A man with autistic disorder and a savant syndrome overcomes bias and discrimination by the society and becomes a paediatrician by utilizing his exceptional abilities that the disorder brings.
MandT Official are the most updated free viewing channels
We provide Asian TV series starting from the oldest, most popular and newest
Follow our channel to watch various tv series for free
#AsianTVSeries #GoodDoctor2024 #GoodDoctor2024Thailand
#freewatchasiandrama #WatchAsia #ThailandRomance
MandT Official are the most updated free viewing channels
We provide Asian TV series starting from the oldest, most popular and newest
Follow our channel to watch various tv series for free
#AsianTVSeries #GoodDoctor2024 #GoodDoctor2024Thailand
#freewatchasiandrama #WatchAsia #ThailandRomance
Category
📺
电视文字稿
00:00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:01:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:03:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:03:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:04:00โปรดติดตามต่อไป
00:04:06โปรดติดตามต่อไป
00:04:12โปรดติดตามต่อไป
00:04:18โปรดติดตามต่อไป
00:04:24โปรดติดตามต่อไป
00:04:30โปรดติดตามต่อไป
00:04:36โปรดติดตามต่อไป
00:04:42โปรดติดตามต่อไป
00:04:48โปรดติดตามต่อไป
00:04:54โปรดติดตามต่อไป
00:05:00ตอนที่ผมโดรนคับรถไม่ hack, detonatorพยกว่าวันนี้ไม่มีเวทเอง หาเรดมึงออกมา
00:05:05มียังหรือเปล่าเนี่ย
00:05:07ไม่มีอะไรมากโหลก่ะ
00:05:08เมียก็แค่จะโทรมาเตือนเรื่องนะทานข้าวกับคุณพ่อ
00:05:12วันนี้หน้าวินว่างวันไหนบ้างค่ะ
00:05:14เมียจะได้นั้นเลย เผื่อจะได้คุยเรื่องที่วินจะมาทำงานที่โรงบาลของพ่อด้วย
00:05:21ผมยังไม่รับปากเลยนะครับว่าผมจะไป
00:05:26วินบอกขอคิด นี่ก็คิดมาเป็นปีแล้วนะครับ
00:05:31หรือว่าจริงๆแล้ววินไม่อยากทำงานกับพ่อเมย์
00:05:35ผมไม่ได้พูดแบบนั้นนะครับ
00:05:38โอเคๆครับเมย์ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะครับ พอดีแม่ผมโทรมา
00:05:44ครับแม่
00:05:46ฮัลโหลวิน อาทิตย์หน้าจะถึงงานครบรอบบีแล้วนะ
00:05:51ไปห่วงน้องหน่อยนะลูก
00:05:59เดี๋ยวผมบอกอีกทีได้ไหมครับ
00:06:02แต่ถ้าแม่สะดวกไปกับพ่อก่อนก็ไปได้เลยนะไม่ต้องรอผม
00:06:07แม่อยากให้วินไปนะ น้องคงคิดถึงลูกเหมือนกัน
00:06:31อาทิตย์ อายุ อาการการลักษาล่าสุด
00:06:50หลังจากพาตัด คนไข้พักฟื้น 2-3 วัน สามารถกลับบ้านได้ครับ
00:06:58ขอบคุณมากครับหมอ
00:06:59ขอโทษนะครับ
00:07:03เดี๋ยวครับหมอ
00:07:05ถ้าอาการกลับมา
00:07:06ผมต้องพาอาการอีกใช่ไหมครับ
00:07:13มีโอกาสมากกว่า 60% ครับ
00:07:14ที่เมล็งจะกลับมา
00:07:16เรื่องต้นเราจะรักษาด้วยยา
00:07:17เพื่อลดฮอมมนเพศชายที่เรียกว่า ADT
00:07:20ซึ่งมีความเสี่ยงในการเสียชีวิต
00:07:21จากโรคหัวใจอีก 5% ใน 5 ปีครับ
00:07:25งั้นต่อให้รักษา
00:07:27ผมก็เสียงตายอยู่ดีเหรอหมอ
00:07:31เราใช้คำว่า
00:07:33มีแนวโน้ม
00:07:35ที่จะเกิดซัยเอฟเฟคจาก ADT
00:07:38ซึ่งมีแนวโน้ม
00:07:40จะเกิดต่อกระจกเช่นกันครับในบางกรณี
00:07:43ค่ะ
00:07:44แต่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
00:07:46ที่หมอพูดเมื่อกี้เนี่ย
00:07:47เป็นแนวทางการรักษา
00:07:50แต่ว่าจริง ๆ แล้ว
00:07:51เราก็ต้องมีการวินิฉัยเพิ่มเติม
00:07:53จากทุนพินิทของหมอเจ้าของไข้อยู่แล้ว
00:07:56ค่ะ พักผ่อนนะครับ
00:07:57- ขอบคุณมาก - แล้วหมอไปก่อนนะคะ
00:07:59- สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ
00:08:11เธอพูดกับคนไข้แบบนั้นได้อย่างไร
00:08:15รู้ไหมว่าเขาจะช็อคอะไร
00:08:17อืม
00:08:18รู้ป่าวว่าเขาจะช็อคอ้าวอ่ะ
00:08:21อันนี้คือไม่รู้ใช่ป่ะว่าคนไข้เขารู้สึกอะไร
00:08:26ถ้าเขาไม่ได้พูดคำว่าตายออกมา
00:08:29อืม
00:08:31คำว่าตายทำให้คนไข้รู้สึกไม่โอเค
00:08:33แล้วรู้ไหมว่าเวลาคนเขาไม่โอเคเขาทำหน้ากันแบบไหนอ่ะ
00:08:38อืม
00:08:49อันนี้คือทำหน้าโกรธเหรอ
00:08:52แล้วถ้าทำหน้าเศร้าอ่ะ
00:08:57อันนี้มันก็ยังหน้ากโกรธอยู่ดี
00:09:00อ่ะ งั้นดูฉันนะ
00:09:03ถ้าฉันทำแบบนี้
00:09:06แบบ
00:09:09โกรธครับ
00:09:10ไม่ใช่เมื่อกี้คือบุตรงิด
00:09:12แล้วถ้าฉันทำแบบนี้
00:09:15แบบ
00:09:17ก็โกรธครับ
00:09:18ไม่ใช่เมื่อกี้คือสงสัยสุดๆ
00:09:22นี่คือปัญหาของเธอเข้าใจเปล่า
00:09:26ก็คือเธอไม่รู้ว่าแบบคนเขารู้สึกยังไงแล้วเขาทำหน้ากันแบบไหนอ่ะ
00:09:32ถ้าฉันทำแบบนี้
00:09:39ยิ้มครับ
00:09:40แล้วเขารู้สึกอะไร
00:09:42ยิ้ม
00:09:45เท่ากับมีความสุข
00:09:46อ๋อ แบบนี้แหละ
00:09:49หลังจากนี้ก็พยายามที่จะสังเกต
00:09:53เอาวันจาก10-20คนก็พอคอยสังเกตว่าคนทำหน้าแบบนี้แล้วจะรู้สึกแบบนี้
00:09:59แล้วหลังมาทดสอบ
00:10:02ชอบใช่ไหมอะไรที่มันแบบทดสอบท่าทายอะไรอย่างนี้
00:10:18รู้สึกอะไรอยู่ครับ
00:10:19เฮียเนี่ยวันก่อนใจกระมวลอีอ่า
00:10:22เดินตกท่อ
00:10:24ตลกมากเลย
00:10:49พี่สมรักรู้สึกอะไรอยู่ครับ
00:10:51โอ้ย กอบเพราะผมคนไข้ผิดอีกแล้วนี่
00:10:55แล้วตอนนี้รู้สึกอะไรอยู่ครับ
00:10:57งูอิ่นครับหมอ
00:11:01หมอครับหมอไปเล่นที่อื่นก่อนได้ไหมครับ
00:11:09เมื่อไหร่จะเสร็จเนี่ย
00:11:18สวัสดีค่ะ
00:11:35เนี่ย วันนี้อ่ะ ดีไหม
00:11:37ดีมากเลยค่ะ
00:11:39พ่อเขาเอาไว้นับก้าวเวลาไปเดินเล่นหน้าบ้านนะคะ
00:11:42แล้วมันก็คอยเตือนว่าพ่อหัวใจเต้นเร็วเกินไปหรือเปล่า
00:11:46อยากได้บ้าง
00:11:48ไม่ได้
00:11:50เป็นเด็กใช้ฝ่องธรรมดาไปก่อน
00:11:53ไม่เป็นไรเดี๋ยวหมอซื้อให้
00:11:55อยากได้สีไหน
00:11:56สีชมพู
00:11:57สีชมพูแล้วอะไรอีก
00:11:58กาเพช
00:11:59มีกาเพชด้วยเหรอ
00:12:03แล้วพ่อเป็นอย่างไรบ้าง
00:12:05พ่อชอบนอน นอนแล้วก็หัวเราะ
00:12:08ทำไมคุณพ่อนอนหัวเราะคะ
00:12:10พ่อดูตลกในทีมี ดูแล้ว แล้วก็หัวเราะ
00:12:15แล้วพ่อหัวเราะยังไง
00:12:18หัวเราะ
00:12:49อาการคุณพ่อแย่ลงมากเลยเหรอคะ
00:12:52ดูจากควรวิพอร์ตเอ็กโค
00:12:53การบีบของใจตอนนี้ค่อนข้างแย่นะ
00:12:56หัวใจของคนไข้ค่อนข้างอ่อนแอ
00:12:59คืออย่างที่หมอเคยพูดไปนะ
00:13:00หมออยากจะแนะนำวิธีการรักษาดีที่สุดตอนนี้
00:13:02ก็คือการปลูกถ่ายหัวใจนะครับ
00:13:04แต่อาจจะต้องใช้เวลา
00:13:05ปลูกถ่ายหัวใจ
00:13:07มันต้องใช้เงินสักเท่าไหร่ครับ
00:13:10แล้วอีกอย่างไปเรื่อง
00:13:12หัวใจปลูกถ่ายที่เข้ากันไม่ได้
00:13:14นี่อะไร
00:13:15สักอย่างนี่หรอครับ
00:13:17อ๋อ อันนี้นาชาติไม่ต้องเป็นห่วงเลยค่ะ
00:13:20เพราะว่าการปลูกถ่ายหัวใจของนาชาติเนี่ย
00:13:22อยู่ในสิทธิ์การปลูกถ่ายหัวใจ
00:13:23เราควรก HUMAN
00:13:25ก่อนที่เราจะปลูกถ่ายหัวใจ
00:13:26เราต้องเช็คอยู่แล้วค่ะ
00:13:27ว่าหัวใจเนี่ย
00:13:28เข้ากับนาชาติได้รึเปล่า
00:13:30แต่ว่า...
00:13:31มันอาจจะต้องรอนาน นิดนึงนะครับ
00:13:33อ่า...
00:13:34ถ้าหมอพริม
00:13:36ว่าอย่างไง ผมก็ว่าตามนั้นนะครับ
00:13:39อืม
00:13:40ถ้าให้รอ
00:13:41แต่ว่ามันอาจจะต้องรอนานนิดหนึ่งละครับ
00:13:45ถ้าหมอพิมพ์ว่าอย่างไรผมก็ว่าตามนั้นนะครับ
00:13:51ถ้าให้รอมันก็ต้องรอครับ
00:13:54ไหน ๆ จะรักษาทักทีก็ให้มันหายไปเลยครับ
00:13:59ลูกสาวผมกำลังโตเป็นสาว
00:14:02เพื่อมีหนุ่ม ๆ มาจีบ
00:14:04ผมจะรีบปลอกลีลาแม่ ๆ มวยไทยซักหน่อยครับ
00:14:07พ่อก็ยังจะเล่นมุกอีก
00:14:12ผมเห็นคุณสุชาติยิ้มได้แบบนี้ผมก็ดีใจนะ
00:14:15แต่ยังไงผมอยากแนะนำให้พักที่โรงพยาบาลนะครับ
00:14:18จะได้สะดวกต่อการรอไววะด้วย
00:14:22สิทธิ์ห้องรวมเนี่ย
00:14:24เด็ก ๆ ก็มาเฝ้าครั้งคืนไม่ได้ใช่ไหมครับ
00:14:29งั้นผมไม่นอนดีกว่าครับ
00:14:33เพราะที่บ้านอ่ะ
00:14:34ก็ไม่มีใครอยู่กับพวกเด็ก ๆ ก็ครับ
00:14:37แล้วบ้านผมก็อยู่ห่างจากโรงบาลไม่กี่กิโลเองครับ
00:14:41คุณหมอเรียกปุ๊บ
00:14:43ผมก็วิ่งมาปั๊บ
00:14:45รับรองไม่เกิน 10 นาทีผมก็มาถึงคุณหมอแล้วครับ
00:14:49คุณพ่อวิ่งเก่งที่สุดในโลก
00:14:51ใช่
00:14:53พ่อวิ่งเก่งอยู่แล้วลูกเอ้ย
00:14:55ใช่
00:14:56พ่อวิ่งเก่งอยู่แล้วลูกเอ้ย
00:15:25วิ๊นไปกัน
00:15:30อีเวนหรอ
00:15:31พี่พีม
00:15:32เปล่าค่ะ
00:15:33นี่เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก็กลับบ้านแล้ว
00:15:35โอเค
00:15:37ไปปืมหรอ
00:15:39เปล่า
00:15:41ของคนนั้นแล้ว
00:15:43ที่พี่พีมเคยเห็นน่ะ
00:15:45ช่างข้าน่ะ
00:15:47พี่พีมก็รีบมี steak
00:15:49โอเกิละแก
00:15:52แล้วนี่..
00:15:52ซื้อกับข้าวทำไมเยอ่จังเลย
00:15:54ไม่ใส่บาดหรอ
00:15:57เย็นขนาดนี้ใส่บาดบ้านแกดิ
00:15:59จะไปเยี่ยมยาดเว้ย
00:16:01ไปแล้ว
00:16:03กินอร่อยนะ
00:16:04ค่ะ
00:16:05กลับดีๆนะค่ะ
00:16:07ค่ะ
00:16:08ไปเลย
00:16:13ฮัลโหลค่ะพี่อ้าว
00:16:15จนลงมาแล้วยังคะ
00:16:17อืม..ติดเคสจนเหรอคะ
00:16:19ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวมิมทานคนเดียวก็ได้
00:16:23มิมครับ
00:16:24ค่ะ
00:16:26คือ..พี่ขอโทษจริงๆนะ
00:16:54ชน
00:16:58ครับ
00:16:59ไปด้วยกันปะ
00:17:01เออ..มาเร็วขึ้นมา
00:17:04เร็ว
00:17:06ครับได้ครับ
00:17:07โอ้ยหมอพรีม
00:17:08พรีมระวังครับ
00:17:15รถหมอพรีมกินเหมือนลงอาหารเลยครับ
00:17:19ก็ใช่อ่ะดิ
00:17:21นั่นไง
00:17:24นั่นไง
00:17:28แล้วต้องรีบกลับไปทำอะไรป่ะ
00:17:31ผมต้องอ่านงานวิจัยสองเล่มครับ
00:17:33งั้นแปลว่าไม่รีบ
00:17:35ไปเป็นเพื่อน
00:17:36ทำธุระแป๊บหนึ่ง
00:17:39ไปไหนครับ
00:17:44เดี๋ยวพรุ่งนี้นาชา
00:17:45ไปพักท่องพิเศษรวมที่โรงพยาบาลได้เลยนะ
00:17:48พอดีที่โรงพยาบาล
00:17:50มีของการช่วยเหลือส่วนตา
00:17:53ที่นotch...
00:17:56พอดีที่มอเป็นลงเชื้อไว
00:17:58ขนทีนี้นาชาคือไกลห้องพอดี
00:18:00จะได้ไม่ต้องเป็นเหงี้eng งองด้วยไปนอนด้วยได้ค่ะ
00:18:03โอโห จริงหรอครับ
00:18:05ใช่ครับ
00:18:07โครงการวิจัยผ่านตัดหัวใจ
00:18:09โครงการรับบริจักของมือแพท
00:18:11โครงการช่วยเหลือผู้ป่วยชายเดิน
00:18:14หมดแล้วครับ
00:18:15พอดีหมอใหม่ยังไม่ค่อยรู้อ่ะค่ะ
00:18:17แต่ว่ามันมีคงการนี้จริงๆนะค่ะ
00:18:18แล้วก็ชัดได้แล้วไม่ต้องห่วง
00:18:21ขอบคุณมากครับหมอพรีม
00:18:23เดี๋ยวอยู่ข้าวกินปลากันที่นี่เลยนะครับ
00:18:27นะ ตอนนี้มันเย็นแล้ว
00:18:29โอ้ย ดีเลย
00:18:30แต่ว่าไม่ต้องทำกับข้าวนะเพราะว่าพรีมเอามาให้เลย
00:18:32เรียบร้อย
00:18:34ทุกอย่างครบหมดเลย
00:18:36กินได้อีกหลายวันเลยเนี่ย
00:18:38ขอบคุณอีกครั้งครับ
00:18:41ไปๆ ยกไป
00:18:43ยกไหวไหม
00:18:44ไอ้ก้อนเม้น อย่าไปกวนคุณหมอเขาสิ
00:18:49พ่อ มันชื่อก้อนมี
00:18:51ก้อนเม้นนี่แหละ วันๆมันอาบน้ำอาบท่ากินไหนเนี่ยน่ะ
00:18:55แต่มันก็ดีอย่างนะครับ
00:18:57เวลาที่ผมก็มาเลี้ยงออกไปทำงานนำการข้างนอกนะ
00:19:00มันก็ยังอยู่เป็นเพื่อนเดียว ไอ้ตัวเล็กนี้
00:19:03เพื่อนชังก็เต็ม
00:19:04ไอ้ตัวเล็กนี่เรียกพ่อไม่ถูกไหมครับ
00:19:07เรียกได้แต่ชื่อหมาเลยครับ
00:19:10ทำไมล่ะ
00:19:12ทำไม ทำไมต้องอย่างนั้นล่ะ
00:19:15อันนี่คือมุกตลกเหรอครับ
00:19:19ห้อ
00:19:20อ่า
00:19:23เค้เดียว หมอส Circuit いてลึกร้างเลย
00:19:26เขาแบบไม่ emergency
00:19:28อีก
00:19:35น้ำๆ ไปๆ
00:19:38โรงพยาบันเรามีโครงการช่วยเหลือส่วนตังค์สิทธิพื้นฐานด้วยเหรอครับ
00:19:41อย่าเกริ่มเสียงลง
00:19:44ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ
00:19:46โหมรพิมพ์น่าจะช่องทางไหนครับ
00:19:50ก็มันไม่มีนั่นแหละ
00:19:52คือส่วนตังค์ที่เหลือฉันจ่ายเอง
00:19:53แล้วเรื่องนี้เก็บเป็นความลับมาบอกใครเดี๋ยวค่ะ โอเคป่ะ
00:19:58หมอพรีมโกหกเขาเหรอครับ
00:20:02ก็...
00:20:04ก็เออ
00:20:06ก็อยากช่วยอะ ก็รู้ดิ
00:20:10รู้ก็รู้ว่าถ้าน้องๆไม่มีธรรชาติเขาจะอยู่กันยังไงอะ
00:20:16- พรีม...- เออ รู้ว่าแบบที่ทำมันเกิดหน้าที่หมอ
00:20:19แต่ก็ต่อให้ไม่เป็นหมอ ถ้ามีโอกาสช่วยฉันก็อยากทำอยู่ดี
00:20:24เพราะว่าเขามีเงินไม่มากพอเหรอครับ
00:20:48บางทีเงินมันก็ซื้อความสุขได้อะ
00:20:50เข้าใจป่ะ
00:20:57เรื่องนี้เก็บเป็นความลับ ห้ามบอก ห้ามให้โรงพยาบาลรู้เด็ดขาด
00:21:00เข้าใจป่ะ เพราะอย่างนั้นฉันตายแน่ค่ะ ฉันร้อง
00:21:04- นะ...- เออ
00:21:14พ่อ
00:21:16น้องชาติ
00:21:21คุณสุชาติหมดสติไปเพราะว่าหัวใจออนแอนะ
00:21:24แต่ว่าสภาพอาการโดยรวมก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จากเมื่อตอนบ่ายเราคุยกันไปนะครับ
00:21:28ขอบคุณมากครับคุณหมอ
00:21:32เอ่อ... ที่ผมดีใจ เลยตกใจแรงไปหน่อยครับ
00:21:36ดีใจเรื่องไรเหรอครับ
00:21:38ก็ดีใจที่ได้เข้าโครงการ ช่วยเหลือส่วนต่าง ศิตว์พื้นฐานนะครับ
00:21:45ส่วนต่าง
00:21:47สิทธิ์พื้นฐานนะครับ
00:21:49พอดี
00:21:50คุณหมอภิมพ์เขาแนะนำมาครับ
00:21:56ให้ผม
00:21:58มาอยู่ที่ห้องพิเศษเนี่ยครับ
00:22:02ผมก็เลย
00:22:04ไม่ต้องห่วงพวกเด็ก ๆ เนี่ยนะครับ
00:22:07- องค์การช่วยเหลือนะครับ
00:22:09- ครับผม
00:22:16นี่ใช้เงินตัวเองออกค้าส่วนต่างของพิเศษของคนไข้ใช่ป่ะ
00:22:22ก็ใช่
00:22:26หยิม
00:22:28ถ้าเกิดคนไข้เขาเอาไปพูดต่อ ๆ กัน
00:22:31แล้วเขารู้ว่ามันไม่มีโครงการนั้นขึ้นมาจริง ๆ
00:22:34เขาจะคิดว่าเราเลือกไฟบัดนะ
00:22:37ผมไม่ได้คิดถึงตรงนั้นนะ
00:22:40- ขอโทษ
00:22:41- ช่างมันเถอะทำไปแล้วครับ
00:22:43เออ
00:22:45แต่คราวหน้านะพริม
00:22:47ถ้าจะใช้เงินตัวเองช่วยคนไข้ คุยกับฉันก่อน
00:22:50อย่าให้ต้องลำบากตัวเองด้วย
00:22:53โอเคค่ะ
00:22:56แต่การที่คิดอยากจะช่วยเหลือคนไข้มันก็ดีนะ
00:23:01- แต่การที่จะสนิทกับคนไข้มากเกินไป...
00:23:02- หมอพริม ๆ ขอโทษค่ะจาน
00:23:05คุณชาติได้ผู้บริจากหัวใจแล้วนะครับ
00:23:07- จริงหรอ
00:23:08- เพราะดีว่าเขามีเปิดรับบริจากเอาไววัตรออนไลน์นะคะ
00:23:11- เพราะคนรู้ข่าว ก็เลยบริจากกันมากขึ้น ก็เลยได้วันควัดกระก่อน
00:23:17โอเค
00:23:18หัวใจใหม่คุณชาติต้องไปรับที่โรงพยาบาล มหาวิทยาลัยศุลภาพชมบุรี
00:23:21- ผ่านใน 24 ชั่วโมงค่ะอาจารย์
00:23:23- พริม นับประชุมด่วนเลย
00:23:25- โอเคค่ะ โอเค ๆ
00:23:38- หัวใจที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยศุลภาพไปแล้ว
00:23:41- อย่างไรเดี๋ยวฝากปลืมเป็นคนใจใจง่ายทุกคนด้วย
00:23:44- นั่นผมกับพี่พริมช่วยอาจารย์เตรียมคนไข่ที่โรงพยาบาล
00:23:47- ส่วนพี่นิค มุ้งมิ้ม
00:23:50- กับชน
00:23:52- ไปรับเอาไววัตรนะครับ
00:23:54- อืม
00:23:59- สำหรับทีมภาเวสต์เนี่ย
00:24:01- ต้องรักษาเวลาให้ดีที่สุดนะ
00:24:03- เพราะว่ากระบวนการการภาตัดทั้งหมดเนี่ยต้องไม่เกิน 4 ชั่วโมง
00:24:06- จำไว้
00:24:07- ครับ
00:24:10- เราต้องไปกันใช่ป่ะ
00:24:12- เอ่อ ยังไงก็ต้องเอาไววัตรมาให้ถึงโรงพยาบาลก่อน
00:24:15- แล้วค่อยมาวางละทีหลัง
00:24:16- ไปกันเถอะ
00:24:18- โชน
00:24:19- ไป
00:24:20- ครับ
00:24:25- โชน
00:24:48- เดี๋ยวพริมไปเซฟ OR แล้วก็ฝากเช็คอาการคนไทยให้เรียนจริง ๆ ด้วย
00:24:51- ค่ะ
00:24:56- อ้าว สวัสดีค่ะ
00:24:57- สวัสดีจ้ะ
00:25:00- สวัสดีครับอาจารย์
00:25:01- สวัสดีครับ
00:25:08- ต้องไปกันใช่ป่ะ
00:25:17- ได้ข่าวว่าวินใช้โชนแล้วเหรอ
00:25:22- เด็ก ๆ เขาม่อหมายหน้าที่กันเองครับ
00:25:25- ก็นั่นแหละ หน้าที่นั้นก็สำคัญนะ
00:25:28- อย่างวินน่ะ ถ้าไม่ไว้ใจก็คงไม่ปล่อยให้ไป
00:25:36- ผมเข้าใจนะครับอาจารย์น่ะ อยากให้เขาเป็นหมอ
00:25:39- แต่อาจารย์ไม่กลัวเหรอ จะมีใครเอาเรื่องนี้มาทำลายอาจารย์ได้
00:25:45- ผมแก่แล้ววิน
00:25:48- อนาคตของผมอ่ะ มันคงไม่สำคัญไปกว่าอนาคตของเด็กที่กำลังเติบโตขึ้นมาหรอก
00:25:56- ผมขอตัวก่อนนะ
00:26:18- มิม เป็นไรป่ะเนี่ย โอเวอร์ไลค์อยู่ป่ะเนี่ย
00:26:23- เปล่าพี่ ฮาร์วิสครั้งแรกอ่ะ ก็เลยเติมๆ
00:26:28- เอาน่ะ เดี๋ยวเรียบร้อยแล้วแกก็ไปเดทกับแฟนแกนะตา
00:26:32- โอเค
00:26:40- แต่ว่าหน้าตามหมมุมมิมดูไม่ใช่แบบมีความสุขครับ
00:26:43- แล้วนายยุ่งอะไรด้วย
00:26:44- เฮ้ย ใจเย็นนะ ชวนมันไม่ได้ตั้งใจหรอก จะไปโกรธอะไรมันขนาดนั้นว่ะ
00:26:51- ค่ะ
00:27:02- เรากำลังเดินทางไปรับอาวุธแล้วนะครับ
00:27:06- เดี๋ยวนาชาติจะได้พาตัดคืนใน 4 ชั่วโมงนี้เลยค่ะ
00:27:09- พร้อมมั้ย
00:27:12- พร้อมครับ
00:27:14- เก็บแรงไว้ก่อน
00:27:16- ฝนตกแล้ว
00:27:21- ฝนตกแล้ว
00:27:23- บาริ ไม่ทำหน้าตาอย่างนั้นหรอกลูกเอ่ย
00:27:29- เดี๋ยวคุณหมอเขารักษาพ่อก็หายแล้ว เราจะไปกลับบ้านกับช่องกัน
00:27:34- บาตา
00:27:37- ไม่ต้องห่วงไอ้ก้อนมันหรอกลูก เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว
00:27:42- บาริ
00:27:44- พาน้องไปหาข้าวหาป๊ากินเถอะลูก ไป
00:27:48- แต่พ่อ
00:27:50- ไปเถอะลูก น้องมันคงหิวแล้วละ
00:27:54- หมอครับ
00:27:58- ช่วยพาลูกสาวผมไปหาข้าวหาป๊ากินหน่อยเถอะครับ
00:28:07- งั้นเดี๋ยวหนูรีบมานะพ่อ
00:28:09- เออ ไม่ต้องห่วงหรอก อยู่ใกล้มือหมอ
00:28:12- ไปลูก ไป ไป ไปลูก ไป
00:28:23- หมอพิมพ์ครับ
00:28:26- ผมมีเรื่องจะขอร้องครับ
00:28:41- ขอร้องครับ
00:28:54- หมอปื้ม เห็นมาตาไหมคะ
00:28:56- ในห้องพักก็ไม่อยู่ใช่ไหม
00:28:58- ไม่อยู่ค่ะ หนูไปกดน้ำแค่แปบเดียวเอง
00:29:02- มีอะไรอะ
00:29:03- มาตาหายไปค่ะ หนูหาจนทั่วแล้วก็ไม่เจอเลย
00:29:08- เดี๋ยวนาชาต้องเข้าห้องผ่านตัดแล้วนะ
00:29:12- เดี๋ยวปื้มไปตามให้หน่อยดิ
00:29:13- ครับพี่เทพ
00:29:20- เดี๋ยวติดคอสแคมครับ
00:29:30- คอสแคมออนนะครับ
00:29:33- คาเดีโอพิเตียเดินได้
00:29:35- ขอน้ำแข็งนะครับ
00:29:38- คาเดีโอพิเตียหมดนะครับ
00:29:40- เดี๋ยวขอเมซินบอมนะครับ
00:29:46- เตรียมถุงรับหัวใจนะครับ
00:30:03- จับมือนะครับ
00:30:11- เริ่มทางปลอดภัยนะครับ
00:30:32- พ่อ
00:30:37- วันนี้
00:30:38- มาตาแล้วลูก
00:30:41- อ๋อ
00:30:43- น่าจะอยู่กับหมอปื้มค่ะ
00:30:45- สงสัยไปซื้อข้าวกินกันข้างล่าง
00:30:48- เดี๋ยวพ่อๆออกมา
00:30:50- หนูกับน้องก็จะรอพ่ออยู่ตรงนี้นะ
00:31:09- ขอบคุณครับ
00:31:21- ฝนตกหนักมากครับ
00:31:22- สงสัยเราคงวิ่งต่อไม่ได้
00:31:24- คุณต้องลงฉุกเฉินแล้วครับ
00:31:26- อย่างนั้นเดี๋ยวผมจะประสายงานให้รถมารับช่วงต่อนะครับ
00:31:39- นี่นะครับผู้หมอ
00:31:40- ครับ
00:31:41- เดี๋ยวน้องก็กดจะมาหลอกกลางทางนะครับ
00:31:42- ครับ
00:31:51- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:31:53- เล็ดครับ
00:32:09- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:11- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:13- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:15- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:17- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:19- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:21- เริ่มทำการพาตัดเปิดโอเปิ้ลไข้
00:32:24เดี๋ยว ๆ
00:32:45เป็นเรื่องแล้วครับ
00:32:46คอนเทนเนอร์มีรูลั่ว
00:32:48เก็บคอมเย็นไม่ได้ครับ
00:32:49พี่ครับ อีกนานไหมครับ
00:32:50คอนเทนเนอร์มีปิดหา
00:32:51ผมกลัวไม่ทัน
00:32:52มีชั่วโมงครับ
00:32:53ทางขability
00:32:57โชว์มังมิม อยู่บนรถดูคอนเทนเนื้อไว้ก่อนนะ
00:33:00ค่ะ
00:33:08พี่คับ ถ้าเขยุ่มรถหน่อยเป็น ๆ ได้ไหมครับ พี่
00:33:10รถอุ่มเฉิสต้องอยู่ตรงหัวใจส่งรถพยาบาลแล้วคับ
00:33:14ต้องเรียบเสร็จฉันคนเดียวหรอ
00:33:15เป็นแล้ว
00:33:16โชว์มังมิม
00:33:16พี่คับ เข้าโดยกับพี่ผิดดี screams
00:33:18ขอโทษที่ไม่ดีแล้วนะคะ
00:33:20ขอโทษที่ไม่ดี
00:33:22ไปๆๆ มีไฟว่ะ
00:33:32เฮ้ย ชน
00:33:34ชนไปไหน
00:33:36ชนไปไหน
00:33:38ชน
00:33:40ชน
00:33:48สวัสดีครับ
00:33:50ผมนายแพทย์โชเกจมีชัย
00:33:52อายุ 26 ตี เป็นแพทย์ประจำบ้าน
00:33:54ประจำโรงพยาบาลเชลิอมรัฐครับ
00:33:56ผมมีความจำเป็นต้อง
00:33:58ใช้ถังนี้ เดี๋ยวนี้ครับ
00:34:04เฮ้ย ชน
00:34:06ช่วยสยับรถให้รถพยาบาลอยู่นี่แหละ
00:34:08เร็วๆ
00:34:10ฮู้
00:34:12หลายเว้ย
00:34:18โอ้โฮ
00:34:24คุณพี่ ชนอะ
00:34:26ไม่รู้ไปไหนพี่
00:34:28ไปนั่นรถโล۔ล่ะครับ
00:34:30ไปเลยไหมฮะน่ะ
00:34:32เดี๋ยวพี่
00:34:34ชนมาแล้ว
00:34:36อย่าเพิ่งนะ
00:34:38เดี๋ยวพี่
00:34:42ได้บินทิ้งเท่าใหม่แล้วครับ
00:34:44ไปเลยครับ
00:34:46เอาอีกนิดเดียว
00:35:16น่าจะใส่ได้แล้วแหละ
00:35:46หัวใจเก่าออกครับ
00:36:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36:36พวกคุณ
00:36:38ทำได้ดีมาก
00:36:40โปรดติดตามตอนต่อไป
00:37:08สน
00:37:10สน
00:37:22หัวใจใหม่เข้าครับ
00:37:38โปรดติดตามตอนต่อไป
00:38:06มาตาครับ
00:38:08มาตาครับ
00:38:10มาตา
00:38:28มาตาครับ
00:38:30พี่หมอ
00:38:32ก้อนแม่กลัวฟ้าร้อง
00:38:34หนูอยากไปหาพ่อ
00:38:36แต่หนูไปไม่ถูก
00:38:38ตามหมอมานะ
00:38:40หมอจะพาไปร่วงพยาบาล
00:38:42ไปหาพ่อ
00:38:54พ่อหนูจะหายแล้วใช่ไหม
00:38:58พ่อมาตาได้เปลี่ยนหัวใจแล้ว
00:39:00พ่อมาตาต้องหาย
00:39:02ตามหมอมานะ
00:39:16เย็ดครับ
00:39:18เราเริ่มจากเล็ดเอเทรียม
00:39:22แล้วก็ไปต่อที่
00:39:24อินเฟรียด ดินาคาบ่า
00:39:26แล้วก็ซูเพรียด ดินาคาบ่า
00:39:32พี่มัลลี่
00:39:38หนูขอโทษ
00:39:40หนูเป็นห่วงก้อนแม่
00:39:42ไม่เป็นไรมาตา
00:39:44พ่อล่ะหนูอยากหาพ่อ
00:39:50เดี๋ยวเรารอพ่อกันอยู่ที่นี่
00:39:52พ่อเพิ่งเข้าไปเพิ่มพลังให้หัวใจแข็งแรง
00:39:56มาตาจำได้ไหม
00:39:58ว่าพ่อเราทำอะไรเก่ง
00:40:00วิ่ง
00:40:02ใช่
00:40:04เดี๋ยวพ่อพ่อออกมา
00:40:06เราสามคนวิ่งแข่งกันกลับบ้านเลยนะ
00:40:08มาตาอยากวิ่งแข่งกับพ่อไหม
00:40:10อยาก
00:40:12มาตาวิ่งเก่งที่สุด
00:40:14ที่สุดในโลกเลย
00:40:30เดี๋ยวเราจะทำการดีแอร์วิ่ง
00:40:32ไล่อากาศออกจากห้องหัวใจทุกห้อง
00:40:54ขอบคุณครับ
00:41:00อันนี้นายเก่งมากเลยนะ
00:41:04ที่แก้ปัญหาได้
00:41:08ถ้าฉันไปคนเดียว
00:41:10คงทำอะไรไม่ถูกแน่เลย
00:41:12ขอบคุณครับ
00:41:14แล้วก็
00:41:16ขอโทษด้วยนะ
00:41:22ฉันไม่ได้ไม่ชอบนายหรอก
00:41:26แต่นายชอบฉัน
00:41:28แต่นายชอบพูดจีใจดามฉัน
00:41:30จริงๆแล้วฉันเศร้า
00:41:32แต่ฉันไม่อยากให้คนที่ทำงาน
00:41:34เห็นว่าฉันเศร้า
00:41:36ฉันก็เลยได้แต่ยิ้ม
00:41:38แล้วก็บอกว่าฉันไม่เป็นไร
00:41:42คนจำเป็นต้องทำแบบนี้เหรอครับ
00:41:46เพราะถ้าเราไม่ทำแบบนั้น
00:41:50เราก็จะดูไม่โปรเฟชนาล
00:41:52ผมเข้าใจแล้วครับ
00:41:54เข้าใจอะไร
00:41:56คนไข้กับยาดคนไข้
00:41:58มักจะยิ้ม
00:42:00แต่พวกเขามีแววตา
00:42:02รูปแบบอารมณ์เศร้า
00:42:04แปลว่าเขาไม่สบาย
00:42:06แต่บอกคนอื่นว่าสบายดี
00:42:10คงเพราะ
00:42:12การรักษาใจมันยากกว่า
00:42:14รักษากายหลายเท่ามั้ง
00:42:20แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีครับ
00:42:22ว่าการโกหกมันทำให้หายเศร้าอย่างไร
00:42:38อันนาสโตโมซิสของผมเรียบร้อย
00:42:40ครอสแคมป์ออฟ
00:42:42ครีม จัดการต่อ
00:42:44ค่ะอาจารย์
00:42:46ดีฟิล์ม 20 จูน
00:42:48ดีฟิล์ม 20 จูน
00:42:5420 จูนค่ะ
00:42:561 2 3
00:42:58เคลียร์
00:43:04เป็นไงบ้าง
00:43:08อีกครั้งหนึ่งเพิ่มเป็น 40 จูน
00:43:1040 จูน 1 2 3
00:43:12เคลียร์ค่ะ
00:43:18อาจารย์คะ หัวใจใหม่ยังไม่เต้นเลยค่ะ
00:43:26ยาเยอะหรือยัง
00:43:28ตอนนี้โดบู 10 แอดรีนาลีน 2
00:43:30ใครมาคอจุด 5 แล้วค่ะ
00:43:32สักชั้น
00:43:48ทางนัดตัวโมศึกของผมเรียบร้อยดีนะ
00:43:50อาจารย์ค่ะ เอาอิ๊กโง่ไหมค่ะ
00:44:06หมอพีบครับ
00:44:08ผมขออะไรอย่างนะครับ
00:44:12ถ้าการผ่านตัดครั้งนี้
00:44:14ไม่สำเร็จ
00:44:16นาชาติ
00:44:18หมออย่ารังผมไว้นะครับ
00:44:21แล้วก็ไม่ต้องเอาเครื่องอะไรท่าอะไร
00:44:24มาทำงานแทนหัวใจ แทนปลอดผมนะครับ
00:44:29ผมขอนะครับ
00:44:31ผมไม่อยากเป็นภาระให้กับเด็ก ๆ
00:44:35ถ้าผมไม่ไหว
00:44:37ก็ปล่อยผมไปเลยนะครับ
00:44:40นาชาติ
00:44:44รับปากผมนะครับ
00:44:46ครับ
00:44:52ค่ะ
00:44:56ขอบคุณมากครับ
00:45:00พักพ่อน
00:45:04พักพ่อนเถอะ
00:45:06หมอจะทำให้ดีที่สุดนะครับ
00:45:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:45:47พรีม
00:45:50พรีม
00:45:53หมอพรีม
00:45:56พอได้แล้ว
00:46:01คนไทยไม่ไหวแล้ว
00:46:17แม่สุชาติดดี
00:46:21เสียชีวิตเวลา 19 นาฬิกา 5 นาทีครับ
00:46:44หมอพรีม
00:46:46พ่อล่ะครับ
00:46:52พ่อนูอยู่ไหน
00:46:59พ่อ
00:47:01พ่อเสียแล้วนะ
00:47:08พ่อล่ะครับ
00:47:11พี่มัลลี่ พ่อล่ะ
00:47:17พ่อไปสวรรค์แล้ว
00:47:20หนูอยากไปสวรรค์ด้วย
00:47:27แม่ตา
00:47:29แม่ตาจะไปสวรรค์ตอนนี้ไม่ได้
00:47:32ทำไมพ่อไม่กลับมา
00:47:35หมอชนบอกว่าพ่อจะกลับมานี่
00:47:46แม่ตา
00:48:16คิดว่าจะกลับมานี่
00:48:18แต่คิดว่าจะกลับมาที่นี่
00:48:20อืม
00:48:41ขอบคุณนะครับพี่พีม
00:48:43ที่ช่วยเหลือพวกเรามาตลอด
00:48:47จากนี้ดูแลน้องให้ดีนะ
00:48:50เขาเชื่อใจในตัวเรามากๆ แล้วเขาก็รักเรามากๆ เลย
00:48:56เก่งมาก
00:48:58เขาเก่งรักมากแล้ว
00:49:16เอ่อ อาจารย์ครับ
00:49:18เดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
00:49:19พอดีนัดที่บ้านทานข้าวไว้
00:49:21พี่นิก เดี๋ยวมิมกลับด้วย
00:49:23อืม ไป เดี๋ยวพี่ไปส่ง
00:49:24ครับ สวัสดีครับ
00:49:25ครับ
00:49:26สวัสดีครับ
00:49:28คุณแม่ชน
00:49:50พี่หมอคะ พี่หมอคะ ช่วยด้วย
00:49:55ขึ้นไปได้ไง
00:49:59ก้อนแม่ขึ้นไปบนนั้นได้ยังไงครับ
00:50:01มันมีหมาตัวยัยมา
00:50:03แต่ไม่รู้มันขึ้นไปได้อย่างไร
00:50:07ผมต้องการเก้าอี้
00:50:13มา
00:50:17อะไรครับ
00:50:19เยียบไหล่ฉันขึ้นไปไง
00:50:23ไม่ได้ครับ
00:50:25คนที่เด็กกว่า
00:50:26ไม่สามารถเยียบไหล่คนที่แก่กว่าได้ครับ
00:50:28ก็ต้องเป็นนายนั่นแหละ
00:50:30เด็กขึ้นไม่ถึงหรอก
00:50:31เร็ว
00:50:34ถ้านายไม่ขึ้น
00:50:36ฉันไม่ให้ผ่านสอบนะ
00:50:41อาจารย์จะเป็นเก้าอี้จริงๆเหรอครับ
00:50:43ขึ้นไหมขึ้น
00:50:44ขึ้นครับ
00:50:45เออแค่นี้
00:50:49มา
00:50:53ขอโทษครับ
00:51:06ได้ยัง
00:51:09ก่อนมี
00:51:20เย้
00:51:23พี่หมอเก่งจัง
00:51:25ขอบคุณค่ะ
00:51:33นายชอบหมาเหรอ
00:51:36ขึ้นอะครับ
00:51:39ขึ้นความถีชั้นเดียว
00:51:40เข้าใจง่ายครับ
00:51:41ถ้าหมาชอบแบบไหน
00:51:43มันจะแสดงออกแบบนั้น
00:51:44ถ้ามันชอบมันจะมาหา
00:51:46ถ้ามันไม่ชอบมันก็จะหู
00:51:49นายก็เรียนเข้าใจสัตว์แล้วก็เด็ก
00:51:51มากกว่าทั่วไปแหงเรา
00:51:58เออ
00:52:00คือ
00:52:02นายมีความเมตตาร์แล้วก็ทำบะroomsในคนไขอ่
00:52:04มันก็ดีนะ
00:52:06แต่ข้าวหน้าเขาหลัง
00:52:07อยากไปรับปากเขาเนื่องเขาจะปลอดภัยครับ
00:52:11เพราะเราไม่รู้หรอกว่าระหว่างพาร์ทสัทธิ์
00:52:12หรือหลังพาร์ทสัทธิ์
00:52:13หลังพาตัด จะเป็นยังไง
00:52:18ถ้าอยากเป็นหมอที่ดี ต้องเรียนรู้อีกเยอะเข้าใจมั้ย
00:52:25ครับ เรียนรู้อีกเยอะครับ
00:52:30เออ
00:52:39เสร็จแล้ว ไปกันมั้ย
00:52:40อืม
00:52:44อืม
00:52:47นี่ตัวใครกระทืบมาเนี่ย
00:52:50เต็มเท้าเลย
00:52:51จริง
00:52:52จริง
00:52:55ส่งซักแล้วมั้งเนี่ย
00:52:56สั่งมันแหละ
00:53:01ไปชวนกลับบ้านกัน
00:53:02กลับครับ
00:53:05นี่ อยู่ด้วยกันเหรอ
00:53:08อะไร พูดซะจิ้นเลย หนักเกียจ
00:53:12พอเขาอยู่ห้องอาจารย์ประพาสไง
00:53:14ก็เลยอยู่ห้องตรงข้ามกัน
00:53:16ใช่ครับ
00:53:17เออ
00:53:20อย่าพูดให้ใครฟังนะ หนักเกียจ
00:53:23ไปแล้ว สวัสดีค่ะ
00:53:41ฮัลโหลวิน
00:53:43ตกลงเดี๋ยวผมไปนะครับแม่
00:53:47อืม เดี๋ยวไปเจอที่นู้นเลยแล้วละกัน
00:53:50ครับ
00:54:12ม.พรีมเป็นโปรเฟชนาลเหรอครับ
00:54:15อืม ยังไงนะ
00:54:18คนที่เป็นโปรเฟชนาล
00:54:20จะบอกว่าตัวเองสบายดี
00:54:22ทั้งที่ตัวเองไม่สบายครับ
00:54:27ฉันก็...ปกติดีนะ ไม่ได้เป็นอะไร
00:54:38ม.พรีมทำหน้าเหมือนม.มุมมิมเลยครับ
00:54:41ม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม
00:55:11คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม.คม
00:55:42ที่ยอดเวลากลับไปได้
00:55:43ฉันก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้น
00:55:44แล้วมันเป็นความรู้สึกเหมือนว่า
00:55:45เป็นเพราะฉันนั่นแหละที่ทำให้เขาตาย
00:55:47เข้าใจป่ะ
00:55:49คือถ้าเข้าใจตรงนี้
00:55:51ช่วยฉันเงียบๆก่อนแปบนึงได้ไหม
00:56:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:56:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:57:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:57:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:57:21โปรดติดตามตอนต่อไป
00:57:39โชน
00:57:41โชน
00:57:43โชน
00:57:47ทำไมไม่ไปนอนที่โซฟายดีๆอ่ะ
00:57:51ทำไมไม่ไปนอนที่โซฟายดีๆอ่ะ
00:58:05ลงไปหาอะไรกินป่ะ
00:58:09คนไข้เต็มวอดเลย
00:58:10คืนนี้น่าจะนานอ่ะ
00:58:21น่าจะนานอ่ะ
00:58:35หมอพรีมจะไปด้วยเหรอครับ
00:58:37ไปดีๆหิวจะตายอยู่แล้วเนี่ย
00:58:43หมอพรีม
00:58:48หมอพรีมโอเคใช่ไหมครับ
00:58:52โอเค
00:58:55หมอพรีมเป็นโปรเฟชนาลครับ
00:58:59หมอที่รักษาคนไข้อย่างสุดความสามารถ
00:59:02ถือเป็นโปรเฟชนาล
00:59:03เพราะฉะนั้นวันนี้
00:59:05ผมอนุญาตให้หมอพรีมกินลาเต้หวานมากได้ครับ
00:59:07เพื่อเป็นการรักษาใจ
00:59:12ฉันกินอยู่แล้วจ้ะ
00:59:22หมอพรีม Kai
00:59:33หมอพรีม Check out
00:59:35หมอพรีม
00:59:37รักษาจักร
00:59:38วันนี้ก็ตอบยากแล้วนะ
00:59:40ขอบคุณครับ
01:00:11สวัสดีค่ะ
01:00:12วันนี้แต่งตัวสวยนะครับ
01:00:13ไม่ทราบว่าไปงานครอสเฟย์มา
01:00:15หรือว่าปกติเป็นกระเทยอยู่แล้วครับ
01:00:18โอ้ โอ้ โอ้ โอ้
01:00:22พี่หม่อสิงโจรสลัดนี้สนุกจัง
01:00:26อยากเป็นปลาเลยอ่ะ
01:00:28ฉันไม่ได้อยากได้อะไรจากแม่
01:00:29ไม่ต้องมาบริจารให้ฉัน
01:00:31ผมเกิดมาเป็นแบบนี้ครับ
01:00:32ผมไม่มีวันหายหรอกครับอาจารย์
01:00:34ผมจะพิสูจน์ให้อาจารย์เห็นครับ
01:00:35ว่าผมทำได้เหมือนคนอื่น