Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:00:48โปรดติดตามตอนต่อไป
00:00:53ฮัลโหลค่ะ
00:00:56ค่ะก๊อหน้า
00:00:58ค่ะ
00:01:00ค่ะเดี๋ยวจะไปตามให้เดี๋ยวเนี้ยคะ
00:01:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:01:05ก็อันนี้
00:01:19เออ
00:01:21ว่าไงหนูเล็ก
00:01:23พี่นาลิมครับ
00:01:24หัวหน้าเรียกให้พี่ณเดชน์เข้าไปพบอ่ะค่ะ
00:01:28โอเค เดี๋ยวพี่ตามไป
00:01:45อ้าว ไงอ่ะวะ
00:01:47หัวหน้าเรียกพบอ่ะ
00:01:48เรื่องอะไรวะ
00:01:49กูก็ไม่รู้อ่ะ
00:01:51เรื่องงานผิดพลาดหรือเปล่าอ่ะ
00:01:52เฮ้ย จะว่าหรอ
00:01:54ถ้าคนใหญ่ในเรียนทำงานผิดพลาดนะเว้ย
00:01:56คิดดู
00:01:57มึงกับกูจะได้มีอยู่ตรงนี้หรอ
00:01:59อืม
00:02:00แล้วอย่างนั้นมันเรื่องอะไรวะ
00:02:01เอาน่ะ
00:02:02เข้าไปอ่ะ เดี๋ยวกูรู้เอง
00:02:04พวกมึงอ่ะ ทำงานเถอะ
00:02:06ไปละ
00:02:18เขาไปนานแล้ว
00:02:20อย่าไปปื้มเหมือนมาก
00:02:22แค่นี้มันก็เล่นตัวจะตายอยู่แล้ว
00:02:24เอ่อ
00:02:26คือหนูเล็กคิดว่า
00:02:28พี่นาลินเขาจะมีอะไรให้หนูเล็กช่วยอ่ะ
00:02:30อ้อ
00:02:32เชื่อครับเชื่อ
00:02:34โอเคครับ แต่ตอนนี้
00:02:36ทำงานดีกว่านะ
00:02:38สวัสดีครับหัวหน้า
00:02:40สวัสดีครับ เชิญนั่ง
00:02:44หัวหน้าเรียกผมมีเรื่องอะไรเหรอครับ
00:02:46ผมอยากให้คุณไปเขียน
00:02:48เปิดวิจัยพิเศษเปรียบเทียบผมสักคอลัม
00:02:52เขียนเปรียบเทียบเรื่องอะไรหรอครับ
00:02:54เปรียบเทียบวันอาคดี
00:02:56เรื่อง
00:02:58กากี้กับเรยา
00:03:00เรื่องดอกส้มสีทองให้ผม
00:03:02อืม หมายความว่าไงครับ
00:03:04ผมรู้สึกว่าตัวนกรสองตัวนี้
00:03:06มันจะมีอะไรที่คล้ายๆกันอยู่หลายอย่าง
00:03:08ยกเว้งตอนจบ
00:03:10และอีกอย่างหนึ่ง
00:03:12ผมอยากให้คนอ่ะ ได้อ่านหนังสือของเรา
00:03:14ได้รับรู้เรื่องรายเหตุการณ์ต่างๆให้มากขึ้น
00:03:16มันจะดีหรอครับ
00:03:18ผมรู้สึกว่าผมอ่ะ จะธนัดแนวยิกกัด
00:03:20มากกว่านะครับ
00:03:22หัวหน้า ผมเชื่อใจคุณ
00:03:24ยังไงคุณก็ต้องทำได้อยู่แล้ว
00:03:26และส่วนเรื่องคอลัมของคุณคุณไม่ต้องห่วง
00:03:28เดี๋ยวผมจะหา
00:03:30เพื่อนของคุณมาดูแลแทนให้สักระยะหนึ่ง
00:03:34ถ้าไม่มีก็
00:03:36เชิญกลับทำงานตามปกติได้ครับ
00:03:38ครับหัวหน้า
00:03:44มาแล้ว มาแล้ว
00:03:48เฮ้ย ตกลงว่าไงวะ
00:03:54เฮ้ย อะไรของมันอ่ะ
00:03:56จะพูดก็ไม่พูด
00:03:58เอาไงดีวะ
00:04:00ก็ตามไปสิวะ ไป
00:04:02เดี๋ยวเธอไม่เกี่ยวนั่งลง
00:04:04กูจะบ้า
00:04:16มึงตามกูมาทำไมวะ
00:04:18อ้าว ก็มึงยังไม่ได้ตอบคำถามของพวกกูเลย
00:04:20ว่าตกลงหัวหน้าเรียกมึงมาคุยอะไร
00:04:22ไม่มีอะไรหรอ
00:04:24ตอบ
00:04:26หัวหน้าแค่อยากให้กูช่วยเขียนด้วยปีดเทียบ
00:04:28ระบาดนางกาวกรี
00:04:30กับน้องลายา
00:04:32ในดอกสมสีทอง
00:04:34โถ้อ้าวไอ้เวง
00:04:36กูนึกว่าเรื่องอะไร
00:04:38เห็นดำหน้าเสียพวกกูก็เสียออกไปด้วย
00:04:40นั่นแหละ
00:04:42หัวหน้าให้งานใหม่
00:04:44เฮ้
00:04:46เป็นเงินของพี่บ้าน
00:04:48ใจมีคนที่ข่าวดี
00:04:50ดีบ้าอะไร
00:04:52กูไม่อินเลยนะเว้ย
00:04:54ให้
00:04:55เดี๋ยวพวกมึงเริ่มงานอะ
00:04:56มึงก็อินเองล่ะ
00:04:58เอ้า
00:04:59แล้วงานเก่อน
00:05:01เคยเราต้องกด щобช่วงต่องอะ
00:05:02เออ ใช่
00:05:03ผ durable อะไร เทียวทุกคน 2 คนบ้างระวัง
00:05:06เนี่ย
00:05:07ตกลงกดพวกมึงจะเป็นห่วงกู
00:05:09หรือเป็นห่วงผลประโยชน์ตัวเองวะ
00:05:13มึงก็พูดไป
00:05:15มึงก็ต้องห่วงมึงเนี่ยวะ
00:05:19ทำไง
00:05:21เฮ้ย เดี๋ยวนี้เจอกัน
00:05:23ปี defining
00:05:25ถึง Easy
00:05:33หัวเรียบร้อย
00:05:38ว่าจะว่ามึงเริงหาของงุณได้บ้างหรือยังวะ
00:05:40เรื่องตราพีกับเรยาตี้ thìหัวหน้าให้มึงทำเนี่ย
00:05:44ยังเลยว่ะ
00:05:46เรื่องของเรยา
00:05:48ไม่มีปัญหาหรอก
00:05:50เพราะเเลก็่า
00:05:52เขาก็เป็นเกิดเส้นสังคมอยู่แล้ว
00:05:54แต่ตอนนี้ นายกละกี้นี่สิ
00:05:57กูยังหาข้อมูลไม่ได้เเลย
00:06:00เเลกิ่ยางนะ
00:06:02มันไม่ตรงกระฟิวกูเลยอะ
00:06:04โฮ อย่างมรึงหรอยัง
00:06:05ตั้งใจให้แฟิวอื่นหรือกอะ
00:06:06เฮ้ย
00:06:08คนปวดเว้ย
00:06:09ไม่ใช่ขุนยน
00:06:10ที่ไม่รู้สึกอะไร
00:06:13เเลกิยางนะ
00:06:20หัวหน้ามันรู้คิดยังไง
00:06:22ให้กูเขียนเรื่องเนี้ย
00:06:24แต่กูว่า
00:06:26หัวหน้ามันก็เข้าใจคิดนะเว้ย
00:06:28ที่ให้กูทำเรื่องเนี้ย
00:06:30กากี้เนี่ย
00:06:32เป็นผู้หญิงที่สวย
00:06:34ชายหนุ่มที่ไหนก็ต่างหวังไหล
00:06:36ใครเห็น ใครก็อยากใกล้ชิด
00:06:38อยากสัมผัส อยากชิมรถสวรรค์จากเธอ
00:06:42มึงเคยเจอเหรอวะ
00:06:44เปล่าเนี่ยน่ะ
00:06:46กูจะเคยเจอได้ยังไงล่ะ
00:06:48กูก็ฟังคนเท่าคนแก่เขาเล่าต่อต่อกันมา
00:06:52อืม
00:06:54แต่
00:06:56ส่วนเกรยา
00:06:58ก็อย่างที่รู้ๆกัน
00:07:00ก็เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ร่าวร้อน
00:07:02เรื่องความสวยก็คงไม่ต้องพูดถึง
00:07:04ก็คงสวยพอๆกัน
00:07:06แต่ที่สำคัญนะเว้ย
00:07:08ถ้าหัวหน้าให้งบมาอีกสักก้อนหนึ่ง
00:07:10ให้กูได้นัด
00:07:12สัมภมสมภาษฐ์ส่วนตัวแบบ
00:07:14ถึงพริษถึงกินกับน้องเขาเนี่ย
00:07:16ไม่
00:07:18คงจะบันเจอด้วย
00:07:20แต่เรื่องเนี่ย
00:07:22เป็นวาทะระหว่างผู้หญิงสองคน
00:07:24ที่ต่างยุคต่างสมัยกัน
00:07:28ว่าเหมือนแล้วแต่อีกต่างกันตรงไหน
00:07:30กูก็ไม่เห็นต่างเลย
00:07:32ผู้หญิงสองคนนะเว้ยก็เป็นผู้หญิงสวย
00:07:34มีผัวหลายคน
00:07:36ไม่ได้นัดอย่างนี้นี่
00:07:38ไม่ได้หนึ่งใจก็ถีบหัวส่ง
00:07:40ด้วยไม่สนใจว่าผู้ชายจะเป็นไง
00:07:44มึงพูดเกินไปหรือเปล่า
00:07:46ทำไมมึงไม่มองว่า
00:07:48บางทีผู้หญิงเขาทำลงไปเนี่ย
00:07:50เขาก็มีเหตุผลนะ
00:07:52การรองรับการตัดสินใจของเขา
00:07:54มันเป็นทางเลือกของเขาที่เขาต้องทำไป
00:07:56แล้วก็อีกอย่าง
00:07:58ถ้าผู้ชายอย่างมึง
00:08:00มึงและก็กู
00:08:02ทุกคนไม่ลุ้มหลง
00:08:04ในเรือนร่างผู้หญิง
00:08:06ไม่ไปยกข้าวของเงินทอง
00:08:08ไม่ว่าจะเป็นบ้านรถเงิน
00:08:10ให้เขา
00:08:12บางทีผู้หญิงอย่างเรยา
00:08:14ก็อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นในสังคมนี้ก็ได้
00:08:16ที่มึงพูดมาก็มีส่วนถูก
00:08:18แล้วมึงคิดยังไงวะ
00:08:20กับเรื่องกากกี้เนี่ย
00:08:22ส่วนกากกี้เหรอ
00:08:24อันนี้พูดยากเหรอเพื่อน
00:08:26คือมันเป็นการ
00:08:28หยิบยกเอาวันในคดีไทยโบราณ
00:08:32ซึ่งสมัยนั้นเนี่ย
00:08:34คงไม่มีวัตถุอะไรที่จะมา
00:08:36ยั่วยุคกิเลสตันหาของ
00:08:38ผู้หญิงมากมายนะ
00:08:56โปรดติดตามตอนต่อไป
00:09:26เฮ้ย
00:09:28ตื่นได้แล้ว
00:09:30เดี๋ยวไปทำงานสายแล้วพวกมึงอ่ะ
00:09:32ตื่น
00:09:56โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:26พี่ครับ
00:10:28ครับผม
00:10:30ที่นี่ไม่มีหนังสือมั้ยพอดีเรื่องกากกี้เหรอครับ
00:10:32ไม่มีครับ
00:10:34แล้วผมจะหาได้ที่ไหนครับเนี่ย
00:10:36เอาเบอร์โทรของลงรถไปลองติดต่อลงรถดูได้ไหมครับ
00:10:38ครับ
00:10:50เอ่อ
00:10:52หัวหน้า
00:10:54เอ่อ
00:10:56ครับ
00:11:20เอ่อ
00:11:22mr.hotsia นางสือที่คนอยากได้เนี้ย
00:11:38mr.hotsia เท่าไรครับลุง
00:11:39mr.hotsia โอ้ยเรื่องราคาแล้วเค้าไม่เป็นไรนะ
00:11:43mr.hotsia ลุงภูมิใจที่นุ่มๆอย่างคุณน่ะ
00:11:46mr.hotsia สนใจนังสือเรื่องนี้นะ
00:11:48mr.hotsia ขอบคุณมากนะครับ
00:11:50mr.hotsia ไม่เป็นไรเป็นรายนะ ท่าน
00:11:53mr.hotsia เงื่อนเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ
00:11:55mr.hotsia เเชิญๆ
00:11:56mr.hotsia เอ้า
00:11:58mr.hotsia สามารถดูแลเธอด้วยนะ
00:12:02mr.hotsia ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาหาลุงได้นะ
00:12:05mr.hotsia ครับลุง
00:12:07mr.hotsia เชิญๆ ลุกดีๆ
00:12:09ครับลุง ชื่อๆ ชุดดีๆ ไปก่อนนะครับ
00:12:18เฮ้ย แขนมันไม่ได้อยู่
00:12:20ไม่เป็นไร ไอ้นาลิมมาให้มึงไปสืบ
00:12:22น่ะ เห็นไหม
00:12:24คูชี้ให้มึงเอามาหลอกไปสั่ง
00:12:26เอาๆ เสร็จกูอีกป๊าด
00:12:28แกนิดเดียว แกนิดเดียว
00:12:30งานใหม่ๆ แน่นอน
00:12:32เฮ้ย อืม
00:12:34อะไรของพวกมึงอีกวะเนี่ย
00:12:36แม่งมาแดกอีกอ่ะ
00:12:39เฮ้ย เดี๋ยวก่อน
00:12:41เดี๋ยวกูเอาของไปเก็บก่อนวะ
00:12:45มึงรีบรีบมานะเว้ย
00:13:09เฮ้ย พร้อมแล้ว ฟ้องขึ้น
00:13:11ฟ้องขึ้นซะ โอ้โห
00:13:13กินฟ้องอ่ะดี
00:13:15ฉี้ด้วยจะใร่ของค่อม
00:13:19เอามา
00:13:20ชนก่อน
00:13:21เอ้า ไม่ได้ชน
00:13:25เป็นอะไรของมึงวะเมื่อกี้เนี่ย
00:13:27เอ้า เลย
00:13:29ค่ะ มึงเองก็ไม่ได้มีค่ะ
00:13:32โห่้
00:13:34มึงเข้าใจมากเลย
00:13:36ไม่รู้ว่าเมื่อกี้เนี่ย
00:13:38เปล่า
00:13:39กูเข้าไปปิดหน้าต่างอ่ะ
00:13:41มึงได้กินอะไรเปล่าวะ
00:13:44กินอะไร? เปล่าเนี่ย
00:13:46ไม่มี ไม่ได้กินอะไร
00:13:48กูได้กินแปลกๆ
00:13:50กินดอกไม้
00:13:52ได้กินแล้วคนลุกไงไม่รู้อ่ะ
00:13:55กูว่านะ
00:13:56มึงอ่ะ
00:13:57คงได้ที่แล้วว่ะ
00:13:59เฮ้ย ยังไม่ได้เมา
00:14:01แต่กูได้กิน
00:14:03ดอกไม้ กินดอกไม้
00:14:04มึงไม่ได้กินอีกเลยวะ
00:14:06เอาหน่า สวนแก้ว
00:14:34บทบรรยายไทย จัดการแก
00:14:53ทำไมมึงยังไม่มาวะ
00:14:55นานแล้วนะเนี่ย
00:14:56เออซุวะ
00:14:57ข้าฉักจะรอไม่ไหวเหมือนกันวะ
00:15:05อั้ยมาแล้ว
00:15:06เห้ย
00:15:08เสร็จอย่างป่ะ? ข้าจะได้ไปต่อ
00:15:11ฮely
00:15:12งนังคนนี้…ข้าขอว่ะ
00:15:15พูดอย่างงี้ได้ยังไงว่ะ
00:15:17ไอ้เราสีคนเคยกินอร่ Khôngรงสลบาร์กันมาก่อน
00:15:19พูดอย่างงี้ไม่ดีมั้ง
00:15:21คนเราต้องมีศัตรูหนวย
00:15:23ข้าบอกแล้วไง
00:15:26ว่างงนังคนนี้
00:15:27ข้าจะไว้ทำเมีย
00:15:57เฮ้ย เร็ว! มันอยู่ตรงนั้น!
00:16:27มันอยู่ตรงนั้น!
00:16:57โปรดติดตามตอนต่อไป
00:17:28เฮ้ย!
00:17:37ไอ้คน!
00:17:39ไอ้น้า!
00:17:41ตื่นยังวะ?
00:17:47เฮ้ย!
00:17:53มันไปไหนกันแต่เช้าวะ?
00:17:58หาเลย!
00:18:00ไม่ปลุกกูเลย
00:18:27ว่าไงกัน
00:18:29เฮ้ย! มาแล้วเหรอ?
00:18:31เพราะว่านึกไม่ไหล
00:18:37ใช่น้ำหอมใหม่ด้วยเหรอ?
00:18:39น้ำหอมใหม่อะไรวะ!
00:18:41กูก็ใช่น้ำหอมกูเหมือนเดิม
00:18:43ว่าแต่พวกมึงเถอะ
00:18:45เม้ง! ตื่นตั้งเช้ามาไม่ปลุกกูเลย
00:18:47เพราะให้กูมาสายเนี่ย
00:18:49อย่าคิดมากนะ
00:18:51เชื่อ目ดิ! ไม่ได้ใครกล้าว่ามรึ்เğu
00:18:53เฮ้ย เมื่อคืนพวกกูดียินนะ
00:18:54มึงเก็บกว่าดบ้าน ล้างถ้วยล้างจาน
00:18:57พวกกูก็เลยไม่กลุก
00:19:00ได้ยินมั้ยมึง Inspectorๆ
00:19:04เฮ้ย..มึงสงสัยอะไรวะ
00:19:07เฮ้ย เปล่า
00:19:08เออ พวกมึงอ่ะ ไปทำงานกันด้วยนะ
00:19:11ได้ข่าวว่าทำงานท่านกูไม่ใช่หรอ
00:19:13ไม่เอาging ㅅๆ
00:19:13อย่าทำให้ครูเสียนะเว้ย
00:19:16เออ
00:19:17แล้วไปทำงานเว้ย
00:19:19เดี๋ยวคนแถวนี้ก็จะห่าวว่าเราไม่สนใจนะ
00:19:43โปรดติดตามตอนต่อไป
00:20:13เร็ว ๆ
00:20:30ขออนุญาตครับหัวหน้า
00:20:32อะไรเหรอ
00:20:34ผมอยากขออนุญาตหัวหน้าเอางานกลับไปทำที่บ้านนะครับ
00:20:38งั้นก็เอาสิตามสบายคุณเลย
00:20:40อ้าว เดี๋ยวนะคุณอาริน
00:20:42ครับ
00:20:43งานที่ผมม่อนคุณไป
00:20:44คุณไม่ต้องซีเรียสนะ
00:20:46ทำตามสบายเลย
00:20:48เป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด
00:20:50ครับ
00:20:52สบายครับ
00:21:10โปรดติดตามตอนต่อไป
00:21:40โปรดติดตามตอนต่อไป
00:22:10โปรดติดตามตอนต่อไป
00:22:40โปรดติดตามต่อไป
00:22:42โปรดติดตามต่อไป
00:22:44โปรดติดตามต่อไป
00:22:46โปรดติดตามต่อไป
00:22:48โปรดติดตามต่อไป
00:22:50โปรดติดตามต่อไป
00:22:52โปรดติดตามต่อไป
00:22:54โปรดติดตามต่อไป
00:22:56โปรดติดตามต่อไป
00:22:58โปรดติดตามต่อไป
00:23:00โปรดติดตามต่อไป
00:23:02โปรดติดตามต่อไป
00:23:04โปรดติดตามต่อไป
00:23:06โปรดติดตามต่อไป
00:23:08โปรดติดตามต่อไป
00:23:10โปรดติดตามต่อไป
00:23:12โปรดติดตามต่อไป
00:23:14โปรดติดตามต่อไป
00:23:16โปรดติดตามต่อไป
00:23:18โปรดติดตามต่อไป
00:23:20โปรดติดตามต่อไป
00:23:22โปรดติดตามต่อไป
00:23:24โปรดติดตามต่อไป
00:23:26โปรดติดตามต่อไป
00:23:28โปรดติดตามต่อไป
00:23:30โปรดติดตามต่อไป
00:23:32โปรดติดตามต่อไป
00:23:34โปรดติดตามต่อไป
00:23:36โปรดติดตามต่อไป
00:23:38โปรดติดตามต่อไป
00:23:40โปรดติดตามต่อไป
00:23:42โปรดติดตามต่อไป
00:23:44โปรดติดตามต่อไป
00:23:46โปรดติดตามต่อไป
00:23:48โปรดติดตามต่อไป
00:23:50โปรดติดตามต่อไป
00:23:52โปรดติดตามต่อไป
00:23:54โปรดติดตามต่อไป
00:23:56โปรดติดตามต่อไป
00:23:58โปรดติดตามต่อไป
00:24:00โปรดติดตามต่อไป
00:24:02โปรดติดตามต่อไป
00:24:04โปรดติดตามต่อไป
00:24:06โปรดติดตามต่อไป
00:24:08โปรดติดตามต่อไป
00:24:10โปรดติดตามต่อไป
00:24:12โปรดติดตามต่อไป
00:24:14โปรดติดตามต่อไป
00:24:16โปรดติดตามต่อไป
00:24:18โปรดติดตามต่อไป
00:24:20โปรดติดตามต่อไป
00:24:22โปรดติดตามต่อไป
00:24:24โปรดติดตามต่อไป
00:24:26โปรดติดตามต่อไป
00:24:28โปรดติดตามต่อไป
00:24:30โปรดติดตามต่อไป
00:24:32โปรดติดตามต่อไป
00:24:34โปรดติดตามต่อไป
00:24:36โปรดติดตามต่อไป
00:24:38โปรดติดตามต่อไป
00:24:40โปรดติดตามต่อไป
00:24:42โปรดติดตามต่อไป
00:24:44โปรดติดตามต่อไป
00:24:46โปรดติดตามต่อไป
00:24:48โปรดติดตามต่อไป
00:24:50โปรดติดตามต่อไป
00:24:52โปรดติดตามต่อไป
00:24:54โปรดติดตามต่อไป
00:24:56โปรดติดตามต่อไป
00:24:58โปรดติดตามต่อไป
00:25:00โปรดติดตามต่อไป
00:25:02โปรดติดตามต่อไป
00:25:04โปรดติดตามต่อไป
00:25:06โปรดติดตามต่อไป
00:25:08โปรดติดตามต่อไป
00:25:10โปรดติดตามต่อไป
00:25:12โปรดติดตามต่อไป
00:25:14โปรดติดตามต่อไป
00:25:16โปรดติดตามต่อไป
00:25:18โปรดติดตามต่อไป
00:25:20โปรดติดตามต่อไป
00:25:22โปรดติดตามต่อไป
00:25:24โปรดติดตามต่อไป
00:25:26โปรดติดตามต่อไป
00:25:28โปรดติดตามต่อไป
00:25:30โปรดติดตามต่อไป
00:25:32โปรดติดตามต่อไป
00:25:34โปรดติดตามต่อไป
00:25:36โปรดติดตามต่อไป
00:25:38โปรดติดตามต่อไป
00:25:40โปรดติดตามต่อไป
00:25:42โปรดติดตามต่อไป
00:25:44โปรดติดตามต่อไป
00:25:46โปรดติดตามต่อไป
00:25:48โปรดติดตามต่อไป
00:25:50โปรดติดตามต่อไป
00:25:52โปรดติดตามต่อไป
00:25:54โปรดติดตามต่อไป
00:25:56เฮ้ย
00:26:08ไอ้โคม
00:26:10ไอ้น้า
00:26:12ตื่นยังวะ
00:26:26เฮ้ย
00:26:28มีที่หลอก
00:26:30ผีเผออะไรของมึงวะ
00:26:32ก็ผีผู้หญิงในห้องมึงไง
00:26:34ห้องกูนี่นะมีผี
00:26:36ถ้ามีผีนะ
00:26:38กูคงโดนหลอกก่อนพวกมึงแหละ
00:26:40ก็ว่าพวกมึงนี่นะ
00:26:42ยังไม่หายสางเมาแน่เลย
00:26:44ตื่น
00:26:46ไปอามน้ำทำงานได้แล้ว
00:26:48เดี๋ยวก็สายแล้ว
00:26:50ท่าทางจะเพียง
00:26:52เฮ้ยน้า
00:26:54หรือว่ามึงกับกู
00:26:56จะเมาจนเพียงอย่างที่มันว่าวะ
00:26:58กูว่านะถ้ามันเป็นอย่างที่มึงว่า
00:27:00มันก็ดีอ่ะดิ
00:27:06แต่กูว่า
00:27:08มันโคตรน่ากลัวเลยบ้าหลังเนี่ย
00:27:22ตื่น
00:27:40เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย
00:27:48เฮ้ย
00:27:50มึงไปไหนวะ
00:27:52พวกมึงไปซื้อกับข้าวร้านไหนวะ
00:27:54ท่าทางน่ากินจังเลยวะ
00:27:56กับข้าววะ
00:27:58เฮ้ยไม่รู้
00:28:00กับข้าวอะไรอ่ะ
00:28:02พวกกูสองคนเพิ่งตื่นตอนที่มึงไปเข้าประตูเรียก
00:28:04ใช่
00:28:06เอ้าเฮ้ย
00:28:08ถ้าพวกมึงสองคนไม่ได้ไปซื้อ
00:28:10แล้วกับข้าวใครเตรียมไว้วะ
00:28:12ใครเตรียมมั้ง
00:28:14ผีมั้ง
00:28:16เฮ้ยมากินกับข้าวกันก่อนเนี่ย
00:28:18นาลินกินไปคนเดียวเถอะ
00:28:20พวกกูสองคนต้องรีบไปทำงานจริงๆ
00:28:36ทำไมไม่เข้าไปทำงานกันวะ
00:28:40อะไรของมึง
00:28:42กู
00:28:46มึงมีอะไรวะ
00:28:48กูว่าห้องมึงมีผี
00:28:50ห้ะ
00:28:52ห้องกูนี่นะมีผี
00:28:54เออเมื่อคืนน่ะตอนที่กูสองคนขึ้นไปเรียกมึงกินลาว
00:28:56โดนเต็มๆเลย
00:28:58ใช่
00:29:00ถ้ามึงไม่ได้แกล้งพวกกู
00:29:02กูนี่นะที่จะแกล้งพวกมึง
00:29:04กูต่างหากที่ต้องถาม
00:29:06ว่าพวกมึงแกล้งกูหรือเปล่า
00:29:08ตรงบ้าน
00:29:09บ้านกูกูไม่ได้ทำ
00:29:12อasons
00:29:13ครับ
00:29:15แนวคุณโต
00:29:18ข้าว
00:29:20เป็นไรกันอ่ะ
00:29:21แล้วกูจะไปแกล้งอะไรมึง
00:29:23ก็ที่ทำก melody
00:29:26ทำของสะอาดบ้าน
00:29:28แล้วขอนานฉ้าวอง่าย
00:29:30พวกกูไม่รู้
00:29:31แล้วกูก็ไม่ได้ทำด้วย
00:29:35อะไรวะ
00:29:36เฮ้ย เราจะทำยังไงกันดีวะ
00:29:41งั้นเอาอย่างนี้
00:29:43พวกเราอ่ะ
00:29:44คอยดูกันไปก่อน
00:29:46ว่ามันเป็นขี หรือมีคนอื่นใครมาแกล้งกันแน่
00:29:50แต่ตอนนี้อ่ะ
00:29:52ไปทำงานกันเถอะ ไป
00:29:53เออๆๆ
00:29:55กูว่าเอาแบบนั้นก่อนก็ได้
00:29:57ไป
00:29:59ไป ไปทำงานดีกว่า
00:30:07เฮ้ย
00:30:09ฉันยังคาใจอยู่เลย
00:30:10มึงจะคาใจอะไรนักหนาวะ
00:30:12ไปทำงาน
00:30:14เวลางานนะมึง
00:30:23นี่อีกคน
00:30:25ทำงาน
00:30:36โปรดติดตามตอนต่อไป
00:31:06โปรดติดตามตอนต่อไป
00:31:37ใครอ่ะ
00:31:42เธอเป็นผู้หญิงที่อยู่ในหนังสือเนี่ย
00:31:47เธอหญิงผีใช่มั้ย
00:31:50ผี
00:31:51ผีเนี่ย
00:32:07อย่าเข้ามานะ
00:32:10ท่าน
00:32:12ท่านไม่ต้องกลัวข้าดอก
00:32:14ข้ามาดี
00:32:16ข้าไม่ใช่ผี
00:32:18ถ้าท่านไม่เชื่อ
00:32:21ลองตัดข้าดูก็ได้
00:32:31ไม่ใช่ผี
00:32:33แล้วคุณมาได้ยังไง
00:32:36ข้าออกมาจากความฝันของท่าน
00:32:39ท่านจำมีได้ดอกเลือด
00:32:42ความฝัน
00:32:47คุณหมายความว่ายังไง
00:32:49หมายความว่า
00:32:51ในขณะที่ท่านอ่านหนังสือเรื่องราวของข้านั้น
00:32:56ท่านได้เคลิ้มหลักไป
00:32:59และเข้าไปสัมผัสข้า
00:33:02ในคลาบของหัวหน้าจนใจร้าย
00:33:06และในระหว่างที่ท่านกำลังพาข้าหลบหนีการไล่ล่าอยู่นั้น
00:33:12ประตูมีติระหว่างโลกของท่าน
00:33:16กับโลกของข้าที่ถูกเปิดขึ้น
00:33:21ข้าจึงพักหลงเข้ามาตามท่านมาที่นี่
00:33:25ที่เธอพูดมามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมดใช่ไหมเนี่ย
00:33:30และท่านคิดว่ายังไงล่ะ
00:33:33ผม
00:33:38เป็นอะไรของกูเนี่ย
00:33:40ท่านว่ายังไงนะ
00:33:42เปล่า แล้วคุณจะกลับไปโลกของคุณยังไง
00:33:50ประตูถูกปิดแล้ว
00:33:53ข้ากลับไปไม่ได้
00:33:58แล้วจะทำกันยังไงล่ะทีนี้
00:34:03ข้าไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
00:34:08แต่ตอนนี้
00:34:10ข้าคงต้องอาศัยอยู่กับท่านอีกก่อน
00:34:14เพราะว่าท่าน
00:34:17คือสามีของข้า
00:34:20แม้ว่าเรื่องราวมันจะเกิดขึ้นในความฝัน
00:34:26ข้าก็ต้องอยู่ปรณิบัติท่าน
00:34:30จนกว่าจะพบทางออก
00:34:33หรือได้กลับไปยังโลกของข้า
00:34:37ท่านจะว่ายังไง
00:34:47ก็ได้
00:34:49คุณอยู่ที่นี่ก็ได้
00:34:51แต่คุณต้องรับปากผมสองข้อ
00:34:54ข้อแรก
00:34:57คุณอย่าไหม้ทำให้เพื่อนผมกลัวอีก
00:35:00เพราะทุกวันนี้
00:35:02เพื่อนผมนึกว่าห้องของผมมีผีอยู่
00:35:06แล้วข้อที่สอง
00:35:10ผมอยากให้คุณเลิกพูดคำว่าท่านกับผม
00:35:13และอีกอย่างหนึ่ง
00:35:15สำเนียงภาษาโบราณ
00:35:17ผมฟังทีไรไม่เข้าหัวทุกที
00:35:20คุณทำให้ผมได้ไหม
00:35:24ค่ะ
00:35:32ค่ะ
00:35:53กาแฟค่ะ
00:35:55ขอบคุณครับ
00:36:02ขอบคุณครับ
00:36:25น้องอะไรกะกี้อ่ะ
00:36:30กะกี้
00:36:32เดี๋ยวกะกี้รออยู่ที่บ้านก่อนนะ
00:36:35เดี๋ยวผมมาแป๊บนึง
00:37:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:37:33อะไรหรอคะ
00:37:36ลองดูสิ
00:37:53ชอบไหม
00:37:57นี่ก็เรียกว่าเสื้อผ้า
00:38:03ขอบคุณครับ
00:38:29วันนี้เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวนะ
00:38:33จะพาไปเล่นทั้งตกด้วย
00:38:35ดีไหม
00:38:38ชอบเหรอสิ
00:38:49นี่มันคุยกับใครอ่ะ
00:38:50มันคุยโทรศัพท์เปล่าวะ
00:38:52เหรอ
00:38:54มีของขวัญหรือเปล่าเนอะ
00:38:55อ่ะ
00:39:01เฮ้ย
00:39:02มันจุ๊บใครวะนั่นอ่ะ
00:39:05อุ๊ย นาลิน
00:39:06ไม่โกหก
00:39:07นาลินไปไกลแล้ว
00:39:09ไปเที่ยวกัน นะ
00:39:11อืม
00:39:20นาลินนะ นาลิน
00:39:26นาลิน
00:39:28นาลิน
00:39:54เผลอไหมคะ
00:39:58นั่นไง
00:40:03น่าทานไหม
00:40:04น่าทานมากเลยอ่ะ
00:40:10ทีมงานอยู่ไหนเหรอคะ
00:40:12ใกล้เสร็จแล้ว
00:40:14นั่นมันเป็นเรื่องอะไรหรอ
00:40:17อ๋อ นี่เป็นเรื่องเรยา
00:40:20นักเอกในละคร
00:40:23เรยาเป็นใครกันหรอ
00:40:25ก็
00:40:27เป็นนักเอกที่แบบ
00:40:28อารมณ์ชุ่นเฉียวมาก
00:40:29แล้วก็
00:40:30มีหลากหลายบุคคลิกอ่ะ
00:40:32อืม
00:40:34ใช่อ่ะ
00:40:35งั้นลองดูสิ
00:40:36อืม
00:40:39สวยเนอะ
00:40:41แล้วนี่มีกากกี้ด้วยหรือเปล่า
00:40:45มีสิ
00:40:46ดูไหม
00:40:48งั้นเดี๋ยวเปิดให้ดู
00:40:53นี่คือกากกี้เหรอ
00:40:55ใช่แล้ว
00:40:56นี่นะกากกี้
00:41:04กินของอะไรกันดีกว่า
00:41:13นี่ค่ะ
00:41:14อืม
00:41:15จะหวานไหมเนี่ย
00:41:16หวานนะ
00:41:17เดี๋ยวกี้ชิมแล้ว
00:41:19จริงอ่ะ
00:41:20ชิมก่อนนะ
00:41:21ทานก่อนสิคะ
00:41:22เหนื่อยๆ
00:41:23เหนื่อย
00:41:25แต่ฉันสวย
00:41:27เป็นไง
00:41:30หวาน
00:41:32มองเหมือนกัน
00:41:34มองเหมือนกัน
00:41:36มองคนสวยอ่ะ
00:41:46เห็นแล้วนะ
00:41:53เห็นแล้ว
00:42:23โปรดติดตามตอนต่อไป
00:42:54เป็นยังไงบ้าง
00:42:55กวาดกาฟิจอาร้าย
00:42:58ใกล้เสร็จแล้วพี่
00:42:59เดี๋ยว
00:43:01พี่
00:43:03คือ
00:43:04พักเนี่ย
00:43:05ทำไมพี่แทลิ่นไม่เคยเข้าออฟิจเลย
00:43:11ก็พูดลำบาก
00:43:13จริงๆแล้ว
00:43:14มันก็ทำงานของมันอยู่ที่บ้านแหละ
00:43:17เพียงแต่ว่ามันมีบางอย่างปล่าย
00:43:20ปล่ายอะพี่
00:43:21หมายตกว่ายังไงพี่
00:43:22ก็มันเพียงอ่ะดิ
00:43:23เดี๋ยวเนี้ยมันเก็บตัวอยู่คนเดียว
00:43:25คุยคนเดียว
00:43:26หัวเราะคนเดียว
00:43:27พี่
00:43:29หัวเราะคนเดียว
00:43:30ผมว่า
00:43:31บ้าล่ะพี่
00:43:32อย่างงั้นน่ะ
00:43:33เฮ้ย ไม่หรอก
00:43:34ไม่ถึงอันอันนั้น
00:43:35แต่ถ้าดูจากอาการของมันเนี่ย
00:43:37มันคงโดนของมากกว่า
00:43:42นี่ดูเล็ก
00:43:43พี่ว่านะ
00:43:44เธอลากโกหีมานั่งฟังกับพวกพี่ตรงนี้เลยดีกว่า
00:43:50เออ
00:43:51จริงสิ
00:43:52เธอน่าจะแวะไปดูมันบ้างก็ดีนะ
00:43:55เผื่อจะช่วยให้มันหายหมงมุนขึ้นได้บ้าง
00:43:58เอ่อ หนูเล็กว่า
00:44:00ไม่ดีมั้งคะพี่
00:44:02และอีกอย่างหนูเล็กกับพี่เขาก็
00:44:04ไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยนะคะ
00:44:06เพื่อนแล้วแต่เธอน่ะ
00:44:08แต่พี่ว่านะ
00:44:09ไอ้ลินเนี่ยอีกไม่นานหรอก
00:44:11มันคงต้องเข้ารงบารทรวบประสาท
00:44:15ป่ะ คงทำงานต่อไว้
00:44:19เอาน้อง ยังไงพี่ฝากเล่นงานด้วยนะ
00:44:21ได้พี่ เดี๋ยวผมเล่นงานให้เลย
00:44:23ป่ะ
00:44:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:45:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:45:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:46:12โปรดติดตามต่อไป
00:46:18โปรดติดตามต่อไป
00:46:24โปรดติดตามต่อไป
00:46:32มาหาใครคะ
00:46:35เอ่อ..
00:46:37สงสัยคงจะ
00:46:39ผิดบ้านนะครับ
00:47:01เฮ้ย มัวหนูเรียกว่าจะเจอนาฤทธิ์ป่ะ
00:47:04ก็อยากรู้เหมือนกัน
00:47:06มึงแหละ ไม่น่าไปยุตน้องมันเลย
00:47:08มึงก็รู้ว่าน้องมันดื้อเงียบ
00:47:12กูไปห่วยนาฤทธิ์มัน
00:47:14โถ่เอ้ย
00:47:18ไม่ได้เลย
00:47:24เพราะมึงนั่นแหละ
00:47:26นูเล็ก
00:47:28นูเล็กเจอนาฤทธิ์หรือเปล่า
00:47:32เจอค่ะ แต่นูเล็กเห็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ค่ะ
00:47:34ในห้องของพี่นาฤทธิ์
00:47:38เดี๋ยวๆ
00:47:40ผู้หญิง
00:47:42หรือว่า
00:47:44ผู้หญิงคนที่มึงกับกู
00:47:46เห็นเดินทางลูกประตูออกมาวะ
00:47:48ถ้าเป็นอย่างนั้นนะเว้ย
00:47:50กูว่าไม่เข้าท่าแล้วอะ
00:47:52เดินแล้ววะ
00:47:54สงสัยมึงกับกูต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว
00:48:04กูเปลี่ยนใจแล้ว
00:48:06มึงดีกว่า
00:48:08มึงมีพระ
00:48:34มึงมีพระ
00:48:38โอเค
00:48:42พี่นาฤทธิ์
00:48:48นายล่า
00:48:50ไปที่ทำไป
00:48:52เปลี่ยนพระ
00:48:58หลังจากนี้
00:49:00กูแค่ไป
00:49:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:49:32โปรดติดตามตอนต่อไป
00:50:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:50:32โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:51:32โปรดติดตามตอนต่อไป
00:52:02โปรดติดตามตอนต่อไป
00:52:32โปรดติดตามตอนต่อไป
00:52:42โปรดติดตามต่อไป
00:52:52โปรดติดตามต่อไป
00:53:02โปรดติดตามต่อไป
00:53:12โปรดติดตามต่อไป
00:53:22โปรดติดตามต่อไป
00:53:32โปรดติดตามต่อไป
00:53:42โปรดติดตามต่อไป
00:53:52โปรดติดตามต่อไป
00:54:02โปรดติดตามต่อไป
00:54:12โปรดติดตามต่อไป
00:54:42โปรดติดตามต่อไป
00:55:02โปรดติดตามต่อไป
00:55:22โปรดติดตามต่อไป
00:55:42โปรดติดตามต่อไป
00:56:02โปรดติดตามต่อไป
00:56:22โปรดติดตามต่อไป
00:56:42โปรดติดตามต่อไป
00:56:52โปรดติดตามต่อไป
00:57:02โปรดติดตามต่อไป
00:57:22โปรดติดตามต่อไป
00:57:32โปรดติดตามต่อไป
00:57:42โปรดติดตามต่อไป
00:57:52โปรดติดตามต่อไป
00:58:02โปรดติดตามต่อไป
00:58:22โปรดติดตามต่อไป
00:58:42โปรดติดตามต่อไป
00:59:02โปรดติดตามต่อไป
00:59:22โปรดติดตามต่อไป
00:59:42จริงเหรอคะ
01:00:12โปรดติดตามต่อไป
01:00:42โปรดติดตามต่อไป
01:01:02โปรดติดตามต่อไป
01:01:22โปรดติดตามต่อไป
01:01:42โปรดติดตามต่อไป
01:02:02โปรดติดตามต่อไป
01:02:12โปรดติดตามต่อไป
01:02:22โปรดติดตามต่อไป
01:02:43เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกครับ
01:02:45แล้วก็จะเป็นเรื่องสุดท้ายที่ผมจะเขียน
01:02:47อ้าว
01:02:48ทำไมอ่ะคะ
01:02:53ผมอ่ะ
01:02:55อยากเก็บความรู้สึกดีๆไว้
01:02:57แค่เรื่องนี้
01:02:59เวลาที่สำคัญ
01:03:01ผมอยากมีคุณอยู่ตรงนี้ตลอดไป
01:03:12ฉันก็หวังอย่างนั้นค่ะ
01:03:43พี่น้ำพี่คง
01:03:45อะไรอ่ะ
01:03:47พี่นาลินมาค่ะ
01:03:57เยี่ยมมากเลยคุณนาลิน
01:03:59ไม่เสียแรงที่ผมว่ามามีกับคุณ
01:04:01คุณคงเหนื่อยแย่เลย
01:04:03เอางี้
01:04:05ผมให้โอกาสคุณพักหนึ่งอาทิตย์
01:04:07แล้วค่อยกลับมาทำงานใหม่
01:04:09ขอบคุณมากครับหัวหน้า
01:04:12งั้นเดี๋ยวผมขอใช้สิทธิ์เลยนะครับ
01:04:14ได้เลยครับตามสบายเลย
01:04:24อ้าว
01:04:26ไอ้คงไวน่ะ
01:04:28เป็นไงบ้างวะ
01:04:30ก็เรื่อยๆแหละว่ะ
01:04:32มาส่งงานหรอ
01:04:34เออ
01:04:36ยังไงก็เดี๋ยวกูต้องขอตัวกลับก่อนนะเว้ย
01:04:38พอดีกูมีธุระที่บ้านว่ะ
01:04:40ถ้ามันว่างยังไงอ่ะ
01:04:42ไปกินร้าวบ้านกูนะเว้ย
01:04:44อ้าวหนูเล็ก
01:04:46สวยขึ้นหรือเปล่าเนี่ย
01:04:50ขอบคุณค่ะ
01:04:52งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะ
01:04:54เออไปแล้ว
01:05:06ผมไปนานแล้ว
01:05:08ว่าจะเคินนะครับ
01:05:14ว่าจะว่าอาจารย์ครับ
01:05:16บอกมาหรือยัง
01:05:18บอกแล้วค่ะ
01:05:20เมื่อไหร่หนูเล็ก
01:05:22คืนนี้ค่ะ
01:05:38นี่
01:05:56กะกี้
01:05:58กะกี้
01:06:00คุณเป็นอะไร
01:06:02ไม่ ไม่เป็นไร
01:06:04คุณไหวไหม
01:06:06อ้าว
01:06:08นี่
01:06:10คุณไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้นะ
01:06:12คุณไปพักผ่อนก่อน
01:06:14ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร
01:06:16ฉันกำลังจัดอาหาร
01:06:18คุณอยู่อยู่
01:06:20แล้วไม่มีแล้ว
01:06:36นี่
01:06:58กะกี้
01:07:00กะกี้เป็นอะไร
01:07:02ไปหาหมอไหม
01:07:06ไม่ต้องหรอกค่ะ
01:07:08ไม่มีใครช่วยฉันได้
01:07:14หมายความว่าไง
01:07:18กะกี้
01:07:20คุณมีอะไรคุณก็บอกผมมานะ
01:07:24อย่าปิดบังผมเลย
01:07:30ฉันอยู่ในโลกของคุณมานานแล้ว
01:07:32ถ้าฉัน
01:07:34ถ้าฉัน
01:07:36ยังกลับเป็นโลกของฉันไม่ได้
01:07:40ชีวิตฉัน
01:07:42ก็ต้องทักลง
01:07:50ทำไม
01:07:52ทำไมไม่ต้องเป็นแบบนี้ด้วย
01:07:54ผมเป็นคนทำร้ายคุณ
01:07:58แล้วกลับต้องพาคุณมาพบความตายอีกใช่ไหม
01:08:00นาลินค่ะ
01:08:02คุณอยู่โทษตัวเองเลยนะ
01:08:08ทุกอย่าง
01:08:10ย่อมเสื่อนตลาดไม่ตามการเวลา
01:08:14ฉันเต็มใจ
01:08:16ที่ตามคุณมาเอง
01:08:18ฉันเลือกเอง
01:08:20ที่จะเป็นแบบนี้
01:08:22ผมไม่ยอมให้คุณตายหรอก
01:08:30คุณจงเข้ามา
01:08:32และยอมใจ
01:08:36อย่าไม่พูดจัง
01:08:58ผมอยากให้ลุงช่วยเธอ เพราะผมไม่อยากให้เธอต้องตาย
01:09:02เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับผม มันอยู่ที่คุณสองคน
01:09:06คุณสองคนเท่านั้นที่จะช่วยกันได้
01:09:09ลุงหมายความว่าอย่างไร
01:09:11คุณสองคนผูกพันกันมาจากทุกภพทุกชาติ
01:09:17ในเมื่อดวงจิตมาบันจบกันเมื่อไหร่
01:09:20ในวันขึ้น 15 คำ ประตูมิติระหว่างสองโลก
01:09:24ก็จะเปิดให้คุณสองคนพบกัน
01:09:27แต่
01:09:28แต่อะไรครับ
01:09:29แต่ถ้าหากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดข้ามไปอยู่อีกโลกหนึ่งนานเกินไป
01:09:35ทาติดินและทาติไฟของอีกฝ่ายหนึ่งจะค่อยๆหมดพลัง
01:09:41จนสุดท้ายก็นำมา
01:09:44ซึ่งชีวิตเช่นเดียวกับเธอที่กำลังพัฒนอยู่
01:09:48แล้วผมจะช่วยเธอได้ยังไงครับ
01:09:50วันนี้เป็นวัน 15 คำ
01:09:52คุณล่ะรีบกลับไปหาเธอเถอะ
01:09:54มันกำลังจะมีบางอย่างเกิดขึ้น
01:09:57อะไรเหรอครับ
01:09:58ผมก็ไม่แน่ใจ
01:09:59แต่คุณให้รีบไปเถอะเดี๋ยวจะไม่ทันการ
01:10:03ผมจะช่วยชีวิตเธอได้ยังไงครับ
01:10:05คุณจะช่วยเธอได้
01:10:07ก็ต่อเมื่อความรักของคุณออกมาจากใจที่บริสุทธิ์
01:10:22ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:10:24ข้าจะเริ่มพิธีแล้ว
01:10:52ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:11:14ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:11:22ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:11:52ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:12:22ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:12:52ออระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:12:54ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:12:56ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:12:58ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:13:00ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:13:02ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:13:04ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:13:06ออรระทุกคนอยู่กันเงียบๆก่อน
01:13:08ทนหน่อยนะกระกี้
01:13:10แต่ไม่ไหวแล้ว
01:13:12แต่ให้ฉันตายที่นี่ด้วย
01:13:14แต่ให้ฉันตายที่นี่ด้วย
01:13:16อย่างน้อย
01:13:18ฉันจะได้ตาย
01:13:20ด้วยกับคุณ
01:13:22ด้วยกับคุณ
01:13:24ไม่นะกระกี้
01:13:26ไม่นะกระกี้
01:13:28กระกี้
01:13:30กระกี้
01:13:32กระกี้
01:13:34กระกี้
01:13:36กระกี้
01:14:06กระกี้
01:14:08กระกี้
01:14:10กระกี้
01:14:12กระกี้
01:14:14กระกี้
01:14:16กระกี้
01:14:18กระกี้
01:14:20กระกี้
01:14:22กระกี้
01:14:24กระกี้
01:14:26กระกี้
01:14:28กระกี้
01:14:30กระกี้
01:14:32กระกี้
01:14:34กระกี้
01:14:36กระกี้
01:14:38กระกี้
01:14:40กระกี้
01:14:42กระกี้
01:14:44กระกี้
01:14:46กระกี้
01:14:48กระกี้
01:14:50กระกี้
01:14:52กระกี้
01:14:54กระกี้
01:14:56กระกี้
01:14:58กระกี้
01:15:00กระกี้
01:15:02กระกี้
01:15:04กระกี้
01:15:06กระกี้
01:15:24นี่
01:15:26นี่มันคือเรื่องจริงหรอก
01:15:28แล้วพวกเราทำอะไรกันลงไปอ่ะ
01:15:32โอ้โห
01:15:58นุเร็จ
01:16:06ไปทานข้าวกับพี่นะ
01:16:10ค่ะ
01:16:28โอ้โห
01:16:58โอ้โห
01:17:04โอ้โห
01:17:10โอ้โห
01:17:14โอ้โห
01:17:18โอ้โห
01:17:22โอ้โห
01:17:24โอ้โห
01:17:28โอ้โห
01:17:32โอ้โห
01:17:36โอ้โห
01:17:40โอ้โห
01:17:46โอ้โห
01:17:48โอ้โห