6 Şubat Dempremlerinin ikinci yılında, Hatay'da 32 kişiye mezar olan Rana Apartmanı önünde aileler adalet nöbetinde. Büyüdüğü Rana Apartmanı'nda anne ve babasını kaybeden Avukat Eren Can, "O gün ölen sadece 53 bin insan değil, bu ülkenin vicdanıydı ve iki yıl geçti, hala adalet yerini bulmadı. Adaletsizliğin soğuk boşluğuyla iki yıldır baş başayız" ifadelerini kullandı.
HABER: Esra TOKAT / KAMERA: Gurbetelli YALÇIN
(HATAY)-
6 Şubat'ta Kahramanmaraş merkezli meydana gelen depremlerde 11 il büyük bir yıkıma uğradı. Depremde en az 53 bin 737 kişi hayatını kaybetti, 107 bin 213 kişi yaralandı. 11 il arasında olan Hatay ise en büyük yıkımın meydana geldiği şehir olarak kayıtlara geçti. Kentte yıkılan binalardan biri de Rana Apartmanı oldu.
hbrlr1.com/ctlicylikckckl
HABER: Esra TOKAT / KAMERA: Gurbetelli YALÇIN
(HATAY)-
6 Şubat'ta Kahramanmaraş merkezli meydana gelen depremlerde 11 il büyük bir yıkıma uğradı. Depremde en az 53 bin 737 kişi hayatını kaybetti, 107 bin 213 kişi yaralandı. 11 il arasında olan Hatay ise en büyük yıkımın meydana geldiği şehir olarak kayıtlara geçti. Kentte yıkılan binalardan biri de Rana Apartmanı oldu.
hbrlr1.com/ctlicylikckckl
Category
🗞
HaberlerDöküm
00:00Altı Şubat iki bin yirmi üç depremlerin üzerinden iki sene
00:11geçti. Iki senedir adalet sağlanmadı. Hala acılıyız, hala
00:18öfkeliyiz, hala yastayız. Bugün çok acılı ve onurlu bir
00:23mücadelenin temsili olarak buradayız. Hiç eksilmeden her
00:28gün artan acımız ve özlemimizle buradayız. Bugün bıraktığımız
00:32karanfillerle ebediyete uğurladığımız sevdiklerimizi
00:36özlemle yad ederek her zaman hasretle hatırlayacağız. Yaşamak
00:40zorunda bırakıldıklarımızı da hatırlayacağız. Bugün bugün
00:44sadece onları anmak için değil bizi bu acıyı yaşamaya mahkum
00:48edenleri de unutturmamak için buradayız. Altı Şubat'tan bu
00:52yana her gece sevdiklerimizin ne kadar korktuğunu, ne kadar
00:56beklediğini düşünürken katillerin yastığa nasıl
01:00başlarını rahat koyduklarını da düşünmek zorunda kaldık. Biz
01:03her gece sevdiklerimizin üzerine yıkılan duvarların altında
01:07onların yokluğunun ağırlığıyla beraber yeniden eziliyoruz.
01:10Binlerce insanın ölümüne neden olan bu karanlığı sorgulamadan
01:14aydınlık günleri beklemenin mümkün olmadığını biliyoruz. O
01:20gün annelerimizi, babalarımızı, kardeşlerimizi, çocuklarımızı
01:24enkaz altından çıkıyoruz. Ama biliyoruz ki onlar depremde
01:29değil, ihmallerde, denetimsizliklerde, açgözlü bir
01:33sistemin altında kaldılar. O gün ölen sadece elli üç bin
01:36insan değil bu ülkenin vicdanıydı. Ve iki yıl geçti.
01:40Hala adalet yerini bulmadı. Adaletsizliğin soğuk boşluğuyla
01:44iki yıldır baş başayız. Bugün bir kez daha içimiz yanıyor.
01:48Yine hayatlarımız küle döndü. Bolu Kartalkaya'da yetmiş sekiz
01:53can daha göz göre göre hayattan koparıldı. Dün enkazın
01:56altından sevdiklerimizi çıkarırken hissettiğimiz o
01:58tarifsiz acıyı bugün alevlerin arasında kaybolan canlar için
02:02hissediyoruz. Yine ihmal, yine denetimsizlik, yine kader
02:06denilen bir ihmaller zinciri. Eğer altı Şubat'ta adalet
02:10sağlansaydı belki bugün bu yangın hiç yaşanmaz yetmiş sekiz
02:14can aramızda olurdu. Değişen sadece felaketin adı, acının
02:19şekli. Ama suçlular hep aynı. Ihmaller hep aynı. Sorumsuzluk
02:25hep aynı. Biz bu filmi defalarca izledik. Ve her
02:29seferinde cenazelerimizi kaldırıp adalet aramaktan başka
02:33bir şey yapamadık. Bu düzen değişmezse yeni depremler, yeni
02:38yangınlar, yeni felaketler yaşanacak ve yeni isimleri
02:41mezar taşlarına kazıyacağız. Buna izin vermeyeceğiz. Biz
02:45artık bu ülkede ölmek istemiyoruz. Sevdiklerimizi
02:48enkaz altındayken veya yanarken seyredenlere karşı adalet
02:52istiyoruz. Altı Şubat'ın suçlarını nasıl affetmiyorsak
02:55ihmalin sorumlularını da affetmeyeceğiz. Ama umudumuzu
02:59kaybetmiyoruz. Biliyoruz ki bu karanlık yolun sonunda doğacak
03:04bir güneş var. Çünkü korkuya meydan okuyan sevgimiz ve
03:07kaybettiklerimize verdiğimiz sözümüz var. Çünkü başka
03:10canımız yok. Biliyoruz ki yolun sonu adalet olmadan ne
03:14kavgamız bitecek ne de özlemimiz dinecek. Çok
03:17sevdiklerimize hiç unutamayacaklarımıza sizi çok
03:21seviyor ve özlüyoruz. Şu an tam iki sene sonra üç saat sonra
03:29ikinci senesinin tam aynı anını yaşayacağımız yerdeyiz. Rana
03:33Apartmanı'nın önündeyiz. Burada otuz iki kişi vefat etti.
03:37Içlerinden bir tanesi annem, bir tanesi babamdı. Diğerleri de
03:41otuz yıldır bu apartmanda oturduğumuz için otuz yıllık
03:44komşularımızdı. Ve iki sene sonra acımız dinmedi, öfkemiz
03:48dinmedi. Ne yazık ki Antakya'da halen en temel ihtiyaçlara
03:53erişim imkansızken şu an Rana Apartmanı'nın önünde asfalt bir
03:58zemine koyuyoruz. Pankartlarımızı,
04:00karanfillerimizi, mumlarımızı. Sadece ufacık bir alan iki günde
04:05asfaltlanırken Antakya'nın ara sokakları halen delik deşik.
04:08Adalet arayışımız ise aynı şekilde. Ve Rana Apartmanı'nda
04:13iddianame düzenlenmedi. Bilirkişi raporu gelmedi. Otuz
04:17iki canımızı bizden alanların sorumluluğu tespit edilmedi. Biz
04:21bunu kabul etmiyoruz. Adalet için, yakınlarımız için en
04:25başta annemiz babamız için biz bu mücadeleyi vermeye devam
04:28edeceğiz. Gerekirse iğneyle kuyu kazmak gerekirse de bundan
04:32vazgeçmeyeceğiz. Ve bugün şimdi burada bu açıklamayı yaptıktan
04:37sonra yine devam edeceğiz. Bugün burada sabaha kadar nöbet
04:41tutacağız. Ve yakınlarımız için mücadeleden de vazgeçmeyeceğiz.
05:03Sözün bittiği bir yerdeyiz aslında. Sözünün anlamını çok
05:07yitirdiği, sözün bazen çok anlamsız olduğu bir noktadayız.
05:11Ben Antakya'da yaşamadım. Ama ablam Hatice Can ve Mithat
05:17abi, eniştem onlar burada yaşadılar. Üç yeğenim Ulaş,
05:21İnan ve Eren burada büyüdüler. Ve şimdi onların büyüdüğü
05:25burası gördüğünüz gibi dümdüz. Ve ben buraya geldiğimde geçen
05:30yıldan bu yana hiçbir şeyin değişmediğini gördüm. Bir tek
05:33bir asfalt dökülmüş. Ve bu asfaltla hani duyduğum da şu
05:38asfalt döküldü neyse ki çünkü tozdan kurtulduk. Ama tozdan
05:43kurtulunca çamura bulanıyor buradaki yaşamak zorunda
05:47bırakılan insanlar bu haliyle. Dolayısıyla çok hani üzgünüm,
05:53çok öfkeliyim. Ama bu ezbere söylenmiş bir hüzün ve öfke
05:59değil. Çünkü bir türlü hiçbir şey bunu tamir etmiyor. Edilmesine
06:06izin verilmiyor sanırım. Çünkü birçok toplumda bir acı
06:10yaşandığında o acının anılması için alanlar açılır. Insanlar
06:15acılarını, anılarını saygıyla ve eee onurlarına yaraşır bir
06:20şekilde yaşayabilirler. Oysa burada Türkiye'de buna izin
06:25verilmiyor. Hala da izin verilmiyor. Ve bugün biz
06:29elimizden geleni yapmaya çalıştık. Onların anılarını
06:33onların coşkularını, onların kahkahalarını tekrar burada
06:38hatırlamak için. Yaşarlarmış gibi hatırlamak için. Ve
06:42burada biliyorum ki birçok birçok insan benzer duyguları
06:46ve acıları yaşıyor. Umarım bir gün Türkiye'de de tüm bunların
06:51acılarının hakkıyla yaşanabildiği ve ııı yaraların
06:56sarılabildiği bir ülkeye doğarız. Ülkeye uyanırız. Tüm
07:01dileğim bu.
07:05Biz iki senedir adalet mücadelesi verirken aslında
07:10diğer yakınlarını kaybeden ailelerle biz bir aile haline
07:14geldik. Ben annemi babamı kaybettiysem başka evladını
07:18kaybeden bir annemizle aynı ailenin içinde aynı acıyı, aynı
07:22yası yaşamaya başladık. Ve şu an burada bir aradayız. Diğer
07:26yakınlarını kaybeden arkadaşlarımız da şu an burada
07:29bizimleler, Rana Apartmanı önündedeler. Mesela Selin
07:33yanımızda, Selin Sümbültepe, İskenderun'da, MCG Tavır'da
07:36annesini, babasını, akrabalarını kaybetti. On dört
07:40kişiye mezar oldu üç yıllık bir bina. Şimdi Selin'e sözü
07:43vermek istiyorum. Merhaba, teşekkür ederim Erencan. Eee
07:48burada acımız da, mücadelemiz de buradaki birçok vatandaş
07:52gibi ortak. Eee ve eee bu mücadele eee adalet gelene
07:58kadar devam edecek. Yani tabii ki eee bilirkişi gelmeyen eee
08:03bilirkişi raporu gelmeyen yüzlerce belki on binlerce
08:07dava var. Bunların hepsinin takibini adalet peşinde
08:10aileleri olarak da zaten eee birbirimizle dayanışma içinde
08:14sürdürüyoruz. Her dava birbirine örnek olabiliyor. Eee
08:17büyük bir aile olduk gerçekten. Eee keşke bu şekilde olmasaydık.
08:22Her şehirden her depremzedenin eee bütün eee ihtiyaçlarını ve
08:27adalet arayışını eee gözetiyoruz. Eee teşekkür
08:32ediyorum Erencan sana da. Duruşmamız da var eee çok
08:35yakında. Böyle bir günün ertesi günü duruşma olması oldukça eee
08:39bizim bu hassas duygularımızı daha da eee kışkırttı
08:43diyebilirim. Eee yedi Şubat'ta Cuma günü İskenderun
08:47Adliyesi'nde sabah on birde duruşmamız var. Eee ve eee
08:52hesaplaşma vakti geldi demek istiyoruz. Sadece bir tane kamu
08:56görevlisine eee izin verildi. O da bizim bir sürü itirazımızdan
09:01sonra eee resmen yani söke söke hakkımızı arayabildiğimiz bir
09:06adalet sistemindeyiz. Keşke bu kadar zor olmasaydı her şey.
09:09Eee dilerim ki her dava için bilirkişi raporları da bir an
09:13önce eee artık soğumadan davalar gelir. Çünkü davalar
09:17uzadıkça eee birilerinin işine geliyor bu durum ve artık bu
09:22bizim adalet adalete olan güvenimizi de sarsmış oluyor.
09:25Zaten çok yorulmuş ve sarsılmış bir halkız. Bir şeyler artık
09:29bizim için eee adaletli yürüsün istiyoruz. Ülkedeki her
09:34vatandaş gibi. Eee benden bu kadar. Teşekkür ederim.
09:40Şimdi Rana Apartmanı'nın önündeyiz. Tabii ki Rana
09:44Apartmanı bizim için bir sembol. Tabii çocukluğumuzun
09:48geçtiği kendi binamız, annemi, babamı kaybettiğimiz yerimiz
09:51Haticecan ve Mithatcan ama onlar dışında otuz komşumuz da
09:55kaybettiğimiz. Otuz insan, otuz can ama elli beş bine yakın
09:59insanın