดที่ธนาย
35:34ไม่กลับดูจังนั้นดอลลี่
35:35- ไม่กลับดิวจากเงินดอลลี่ วันนี้ขายของหมดช้าค่ะ แล้วทำไมพวกคุณไม่นอนกันนะคะ
35:56- ผมกำลังดูเอกสารฟองร้องคุณลุงอยู่ พี่คลิ้นฟองคันๆผีในกรรม คุณลุงก็เลยอย่างโอนหุ้นไม่ได้
36:03- คัดถουνเวลาเท่านั้นแหละ ซ่อนกว่าเราจะหาพี่ไหนกำตัวจียงเจอ
36:09กับหลักฐานยับว่าคุณลุงทำลายกับป่า
36:12- แต่ว่าฉันคิดว่าพวกคุนน่าจะสนใจเรưงตัวเองได้เรานะคะ อย่ามวงสิมเวลาเรื่องของฉันเลยค่ะ
36:21- ที่พวกเรากำลังทำอยู่ คัดตัวงความยุธิทัมให้คุณพูดแบบนี้มาไม่ก penguin
36:29บ้างเง Anakin
36:31แค่พวกคุณต้องออกจากบ้าน
36:33ต้องตัดข่าดจากขรอบครัว
36:35ฉันก็รู้สึกแย่พอแล้วค่ะ
36:37ฉันขอกล้อง 응
36:40ฉันไม่อยากเห็นคนอื่นอ่ะ
36:42จะมาเดิดร้อนพ customization อีก
36:43คนอื่นละ
36:46ฉันไม่ได้ใหม่ความว่าอย่างงั้นนะคะ
36:49เวลาคุณพยายามทำอะไร
36:50ผมไม่เคยห้ามได้นะ machinery
36:52เพราะฉันตอนนี้คุณก็ไม่ควรห้ามผมม malaria
36:58เออ
37:00อยากทะล็อกกันเลยนะคะ
37:02น่ะ
37:03มีคอน้อง
37:19กลายเป็นทะล็อกกันเองสังงั้น
37:21ฉันไม่สบายใจเลย
37:24โอ้ย
37:25เรื่องของพ่อเค้อน่ะ
37:26มันทีเราก็ยงไงไม่ได้
37:28ฉันเป็นนองพี่เกลิน
37:30ฉันรู้ว่าพี่เกลินทำไปเพราะว่าเป็นห่วงดอลลี่
37:33นายเป็นเพื่อนดอลลี่
37:35นายรู้หรือเปล่าว่าดอลลี่คิดอะไร
37:38ดอลลี่บอกว่าอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่อยากสงบนะ
37:41ฉันไม่เชื่อ
37:43ดอลลี่ไม่ใช่คนแบบนั้น
37:51งั้นผมก็ไม่รู้แล้ว
37:53น่ายร Lind immun ตาฉันใช่ไหม
38:01น่ายรู้อะไร แล้วไม่ยอมบอกฉันละเปล่า
38:04ไม่รู้ อย่างผมจะไม่รู้อะไรล่ะ
38:08กิจโกรขกใช่มั้ย
38:10กุ๊ย กุ๊ย ทำลายร่างกายตำรวจจับนะ
38:13คิดว่าฉันดลัว預備 อย่างมากแค่เสียคาบ toppings
38:16บอกฉันมาดอย่าจิ
38:18บอกมา
38:20บอกฉันมาสิ
38:23- ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก
38:42- ต้องเสร็จแล้วใช่ไหม
38:46- คนบ้าอะไรไม่กว่าตำรวจจัก ตอนนี้มาลูก
39:07- รุ่งจ้า โทรทำไมติดคิดไม่ได้เนี่ย
39:14- ฮัลโลครับรุ่ง ผมในอูช่างซ่อมรถเฮียเก้งนะครับ
39:18- ผมนี้เรื่องอยากจะภึกษาครับ
39:22- รุ่งจ้าบอกว่าคาดีนี้สืบยาก
39:25- ทำไมอ่ะ?
39:27- ก็สบแม่แกถูกพอไปแล้ว จะพิสุดการตายยังไง
39:30- เออวะ ตอนนั้นฉันก็โมวตอเสียใจ ไม่ทันได้คิดอะไรเลย
39:37- แต่ก็พอไม่ทางอยู่นะ วันที่แม่แกหายไปเนี่ย มันผิดกกติมากๆ
39:43- เหมือนเป็นการลักภาตัว ฉันว่าเราสามารถสืบจากจุดนี้ได้
39:47- แต่ฉันก็แจ้งความไปแล้วนะ ตำรวจไม่เห็นจะทำอะไรเลยอ่ะ
39:51- ตำรวจอ่ะ เขาทำตามกฎหมาย แต่ว่าเราไม่ต้อง
39:55- ฉันว่าแกบอกคุณกรีนเธอนะ
39:58- ไอ้ ไม่ได้ แล้วแกก็หลับบักเราด้วยว่าจะไม่บอก อะ
40:02- ทำไมอะ แกไม่ไว้ใจเขาหรอก
40:14- ชั้นไม่อยากให้เขาเดิดร้อน เขาก็หลังบากขอฉันมามาก ไอ้
40:16อีกอย่างนึงเรื่องนี้ไม่ก็เป็นลือของฉัน ฉันอยากจะรับผิดชอบเอง
40:28ที่ไว้
40:58วังว่าเราจะหาหลักฐานเอาคุณลงคุณเข้าคุกให้ได้
41:16ก่อนนี้เขาจะเล่นงานคุณนะคะ
41:28อะไรอ่ะ
41:51อย่านอนรับ
41:53แล้วแกลไปเอามาจากไหนอ่ะ
41:56อุ้ย ลูกค้าที่อูกฉันเยอะแยะ หาไม่ยากหรอก
42:00นี่ แน่จากน้าว่าจะเข้าไปคนเดียวอ่ะ
42:03ขึนแกไปด้วยก็ความแปะหรือวะ
42:05ก่อนเธอเนี่ย น่าจะจำหน้าแกได้
42:08เออ ระวังตัวด้วยแล้วกัน ชะลอดแถวนี้แหละ
42:12ดี ๆ ๆ อ่ะ
42:22กาไฟมาส่งครับ
42:24ใครสั่งอ่ะ ฉันไม่ได้สั่งนะ
42:26เออ มีคนที่นี่มาให้ส่งที่ห้องเราประพอครับ
42:30จ่ายตังแล้วด้วยครับ
42:34เอาเลยเหรอ อ่ะ ๆ ขอบใจมาก ๆ ขอบใจมาก
42:38ยินดีครับบริการครับ
42:39ครับ ๆ
42:40วันที่แม่หายตัวไปอ่ะ ไปก็มงจรปิดก็เสีย
42:46ฉันว่าต้องมีคนทำให้มันเสีย
42:48แม่หายตัวไปอ่ะ ไปก็มงจรปิดก็เสีย
42:50ฉันว่าต้องมีคนทำให้มันเสีย
42:52แน่อยู่แล้ว
42:54แม่หายตัวไปอ่ะ
42:56ในแม่หายตัว gesagt
42:58ในที่แม่หายตัวไปอ่ะ ไปก็มงจรปิดก็เสีย
43:02ฉันว่าต้องมีคนทำให้มันเสีย
43:04แบบอยู่แล้ว
43:09แต่ถ้าเป็นการลักพาตัวเนode
43:11พวกมันนowymต้องเตรียมการะนะ
43:13ถึงไฟวันเกืนเหตุให้จะเสีย
43:15แต่ไฟวันก่อนไหนนี้อาจจะยังอยู่ก็ได้นะ
43:17ก็ค proteins
43:19ก็ได้โรค SOCI
43:20ถ้าเราได้ไฟภาพของวันก่อน วันเกิดเหตุมา
43:22ร่อยจะเตินอะไรก็ได้นะ
43:38แค่นี้ก็เรียบร้าย
43:41โอ้โห
43:42กินไม่เผื่อใครเลย
43:44แล้วพวกนี้จะตื่นไหมเนี่ย
43:46ยังไงก็ฝันนี้นะครับพี่
43:48ตามตะบายนะดอนลี่
44:04ขอบคุณนะคะเฮียเก้น
44:07เร็วๆหน่อยนะ มีรถรอต้องอยู่หลายคัน
44:10เฮ้ย ไอ้นาย แกไปซ่อมหลุดก็ได้นะเว้ย
44:14โอเค งั้นแกดูไปก่อนนะ
44:17โอ้โห
44:19โอ้โห
44:20โอ้โห
44:38โอ้โห
44:40น่าคุณคุณอ่ะ
44:44วันนี้พี่คลิ้นไม่ไปหาดาลี่เหรอคะ
45:04อยู่บ้านเดียวกัน จะไปหาทำไม
45:08ตั้งแต่วันที่เธียงกัน ไม่เห็น 2 คนคุยกันเลย
45:14พี่คลิ้นยังกดดาลลี่เหรอคะ
45:16พี่ไม่ได้กดได้ นะ
45:20อย่ามากก็ไม่เข้าใจ
45:22งั้นก็คุ위กันสิ ค่ะ
45:24หนี่เห็นแบบนี้เราไม่สบายใจเลย
45:26คนหนึ่งก็พี่ อีก exhibited и到了
45:30ขอบคิดกลาย กดอะไรอยู่
45:35เพื่อนคُนธนายแทkorมา
45:37พี่รับก่อนเลย
45:41ครับ ผม
45:42อะไร seventy
45:45ต esperarลง attractive侯ณธนาย
45:47จริงๆ เหรอคะ
45:49ใช่ครับ
45:50ผมเพื่องยึงยังสก
45:51กลุยข่วน remained truly
45:53ตำโรดได้บอกไม่ครับ
45:54ว่าส abandoned
45:55หนูมายถึงฆ่าชิมทุก้างชิมทรัพย์
45:56หรือว่า
45:57ไม่ใช่ชิมทรัพย์ครับ
45:58เพราะทุกอย่างอย映ง planets
45:59แม้แต่รถก็ยังถุ่งเผ่าครับ
46:05อ้าว คุณซูอิท์ อยู่ที่นี่พอดีเลย
46:07เดี๋ยวผมขอสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมครับ
46:09ได้ครับ
46:11นั้นเดี๋ยวผมขอโรดนะครับ
46:12ได้ครับ
46:22อย่าบอกเราว่านี่ก็เป็นฝีมือคุณลุง
46:24ถ้าใช่ที่ดอลลี่ยอมตับใจก็อาจจะถูกต้องก็ได้นะคะ
46:31หวังว่าเราจะหารักฐานเอาคุณลุงคุณเข้าผุกให้ได้
46:35ก่อนนี้เขาจะเล่นงานคุณนะคะ
46:47พี่ไม่แน่ใจว่าดอลลี่จะตับใจได้
46:49ตอนนั้นเขาขอแยกตัวออกไปแล้ว
46:51broadly соз 60 จุท Administration
46:53ถูกกลับมาล่อ
46:54ฉันไม่ได้มองลูกในแย่อะไรนะ
46:58แต่สถานอ một המ viktigt
46:59ฉันไม่อยากทุกติ
47:00ฉันไม่อยาก WH IKEA
47:02students
47:03ใครก็ตามนะ
47:05พี่คิด Been round หลังฉัน
47:07พุกแกจะทำร้อย Mall!
47:08ในว่าห้านคุณ PLAZ สิ
47:12ฉลาดนักนะ
47:14ในไม่มุกมันบ้านแบบนี้
47:16ถึงได้ลงโกน่ง่ายง่ายแล้ว
47:18ฉันจะต้องเห็นมันเป็นหลาน