Ülke TV’nin yeni programı Ailem İçin, yuvalarını korumak için ellerinden geleni yapan insanların öyküsünü ekrana taşımaya geliyor. Bu bölümde Özdemir Ailesinin hayatına konuk olduk.
Modern dünyanın yozlaşmışlıklarına, sevgisiz kalmış kalplerin soğukluğuna, aile hayatını yıkmaya çalışan kötülüklere tüm gücüyle karşı duranların mücadelesi Ailem İçin ile ekrandaki yerini alacak. Her hafta farklı bir ailenin yaşamından örneklerin yer bulacağı programda izleyicilerin kalplerine dokunulacak. Türk halkının geçmişten bugüne taşıdığı aile kavramını gelecek nesillere doğru aktarmak için örnek ailelerin yaşamları ‘Ailem İçin’de ekrana gelecek. Mutlu aile olabilmenin sırları, fedakarlıklar ve toplumun yapı taşı ailenin önemi ‘Ailem İçin’le Ülke TV’de.
Ailesini bir arada tutmak ve mutlu olmalarını sağlamak için yapılan fedakârlıklarla dolu gerçek hayat hikâyelerinin anlatıldığı Ailem İçin her Cumartesi Ülke TV’de.
Modern dünyanın yozlaşmışlıklarına, sevgisiz kalmış kalplerin soğukluğuna, aile hayatını yıkmaya çalışan kötülüklere tüm gücüyle karşı duranların mücadelesi Ailem İçin ile ekrandaki yerini alacak. Her hafta farklı bir ailenin yaşamından örneklerin yer bulacağı programda izleyicilerin kalplerine dokunulacak. Türk halkının geçmişten bugüne taşıdığı aile kavramını gelecek nesillere doğru aktarmak için örnek ailelerin yaşamları ‘Ailem İçin’de ekrana gelecek. Mutlu aile olabilmenin sırları, fedakarlıklar ve toplumun yapı taşı ailenin önemi ‘Ailem İçin’le Ülke TV’de.
Ailesini bir arada tutmak ve mutlu olmalarını sağlamak için yapılan fedakârlıklarla dolu gerçek hayat hikâyelerinin anlatıldığı Ailem İçin her Cumartesi Ülke TV’de.
Category
🗞
HaberlerDöküm
00:00Kötülüğün seyirci üstünlüğü vardır derler.
00:22Oysa iyilik ve güzellik bir yeraltı nehri gibi dipten ve derinden sessizce akar.
00:29Modern dünya ya da ahir zaman kötülükleri, çirkinlikleri, çarpıklıkları konuşmaya, izlemeye değer buluyor.
00:39Biz de diyoruz ki, hayır, kötülüğün seyirci üstünlüğü iyiliğin gücüne galebe çalamaz.
00:47Sevgiyi, merhameti, dayanışmayı, cazip, anlatılmaya değer bulmayan bütün anlayışları reddediyoruz.
00:55Diyoruz ki bu cihanda bizim de bir hünerimiz varsa millet olarak ilk sıraya aile olabilmeyi yazalım.
01:12Öküzlerle tarla koşardık. 15 tane evladı vardı ama torunu 150'nin üzerinde.
01:20Şu anda saysam var ya, bini bulur. İnan buna şefim, inan ki ya.
01:25Öküz arabasından getirdiler beni. Yol yok, bir şey yok.
01:30Öküz arabasının üstüne eski zamanda el dokumaları bir şeyler oluyordu, kilim gibi.
01:37Onları sarmışlar, kapatmışlar. Beni bindirdiler öküz arabasına.
01:43Çeyizlerim de içinde. Öküzler çıkamadı çamurdan. Ulak yaptılar. Öküz getirdiler, ulak yaptılar, öyle çıkarttılar.
01:53Kavgamız da oldu, iyi günümüz de oldu.
01:57Daha nerede, 40 senedir kavga mı ettik biz?
02:00İyi günler, ikincilik vardı ya.
02:02Masa burada ışık duruyor, sen burada kanevize yapıyordun. Sen burada dantel örüyordun, kanevize yapıyordun.
02:10Ödevlerimizi öyle yapardık. Babam yere yer sofrası kurardık.
02:15Annemin okuma yazması olmadığı için babam bize ödev yaptırırdı.
02:20Lamba ortada dururdu, biz burada ödev yapardık.
02:40Dışarıya yağmur, yüreğime hasret, fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz bir bilsen.
03:00Herhangi bir şeye ya da geçmişe duyulan özlem ancak bu kadar güzel anlatılabilir.
03:11Dediğinizi duyar gibiyiz.
03:13Biz de anlatacağımız bu hikayede Cemal Süreyya'nın hasret şiirinde anlattığı işte bu yoğun duygularla gidiyoruz geçmişe.
03:23Mustafa Abay. 1943 doğumlu. Kocaeli'nin Ortaköy. Sırt Mahallesi'nde doğdum.
03:385-6 kardeş bir evde büyüdük. İşimiz de çoktu o zamanlarda.
03:48Çalışırdık, bahçelerde çalıştık, tarlalarda çalıştık, buğday ektik, mısır ektik.
03:54Fındıkla çok uğraştık tabii. Yapmadığımız iş olmadı yani Allah'a şükür.
04:06Hepsi çiftçiydi, babam üç evliydi ama evde çıt çıkmazdı.
04:12Peder o kadar disiplindiydi ya. Evde katlayan kimse kimseye bir şey yapmazdı.
04:19Peder ne derse o olurdu. Hayvanlarımız çoktu.
04:24At vardı, öküz var, 4-5 tane inek var.
04:29Koyunlarımız vardı daha eskiden. Sonradan koyunları bıraktık hayvanlarla devam ettik.
04:34Öküzlerle tarla koşardık, buğday ekerdik, mısır ekerdik. Öyle geçirdik.
04:43Bayramlarda, şefim şurada büyük bir armut ağacı vardı.
04:51Budu ağacının kalınlığındaydı. Şurada hemen yan tarafımızda.
04:56Öyle bir dalları vardı ki ona biz salıncak takardık. Bütün mahalleli buradaydı.
05:01Bütün mahalle burada salıncaktan sallanırdı.
05:06Evimizde girişti, kimisi de evde kızladı. Öyleydi yani eskiden.
05:11Bayramlarda, düğünlerde, mevlütlerde yemekler yapılırdı.
05:238 yaşında babam gelmişti bu memlekete.
05:281912'lerde falan gelmişler. Demek ki babam geldiğinde 8 yaşındaymış.
05:3512'lerde falan gelmişler bu memlekete.
05:37Memleketimiz de Giresun'du. Giresun'un Göreleköy'de, Güneyköy'de.
05:47Geçilirimiz iyiydi. Aile, komşular, amcam vardı. Zaten yabancı yok.
05:52Bu çevrede, burası hep bizim akraba olurdu. Yani bir şehirliğimiz olmazdı.
05:57Arkadaşlığımız zaten hakeza. Burada delikanlılar toplanırdı.
06:03Doğru dere, aşağıda dere vardı. Eskiden dereler genişti.
06:07Sular da boldu, derindi. Buraya yüzmeye giderdik biz.
06:16Ya onu saymak, 15 tane evladı vardı. Ama torunu 150'nin üzerinde.
06:23Şu anda saysam var ya, bini bulur. İnan buna Şefim, inan ki ya.
06:28Benim 22 tane torun var. 14 tane de torunun torunu var.
06:39Ya ilkokuldan bitirenden sonra, çiftçiliğe başladık biz.
06:46Çiftçilikten sonra askere gittim ben. 1943'te askere gittim.
06:541965'te geldim. 1967'de hanımımla evlendik.
07:03Bunu tanıtmak şöyle oldu. Pederimin asker arkadaşı vardı.
07:08Bunun da dedesiydi. Bu pederimin yanına geldiği gibi asker arkadaşı.
07:13Diyor ki, bizim çocuğa bir kız bulalım. Sizin kullardan diyor.
07:19O da gidiyor, bizde var diyor pedere.
07:24Öyle yine işte bununla da tanıştık. Bizi dede götürdü, gösterdi.
07:29Oradan tanıştık.
07:36İlk görüşte hiçbir şey konuşamadık. Tanıyorduk o zaman.
07:40Dedenin evindeydik. Ama sonradan evde gidip buluştuğumuz zaman konuşuyorduk ulan.
07:46Düğün o zaman araba yok. Traktör de yoktu.
07:53Öküz arabasıyla getirdik buraya.
07:57Yalpangaya diyoruz bu yukarımızda. 5-6 kilometre yukarıda Yalpangaya köyünde.
08:03Doğullu Zurnalı. Oho çalgılar efendim.
08:07Hele ha burada bu meydanda var ya, doğulçu da yaşlı bir amcaydı.
08:13Kafası da bembeyaz. Vururdu doğula, kal ya kal derdi başına çağırdı.
08:19Öyle neşeli bir düğün yapıyordu burada.
08:26İsmim Atiye Abay. Yalpangaya'da doğdum.
08:31Benim babam da Ordu'dan gelmiş dedelerimiz.
08:35Çanakkale'de şehit kalmış dedem. Oradan gelmiş.
08:39Hiçbir yerleri bilmezdik, bir köyleri bilmezdik.
08:42Gezmek yoktu, çalışmak çoktu. 8 yaşından beri çalışıyorum ben.
08:47Babamın en büyük kızı bendim. 8 yaşından beri babam gazma yaptırdı bana.
08:54Odur budur elimde, hala elimde gazma.
08:59Ondan sonra işte bununla tanıştık.
09:02Evlendim, geldim 18 yaşında 3 tane kaynananın içine.
09:07Bir evde iki kaynana, biri ayrılmıştı.
09:10Hayvanlar çok, 4-5 tane inek var.
09:14Sağ biliyorsun mu diyen yok.
09:16Şu yayık her sabah elimde yayıyorsun. 50 kilo, kilom 50 kilo.
09:23Bir ay ot kazdık. 3 günlük gelindim. Bir ay ot kazdık.
09:28Ondan sonra 20 gün buğdayı biçtik.
09:32Bundan, hiçbir şey istemedik. Eskiden öyle bir şey yoktu.
09:36Ama başlık parası veriyorduk eskiden.
09:38Para verir, kaynatan para verdi.
09:4013 bin lira vermişti.
09:42Sen ne alırsan al dedi. Öyleydi yani, hiçbir şey yoktu.
09:51Mutlu geçti, evliliğim çok mutlu geçti.
09:5467'de evlendim ama çok mutlu geçti.
09:57Hala soruyorlar buna, sen bu ablam niye hiç böyle yaşlanmadı?
10:01Sen bunu nasıl bu kadar baktın?
10:05Mutlu geçti evliliğimiz. Çocuklarım da iyi.
10:08Hepsinden memnunum.
10:10Bu akşam gelin geldim, yarın sabah bu evin arkası tarlaydı.
10:14Oraya mancar dikmeye indim.
10:16Bu şekil.
10:183 günlüktüm, çapaya başladım.
10:203 günlük gelindim.
10:22Görümce vardı evde, 2 tane kaynanam vardı.
10:262 tane kaynana vardı.
10:28Kaynatam çok disiplinliydi.
10:30Sabah namazı bağırırdı kalkın ayağa.
10:33Öyleydi yani.
10:35Ama ben çok, gene de kaynatamı çok sevdim.
10:39Hala dua ediyorum.
10:41Bize bu kadar mülkü bıraktı.
10:43Bu imkanlarla çalıştığı için.
10:46Araba yok, motor yok, bir şey yok.
10:48El gücünden.
10:50Kaynatam bana çok dua etti.
10:52Kaynanam 28 sene benimle durdu.
10:55Onun annesi.
10:57Ayrıldık biz.
10:59Kaynatam küçük karıyla kaldı.
11:01Ama kaynatam gelirdi bize.
11:03Durmadan gelirdi bize, kaynanamın yanına.
11:06Ondan sonra kaynanama ben bakarken,
11:09kaynanamın yanına geldim.
11:11Kaynanamın yanına geldim.
11:13Ondan sonra kaynanama ben bakarken,
11:16Allah sana dedi,
11:18aksakallı oğullarını göstersin dedi.
11:20Kaynatam.
11:22Ben kaynanama bakarken.
11:24Ufak kaynanam da dedi ki,
11:26Allah seni bu kapılarımıza bereket anne yapsın dedi.
11:30Burası baba ocağı bana kaldı.
11:32O zamanki şartlarda öyleydi.
11:34O zamanda öyle mutluyduk.
11:36Şefim o zaman para yoktu, pul yoktu.
11:41Ne bileyim ben, şimdi her şey var.
11:44O zaman yoktu.
11:46Çalışacaktın başka bir şey.
11:48Çalışırsan mısırın olacak, buğday olacak.
11:50Pazar bilmezdik, bir şey bilmezdik.
11:52Şimdi pazar, market.
11:54Ayağımızda her şey.
11:56Kaynatamdan ayrıldım, aynen devam ettim.
11:594-5 tane ineklerim.
12:01Çalışmam.
12:03Çok çalıştım, çok çalıştım.
12:05Hala çalışıyorum.
12:08Bir gün istirahat et diyor, onu da yapmıyor.
12:11Bir gün durmuyor, bir gün.
12:13Gidecek eline bir şey yapacak, çalışacak.
12:15En son düştüğüm vakitte.
12:17Fındık toplarken elim gülüyor.
12:24Evet, Abay ailesinin anlattığı dönemlere,
12:27yani bundan 50-60 yıl öncesine,
12:30gösterişten uzak ve dingin,
12:32o sade yıllara uzanıyoruz.
12:34Gaz lambası etrafında ödevlerin yapıldığı,
12:37kanaviçelerin işlendiği yıllara.
12:44Hava kararınca,
12:46günlük işlerden el etek çekildikten sonra,
12:49soba başına toplanan aile bireylerinin
12:52doyasıya sohbet ettiği,
12:54bazen de yine lamba etrafında toplanan çocuklara
12:57masalların anlatıldığı yıllara.
12:59Kalabalık ailelerde,
13:01çocukların ninelerinin dizinde,
13:03onlardan öğrendikleri dualarla uykuya daldıkları günlere.
13:12Tüm bunları dinledikçe,
13:14o günleri yaşayanların,
13:16ya da o zamanlardan biraz olsun haberdar olanların yüzünde,
13:20tatlı bir tebessüm belirdiğini
13:22tahmin etmemiz çok zor olmuyor.
13:2448 doğumlu bu.
13:26Sonra şart büyüttük işte.
13:29Beşik sırtımda buradan,
13:31bir saatlik yere giderdim,
13:33tarlaya, çalışmaya.
13:36Çocuğun beşiği sırtımda, köy beşiği.
13:3867'de evlendim, 68'de büyük kızım doğdu.
13:43Mayıs ayında doğdu.
13:45Beşik sırtımda bir saatlik yere,
13:47çapa yapmaya gidiyordum.
13:49Gaynatam yanı başımda,
13:51benimle beraber gazıyor.
13:54Durmadan çok gazıyor.
13:56Ben de ona yetişeyim diye,
13:58nefes nefese kalıyorum.
14:00Ona yetişeyim diye.
14:02Kızım ağlıyor Beşik'te,
14:04emzirmeye gideceğim, göndermek.
14:06Babama dedim ki,
14:08Almanya'nın işi biterse,
14:10Gaynatam'ın da işi biterse,
14:12Beşik'in de işi biterse,
14:14Almanya'nın işi biterse dedim,
14:16Gaynatam'ın da işi biter dedim.
14:18Yandım dedim.
14:23Öyle çalışmak çoktu.
14:25Sekiz gün buğday harmanı yaptık,
14:28şu evin önünde, şurada.
14:30Bu arkada oturuyor,
14:32şeyde, öküzün önünde ben.
14:34Döne, döne, döne, döne.
14:37Ne onun ismi? Düven.
14:39Düven.
14:40Düven diyorlar.
14:41Arkada bir şeyin üstünde oturuyor.
14:43Döne yok.
14:44Sekiz gün buğday harmanı yaptık.
14:47Harmanı artık sona erdirdik.
14:49Eve çıkacağız.
14:52Soyunacağız artık.
14:53Toz, toz içindeyiz.
14:55Gaynatam dedi, hadi tarlaya ot biçmeye.
14:58Gittik şu aşağıda tarlaya,
15:00ot biçmeye.
15:02Ben daha hiç devrem yaşamadım.
15:04Bir şey oldu, bir kütleme oldu.
15:07Ayağımın araları arttı,
15:09hep yarıldı, çatladı topraklar.
15:11Ben bir bağırdım yere düştüm.
15:13Korkma dedi Gaynatam.
15:15Eve geldim baktım bu,
15:17üst kattaymış bu odada.
15:19Ne varsa kırılmış.
15:2167 devremini yaşadım.
15:23Bir ay burada kapıda çatırda yattık.
15:25Eve çıkamadık korkudan.
15:27Öyle işte.
15:33Yapmaz olamaydık.
15:34Sobada yapardık, saçta yapardık.
15:36Fırın sonra yapıldı.
15:42Ben geldiğimde gelin yok derdi.
15:44Hep ayrılmışlardı.
15:46İki görümce vardı.
15:48Bir gaynım vardı, ufak karının.
15:50Ufak gaynanamın.
15:52Benim gaynanamdan bir tek bu vardı,
15:54bu soğan.
15:56Bunlar da beş oğlandı, hep ayrıydı.
16:03Annem bizim yanımızdan ayrılmazdı.
16:05Bizden durdu gaynanam.
16:07Bizi çok severdi, o da bizimle durdu.
16:0927 sene benden durdu.
16:17Çocukları büyüdükçe zorluk çekmedim mi?
16:19Çok çektim. Gaynanam bakıyordu evde.
16:21Biraz büyüyenlere gaynanam bakıyordu.
16:25Küçük olursa, emersi alıp götürüyordum tarlaya.
16:29Gaynatan bana hep açık yerleri verdi.
16:31Ötekilere dikilmiş fındıkları verdi.
16:33Bana açık yerleri.
16:35Ben diktim, diktim, diktim.
16:37Onlara yetiştim.
16:45Kış, yaz çalışıyorduk.
16:47Kışında evde kış işimiz oluyordu.
16:49Hayvanlar.
16:51Kar yağardı bir metre, iki metre.
16:53Ahırlara gidemezdik.
16:55Yola çağırdık sonra.
17:03Çok gitmemiz, gelmemiz çoktu burada.
17:05Hiç yabancı yok.
17:07Hep birbirimize gece otomalara giderdik.
17:09Yağmurlu günlerde giderdik birbirimize.
17:11Komşuluklarımız çok iyi.
17:13Hala iyi.
17:15Komşuluklarımız hala iyi.
17:17Çocukluktan beri öyle gördük, öyle gitti.
17:19Giderdik.
17:21Giderdik.
17:2320 kişi, 25 kişi çalıştırırdım ben tarlada.
17:27Giderdik birbirimize.
17:29Eltiler çoktu.
17:3110 tane eltiydik biz.
17:33Birbirimize ödüç yapardık.
17:35Giderdik tarlalara.
17:37Büyük kızım 10 yaşında benim elimi aldı.
17:39En çok bize gelirlerdi.
17:41Bizim dükkanımız vardı.
17:43Büyük evi benim.
17:45En çok bana gelir bunun yeğenleri.
17:49Bizim dükkanımız vardı da.
17:53Lastik ayakkabılarını görürdük onlara.
17:55Gelirler, çalışırlardı.
17:57Hala gelirler bunun yeğenleri.
17:59Bu ev benim evim.
18:01Hala benim evimde toplanırlar.
18:03Hala bana gelirler.
18:05Beni çok severler.
18:1167'de evlendik.
18:1368'li büyük kızım.
18:1557'si.
18:17Mayıs ayında.
18:19Evlendik.
18:21Öküz arabasından getirdiler beni.
18:23Yol yok, bir şey yok.
18:25Öküz arabasının üstüne
18:27eski zamanda el dokumaları
18:29bir şeyler oluyordu.
18:31Kilim gibi.
18:33Onları sarmışlar, kapatmışlar.
18:35Beni bindirdiler öküz arabasına.
18:37Çeyizlerim de içinde.
18:39Öküzler
18:41çıkamadı çamurdan.
18:43Ulak yaptılar.
18:45Öküz getirdiler, ulak yaptılar.
18:47Öyle çıkarttılar. Araba yoktu.
18:49Çeyizimde sandığım vardı.
18:51Makinem vardı. Hala duruyor makinem.
18:53Bakırlarım vardı mutfak.
18:55Dikiş makinem.
18:57Öyle süsleme falan yoktu.
18:59Doğru, getirdiler öküz arabasından.
19:01İndirdiler. Zaten akşam
19:03yakındı.
19:09Beş tane çocuğum
19:11bu eski evde oldu. Burada.
19:13Benim. Hep köy ebelerinden.
19:15Hastane yok, doktor yok.
19:17Hep köy ebelerinden.
19:19İki tanesi
19:21aşağıda Ortaköy'de doğdu.
19:23Hastaneden tabii.
19:25Ebelerinden.
19:27Sekiz tane doğum yaptım.
19:29Biri öldü. Yedi tanesi yaşıyor.
19:35Adapazarı'na
19:37gidiyorduk. Doktor yoktu.
19:39Doğru gene bu taraftan.
19:41Adaya gidiyorduk. Sonradan bu
19:43kendi de aldı. Arabamız oldu.
19:45Önceden yoktu.
19:47Önceden Kocaeli'ye kadar gidiyorduk.
19:49Nasıl gitti? Ya traktörle ya
19:51otobüsle. Oradan öteye
19:53gidiyorduk.
19:55Adapazarı'na işte. Öyle işte.
19:57Karasu'da doktor
19:59vardı. Bir de Adapazarı'nda.
20:05Telefon yok. Ben
20:07geldiğimde vardı kaynatamın evinde.
20:09Çevirmeli telefon vardı.
20:11Evde vardı. Evde.
20:13Köyde de
20:15babamın dükkanı vardı. Bakkal dükkanı.
20:17Orada da vardı.
20:19Ben buradan telefonla babamlarla
20:21haberleşiyordum. Ev telefonunda.
20:23Çevirmeli.
20:25Orta köyde de postane
20:27yakındı. Bu lazım olursa
20:29bir şey olursa bunu arayabiliyordum.
20:31Oh gelmezler mi ya?
20:33Yalpanga'dan bir adam buraya
20:35geliyor telefonla görüşmeye.
20:37Öyleydi. Yok ki
20:39başka. Aynı tam çok ileri gelir
20:41bir adamdı. Çok anılmış bir adamdı.
20:43Allah mekanını cennet etsin.
20:45Var var. O zaman
20:47radyomuz vardı.
20:49Bizim
20:51büyük bir radyomuz.
20:53Aynı televizyon gibi. Bayağı büyüktü böyle.
20:55İçinde konuşuyorduk.
20:57Yeni aldığında babam acaba bunun içinde
20:59kim konuşuyor diye onu düşünüyorduk biz.
21:03O günleri geçirdik.
21:09Kahvecilik
21:11yaptım.
21:13Dükkanım vardı. Ondan sonra
21:15dükkan yaptım. Ne bileyim
21:17her şeyi yaptım ben.
21:25Benim en büyük oğlan
21:27belediyede
21:29şimdi belediye başkan yardımcısı.
21:31Mehmet Abay.
21:33Ufa Murat Abay
21:35Afrika'da.
21:37O da
21:39bir yönetici orada şey yapıyorlar
21:41işte oradaki insanların
21:43başında. Altın arayanların
21:45başında yönetici.
21:47Kızlarımda hepsi
21:49beyleri var, kocaları var,
21:51adamları var işte.
21:53Hepsi iyi Allah'a şükür.
21:59Abay ailesinin
22:01yüzünden eksik olmayan tebessümün
22:03en büyük nedeninin
22:05birlik içinde yaşamalarından
22:07kaynaklandığını anlıyoruz.
22:09Şimdiki köy hayatına göre
22:11makinelerden çok beden gücüne
22:13dayalı işlerin olduğu,
22:15tarlaların öküz arabasıyla sürüldüğü,
22:17hatta gelinlerin bile
22:19öküz arabasıyla getirildiği günlerde
22:21babadan kalma evde
22:23geçen 57 yılda neler yaşanmış.
22:31İsmim Mehmet Abay.
22:331971 yılında
22:35bu köyde, şurada
22:37geçmiş dönemde
22:39yıktığımız evde doğdum.
22:41Anadolu Üniversitesi
22:43Yerel Mühendisler mezunuyum.
22:45Yaklaşık 32 yıldır
22:47İstanbul Beykoz'da yaşıyordum.
22:495 aydır da geldim.
22:51Kendi ilçeme hizmet etmek amacıyla
22:53Koca Ali Belediye Başkan Yardımcısı
22:55olarak görev yapıyorum.
22:57Evliyim, 4 çocuk babasıyım,
22:592 de torunum var.
23:03Sakarya'nın incisi
23:05Koca Ali'ye hoş geldiniz,
23:07sefalar getirdiniz diyorum.
23:09Koca Ali, Karadeniz'in incisi,
23:11muazzam 17 kilometrelik
23:13sahil şeridine sahip,
23:15çakıl taşı dahi olmayan,
23:17Avrupa'nın en geniş
23:19sahiline sahip
23:21ilçelerinden bir tanesi.
23:23Öyle ki
23:25denizden çıktığınızda 1 kilometre
23:27kumda yürüdüğünüz yerleri vardır.
23:29Melen Havzası,
23:31Maden Deresi, Akgölü,
23:33Çandağ'la birlikte
23:35potansiyeli çok yüksek,
23:37muazzam bir şehir burası.
23:39Coğrafi işaretli ürünlerimiz var.
23:41Cennet Hurması dediğimiz hurmadan,
23:43aynı zamanda
23:45Çandağ'a, Kestanebalı'da
23:47coğrafi işaretli ürünlerimiz.
23:49Geleceği,
23:51aydınlık, güzel bir şehirde yaşıyoruz.
23:53Burası
23:55Karadeniz'in minyatürü.
23:57Doğal kaynaklarıyla,
23:59yapısıyla,
24:01Karadeniz'e benziyor ama çok verimli.
24:03Muazzam
24:05bir arazi.
24:07O yüzden biz burada yaşamaktan çok çok mutluyuz.
24:15Benim ailem 1901 yılında
24:17Giresun Çavuşlu'dan
24:19buraya göç etmişler.
24:211901 yılından beri
24:23burada yaşıyoruz.
24:25Arkamdaki dut ağacı 100 yılın üzerindedir.
24:27Buna 120 yıl civarındadır.
24:29Buna şahitlik eder.
24:31Burada bizim 3 katlı
24:33vasa bir ahşap evimiz vardı.
24:3520'ye 25 genişliğinde büyük bir ev.
24:37Rahmetli dedem 3 evliydi.
24:39Tabii
24:4115 tane çocuğu vardı.
24:43Vefat ettiğinde 95 yılında
24:45159 tane torunu vardı.
24:47Dolayısıyla çok kalabalık bir ailede yetiştik.
24:49Biz zaten kendimiz de 7 kardeşiz.
24:514 kız,
24:533 erkek olmak üzere.
24:55Dediğim gibi burası
24:57çok el değmiş bir yer değil.
24:59Doğası hala çok
25:01bozulmadı ama
25:03geçmişte 70'li yıllara döndüğünüzde
25:05belki şartlar biraz
25:07daha zordu.
25:09İşler beden gücüne dayanıyordu.
25:11Ama tadı lezzeti
25:13bambaşkaydı.
25:15Her zaman burada olmaktan, burada yaşamaktan,
25:17buralı olmaktan
25:19onur duyduk, gurur duyduk, çok sevdik.
25:21Ve hiç kopmadık.
25:23Hiç kopmadık.
25:25Bu konuda Allah'a hamd ediyorum.
25:27Benden büyük 2 ablam var.
25:29İlk erkek çocuk benim.
25:31Toplam 3 erkek, 4 kız kardeşiz.
25:33Buradayken
25:35bir odanın içerisinde yaşıyorduk.
25:37Yani 1978 yılına kadar burada
25:39bir odanın içerisinde yaşadık.
25:41Ama daha sonra da aşağıda
25:43şu andaki Melem Barajı'nın olduğu
25:45Ortaköy Nahiyesi'nde
25:47ev aldık, oraya yerleştik.
25:49Hamd oldu.
25:51Bu evde
25:53ev aldık, oraya yerleştik.
25:55Hamd olsun aile birliğimiz, kardeşlerimiz,
25:57annemiz, babamız
25:59o zor şartlarda
26:01bize
26:03çok büyük emekler verdiler.
26:05O zamanki imkanları biliyorsunuz.
26:07Ülkenin durumu belliydi.
26:09Dolayısıyla köylerin, şehirlerin durumları da
26:11belliydi. O şartlarda
26:13ellerinden
26:15geldiği kadarıyla
26:17bizi iyi yetiştirmeye çalıştılar.
26:19Allah razı olsun.
26:21Yaşayabildiysek, bugün
26:23bir takım hizmetler edebildiysek
26:25hep bunlarda aile büyüklerimizin,
26:27annemin ve babamın çok çok büyük
26:29emekleri var.
26:35İlk dönemlerde
26:37baktığınızda
26:39tabi yol, çok zorluklar çekmişler.
26:41Yollar yokmuş o dönemlerde.
26:43Bu yolları rahmetli dedem ve babaannelerim
26:45üç tane olmasının
26:47böyle bir avantajı vardı.
26:49Kazmayla gündüz gider
26:51tarlada, bahçede çalışır.
26:53Akşamları da fener takarak buralara yol açmışlar.
26:55Buralar böyle gelişmiş.
26:57Tabi ki o dönemlerde
26:59gitmek gelmek yok ama
27:01eskiler
27:03bugün insanlar geri dönüp baktığında
27:05onlara cahil diye hitap ediyorlar ama
27:07bilge insanlardı.
27:09Yani en azından tıbbi bilgileri,
27:11yaşam becerileri bizden
27:13çok çok daha üstündü.
27:15Ve sağlıklı yaşıyorlardı. En azından
27:17çalışıyorlardı. Çalıştıkları için de
27:19çok sağlıklılardı. Ne yiyeceklerini,
27:21ne içeceklerini çok iyi biliyorlardı.
27:23O yüzden
27:25tabi uzakmış, zorlukları varmış.
27:27At sırtında.
27:29Daha sonraları işte öküz arabalarıyla
27:31başlamış.
27:33Dedem rahmetli
27:35ekonomik imkanları olan birisiydi.
27:37İlk telefon ona gelmiş, jip almış.
27:39İnsanları taşımaya,
27:41kendisiyle beraber insanları da taşımaya başlamış.
27:43Ama tabi bunlar sonraki dönemlerde
27:4570'li yıllarda olmaya
27:47başlamış. O zamana kadar dediğim gibi
27:49doktor, hastane hak getiremiyor.
27:55Kocaali Merkez
27:57buradan
27:597-8 dakika.
28:01Biz alıştığımız için 7-8 dakikada iniyoruz.
28:03Hastanemiz var, doktorlarımız var,
28:05çarşı pazarımız var.
28:07Aradığınız her şeyi bulabiliyorsunuz.
28:09Elbette büyükşehir gibi değil ama
28:11yine de ihtiyaçlarımızı
28:13görecek şekildeyiz.
28:15Önceden burada insanlar
28:17atıyorum ununu, kaç kişilik
28:19aileyse
28:21bu sonbaharda alırdık.
28:23Biz mesela hatırlıyorum 10 çuval un alırdık.
28:25Kışı geçirmek için.
28:271-2 çuval şeker alırdık.
28:29Çayımız şunlar bunlar. Çünkü yollar kapanırdı.
28:31Gitmek gelmek mümkün olmazdı.
28:33Şimdi ama öyle dertleriniz yok.
28:35Her yerde market, her yerde
28:37bakkal, her yerden alışverişinizi yapabilecek
28:39imkanlarınız var.
28:44Bölge insanıyla,
28:46yaşam şartlarıyla,
28:48doğasıyla
28:50hakikaten gelmeye, görmeye,
28:52yaşanmaya değer bir şehir.
28:54Anlatacak o kadar çok şeyimiz var ki.
28:56Biraz önce size anlattım.
28:58Burada 10 metrenin içerisinde
29:003 tane kaynak suyu vardır.
29:02Birbirinden soğukluk dereceleri
29:04ve tatları farklı olan.
29:06Böyle yerler artık Türkiye'de çok fazla yok.
29:08Burası o yüzden
29:10cennetten bir köşe.
29:12Keşfetmeye değer çok şey var.
29:14Birlikte inşallah tanıtacağız sizleri de.
29:16Çok teşekkür ederim.
29:28Abay çiftini doğup büyüdükleri,
29:30daha sonra da çoluk çocuk sahibi oldukları
29:32evin bahçesinde
29:34120 yıllık bir ağacın altında
29:36dinlemeye devam ediyoruz.
29:43Benim ismim
29:45Aysun, soy ismim Terzioğlu.
29:471968 doğumluyum.
29:50Annemin,
29:52babamın ilk çocuğuyum.
29:54Bu köyde doğdum.
29:56Evet, ben de o eski evde
29:58dünyaya gelmişim.
30:04Hatırlıyorum,
30:06çok güzel çocukluğumuz vardı.
30:08Bir sürü amcamın kuzenlerimiz vardı.
30:10Biz hep kapılarda,
30:12bahçelerde büyüdük.
30:16Hep biz evde büyümeyen çocuklarız.
30:18Sokaklarda.
30:22Kardeşlerime,
30:24anneme çok yardımcı oldum.
30:26Kardeşlerimle hep aran bir yaş,
30:28bir buçuk yaş.
30:30Annemin, babamın kolundan
30:32tuttum sayılır.
30:34Giderdik.
30:36Annem bize toprak gösterirdi.
30:38Burayı ekin, burası sizin olsun
30:40derdi.
30:42Biz de çok mutlu olurduk.
30:44Bahçe yapardık kendimiz.
30:46Severdik o bitkiler büyüyünce.
30:48Annem bize hep öyle alıştırdı
30:50bahçe, ekmeği yapmaya.
30:52Şimdi biz de evde duramıyoruz.
30:58Tahtadan beşik olurdu.
31:00Bir, bir buçuk metre boyunda
31:02tahta beşik.
31:04Annem hep onu sırtına bağlardı
31:06iple beşikleri.
31:08Kardeşlerimi öyle taşırdı bahçelere.
31:16İyiydi annem, babam.
31:18İyi anlaşıyorlardı.
31:20Biz de onlara örnek alaraktan
31:22dört kız kardeş,
31:24hepimiz de yuvamıza tutulduk,
31:26sarıldık.
31:28Yani iyi gün, kötü gün
31:30her evde olur.
31:32Ama biz aile olmayı
31:34annemizden babamızdan gördük.
31:36Annem, babam bizi çok güzel yetiştirdi.
31:44Orayı açayım size istiyorsanız.
31:46Disiplini, babam
31:48bir defa bize,
31:50çok iyi hatırlıyorum, eve gelen
31:52misafire ilk başta
31:54ayakkabılarını düzelteceksin kızım.
31:56Daha sonra eve gelen
31:58misafire aç mısın
32:00diye sorulmaz.
32:02Önce yemeğini kurarsın.
32:04Aç mısın diye sorma.
32:06O benim şu kulaklarımda küpe hala.
32:10Kulaklarımda küpe.
32:1210 yaşındaydım eve gelen
32:14misafirlere sofra kurardım.
32:16Çünkü annem, babam öyle yetiştirdi bizi.
32:20Saygıyı, başta saygıyı
32:22babam bize çok güzel saygı öğretti.
32:24Allah onlardan
32:26bir değil bin kere razı olsun.
32:28Ve de bizi evlendiğimiz
32:30ailelerde çok sevdiler,
32:32tuttular.
32:38Hatırlıyoruz, evet.
32:40Hatırlıyoruz.
32:42Dedemiz de çok iyi bir insandı.
32:44Ekmeği, yemeği yenir bir insandı.
32:46Gelenimiz, gidenimiz
32:48hiç bitmezdi. Hizmet, hürmet.
32:50Böyle
32:52büyük insanlar gelirdi hep bu evlere.
32:54Evet, çok disiplinliydi.
32:56Dedemiz de disiplinliydi, evet.
32:58Böyle kesinlikle hala
33:00biz babamızın yanında ilk defa
33:02bak böyle biz babamızın yanında
33:04saygı duruşunda otururuz.
33:12Annem bize kızım demedi.
33:14Yıllar sonra annem bize kızım dedi.
33:18Büyüklerin yanında kızım denmez,
33:20oğlum denmez.
33:22Diyordu kaynanam.
33:24Kaynananın,
33:26kaynatanın yanında. Şimdi benim en büyük
33:28oğlum Mehmet. En büyük kızım bu.
33:30Bir kere kızım dedim. Bana
33:32dedi ki bir daha deme dedi.
33:34Ayıp dedi.
33:36Mehmet dedi ki bana anne hiç bana oğlum
33:38demiyorsun dedi. Bir iki
33:40kere oğlum dedim.
33:42Büyüklerin yanında oğlum denmez, kızım
33:44denmez dedi. Ne zaman?
33:46Küçük uşaklarım doğduğu
33:48zaman başladım kızım oğlum demeye.
33:50Bu
33:52babasının bacaklarına sarılıyor
33:54büyük kızım. Babasına
33:56beni al diye, bu da bana
33:58işmar ediyor al diye. Babası
34:00var. Al bunu diye, işmar ediyor.
34:02Çocuğu bakamıyor.
34:04Babanın yanında elini süremezsin.
34:06Ağlıyor Allah baksın.
34:08Öyle saygı vardı.
34:10Şimdi benim Mehmet bugün
34:12burada görüntülü torunuyla konuşuyor.
34:14Dedenin balığı,
34:16dedenin yavrusu.
34:20Öyle görmüşler.
34:22Öyle görmüşler.
34:24İşte kaynanam öyle derdi bana
34:26kızım deme, oğlum deme.
34:28Ayıp derdi. Diyen de oluyor.
34:30Bu çok diyor.
34:32Sen bize hiç kızım demedin diyor.
34:36Peder
34:38o abimi görüyor
34:40yolda tarladan eve giderken.
34:42Evi ayrıydı ortak evde.
34:44Eve giderken
34:46çocuğu almış sırtına da
34:48hanımının sırtında da çiğit var.
34:50Uşağı almış sırtına da
34:52evine gidiyor diyor.
34:54Bak şimdi.
34:56Demek ki ne bileyim ben.
34:58Kızıyorlardı.
35:00Biz bunlar gibi yapamadık.
35:02Çocuklarımız, çocuklarını
35:04bizim yanımızda alıyor.
35:06Başının
35:08arasında oynuyorlar.
35:10Bacak bacak üstüne atıyorlar.
35:12Ne bileyim ben ya.
35:14Bunlar öyleydi.
35:16Eve geldim.
35:18Peder evdeyiz ya şimdi.
35:20Ev kollabalık.
35:2222 kişi olduğumuz zaman vardı.
35:24Bir gün evde bir zaman.
35:28Biz evi altın üstüne götürürdük çocuklar.
35:30Koşmak,
35:32oynamak bilmem ne.
35:34Peder eve bir gelirdi.
35:36Bizde daha çiğit yok.
35:38Herkes bir yerde oturuyor.
35:40Çiğit yok, çiğit çıkartamaz.
35:46Sonra büyükler konuşurken
35:48küçükler araya
35:50laf maf da atamaz, konuşamaz.
35:52Öyle bir şey vardı.
35:54Böyle görmemişti adam.
35:56Demek ki öyle gelmişler, öyle gidiyor.
35:58Öyle bize sattılar.
36:00Allah'a şükür biz bunlar gibi yapmadık.
36:02Herkesin bir umudu vardır.
36:04Bir savaşı, bir kaybedişi.
36:06Bir acısı,
36:08bir yalnızlığı, bir hüznü.
36:10Çünkü herkesin
36:12bir gideni vardır.
36:14İçinden bir türlü uğurlayamadığı.
36:16Abay ailesinin
36:18içlerinden bir türlü uğurlayamadıkları,
36:20oldukça kalabalık olan
36:22bu ailenin direği olan
36:24babaları.
36:26Babaların
36:28içlerinden bir türlü uğurlayamadıkları
36:30direği olan babaları.
36:32Mustafa Abay gündüz
36:34çapa yaparak tarlada,
36:36gecede fenerlerle ışıklandırdıkları
36:38arazide, kazma
36:40elinde yol çalışması yapan babasını
36:42haklı bir gururla anlatıyor.
36:44Sadece o değil,
36:46eşi Atiye Hanım ve
36:48Abay ailesinin tüm fertleri
36:50onunla gurur duyuyor.
36:52Ben Arzu.
36:54Beşinci çocuğuyum annemin babamın.
36:56Evin beşinci çocuğuyum.
36:58Evliyim.
37:00Üç tane çocuğum var.
37:02Bir oğlum, iki kızım var.
37:08Ben o evde doğmuşum.
37:10Sonra ben doğduktan altı ay sonra
37:12taşınmışlar.
37:14Baraj bölgesinde başka bir evimiz vardı.
37:16Ya öyle babam
37:18disiplinli,
37:20ya öyle babam disiplinli
37:22birisiydi ama aynı zamanda da
37:24bizi hiç sıkmadı.
37:26Sosyalliği severdi babam.
37:28Bizi de sosyal yetiştirdi.
37:30Bir kurs olurdu, bir şey olurdu, gideceğiz derdik.
37:32Hemen gönderirdi falan.
37:34Kısıtlamadı bizi hiç o tür yerlerden.
37:36Mesela okula gitmek isteyene öyle kısıtlamak.
37:38Öyle bir ortamımız yoktu hiç.
37:40Özgür yetiştirdi bizi de hep.
37:42Kendi gibi.
37:44Öyle güzel geçti.
37:46Sokakta oynardık, dere vardı.
37:48Hep sokakta büyüdük.
37:50Çok özgür büyüdük.
37:56Annem hep
37:58işi olurdu. Annem hep çalışırdı.
38:00Hep işi olurdu.
38:02Annemin hep işi çok olurdu.
38:04Gergin olurdu biraz da işi çok olduğu için.
38:06Ama çalışmayı çok severdi.
38:10Babam da dışarıda çalışırdı.
38:12Annem de öyle fındık işlerinde
38:14sebze yetiştirirdi, meyve yetiştirirdi.
38:19Ablamlar vardı.
38:21Onlar hep bizi büyüttüler.
38:23Ablamlar büyüttüler.
38:25Onlar baktılar bize.
38:27Birbirimize bakıyorduk biz hepimiz aslında.
38:29Sorumluluğumuzu biliyorduk hepimiz.
38:33Babaannem vardı.
38:35Babaannem çok bize sahip çıkardı.
38:37O da bize çok destek olurdu.
38:43Daha kuvvetli oluyor.
38:45Daha mutlu oluyorlar bence.
38:48Onların verdiği huzur.
38:50Ben çok özlüyorum babaannemi.
38:52Hala hatırlıyorum onu.
38:54Hep özlerim.
38:56Dua öğretirdi.
38:58Dua ezberletirdi bana.
39:00Hep şey yapardı.
39:02Annem, babam falan
39:04bize kızdığı zaman
39:06çocuğuzla yaramazlık yapıyoruz, ses yapıyoruz
39:08kızdığı zaman o bizi hemen korurdu,
39:10savunurdu falan.
39:12Hep bir desteğimiz vardı arkamızda.
39:14Sahip çıkanımız vardı.
39:17Ona çok güvenirdik öyle.
39:23Bayramlarda çok kalabalık oldu.
39:25Biz de çok sevinirdik.
39:27Babaannem bizde olduğu için amcamlar hep bize geliyordu.
39:29Amcamın çocukları falan
39:31hepsi bize geliyordu.
39:33Biz çok seviniyorduk.
39:35Hepsi halamlar, herkes bize gelirdi.
39:37Biz çok mutlu olurduk onlar bize gelecekler diye.
39:41Çok seviniyorduk.
39:43Onlarla bir olacağız.
39:45Bayramda eğleneceğiz, vakit geçireceğiz diye.
39:53Şimdi torunlarını da çok seviyor.
39:55Çok düşkün torunlarına.
39:57Bana da diyor bazen kızları senden daha çok özledim diyor.
39:59Benim kızlarım var.
40:01Onları çok özledim diyor.
40:03Öyle seviyor, özlüyor torunlarını arıyor.
40:11Biz hiç kavga ortamında büyümedik.
40:13Onun için hiç kavgadan ben hala daha nefret ederim.
40:15Evde böyle kavga gürültü olmasından.
40:17Çocuklarıma da hep ben aynı davranıyorum.
40:19Mesela hiç kavga ortamında büyümedik.
40:21Öyle bir evin içinde bağırışma, çığrışma
40:23öyle bir ortam hiç yaşamadık biz.
40:27Hep yani ne bileyim böyle daha şeydik.
40:29Evin içinde öyle bir şey
40:31babamla annemin kavgası falan
40:33öyle bir şeyini yaşamadık yani.
40:35Biz de öyle büyüdük.
40:37Tabii canım ben babamla çok şakalaşırım.
40:39Babama çok takılıyorum.
40:41Kızdırıyorum bazen onu.
40:43Onlar yaşlanınca özlüyorlar.
40:45Hep yanımızda olsun istiyorlar.
40:47Bizim de çocuklarımız var.
40:49Çok zaman ayıramıyoruz.
40:51O kadar bizim de işimiz oluyor.
40:53Öyle bir şey.
40:55Anlaşıyoruz.
40:57Biz çocuklarımızı unutuyoruz.
40:59Sizi görecek mi?
41:07Hayat yolu dikenli de olsa,
41:09gül yetiştirmeye niyeti olanın
41:11bir gün kucak kucak gülleri
41:13olacağını kim inkar edebilir?
41:15Büyüklerden,
41:17ana babadan dua almak,
41:19bu yolla da Allah'ın rızasını kazanmak,
41:21karşılık beklemeden yapılan
41:23güzelliklerin neticesinde
41:25mümkün olmuyor mu?
41:27Bakın,
41:29Atiye Hanım'ın büyüklerinden aldığı,
41:31belki de ilk kez duyacağınız
41:33minnet dolu dualara,
41:35Allah sana
41:37aksakallı oğullarını göstersin,
41:39demiş kayınbabası.
41:41Kaynanası da,
41:43Allah seni bu kapılarımıza
41:45bereket anne yapsın, demiş.
41:51İçinde 22 kişinin
41:53bir arada bulunduğu,
41:55günlerin de yaşandığı bu koca ev,
41:57sonunda Mustafa Bey ve
41:59Atiye Hanım'ın
42:01sonunda Mustafa Bey ve
42:03Atiye Hanım'a kalmış.
42:05Şimdi bayramlarda neredeyse
42:0740 kişinin toplandığı baba yadigarı
42:09bu evde, sımsıcak
42:11sohbetlerle eski günleri
42:13yad ediyorlar.
42:15Bir başka deyişle,
42:17birlikte olmanın, zahmetin
42:19rahmetini görmenin mutluluğu içinde
42:21yaşıyorlar.
42:23Gelirler,
42:25hepsi gelirler.
42:27Bayramlarda 40 kişi olur.
42:29Sen eve bir gelsen de,
42:31o zaman evde bir dursan.
42:33Evden kaçarsın, öyle bir kalabalık.
42:35Ben sesim dayanmıyor artık,
42:37gençken iyiydi.
42:39Herkes torunlarıyla gelir,
42:41damatlarından gelir, kızlarından gelir.
42:43Bir de bunun yeğenleri gelir.
42:45Onların da çoluk çocuğu.
42:4740-50 kişi.
42:49Bayramda ben hiç bir yere çıkamam,
42:5124-25 gün.
42:53Yemeklerim, her şeyi yaparım.
42:55Başta tatlı.
42:57Börek yaparız.
42:59Ondan sonra yemekler yaparız.
43:01Keşkeğimiz çok meşhurdur.
43:03Keşkek, makarna.
43:05Daha çok keşkeğimi çok seviyorlar.
43:07Bir cenaze oldu mu
43:09bu köyde,
43:11benim evimde büyük kazanla pişer keşkek.
43:1320-30 kişi
43:15yemek yer burada, öyle gider.
43:17Alışkanlık.
43:19Bunun sülalesi dolar.
43:2750'li yılda
43:29kazmayla yol açtık.
43:31Bize parayla yol açtılar.
43:33Ben de çalıştım o zaman.
43:35İlk açılışı
43:37kazmayla yaptım.
43:39Daha sonra peder işte
43:41o
43:43dozerlere götürdü.
43:45Bir ay, iki ay burada çalıştı.
43:47Evlendiğimiz seneydi.
43:55Bilmem.
43:57Bu mu geç gözüküyor?
43:59Çalışmadı hiç.
44:01Evlendikten sonra
44:03çalışmadı doğru gene.
44:07Nasıl diyorsun çalışmadın diye?
44:11Dükkanı sen mi yaptın?
44:13Kahveciliği sen mi yaptın?
44:15Tarlaları sen mi koştun?
44:17Evde durmaz ya.
44:19Ne olsa olsun ya.
44:21Gidecek bu ille dışarıda çalışacak.
44:23Ben burayı çok seviyorum.
44:25Kocaeli'de oturuyoruz biz.
44:27Bu Kocaeli'yi çok seviyor.
44:29Buraya gelmek istemiyor.
44:31Ben de buradan kopamıyorum.
44:33Burayı çok seviyorum. Sanki burada doğdum büyüdüm.
44:41Boşanmamak için
44:43iyi geçineceksin.
44:45Her şeye katlanacaksın.
44:47Biz de yaşadık iyi gün kötü gün.
44:49Her şeye katlandık.
44:51Şimdi öyle. Şimdi kaynana istemezler.
44:55Kaynanayı evde istemiyor.
44:57Kayınpederi evde istemiyor.
44:59Biz de kayınpeder, kaynana
45:01hepsi yanımızda olsa istiyoruz.
45:03Biz de öyleydi eskiden.
45:09Tabii sabırlı.
45:11Çok sabırlıyım.
45:13Benim de var 3 tane gelinim.
45:15Hep ayrı.
45:17Hep ayrılar.
45:19Mehmet'inki Samsunlu.
45:21Küçük oğlanınki Tokatlı.
45:25Ortancı oğlanınki Ardahanlı.
45:27Ama hep İstanbul kızları.
45:29Hiç bilmiyorlar bu köyün işlerini.
45:31Ben nasıl çalışmayayım?
45:33İstanbul'da doğmuş.
45:35Ben nasıl çalışmayayım?
45:37Gelinim şimdi biber sordu mu
45:39sen mi al diyeceksin?
45:41Mecbur çalışıyor.
45:43Soruyorlar daha.
45:45Koşa koşa topluyorlar.
45:47Bak ektim hep sağ sol dolu.
45:49Buna soruyorum.
45:51Kime yapayım bunları?
45:53Gelinime kızın bana.
45:55Sen olmasan bunlar ne olacak?
45:57Torunlarım soruyor.
45:59Babaanne mısır var mı?
46:01Babaanne salatalık var mı?
46:03Nasıl ekmeğim ben? Nasıl bitmeğim?
46:09Çok seviyorum çocuklarımı.
46:11Torunlarımı.
46:13Hepsini canımdan çok seviyorum.
46:15Çocuklarıma birisi kurşun atsa
46:17kendimi atarım önüne.
46:19O kadar seviyorum.
46:21Böyle çocuklarını seven kişi ayrılır mı?
46:23Şimdi ayrılıyorlar.
46:25Bırakıp çocuğunu çekip gidiyorlar.
46:27Kavgamız doldu. İyi günümüz doldu.
46:29Daha nerede?
46:31Kırk senedir kavga mı ediyorsunuz?
46:33İyi günler. İkincilik vardı ya.
46:35İkincilik varken
46:37bana tam iş için çok bağırırdı.
46:39Bu da kızardı.
46:41Bu da benden alı dersin.
46:43Ya kızıyorduk.
46:45Mecbur ya. Baban geliyor.
46:47Harman'a gelsene. Bilmem nereye gelsene.
46:49Ben de küçük çocuğum.
46:51İnsanın istirahat etme hakkı yok mu?
46:53Ben de buna gelmedim.
46:59Önce de.
47:01Sonradan çok şükür Allah'ıma.
47:03En mutlu günümüzü yaşıyoruz.
47:05İkimiz yaşıyoruz.
47:07Koca Halide de burada.
47:09Ama bu birader bize bakmıyor.
47:11Bahçelere, tarlalara bakıyor.
47:13Yine torun olmadığı zaman
47:15ille tarlaya bakacak.
47:17Tarla da olacak.
47:19Torunları çok seviyorum.
47:21Torunların çocuklarını da daha çok sevdik şimdi.
47:23Onlar da başka bir sevgili.
47:3514 tane torunlarımızın, çocuklarımızın torunu var.
47:3722 de bizim.
47:39Bu en büyük kızımın oğlu ilk torunumuz.
47:41O da müdür fabrikada aşağıda.
47:43Onun sevgisini de hiç kimse alamıyor.
47:45O bir başka.
47:47Gücün yettiği kadar al.
47:49Her şeyini al.
47:51Ama gücünden fazlasına takılma.
47:53Yap.
47:55Ömrün oldukça yap.
47:57Kendin yap.
47:59Biz, pederden ben ayrıldım.
48:01Ben, babamdan ayrıldım.
48:03Ben, babamdan ayrıldım.
48:05Ben, babamdan ayrıldım.
48:07Ben, babamdan ayrıldım.
48:09Ben, babamdan ayrıldım.
48:11Ben, babamdan ayrıldım.
48:13Ben, babamdan ayrıldım.
48:15Pederden ben ayrıldım.
48:17Pederden bir sandalye istedim ben.
48:21Bana vermedi.
48:23Şimdi,
48:25zaman sonra,
48:275-10 sene sonra, pederin evinden daha çok şey vardı.
48:29Bizim, benim evimde.
48:31Yaptık, biz yaptık.
48:33Öyle değil miydi?
48:35Her şeyimizi aldık.
48:37Daha modernini aldık.
48:39Daha iyilerini aldık.
48:41Baba dedi, perde takarız.
48:43alayım dedi. Yok dedi vermedi. Ama biz şimdi Allah'ıma şükür olsun dolu dolu.
48:49Yana konuşuyor ya. Yavaş yavaş yap. Hepsini bir senede yapmak istiyor.
48:55Buzdolabını alacak, çamaşır makinesini alacak, internetini alacak,
49:00televizyonunu alacak. Bu hepsi birden oluyor mu? Olmuyor ya şimdi.
49:05Bizimkilere böyle oldu şimdi.
49:13Yanında olmayanlara. Ne diyeyim ya. Baba Murat'a mesaj gönder Liberya'ya.
49:31Özlüyor uzakta olduğu için abi. Özlemez miyiz ya?
49:37Ya Afrika'da. Tabii farklı. Farklı ama biz arada şey yapmayız hiç.
49:45Bu üstün bu alçak bilmem ne öyle katıyan şey yapmayız.
49:50Hepsinin yeri ayrı oluyor. Temsili. Murat o Afrika'da olan çok çalışır.
49:58Bu Mehmet ile Sedat tembel. İşte çalışmazlar hiç.
50:04Fındığı duruyor Sedat'ın. Ufak burada geldi de gitti ya. Fındığı duruyor.
50:10Biz de canımız sabretmiyor. İlla olsun istiyoruz. Ama ne yaparsan yap.
50:16Gene iş geldi. Bildiğin gibi. Benim tarlam kalıyor mu?
50:22Bu kızın Afrika dağışı ben. Ötekiler babası.
50:31Kötüler benden yana. İyiler benden yana.
50:43Biz neler yaşadık ya. Çocuklukta çobanlık yapardık.
50:49Lastik yok Necati Bey. Lastik yok. Ayağımıza giymeye bir şey yok.
50:57Dikenler bu kadar ayaklarımızın altına batardı. Akşam eve geldik mi lamba da yok.
51:02Hani idare lamba diyoruz. Böyle fitilli lamba yapardık da.
51:07Onunla beraber ayaklarımızdan dikenleri alırdık.
51:14Işığı buraya masaya koyuyordun. Burada ışık duruyor. Sen burada kanavice yapıyordun.
51:21Sen burada dantel örüyordun. Kanavice yapıyordun.
51:26Ödevlerimizi öyle yapardık. Babam yere yer sofrası kurardık.
51:31Annemin okuma yazması olmadığı için babam bize ödev yaptırırdı.
51:36Lamba ortada dururdu. Biz burada ödev yapardık. Elimizde yıkıyorduk.
51:40Ben üç, dört tane, üç kardeşimin çok affedersin bezlerini annem bahçeye giderdi sabah.
51:50Onları büyüklüğüne koyardım. Sabah dereye giderdim. Bir saat derede kardeşlerimin bezlerini yıkardım soğuk suda.
51:58Amerikan bezleri, babaannemin eski etekleri.
52:04Kardeşlerimin bezlerini yıkardım. Annem yoldan aşağıya gelirken bakardı.
52:10Aferin benim kızıma yine benim bezlerimi yıkamışlar.
52:16Yetişmesi imkansız. İnekler var.
52:19En çok zahmeti çeken bu. Emine yapmazdı.
52:24Küsersin sonra darılırsın.
52:26Duyar mı? Duyar. Televizyonda görsün ya.
52:33O kardeşim çok gezmeyi severdi. Sabah annem tembih ederdi.
52:38Derdi ki, kızım hamur böyle büyük kalabalıkız ya, büyük leğende hamur yoğrulurdu.
52:45Annem ıslatırdı hamur kurumuş leğenleri.
52:49Kızım derdi, sen leğenleri yıka, ablan çocuklara baksın, bezleri, çamaşırları yıkasın, inekleri sulasın, sen bu leğenleri yıka derdi.
52:58Tamam tamam derdi. Annem giderdi, peşinden bir çıkardı doğru amcam, yakın amcamın evi var, amcamlara giderdi.
53:06Annem eve gelme saatine yarım saat kala eve gelirdi.
53:16Babam çok fakirdi eskiden. Yetim kalmış 2 yaşında, 3 yaşında. Babam çok fakirdi.
53:22Büyük uşağı da bendim. Hep evde çocuklara bakan bendim.
53:27Babam 7 yaşındaydım. İneği böyle tuttu kafasından, bana ineği sağdırdı. Annem hastaydı.
53:347 yaşında çocuk şimdi inek sağır mı?
53:37İneği sağdırdı bana, böyle yap kızım.
53:40Hep ezilen ben oldum orada, hep önde bendim. Büyük bendim.
53:44Ne bileyim 8 kardeşlik. 4 tane kızı hiç okutmadı babam.
53:50Çocukları okuttu, kızları okutmadı.
53:53İş vardı, benden büyük bir abim vardı, peşine bendim.
53:57Sırtımda, sırtıma bağlıyordum. Bir kardeşim benden sonra oraya gitti.
54:03Ben de 7 yaşlarında falan, annem sabah giderdi tarlaya, akşam ezanından sonra gelirdi.
54:09Ben koya onlara aklımca bir şeyler yapardım, koya yemek pişirirdim.
54:14Hiç unutmuyorum, köy buğdayı yapardık.
54:19Onu hiç elemeden hamur yapmışım.
54:22Yerde böyle saçmış, böyle çizmiş.
54:25Yerde böyle saç vardı eskiden, saçın üstünde çörek yapmışım.
54:30Kardeşimi de sırtıma sarmışım, bahçeye, anamın yanına emzirmeye götürmüşüm çocuğu öyle.
54:36Bir de ekmek götürmüşüm onlara.
54:38Hâlâ söylüyorlar.
54:407-8 yaşlarındaydım.
54:43Ne okul, nerede?
54:46Sonra ben çok kalabalıktım.
54:50Çalışmak vardı, anam bizi çalışmaya alıştırmış.
54:53Ben de kızlarımı çalışmaya alıştırdım.
54:56Gezmek bilmeyiz, tatil bilmeyiz.
54:59Hep iş.
55:00Bazen kızıyorum.
55:02Çocuklarım, gelinlerim hep tatillere gidiyorlar.
55:05Ben burada çalışırken kızıyorum bazen.
55:08Ben ne tatil gördüm, ne bir şey gördüm.
55:11Çocuklarım, gelinlerim hep tatillere gidiyorlar.
55:15Kızıyorum bazen.
55:16Ben ne tatil gördüm, ne bir şey gördüm.
55:19Şimdi onlar tatile gidiyor diye kızıyorum.
55:23Mesela yazın ben geliyorum buraya.
55:25Mart ayında ekeceğim, dikeceğim.
55:27Ay sonu bir tatile gönderemiyoruz biz.
55:30Bir gün tatile gitmez.
55:32Bu da arası gibi her gün.
55:34Gelinlerim koca halde şimdi.
55:35Deniz var.
55:36Her akşam deniz kenarındalar.
55:39Ben de kızıyorum kendi kendime.
55:41Ben burada onlar için uğraşıyorum da
55:43onlar denizlerde hava atıyor.
55:52Şimdi hadi gidelim diye bana koca Aleyha.
55:55Benim daha burada var bir aylık işim.
55:57Toparlamadan nereye gideceğim?
56:00Ben bırakıp gideceğim.
56:01O zaman ne yapacaksın?
56:02Ölürsem cenazem buraya gelecek.
56:04Bunları toparlamadan nereye gideceğim?
56:12Abay ailesini dinledikçe minnetle yad ettikleri babalarının hizmetlerini,
56:19huyunu hatta yüzündeki ifadeyi bile hayatlarının merkezinde
56:24onu bir nevi canlı tuttuklarına şahit olduk.
56:27Gerçekten iyiler ölmüyormuş dedik.
56:30Tıpkı her fırsatta iyilik ve merhamet üzerine yazılar yazan
56:35Türk edebiyatının en önemli kalemlerinden
56:38Mustafa Kutlu'nun bir kitabının isminde olduğu gibi.
56:42İyiler ölmez.
57:08İzlediğiniz için teşekkür ederim.
57:38İzlediğiniz için teşekkür ederim.