Category
😹
FunTranscript
00:00:005. ไอรักษา ใครจะรู้
00:00:16ว่าแม่데เทนะของฉัน
00:00:17จะเป็นแม่เราที่ห่วงพวกชาติ
00:00:19- กุณอัน! หมด หมด หมด หมด
00:00:21กุณอัน!
00:00:22ถึงเวลาที่นางราเต็กกับนางกุราฟ
00:00:24ต้องไปให้การที่เหลือนเจ้าประยาวนิติละ
00:00:26หากนางกุราฟไปไม่ให้ไว้ก็ถือว่าสระเสีย
00:00:28เราสองคนเก็นเต็มตา說
00:00:30ว่านางลาตีกับนางกูลา
00:00:31ออกมาก่อนที่แнойชัยจะตายคุรับ
00:00:32ใช่เจióค่ะ
00:00:33แล้วนี่ชัยเข HOW ニ้างกลับเข้าไป call
00:00:58คู่คดีความมากน้อยเพียงใด
00:01:01ท่านพระยาจารานหมายความว่ากอะไรหรือ
00:01:04ถึงค่าจะโกดแม่
00:01:05และค่าจะไม่ปล่อยให้แม่ต้องสู้ลำทัง
00:01:07แล้วกูหลาบล่ะ
00:01:08มันไฟเว็บ
00:01:08แล้วทำขนุมฝ่อยเยี่ยว
00:01:09ค่าเลยต้องมาเอาให้มันเนี่ยล่ะ
00:01:28มันไฟเว็บ
00:01:58มันไฟเว็บ
00:02:28มันไฟเว็บ
00:02:58พี่ชาย
00:03:00ถ้าฉันอ่านหน่อยได้ไหมตั้งดีนี้อ่านว่าไงป่ะ
00:03:03ถึงว่าอะไรที่
00:03:04ปิดขนาดรับแห่งสำเพลงชาบับที่สาม
00:03:06คุณพระเร็นเจ้ากรุกกองตะเวน
00:03:08แอ่ ซุ่มเลี้ยงในแม่ลาตี
00:03:10แห่งพอพุษชาติเป็นเมีย
00:03:20จนมีลูกด้วยกันสองคน
00:03:22คือนังกุราบ
00:03:24นังเทียนหยด
00:03:25ผิดกดไม้บ้านเมือง
00:03:27นี่อีกคุราบกับอีเทียนหยด
00:03:29มันเป็นลูกของแม่ลาตีกับคุณพระเร็นหรือ
00:03:57แม่นี้อีก
00:04:03แม่นี้อีก
00:04:05ไม่มีรถของแม่นี้อีก
00:04:07กลับ กลับ กลับ
00:04:33กลับ กลับ
00:04:35กลับ α levers
00:04:38กลับ นี่กลับ
00:04:40กลับ นี่กลับ
00:04:44พากราบ
00:04:45พากราบ main 건 lui
00:04:49กลับ
00:04:50กลับ กลับ
00:04:52กลับ กลับ
00:04:55เองอย่าเป็นอะไรไปนะ
00:04:56กลับ
00:04:57กลับ
00:05:05เฮ้ย...เฮ้ย...พวกเรามานี้แล้ว...มา...เข้ามา...
00:05:10นี่เงินอ่ะ อีกูหลาพี่อยู่ในใบ chilliปกาศเนี้ย
00:05:13ลูกคุณพ่าน เหลย์เก mismande น่ะอีลาติ
00:05:16น distancesเป็นเทศน้า ฉันยาวแม่เป็นกรี ilantroลูกยังสิ
00:05:20คุณพ่าน เข็นนี้ก็เป็นแปดคนเนาะ
00:05:23เอเอีลาติ มาเปลือไป เมื่อสักน์ ต่อมากด้วยส風ย์ bounces jeopard 허ิ八า
00:05:35ปากมานะ
00:05:37เป็นกรีนะไม่อยากหัวมึงยังไง
00:05:40ฮะ
00:05:41ร่างกายของเขา
00:05:42เอาไว Led from him
00:05:43เขาจะเอาตรงไหนไปขายก็เลือกของเขา
00:05:46ไม่ต้องเสื้อก
00:05:47ไม่ผิดกวดหมายเก้ย
00:05:49แต่มันผิดส先生เก้ย
00:05:50ผิดลูกผิดผัวกันอื่นเขา
00:05:53กรีแปล่ะพวกมัน
00:05:55ทำไมที่ชาวบ้านอยู่ทุกตู üก็เกิดร้อน
00:05:58หัวตู ลูกตู
00:06:00เลี่ยงหัวที่ใก่หนับร้อย
00:06:02กัฮาเเช่ต้องเสียคลพระเป็นกั�ť etwasแค่
00:06:04เหมือนสักกฎไ No way
00:06:07ดทtsåยิงช่วง
00:06:07มันไม่ถูกมีทั้งที่สุดแล้วจริงเมื่อแวะ
00:06:10จริง
00:06:11ชิง!
00:06:11กริก็ค繁มเหมือนกัน
00:06:13และที่สำคัญ
00:06:14มันยันเสียผ่าสีถุกต้องต้องกดหมายด้วย
00:06:18กัวว่ามึงลูกมึงเน Elena
00:06:20ทำไมมึงเป็นอยู่แล้วเอง
00:06:21- อ่าได้ประโดส แต่กัน อีกอยู่นั่นไหน
00:06:23- หมดแล้วล่ะอัน
00:06:24- นี่พาคุณล่าไปหาหมอนเถอะ
00:06:27- หมดแล้ว
00:06:33- ไม่เค้าหึ่ง ไม่เคยียง
00:06:51ปลี่เมื่อพี่อาจรันแน่แน่
00:07:11ค่าคิดแผ่งการที่จะจัดการที่ชั่วจรันออกแล้ว
00:07:21สับส่วนผสมทั้งเก้าให้ละเอียดคุกเขาให้เนียนเป็นเนื้อเดียวกัน
00:07:46นำไปตากแห้งแล้วบดเป็นของ
00:07:49โอ้โห
00:07:51แม่ราตีจะให้มึงทำอะไร
00:07:53แผนทั้งหมดแม่ราตีเขียนไว้ด้านหลัง
00:07:58มึงต้องให้เนื้อตัวมันสัมผัสกับผงยาให้ได้
00:08:01และเมื่อมันเหนือออกหรือโดนน้ำ
00:08:04ยาจะออกริษทำให้เกิดพืมแดงทั้งตัว
00:08:19ตกลงว่าคุณพระนเรนมีความสัมผัสเกี่ยวข้อกับแม่ราตัยอย่างไรหรือ
00:08:35คุณพระกล้าที่จะยืนยานความจริงตอนหน้าจ้าพยานิติหรือไม่
00:08:49เมื่อครู่ยังกล้าบอกว่าจะเป็นพระยาที่ราตีไม่ใช่หรือ
00:08:59อีชันรู้เจ้าค่ะ
00:09:04โทษครับ
00:09:07อีชันรู้เจ้าค่ะ
00:09:08ว่าคุณพระนเรนกับแม่ราตีมีความสับพันกันอย่างไร
00:09:14ทั้งสองเป็นผัวเมียกันเจ้าค่ะ
00:09:16โทษครับ
00:09:20โทษครับ
00:09:23แล้วมีลูกสองคน
00:09:25เครื่องอีคูราบ
00:09:27และอีเทียนยุ
00:09:36ตามบายประกาศนี้เจ้าค่ะ
00:09:46โทษครับ
00:09:49โทษครับ
00:09:50โทษครับ
00:09:56โทษ tricks
00:09:58โทษครับ
00:10:00อีกฝี pis
00:10:02ที่อ่านสำเพง มีคนเอาไปประกาศพวกนี้ไปก่อน ขอรับท่านเจ้าคุณ
00:10:32อียชอัach
00:10:48อียชอันการพี่กระบบหม Guide
00:10:51อียชอันรับพวกฮัน บ dryer Di
00:10:56fleushra
00:11:16ใครให้คุณพระน забดกู
00:11:18ว่ายังไหร่ล่ะคุณพระน seated
00:11:20ข้อความในใบรากาศนี้เป็นความจริงหรือไม่
00:11:26จริงขอรับ
00:11:41นางลาตีคือเมียร์ของกับผม
00:11:46ส่วนกูหลาบและเทียงหยุด
00:11:52ก็คือลูกสาวของกับผมขอรับ
00:11:56ตอนนั้นค่าเป็นในเงินของพวกมัน
00:12:07ค่ายิงยอมให้นางลาตี
00:12:10เป็นเมียคุณพระนะเรน
00:12:13และนี่พยาญรู้เห็น
00:12:16แต่หลังจากนั้นคุณพระนะเรน
00:12:20ก็ยังปล่อยให้นางลาตีเป็นโสเพลนนี่
00:12:23เพราะนางราตีมันมักมากด้วยกรรม
00:12:26ไม่ยอมมีผัวคนเดียว
00:12:28ไม่จริง มึงใช้เลขก่อนหรอกกู
00:12:32ชื่ออะไรนะ ชื่ออะไรนะลูก
00:12:39คุณหลากเจ้าค่ะ
00:12:41มึงจะขอถ่ายตัวเองออกไป
00:12:47เพื่อไปสวสุขออนะเรน
00:12:53กูไม่ห้างนะ
00:12:56แต่ว่าอีกกูหลากเนี่ย
00:12:58มันเป็นท่าในเรียนเบี้ยของกู
00:13:01กูไม่ให้มึงถ่ายไปด้วย
00:13:04อีกกูหลาก
00:13:07มันต้องเป็นกรีของหอบุพชา
00:13:11คิดช่า
00:13:15อีชัป strengthening ให้โลกเป็นกรีนะเจ้าค่ะ
00:13:18อีชาย maneu
00:13:19อ่ะพิกอบ
00:13:21İch
00:13:22เป็น namine kệกว่าพกมึง
00:13:25เฉิดของพกมึงในเป็นของกู
00:13:28คุณหลากงั้งไม่เป็นกรี
00:13:31มันก็ต้องเป็น architecture
00:13:35คุณพระเจ้าค่ะ คุณพระช่วย Suzukiγนกับรูปนะจнетค่ะ
00:13:40อย่าให้เมื่อกันกะหる connaisarp heart
00:13:42ข Berk thuementsavant
00:13:46คุณพี่ คุณพี่ได้เป็นถือคุณพระ
00:13:51ก็พ่อพยาดเจรักพี่ชายค่าช่วยเวลือ
00:13:54อย่าคิดสั้น เอาชีวิตที่ตำลังเรื่อง
00:13:57ด้วยยสถามันดารดาสักที่รุ่งแรก
00:14:00ไปแรกกับชีวิตกะหるยิ3 Dynamic
00:14:03อรกแล้ว
00:14:04คุมรา
00:14:07กุ้มราเจ้าค่ะ Quranช่วยอิเสร็จนะเจ้าค่ะ
00:14:10อย่าให้ลูกเป็นกระหลุโน contextoค่ะ
00:14:13กุ้มรา ขุ้มราอย่าให้ลูกเป็นกระหลุโน ณ compar
00:14:21หนึ่งเรื่อยفต่อก่อนนะ
00:14:23มึงจะอยู่ที่ห่อบุ Марชาณ
00:14:26เพื่อดูแลลูกสามึ่ง
00:14:28หรือว่ามันเกิดไทยตัวเองมากไป
00:14:33แล้วทิ้งรู้สาเอาไว้
00:14:36รอยให้เป็นกระหลีกรรมพลา
00:14:41พ่อก็ไม่หริวแหละ
00:14:46แม่ก็ทอดทิ้ง
00:14:58คุณเกือร์
00:15:13คุณเกือร์จะพาค่าไปไหนจ้ะคะ
00:15:16ไม่รู้ หมอเขา
00:15:18ค่าไม่ไป
00:15:19คุณราบ คุณราบ
00:15:21อย่างไรคะ ถ้าต้องไปช่วยแม่
00:15:24ถ้าค่าไม่ไป
00:15:27ค่าต้องรู้สึกผิดไปจนวันตาย
00:15:33คุณเกือให้ค่าไปช่วยแม่ถึงนะเจ้าค่ะ
00:15:36แม่ราตีไม่ได้ค่าไปยิ่งๆ นะเจ้าค่ะ
00:15:39คุณราบ
00:15:41สู้คนนี้อำนาจอย่างพยาจรัน
00:15:43มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะกุณราบ
00:15:45พยาญที่พวกค่าตามหามาได้
00:15:47มีทั้งขอทาน
00:15:49คนหูนวะ หรือแพทศยา
00:15:51แล้วก็บันดอก
00:15:52รวนแล้วแต่เป็นบุคคล 33 ประเภท
00:15:55ที่กดไมไม่ให้เป็นพยาญ
00:15:58มีคนเดียว
00:16:00ที่จะเป็นพยาญให้ในสารได้เจ้าค่ะ
00:16:03ใคร?
00:16:04ไอ้บุญ
00:16:06คืนนั้นนอกเหนือจากไอชัยแล้ว
00:16:08ก็มีไอ้บุญที่อยู่ในเหตุการณ์เจ้าค่ะ
00:16:11พวกกูไปตามหาแล้ว
00:16:13ไม่มีใครจะไอ้บุญ
00:16:15ตอนนี้ไอ้บุญมาติดกริง
00:16:18ข้าวรู้ว่ากริคนนั้นคือใคร
00:16:21เจ้าก็ล่า
00:16:23ก่อน primer
00:16:24เอ็กเป็นท่าสิ้นไทย
00:16:27สามารถนำเงินมาท่ายึดเ sekวตาย��nea
00:16:31ข้าไม่มีสิวเนิวหลังใหม่ไว้อยู่แล้ว
00:16:34ก็คงบ้านสิอิราติ
00:16:38ว่าข้าไม่อนุญาตให้เอง Mortal ост ตัว
00:16:41残น่าตัวเมียช่อนชน
00:16:45มึงใช้ชонควางในกดหมาย
00:16:46มาเอาร controlarเกรียบทาพยาญ PAL
00:16:48มึงไม่ให้กูถ่ายตัวลูกสาวก็
00:16:50แล้วกูจะทิ้งลูกกูไว้ได้ยังไง
00:16:52ฮะ ไอ้เร็ว
00:16:53แซติ แซติ
00:16:56เพราะวันนี้ หากเองไม่อยู่ใช้อารมณ์แบบนี้
00:16:59ข้าจะไม่ฟังขับพูดของเองอีก
00:17:01ชั้นเห็น ออกทดไว้ไง
00:17:03เดี๋ยวจะเสียเรื่อง
00:17:04กลับโทษท่านเช้า
00:17:07อีกฉันกลับขออบไพท่
00:17:11ชั้นเจ้าคุณเจ้า
00:17:13อย่าถือสาอีกฉันนะเจ้าค่ะ
00:17:22ตั้งแต่รับราชการมาหลายปี
00:17:25กรับผมก็เพิ่งเคยเห็นคุณน่างทําแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยครับ
00:17:29ให้เมียออกไปหาเงินโดยการเป็นหญิงโสเพลย์นิ่ง
00:17:34ก็ไม่ต่างกับการยอมให้เมียมีชุ
00:17:37หนึ่ง
00:17:42ผิดกฎหมายรักษณะผู้เมีย
00:17:45ยอมปล่อยให้เมีย
00:17:48ซึ่งเป็นสมบัติของต้น
00:17:50มีชูนักร้อย
00:17:52สอง
00:17:54ผิดประเภทเนียนดีงาม
00:17:57ผู้ชาย
00:17:59ได้หญิงได้เป็นเมีย
00:18:01จำต้องดูแล
00:18:03ไม่ใช่ยอมปล่อยให้เมียเป็นสวเพลย์นี
00:18:06มันเสียสักสี
00:18:08ไม่ใช่รู้ผู้ชาย
00:18:11คุณพระนาเรินกระทำเช่นนี้
00:18:13ทำให้ภาพรักษณะของคุณนางเสื่อมเสียนะขอรับ
00:18:16ถ้าไม่ลงโทษ
00:18:18ชาวบ้านจะดินเท่าได้
00:18:20ท่านขอรับ
00:18:24กับผมยินดีรับโทษทุกประการ
00:18:28แต่เรื่องของกับผมกับนางดาตรี
00:18:31ไม่เกี่ยวกับคดีการตายของนางยิเขงกับไอ้ชัยเลยนะขอรับ
00:18:34โทษทุกประกับคดีการตายของนางยิเขงกับไอ้ชัยเลยนะขอรับ
00:18:38โทษทุกประกับ
00:18:40โทษทุกประกับ
00:18:42โทษทุกประกับ
00:18:44โทษทุกประกับ
00:18:46โทษทุกประกับ
00:18:48โทษทุกประกับ
00:18:50โทษทุกประกับ
00:18:52โทษทุกประกับ
00:18:54โทษทุกประกับ
00:18:56โทษทุกประกับ
00:18:58โทษทุกประกับ
00:19:00โทษทุกประกับ
00:19:02อีโมทันเป็นหร guideline
00:19:05อีโบทัน!
00:19:05อีโบวทัน!
00:19:06อีโบวทันเป็นร means
00:19:07พี squad
00:19:09พี่มาทางตกเวลาไว้ให้นานทีสุด
00:19:11อีกคุณครับ เป็นรับป่าไว้บุ๊ volatile
00:19:14อีโบวทันเป็นรถ
00:19:15อีโบวิทัน
00:19:16โอ้ย Blessed
00:19:17อีโบวัทันเป็นรถ มันจะตายไหมเนี้ย
00:19:19อีโบวทัน!
00:19:20อีโบวทัน!
00:19:21อีโบวทัน!
00:19:22อิฉันขอความแม่ตาท่านเจ้าคุณเจ้าค่ะ
00:19:27อิฉันเกิดแล้วโตในหอมบุพชาติ
00:19:31โดยการลิงดูของแม่ราติ
00:19:34อิฉันขอพูดให้การบ้างได้มั้ยเจ้าค่ะ
00:19:52เดี๋ยวนี่สุดพี่
00:19:54ไม่ใช่จะมีออกาศโบ่อยน่ะ
00:19:56ที่แม่ทับทินนะมีบันแม่
00:20:07พี่มุ่น
00:20:11พี่มุ่น
00:20:13พี่มุ่นจะไปไหน
00:20:15ให้เกิดขอ
00:20:18ไอ้บุญ!
00:20:28ไว้ครับ!
00:20:29ถ้าผมไม่รู้ ไม่เห็นไหมทั้งั้น!
00:20:36มึงเป็นคนพาประยาจรันกับเงือน
00:20:38มึงคนเดี๋ยวเท่านั้นที่ให้คำตอบได้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกับไปที่เข็งแร่ใช้
00:20:42รู้!
00:20:44คุณเข้าใจมึงไงไอ้บุญ
00:20:46คว่าทานอย่างพวกเราก็ต้องกลัวในเงินอย่างพยาตรัน
00:20:49แต่มึงจะปล่อยให้คัตกรที่ค่าใช้หรอยนวนโดยที่ไม่ได้รักคอดงั้นหรือ!
00:20:56เมื่อมีคัยเอาผิดท่านได้หรออีกุราพ
00:20:59ถ้าเดี๋ยวพวกเราจะปริศจะตายให้ไม่คัยมาสนใจ
00:21:03เป็นไท่ไหมซิ!
00:21:04มึงอย่ารีบปีนก็จะไม่สุมเลย!
00:21:05หากทุกคนคิดแบบเดียวกับมึง
00:21:07ว่าเกิดเป็นท่าต้องก้มหัวให้กับคนมีอำนาจ
00:21:10ถูกรังแกข่มเหง
00:21:12แล้วบ้านเมืองมันจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้อย่างไร
00:21:15มันจะเป็นไปได้จริงหรือ
00:21:18หรือพวกเราแค่มรังก่อนกลางวัน
00:21:20ถ้าทุกคนที่ถูกรังแก
00:21:23ลุกขึ้นมาร่วมกันต่อสูง
00:21:25ไม่นิ่งเฉยต่อความไม่ยุติทำ
00:21:28ไม่ก้มหัวให้กับคนชั่ว
00:21:30ก็ค่อยค่อยทำให้คนในบ้านเมืองนี่เห็นถึงใสลีภาพและความเสมอผ่าง
00:21:35ค่าเชื่อว่าวันหนึ่งมันจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้มากกว่าทุกวันนี้
00:21:39ฉันเห็นด้วยกับคุณเกื้อ
00:21:54วันก่อนนะ
00:21:56อีบอร์ตันมันไปประทวงที่ท่าเหลือ
00:21:58เจ้าพยานิติยังไม่ตารับฟังมัน
00:22:01แต่ถ้าพี่นิ่งเฉย
00:22:03ทาดอย่างพี่กับกระหลีอย่างฉัน
00:22:06ต้องอยู่ใต้ตีในพวกมีอำนาจไปจนวันตาย
00:22:17เองเห็นเหตุการณ์ตอนที่เขาข้ากันริบ
00:22:20เองถึงมาขอพูดให้การ
00:22:23อีกฉันไม่เห็นเจ้าค่ะ
00:22:28เฮ้ย
00:22:29แต่อีกฉันอยากพูดให้ท่านเจ้าคุณรับรู้
00:22:32ว่ายิงโสพนิในหอบุประชาติ
00:22:36ถูกทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ
00:22:40จนพวกเราทนไม่ไหวจริงๆ
00:22:43จึงอยากถ่ายตัวออกมา
00:22:45และพระยาศก่อนได้ให้สัญญากับพี่กุกหล imagin
00:22:50ว่าถ้าคืนนั้น
00:22:52พวกเราเก็บเงินคบ หนึ่งรอย่าง
00:22:54จะปดปล่อยให้พวกเราหลุดพวมเราจะกันเป็นทาบเจ้าค่ะ
00:22:58แต่มันโกงเจ้าค่ะ
00:23:00ก็เลยเกิดการทะรอิวิวาตกัน
00:23:03พระยาศก่อน ยิงอีกกุกหลną
00:23:05และสุดท้ายมันก็ยิงอีกเอี๋ แข่งจนตายเจ้าค่ะ
00:23:09พวกกับผมได้เตรียมพระยายไว้แล้วขอรับท่านเจ้าคุณ
00:23:39แม่
00:23:41ช่วยไปเป็นพยายันให้แม่ราตีกับอิกุหลาบด้วยเธอ
00:23:59กระหลีด้วยกันถือว่าช่วยกันเธอแม่ถือว่าช่วยค่าอีกสักครั้งนะ
00:24:05อีกสักครั้งนะ
00:24:07ขอไว้หละ
00:24:17อีกฉันชื่อทัพทิมเจ้าค่ะ
00:24:19เป็นนายแม่แห่งหอมนีจรัฐ
00:24:23วันนั้นอีกฉันได้อยู่ในห้องด้วยเจ้าค่ะ
00:24:27แล้วก็ได้อีก
00:24:29ด้วยหูของอีกฉันเอง
00:24:31และได้เห็นได้ตาของอีกฉันเอง
00:24:33ว่าพยาจรันได้บอกกับอีกุหลาบว่า
00:24:37ถ้าได้เงินร้อยช่าง
00:24:39จะปล่อยพวกมันให้ผลจากความเป็นท่าเจ้าค่ะ
00:24:50อีชันขอสาบาท
00:24:51ว่าสิ่งที่อีชันพูดทั้งหมด
00:24:54เป็นความจริงทั้งสิ้นเจ้าค่ะ
00:24:57ถ้าเช่นั้น
00:24:59ค่าก็ต้องขอความเป็นทรรมจากท่าชคุณด้วย
00:25:03ถึงแม้ค่าจะสัญญากับพวกกริจริง
00:25:07แต่ว่าครึงนั้น
00:25:09ค่าโดนผงพิ้ยของอีกริตธ liebe
00:25:12จนเจ็บหนัง
00:25:14โอมนี้ตายจนไม่รู้ว่า
00:25:17ให้ฮีบเงินร้อยช่างแล้วมันหายไปไหน
00:25:19ท่าชคุณขอรับ
00:25:22จะเป็นไปได้ไหมขอรับ
00:25:24ที่ลั้งจะเกิดเหตุทั้งหมดแล้ว
00:25:26แล้ว แม่ราตีกับอิกรีพวกนี้
00:25:29จะหยิดผีบเงินติดมือกลับไปด้วย
00:25:35ท่านเจ้าคุณเจ้าค่ะ
00:25:37เงินร้อยช่างในหี
00:25:40อิฉันได้แอบโรยผมผิดเอาไว้
00:25:43ใครก็ตามที่จับเงินนั่น
00:25:46มือมันจะขึ้นผื่นแดง
00:25:50ท่านกล้าพิศูนย์ไหมล่ะ
00:25:53ว่าเงินร้อยช่างที่อีพวกกันหลี่พวกนี้มันหามาได้
00:25:56ไม่ได้อยู่ในเรือนท่าน
00:26:16นี่คือหิมเงินทั้งหมด
00:26:18ที่กระผมได้ค้นออกมาจากเรือนพยาจารันขอรับ
00:26:21ขอรับ
00:26:26ค่ายินดีพิศูทุกข้อเกล่าหา
00:26:29เพื่อให้ทุกคนในที่นี้เห็นว่า
00:26:32ค่าคือผู้บริศึต
00:26:35คืนนั้น
00:26:37ค่าไม่ได้เอาเงินร้อยช่างของพวกมันไปที่เรือนจริงๆ
00:26:41หากค่าพิศูทย์ด้วยการจับเงินทั้งหมดนี้
00:26:56ดังเช่นอิราตีกล้าว
00:26:59ท่านเจ้าคุณจะตัดสินความยังไง
00:27:03มีใครบ้าง
00:27:06ที่ท่านพยาจารันสัญญาว่าจะปลดปล่อยจากควางเป็นท่าน
00:27:11มีสามคนขอรับ
00:27:13คืนนั้นกุลาบ
00:27:15โบตัน
00:27:17แล้วก็เทียนหยด
00:27:21ตามพระราชบัญหยัด
00:27:23พิกัดเกษณ์อายุลูกท่าน
00:27:25ท่านในเรือนเวี่ยที่เกิดตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2411
00:27:31จากเป็นไทยเมื่อมีอายุครบ 21 ปี
00:27:35แล้วทำไมนั้นกุลาบกับนั่งโบตัน
00:27:39กับนั่งโบตันถึงยังคงเป็นท่าตอยู่เหล่า
00:27:43เพราะสองคนนั้นเกิดปีถอก
00:27:46พุทธศักราช 2410
00:27:49ถือว่าไม่เข้าเกงขอรับ
00:27:51เช่นนั้น
00:27:53ถ้าพิสูตรได้ว่า
00:27:55เงินในหีบนี้เป็นของหญิงโสเฟนี
00:27:59นั่งกุลาบ
00:28:01และนั่งโบตัน
00:28:03ก็จะพ้นจากการเป็นท่าตของพระยาจารัน
00:28:07แต่ถ้าหากไม่ใช่
00:28:11นั่งทั้งสอง
00:28:13จะต้องยังเป็นท่าตของพระยาจารันต่อไป
00:28:17เว้นเสียตา
00:28:19จะหาเงินมาครบ
00:28:21หนึ่งร้อยชั่ง
00:28:23การที่ได้สัญญาเอาไว้
00:28:25ส่วนเทียนหยดนี่
00:28:27เข้าเกนพระราชบัญญา
00:28:31แต่อายุยังไม่ครบ 20 ปี
00:28:33พระยาจารัน
00:28:35จึงมีสิทธิ์ขาให้คุณรงขอรับ
00:28:37นั่งเทียนหยดจึงต้องเป็นท่าตของคุณรง
00:28:41จนกว่าจะอายุ 21 ปี
00:28:43แต่
00:28:45แต่
00:28:47เนื่องจาก
00:28:49พระยาจารันได้ให้สัญญาไว้
00:28:53ถ้าหากเราพิสุได้ว่า
00:28:55เงินนี้เป็นเงินของโสเพณีจริง
00:28:57นั่งคุราบ
00:28:59นั่งโบตัน
00:29:01และนั่งเทียนหยุด
00:29:03ก็จะเป็นไข่ในทำมี
00:29:05เฉินท่านพระยาจารัน
00:29:07จับเงินทั้งหมด
00:29:09เพื่อเป็นการพิสุ
00:29:11ต่างไว้
00:29:25ข้าก่อนนี้กูหลาบ
00:29:27มันเอาสีดำป้ายเงินไว้
00:29:31ข้าวนี้
00:29:33ไม่รู้ว่าอีกพวกกลี
00:29:36ไม่จะมีเลขกลนั้นใดอีก
00:29:39ข้าต้องป้องกันไว้ก่อน
00:29:42ฟัง ฟังเลย
00:30:09ข้าต้องกลัว
00:30:27พี่ราตี ไม่เห็นจะมีเพื่อนขึ้นเลย
00:30:41เลิกเพอเลิกฝันจะเป็นอิสระได้แล้ว
00:30:43สีเวลา
00:30:47ทุกคนก็ได้เห็นผลการพี่สูตรกับตาแล้ว
00:30:54เป็นอันว่า
00:30:58นางกุลาพ
00:31:00นางโบตัน
00:31:02และนางเทียนหยุด
00:31:04จะต้องเป็นทาตต่อไป
00:31:12ไม่มาหมดเรื่องหมดราวแล้ว
00:31:15ก็กลับเรื่องกันเธอหน้าอีเทียนหยุด
00:31:18ไป
00:31:19ทุกคนก็ไป
00:31:21เที่ยนหยุด
00:31:23โอ้โห นองกัน
00:31:25หยุดหยุดหยุด
00:31:33มึงต้องให้เนื้อตัวมันสำผัดกับผงยาให้ได้
00:31:36และเมื่อมันเหนือออกหรือโดนน้ำ
00:31:39ยาจะออกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นแดงถึงตัว
00:31:43ทำไม
00:31:45อ๋อ อ๋อ โม้
00:31:48พี่อศาทย์ footing Kos
00:32:04أüyor cabeça ค่ะ
00:32:06อยู่ طblicคน..
00:32:11ถ้าคนไหนที่ฟ้ากิตอ์ค่ะ
00:32:14มีด้วย
00:32:16ที่ค่าจะไม่เห็นตา
00:32:18ก็ผมก็ขอตัวพาเมียกับเรือนก่อนนะครับ
00:32:21ไห่!
00:32:22กลับ还有 minutes
00:32:24ทำไมด้วย
00:32:26อะไรอีกแม้ลอหนดีฮะ
00:32:28พอได้แล้วนะ
00:32:30ท่ belie นี่
00:32:32เซียเวลากับรีมาบ้าคอแล้ ו
00:32:46ในเมื่อท่านตัดซิคคอยดีความแล้ว
00:32:52ค่าไม่เคยคิดจะล่วงเกินอํานะฎิ
00:32:58เฮ้ย เป็นแบบนี้ท้าย
00:33:02เฮ้ย อย่าจอดัน
00:33:03เอา เอาด้านให้คุณท้ายดูนิ
00:33:05เดี๋ยว
00:33:15อย่าดี
00:33:17บึงท่านตัวนั้นท้ายออกกูอีก
00:33:21เงินนี้มันไม่จริงงานของพวกมัน
00:33:23ถ้าไม่ใช่เงินของพวกกู
00:33:25และทำไมมึงถึงได้พืนแดงขึ้นทั้งตัวอย่างนี้แล้วเจ้าฟ้า
00:33:28เฮ้ย
00:33:32ไปเงินก่อน
00:33:35ขอครับ
00:33:40เฮ้ย ไปเจ้า
00:33:55ไม่
00:34:01ขอครับ
00:34:02นี่คือ ในแพ่สมุเอล เรโนลหาวส โอดิตัวสบนางนี้เข็งขอครับ
00:34:09มีอะไรหรือหมอ
00:34:11ที่สบ ของนางนี้เข็ง
00:34:14มีเนื้อเหมือน ดิดอยู่ที่เร็บ
00:34:17ที่เร็บ
00:34:26ถ้าอย่างนั้น
00:34:27คนที่ข้านางนี้เข็ง
00:34:29จะต้องมีแผลเป็น
00:34:31เป็นรอยเร็บสามรอย
00:34:38ท่านขอรับ
00:34:40ที่ขาพยาจลัน
00:34:41มีรอยแผลขอรับ
00:34:43ขอรับ
00:35:11ได้! ได้!
00:35:23อีกคุณครับ
00:35:30นอกจากหลักฐานที่เป็นเสร็จเนื้อมนุษย์ที่ติดเล็บป้ายี่เข็ง
00:35:35อีกฉันยังมีหลักฐานที่เป็นพยาญบุคคล
00:35:38ที่เห็นเหตุการณ์กับตาตัวเอง
00:35:41ใครคือคนที่ค่ายใช้เจ้าค่ะ
00:35:53อีกบุญ
00:36:11จ้าพระยาญิตติดตัดสินให้ลงโทษพระยาจรัน
00:36:13ด้วยการปลับไปเป็นเงินสบละยี่สิบช่างตามกฎหมาย
00:36:15เพราะทั้งสองเป็นทาฏของพระยาจรัน
00:36:17คุณเกื้อช่วยจ่ายเงินถ่ายตัวไอบุญ
00:36:19ออกจากการเป็นทาฏของพระยาจรัน
00:36:21คุณเกื้อช่วยจ่ายเงินถ่ายตัวไอบุญ
00:36:23ออกจากการเป็นทาฏของพระยาจรัน
00:36:25อุปμηงโทษพระยาจรัน
00:36:29นางราติมีทราย
00:36:50นางราติมีชู้มากของสองคน
00:36:53เป็นหญิงจำกัน
00:36:56นักเลย
00:36:57มันมีหญิงจำกัน
00:36:58แค่สักษาลแค่นี้มันยังไม่พอหรอก
00:37:00มันจะโซนอยู่ไหนนี้
00:37:03เป็นหญิงจำกัน
00:37:05สมทวนคุณประจาบ
00:37:09ส่วนคดีที่ค่าตั้งใจใช้ผมพิจธิค่าพระยาจรรณ
00:37:13จ้าพระยานิติสั่งลงโทษ
00:37:15ให้เคียดด้วยลวดหนัง 60 ที
00:37:18ปรับไหมเงินและจำคุก
00:37:20แต่ค่าให้การรับสรภาพ
00:37:22จ้าพระยานิติเห็นว่าค่าถูกริยาจะรันทำร้ายมาก่อน
00:37:26จึงลดโทษให้เหลือเพียงจำคุก 3 ปี
00:37:38มาลดจ้า
00:37:40พวกเองอยู่ร้านค่าไปได้เรื่อย ๆ เลยนะ
00:37:43ได้ที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่งเป็นไรก็ค่อยย้ายออกไป
00:37:46ขอบคุณคุณเกื้อมากเลยนะเจ้าค่ะ
00:37:48แค่คอยช่วยเหลือแล้วก็ให้กำลังใจค่ามาโดยตลอด
00:37:50ตั้งแต่วันร้ายจนถึงวันนี้
00:37:52แต่เรื่องที่คุณเกื้อจะไปมึงจีม
00:37:54ข้าคุงไปด้วยไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ
00:37:56ข้าคุงไปด้วยไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ
00:37:58ทำไมแล้วพี่คุณราบ
00:38:00ก็แม่เรายังติดคุกหรือแบบนี้
00:38:02พี่คุงไม่มีกับจ้าจะไปเที่ยวไหนแล้วเจ้า
00:38:04เองไปมึงจีม
00:38:05ข้าคุงไปด้วยไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ
00:38:10ทำไมแล้วพี่คุณราบ
00:38:13ก็แม่เรายังติดคุกหรือแบบนี้
00:38:15พี่คุงไม่มีกระจากจะไปเที่ยวไหนแล้วเจ้า
00:38:21ไม่เป็นไร
00:38:23โรงอีก 3 ตีให้แม่ราตีออกจากคุก
00:38:25เราเองเคยไปกับค้ายก็ได้
00:38:34ดีเหมือนกัน
00:38:36เองจะได้อยู่ช่วยร้าอันดูแลล้าเนี่ค่ะ
00:38:43ฝึกอางฝึกเขียน ฝึกคิดเลขไปด้วยนะ
00:38:47ข้ากลับมา ข้าจะมาทดสอบเอง
00:38:55มึงใส่หัวไปเลยดีชาติหมา
00:38:57มึงไป!
00:38:58มึงใส่หัวไปไหมนะ
00:38:59มึงไม่เอาไปนะ
00:39:01มึงจะอรุปราศาลมึง
00:39:03มึงถ้ามีตัวไปเอง ยิโบสัน
00:39:05มึงไม่เอาอะไรนะ
00:39:06ไอ้ข้าที่ค่ะมียบริเฉยนก่อน ต้องค่ะก่อน
00:39:08มันลง พาชมาทำอะไร
00:39:12อย่าบายิวท tiesติก่อน
00:39:14เฮ้ย!!
00:39:15ดีเงิน 20 ชั้ง ข้าเอง
00:39:17มึงจะให้ร้กอะไร
00:39:20ข้าอยากจะจ้างอีกชียนหยดใหมันค้อดลูกให้ข้า
00:39:23เมื่อค้อดลูกข้าแล้วเนี่ย
00:39:25แม่ข้าจะเป็นคนเลี้ยกข้าเอง
00:39:28โอ้ playing
00:39:29โอ้คมอ Guardian
00:39:31การพี่กุวรู้ว่าในท้อPMของกูมีว่าลูกของมึงอยู่
00:39:34deixวงมันก็ยวดครืนกู
00:39:36มาจับเขามาในหัวกู
00:39:38เขาของกูยับจะลูก pounds
00:39:41ก็เป็นก้อนความต้องจัดมั้นเร็วไหลตราะ
00:39:42ห่วงช่วยเปล่ากู
00:39:43KEVIN!
00:39:45grâceม你的ค่ IS!
00:39:48- jungorsch้านmek
00:39:50- เฮ้ย!
00:39:52เฮ้ย..
00:39:53พอได้ครั้ง
00:39:54อีกความจะปวดเยี่ยงกูพันภารณามาทั้งหมดนี่
00:39:58พลาคากี่ช่างรู้
00:40:01มึงพูดมาเลย
00:40:02กูพร้อมจ่าย
00:40:03ชิความกันละดิ
00:40:05มาใส่หัวไป
00:40:06มาใส่หัวพลาค
00:40:08ลุยเข้าไป
00:40:09ไม่ as 회่น่าอีก
00:40:11อังไป
00:40:24คุณพันอร์เรนช่วยเดินเลือกให้แม่ลาเตรียมมาขังอยู่ที่กองมหันตะโทษ
00:40:38เช้าบ้านเรียกกันว่าคุกใหม่
00:40:41ถ้าไปอยู่ที่คุกวัดโพ คงจะลำบากมาก
00:40:45พอมันทั้งเก่าทั้งสอมซอก
00:40:54ขอมาเยี่ยมแม่สิเทียนหยุด
00:41:18พี่เป็นคนอยากมาเยี่ยม ไม่ใช่ค่ะ
00:41:22ตอบอีนี้พวกมึงไม่ต้องมาเยี่ยมกูแล้ว
00:41:38พวกมึงเป็นอิสระแล้ว
00:41:40ไปใช้ชีวิตตามความฝันพวกมึงแล้ว
00:41:44ขอมทดลาด
00:41:51มา
00:42:03ข้าถามจริงๆอ่ะแม่
00:42:29ถ้าถามแม่ขอดผู้ค่ามาจะว่าผู้ค่าต้องเป็นกะหลีไม่เคยรับผู้ค่าฟังสึกนิดไหมอ่ะ
00:42:51วันนี้สงสัยเรื่องอะไรก็ได้เนี่ย
00:42:55แต่อย่าสงสัยในความหลักของราตีที่มีต่อลูกเลย
00:43:00เพราะท่านชีวิตราตีทำทุกอย่าง
00:43:06เพื่อให้เองแล้วสองคนปลอดไป
00:43:09ฉันขอโทษนะแม่
00:43:24ที่ฉันเคยว่าแม่
00:43:27แม่
00:43:33เองฝั่งพี่นะเทียงหยุด
00:43:36แม่ต้องอดทน
00:43:38ยอมให้พระยาติจะรันกฎขีคมเหต
00:43:42เพื่อที่จะอยู่ดูแลพวกเราสองคน
00:43:45อ่ะ
00:43:50ใช่
00:43:53ราตีจะเห็นแก่ตัวแล้วถ่ายตัวเองออกไป
00:43:57แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไหนก็ได้
00:44:00แต่มันก็เรื่องที่จะเป็นไหนแม่ของขอบุปชาติ
00:44:04ก็เพราะปิดห่วงพวกเอง
00:44:06ที่จะถามว่าเป็นความผิดของใคร
00:44:18ก็ให้เองจกโทษข้า
00:44:23เพราะข้าคือผู้ที่นิ่งเฉย
00:44:26ก้มหัวให้คนชั่ว
00:44:29อย่างไม่เมียกับลูกสาวถึงกะหลี
00:44:32เพราะเป็นกะหลี
00:44:46อ้าว
00:44:47เลิกลองห้ายใจที
00:44:49มึงอยากจะโกดกูแล้วมึงก็โกดไปเธอ
00:44:52ตอนนี้มึงก็ไม่ต้องเป็นกะหลีแล้วไหม
00:44:55ถือว่าแม่ช่วยๆอย่างกู
00:44:57ทำสำเร็จแล้ว
00:45:02ตัวมึนนั้นแหละจะเอาอย่างไร
00:45:05จะเอาอย่างไรแก่อีกที่อยู่ในท้องมึง
00:45:09มึงจะเป็นแม่
00:45:12หรือไม่เป็น
00:45:32โอ้โห
00:45:50โอ้โห
00:45:52น่าอยู่มาก
00:45:53บ้านใครหรือขอรับคุณเกื้อ
00:45:54หรือว่า
00:45:56คุณเกื้อจะพาอีกุหลามาอยู่ที่บ้านหลังนี้หรือเจ้าค่ะ
00:46:00ใช่
00:46:02พวกเองต้องย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้
00:46:06แต่ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของค่าหรอก
00:46:08ที่นี่เป็นเรือนของแม่เน
00:46:23เมื่ออีกคนของค่า
00:46:26นางเป็นหญิงชาวบ้านและแวกนี้
00:46:29ค่าจริงที่สร้างเรือนหลังนี้ไว้ให้เนนกับแม่
00:46:32แม่ค่าตายแล้ว
00:46:34ค่าก็ตั้งใจจะบวดตลอดชีวิต
00:46:37ยวมพ่อ
00:46:38ถ้าérienceพวก Εงจะย latenไม่อยู่ที่นี่กัน
00:46:48เชียนยก
00:46:50อยากทำแบบนี้เลย
00:46:53พี่รู้
00:46:54ว่าเองโกรธที่พ่อแม่ไม่เคยดูแล้วพวกเราเลย
00:46:58แต่ตอนนี้ท่านก็อยากดูแล้วพวกเราแล้ว
00:47:03แหดใดเองจึงไม่ 그런데จ่วงก็รับน้องไ schol
00:47:07พ่อที่ไม่เคยปกป้องลูกเมียตัวอีก
00:47:11ข้าทำใจยอมหลับไปเป็นพ่อไม่ได้รักพี่กูล่ะ
00:47:14เธอมหยุด
00:47:36เมียต
00:47:40นี่ข้าบอกเองกี่ครั้งแล้วว่าอยากทำร้ายตัวเอง
00:47:51อยากจะร้องให้ก็ร้องเถอะ
00:47:55การร้องให้ไม่ได้แสดงถึงความอ่อนแอร์เสมอไป
00:48:00บางทีมันก็ช่วยให้เรากดปล่อยเอาเราหมอกมา
00:48:07ข้าวรู้มาตลอดแหละ
00:48:10ว่าเองคือน้องสาวต่างแม่
00:48:16โยมพ่อก็เห็นว่าเองอยากเรียนทั้งสือ
00:48:21จึงขอให้ข้ามาช่วยเอง
00:48:25ทั้งโยมพ่อและโยมราตรี
00:48:29อาจไม่ใช่พ่อแม่ที่ดีมาก
00:48:31มัก
00:48:33แต่ข้ามั่นใจว่าพวกเขารักลูก
00:48:37พี่กูหลาบทนทุกทรมานเป็นกระหลีวมันตั้งหลายตี
00:48:42ข้าก็ดูคมคืนจนท้อง
00:48:46ถ้าเขารักลูกจริง
00:48:48ทำไมเขาถึงปล่อยให้ลูกทรมานอยู่เช่นนี้
00:48:51โยมราตรี
00:48:53คนที่เลี้ยงดูเองมา
00:48:55คงจะมีแค่เองเท่านั้น
00:48:58ที่ตอบแล้วว่า
00:48:59หญิงโสเพนีผู้นี้
00:49:02ได้มอบความรัก
00:49:03ความห่วงใย
00:49:05แหละกับเด็กที่เขาดูแลมาหรือไม่
00:49:10นอกจากคำถามที่ว่า
00:49:12โยมราตรีรักลูกไหม
00:49:14ค่าอยากให้เองปลองถามตัวเองด้วยว่า
00:49:18เองรักโยมราตรีหรือไม่
00:49:26ชีวิตคนนั้นมันสั้นนะ
00:49:29อยากโกรฐเกลียดกันโดยไม่ได้พูดคุย
00:49:32หรือปรับความคิดเจ็กกันเลยนะ
00:49:35คนเราจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้
00:49:40ค่าไม่อยากต้องเห็นเองมานั่งเสียใจในทีหลัง
00:49:43สิ
00:49:59ข้ารับความชื่อเหลือจากเนนก็ได้เจ้าค่ะ
00:50:02ข้าจะอยู่บ้านของเนน
00:50:04ก็อยู่บ้านของเนธ
00:50:13แต่ค่าไม่แน่ใจว่าค่าจะให้อภัยคุณพากับแม่ราดดีได้หรือไม่นะเจ้าค่ะ
00:50:34ไว้ สุดต้นปล่อยสิ ตัวตรกับแม่ราดดีได้ gnมช่วยสุดตรงนี้จับก็เชื่อสักคุณพ будетеพูดตต่อร้..., ติดต่อ...
00:50:57ก็คุณพก็อยู่บ้านของหน้า อิคุณพา โอร์ของให้โอ้โสะทัลมาสิ
00:51:04อีกด้วย อีกด้วย
00:51:34ผู้ไม่ fasร LIN hal
00:51:38อföลี่ยังมึง
00:51:40ไม่ตายไปบ้ áงกันดีนะ
00:51:43บ้านเมืองจะได้สะอาดขึ้น
00:51:45แต่กูไม่ปล่อยให้มึงต่ายังล่ะยินระตรี
00:51:48มึงย่ามคู
00:51:52กูจะให้มึงต่ายังทอล מานที่สุด
00:51:54ชีวิตนี้
00:51:55กูกลรู้ไปกลี่หาเงินมาให้มึงทางชีวิต
00:51:58แค่พวกกูจะมีชีวิตโดยต ethnicity
00:52:01ทำไมเมื่อไปปล่อยกูไป
00:52:02มันตามค้ากูไม่แล้ว ไม่เริ่ม
00:52:04มันนี้มันเร็วสามยิ่งกว่าสัตว์
00:52:06มันจําความกลุยนะ อิจหลัน
00:52:08ชีวิตเนี้ย
00:52:09มันไม่ได้ว่าตายดี
00:52:27มันจะตายดีหรือเปล่า
00:52:29ก็จะรู้ว่าคงอยู่นาน
00:52:31แต่ทิ้งในแน่
00:52:33วันนี้มันต้องตาย
00:52:35อยี่ยี่เข็ง
00:52:37มันรักนะพักดีแต่มึงมากไม่ใช่เหรอ
00:52:41มึงจะใจดำ
00:52:43ปล่อยให้มัน
00:52:45นอนอยู่ที่เดียวได้อย่างนั้น
00:52:51จับสุด้าไปแล้วไม่นอนได้โลก
00:52:53กูจะฝางมาทางเป็น
00:52:55ไป ไป
00:52:57ไป ไป
00:52:59มันไป...
00:53:13เฮ้ เฮ้ เฮ้ เฮ้
00:53:24เฮ้ ลับ
00:53:25เฮ้ เฮ้
00:53:34ลัติ
00:53:43เองให้คนไปเยอะข้ามีอะไรด้วยหรักดี
00:53:46คุณพระ
00:53:47ข้ามันใจว่า
00:53:49อิจารณ์มันไม่ปล่อยข้าวไว้แน่
00:53:51เรียกจะทำอะไร
00:54:13เฮ้ อิจารณ์ knee
00:54:21บิดี อิจารณ์พูด
00:54:34แก้เฮ้ อิจารณ์
00:54:37โอ๊ย บิดี
00:54:39อิจารณ์ บิดยัง
00:54:43อ้า...
00:54:45อ้า...
00:54:47อันยัต
00:54:51อ้า...
00:54:55ขอบในนะ คิ้มมังเอาความดูสามาร์แล้วร้ายออกไปจากชีวิตกู
00:54:59อ้า...
00:55:01อ้า...
00:55:03อ้า...
00:55:07อันยัต
00:55:09อันยัต
00:55:11จัดไång อรับ 将ขึ้นได้
00:55:16มิでしょうอย่า จะ Intelligence ทน스트�
00:55:36ขึ้นไป
00:55:41อ้าว!
00:55:55คนเร็วๆ แก้พวกมึง
00:55:57ก็ต้องตายพ่อกระหลี่ของพวกกู
00:56:00พวกมึงจะหัก
00:56:02ที่ต้องตายพ่อลูกปือของกู
00:56:04ที่คุณ
00:56:11ไอ้นันเลน ไอ้นันคุณ
00:56:26กูกบน้องสาว พยายามช่วยหนึ่งทั้งจำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี
00:56:35คุณกับทรยศ ลูกเมียกับผม ยอมให้นั้นกดขีมาทั้งชีวิต
00:56:41วันนี้เขาต้องการแค่อีกสระ แต่ท่านกันยังตามมาทำร้ายเขาไม่จบไปสิน
00:56:47กับผมจะต้องยอมเป็นคนเนราคุณ เพื่อปกป้องลูกเมีย
00:57:05ทีนี้มึงรู้หรือยังไง ว่าใครอยู่ใต้ตีนใคร
00:57:20ไอ้ทิญาตสะหลังพวกยิ่งหยัด
00:57:23ทีนี้
00:57:38ทีนี้
00:57:47การเจ้า
00:58:02การเจ้า
00:58:07โอ้โชว์
00:58:09เพิ่งก่อน
00:58:11อีกอัน ก็ยอมกิ่ง
00:58:13ไม่สิ
00:58:16นะ
00:58:23เช่า
00:58:27เช่า
00:58:36หลืน
00:58:41เช่าคุณแล้วเว้า
00:58:43เช่า จิกว่า
00:58:46เฮ้ยہ soakกัน!
00:58:51เกมทรายไป!
00:58:53เกมทรายไป!
00:58:56เกมทรายไป!
00:59:16ส่ง
00:59:32ชั้นจะรับอยู่เธอ
00:59:35เธอนอนรู้ว่า ที่จะเป็นอย่าว่า
00:59:39แล้วว่า ฉันก็จะพลาดสู่ยอด
00:59:44ฉันจะพิกเธอไปแล้ว
00:59:46ขอบคุณ แม่ราตรี
00:59:48ฉันเยี่ยวกับแม่ราตรี
00:59:52ขอบคุณ
01:00:14ชอบ และเข้าใจความ
01:00:16ก็ยอมสามารถเป็นพยาญได้
01:00:18คุณี้จริงเทคเซมแล้ว
01:00:41นี่เธอท์
01:00:43นี่หยืนทำให้เกลบะ
01:00:45นิสิวะ
01:00:48เฮ่นอ่ะ เมื่อไหร่เองจะเลือกยุกกับอีกกลิพวกนี้สักทีฮะ
01:01:01เองได้รับรัษการณ์ที่กระสูงธรรมกาศแล้วนะเว้ย
01:01:04มีเมียเป็นกลิดอนคนนินทาขายหน้าหมด
01:01:07แม่ มีข้าลึกธรรมชีพโสพนิมาสามปีแล้ว
01:01:11เมื่อไหร่ แม่จะยอมรับโวตต่านซึ่งที
01:01:14ไม่มีวันหรอก
01:01:15กลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้เลย
01:01:17ขกลับแม่
01:01:32คุณพวกเข้า
01:01:33มัน...
01:01:34อีปตัน
01:01:35พกท่าน
01:01:36พกท่าน
01:01:40พกท่าน เป็นอะไร
01:01:41ทำไมสิ พกท่าน
01:01:42พกท่าน
01:01:43พกท่าน
01:01:58ไม่มีอะไรนะ งานกิบน
01:02:00โปรษันเก ต่างต้อง
01:02:06ข้าถ่าย ข้าถ่าย
01:02:08โปรษัน โปรษัน
01:02:09โปรษัน ข้ามีลูกแล้ว
01:02:16คุณดิ่งใจด้วยนะมึง
01:02:17นอนเลี้ยงหลานเลยด้วย
01:02:20ทำชื่อแล้วอย่าง โอ้ย
01:02:26หลังจากพระยาติจะราญหายศาพศูนย์
01:02:29สมบัติทั้งหมดจึงตกเป็นของหลวง
01:02:31คุณพระนเรศ ซื้อที่ดินและหอบุปชาติให้ค่า
01:02:35ข้ากลับมาเปิดหอบุปชาติอีกครั้ง
01:02:38แต่ครั้งนี้ ไม่มีท่า ไม่มีนา
01:02:42หญิงโปรษนีใดอยากจะเลิกเมื่อไหร่ก็ได้
01:02:45เพื่อเป็นไปตามพระราชประสม
01:02:47ของในหลวงราชการที่ 5
01:02:49ที่ต้องการก็ค่อยเลิกท่าทให้หมดไป
01:02:52จอดจัง
01:02:59ขอบอบคุณทุกท่าน
01:03:04ที่มาร่วงสั่งสั่นในการกลับมาของหอบุปชาติ
01:03:08โรงโสเพดีอำดับหนึ่งของสัมเพ่ง
01:03:11แต่ก่อนจะไปพบกับความพิเศษในคำคืนนี้
01:03:18หอบุปชาติขอแนะนำหญิงงามคนใหม่
01:03:23สายตาทุกคู่จงมองมา
01:03:26นี่คือดอกไม้กลิ่นหอมราคาแพง
01:03:29ที่จะส่งกลิ่นหอมฟรุงกระจ่ายไปทั่วสำเพ่ง
01:03:33มารี่
01:03:35นี่จะเป็นสักราษใหม่ของหอบุปชาติ
01:03:51โรงโสเพนีที่ประกอบกิจการเพศพานิต
01:03:55อย่างเป็นทำแก่หญิงโสเพนีทุกคน
01:03:58มารี่ขอบคุณเพื่อนๆที่ต่อสู้กันมาจนทำให้พวกเราเช้าโสเพนี
01:04:04เป็นคนเท่าเทียมกับผู้อื่น
01:04:07และลำดับต่อไป
01:04:09ขอเชิญทุกท่านพบกับ
01:04:11โชว์อำลาอาชีพโสเพนีจากคุณลาบ
01:04:15โบตะและเทียนหยน
01:04:17โจวงเราจะช่วยกัน
01:04:33ช่วยกัน
01:04:34เปลี่ยนมันเสียมไหม
01:04:37ทองคนเธอเคียนข้าไหว
01:04:41ประวัตสักจะรับไหม
01:04:43ประวัตสัก
01:04:45ประวัตสักจะมีสัง
01:04:48ประวัตสักจะต้องเปลี่ยน
01:04:50เรียบไรเป็นฉัน
01:04:52และเธอทอบทียางกัน
01:04:55ประวัตสักในวันนี้
01:04:57จะบายสักคน dolla
01:04:59ร้างของเราจะถังสมบัง
01:05:02ร้างของ國家จะถังอย่างสมบัน
01:05:12ฝากของ Gym jean โยากในกลายเป็นจริง
01:05:15มันได้เรียนหนึ่งสือ พร้อมกับฝึกเป็นผู้ช่วยหมอหาวไปด้วย
01:05:20วันข้างหน้า มันจะได้เป็นหมออย่างที่มันเคยอยากเป็น
01:05:29ส่วนอีโบตัน ก็ได้เป็นเมีย เป็นแม่ อย่างที่มันฝัน
01:05:35พวกเองมันไหร่จะมีเถอะ
01:05:54และฝันของอีกุหลา ที่ใครๆ รวมทันค่าที่บอกว่าเป็นไปไม่ได้
01:06:00ในที่สุด ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
01:06:03เดือนหน้า ค่าจะเดินทางไปยุหลบ
01:06:08ค่ามีเวลาให้เอ็งเป็นตัดสินใจ 1 เดียนเท่านั้น
01:06:11ว่าเอ็งจะเป็นเเลียค่ะ เราเดินทางไปรอบโลกด้วยกันกับค่าไหม
01:06:22ไม่ Bild ให้ Nursing
01:06:25ตันมาฝึกข้างอีก
01:06:33ขอบคุณครับ
01:07:03ขอบคุณครับ
01:07:33บคุณครับ
01:07:35คุณครับ
01:07:37เอาอีกคุณหลาไปเลี้ยง
01:07:39ถ้ามันทำไมดีไม่งาม
01:07:41จากไปเจอทะเลเลยเน่ะเจ้าครับ
01:07:45เห็นตอนหมาด้วยนะพี่
01:07:47ที่ สักหน้ากับน้อมกันด้วยนะมึง
01:07:51ได้มึง ดูแลตัวเองด้วยนะ
01:08:17ที่ สักหน้ากับน้อมกันด้วยนะ
01:08:47ที่ สักหน้ากันด้วยนะ
01:09:17ต้องเธอยามสักหน้าไหร่พี่แกให้ชีวิตนี้เป็นอย่างใจ
01:09:23ภาสเจอแค่นี้
01:09:31ต้องเราจะช่วยกัน
01:09:37ช่วยกันเรียนมันสิ่มไหม
01:09:41สองคนเจอกเรียงคู่ไป
01:09:45แต่ก่อนอาจจะต้องยอมก็ยอมเธอมาทุกที
01:09:53ไม่เคยมีปลีปาก
01:09:57จะถูกผิดก็ต้องตาม
01:09:59ก็เดินตามเธอทุกอย่าง
01:10:01เป็นแค่คนอยู่ลังเธอ
01:10:03มันโปราณ มันออกเธอโปราณ
01:10:07มันไม่เป็นร้นใหม่
01:10:11ปราณ มัน hamburger if youIX บอกเธอต้อง كان
01:10:15ต้องจะบอกจริงใจ
01:10:16โรกมันเธอเปลี่ยนแปลไปแล้ว
01:10:21ปราณสา Miss room
01:10:23ปราณสาทจะไม่ซ้ำ
01:10:26ปราณสาทจะต้องเกลียน
01:10:28เกลียนไปเป็นฉัน
01:10:30และเธอบแท 10 ดีเรียนกัน
01:10:32ปราณสาทในวันนี้
01:10:34จะตักต่างจบวันนั้น
01:10:36เริกข้องเราจะทันสำมัย
01:10:40รักของเราจะทำทำไง
01:10:46ประวัติร์สาดยอดไม่ardanสมบ้àn
01:10:48ประวัติรสาดย์จะต้องอีก
01:10:50อันนั้นเถอะค่ะ pessoas
01:10:55พาย links DIS——
01:11:00รักของเราจะทำทำ geen
01:11:02รักของเราจะทำทำไม
01:11:06มันมีเป็นร้นใหม่
01:11:09บอกเธอตามกลัง ธứบอก י벽จริงใจ
01:11:13ลงหมอน allocAT PLAN ไปแล้ว
01:11:18กระวัศสาร even ไม่ plates
01:11:20กระวัศสาร จะต้องเปลี่ยน
01:11:22เปลี่ยนไปเป็นฉัน และเธอเท่าเซียมกัน
01:11:26กระวัศสารollaในวันนี้ จะแตกต้างจบวันนั้น
01:11:31รักว่างเราจะถันสมัย
01:11:35รับความเราจะทันสมัย