Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00การละครั้งหนึ่งนานมาแล้ว นะริมฝั่งแม่น้ำโขง มีชายหนุ่มชื่อสิน อาศัยอยู่ในหมู่บ้านริมน้ำ
00:00:10สินเป็นชายหนุ่มรูปงามและจิตใจดีมาก เขามักจะออกไปดำน้ำแทงปลาในแม่น้ำโขงอยู่เป็นประจำ
00:00:18มีอยู่วันหนึ่งครับ ซึ่งเป็นคืนเดือนเพ้น สินได้ไปนั่งซุ่มรอหาปลาอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
00:00:30กระแทกร่างของสินจนตกลงไปในแม่น้ำโขงทันที ตอนนั้นเองละครับ สินได้เห็นพยาบาลของสินจนตกลงในแม่น้ำโขงกระแทกร่างของสินจนตกลงไปในแม่น้ำโขงทันที
00:00:46และไม่นานนะก็เกิดขึ้นน้ำขนาดใหญ่สัดขึ้นมาจากแม่น้ำโขง กระแทกร่างของสินจนตกลงไปในแม่น้ำโขงทันที ตอนนั้นเองละครับ สินได้เห็นพยานาคที่กำลังโกดจัดอยู่ใต้น้ำ
00:01:03เนื่องจากสินนี่ได้ปาชมวกของเขาไปปัดอยู่ที่หัวของพยานาคพอดี ก่อนที่สินจะหมดสติไปเพราะความตกใจกลัว แต่พอพยานาคเห็นว่าสินกำลังจะจมน้ำตาย พยานาคตัวนั้นกลับช่วยสินขึ้นมาส่งที่ฟังและคืนสติให้กับสินด้วย
00:01:26เมื่อสินลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เขาได้เห็นก็คือ สาวงามหนึ่งคน เธอมีน้ำว่าเนทนาคี เป็นนาคีสาวที่แอบขึ้นมาจากเมืองบาดาน เพื่อมาเล่นน้ำอับแสงจันในแดนมนุษย์
00:01:42สินรู้สึกขอบคุณเนทนาคีมากๆ ที่ช่วยเขาเอาไว้ พร้อมกับขอโทษที่ปาชมวกไปโดนหัวของเธอ นาคีสาวก็บอกว่าไม่เป็นอะไร
00:01:54นับตั้งแต่วันนั้น ทั้งสองก็มักจะแอบมาพบกันอยู่เป็นประจำในทุกๆคืนวันเพ้น
00:02:01สินและเนทนาคีเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นทีละนิด จนในที่สุดทั้งสองก็ตกลุ้มรักกัน
00:02:09ทั้งสองรู้ดีว่าความรักของพวกเขามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเนทนาคีเป็นหน้า สินเองก็เป็นมนุษย์
00:02:19ถ้าหากพวกเขาอยู่ด้วยกันที่โลกมนุษย์ เนทนาคีก็จะต้องถูกเนละเทศออกจากเมืองบาดาน
00:02:26และถ้าหากเนทนาคีไม่ได้กลับไปที่เมืองบาดานนานเกินหนึ่งวัน ร่างของเธอก็จะค่อยๆกลายเป็นหิน
00:02:34สินจึงตัดสินใจกลับไปขอพ่อและแม่ของเขาว่า เขาจะขอไปอยู่กับเนทนาคีที่เมืองบาดาน
00:02:42โดยสินได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อและแม่ฟัง บอกว่าเขาได้พบรักกับพยานนาคในแม่น้ำโขง
00:02:50แต่พ่อและแม่ของสินไม่เชื่อนะครับ กระทั่งเมื่อคืนเดือนเพ้นเวียนกลับมาถึงอีกรอบ
00:02:56สินจึงตัดสินใจหนีพ่อและแม่ของต้นไปหาเนทนาคีที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง แล้วลงไปอยู่กับเนทนาคีที่โลกใต้บาดาน
00:03:08เนทนาคีพาสินไปอยู่ในธรรมของเธอ ซึ่งธรรมของพวกนาคนะครับ ในสายตาของมนุษย์จะเห็นเป็นเพียงแค่โพรงหินธรรมดาเท่านั้น
00:03:18แต่ความจริงแล้วมันกว้างใหญ่และก็สวยงามอย่างกับปลาสาร ทั้งคู่อยู่กินร่วมกันอย่างมีความสุขในโลกใต้บาดาน แม้จะต้องอยู่กันแบบหลบๆซ่อนๆก็ตาม
00:03:31เนทนาคีได้สอนให้สินได้เรียนรู้เกี่ยวกับพลังของพยานาค จุดแข็งและก็จุดอ่อนของพวกนาค เรียนรู้เกี่ยวกับโลกใต้บาดานและวัฒนธรรมของพยานาค กระทั่งถึงวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 11 ที่เหล่าพยานาคจะต้องขึ้นมาจากเมืองบาดาน เพื่ออาบแสงจันกลางแม่น้ำของ
00:03:53คืนนั้นเองละครับ พ่อและแม่ของสินได้สร้างเรือไฟมาลอยถวายบุชาพยานาค เนื่องจากพวกเขาตามหาสินจนทั่วแต่ก็ยังไม่เจอ ก็เลยคิดว่าสินคงจะหนีไปอยู่กับพยานาคจริงๆ เหมือนกับที่เขาเคยมาขอเอาไว้
00:04:11แม้ว่าพ่อและแม่ของสินจะไม่ค่อยเชื่อว่าพยานาคมีจริง แต่พวกเขาก็อธิษฐานขอกับพยานาคราช ผู้เป็นใหญ่แห่งเมืองบาดานว่า
00:04:21หากลูกชายของต้นอยู่ที่เมืองบาดานจริงๆ ขอให้ท่านพยานาคส่งคืนกลับมาด้วยเถิด
00:04:30ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้เองละครับ ทำให้พยานาคราชได้สาบความจริงว่า เนทนาคีได้แอบพาสินลงมาอยู่ด้วยกันที่เมืองบาดาน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม
00:04:42พยานาคราชจึงใช้อำนาจที่มี ส่งตัวสินกลับขึ้นมาที่เมืองมนุษย์ทันที พร้อมกับสั่งห้ามไม่ให้เนทนาคีกลับขึ้นมาที่โลกมนุษย์อีกเด็ดขาด
00:04:55ถ้าหากฝ่าฝืนแล้วก็ เนทนาคีจะไม่สามารถกลับลงมาที่เมืองบาดานได้อีกเลย หากเป็นเช่นนั้น นางก็จะต้องกลายเป็นหิน
00:05:06เมื่อสินตื่นขึ้น เขาก็พบว่าตนเองนอนอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง เขาพยายามที่จะดำน้ำกลับลงไปหาเนทนาคี แต่ก็ไม่พบอะไรเลย นอกจากฝูงปลากับผืนซ้ายใต้แม่น้ำโขงเท่านั้น
00:05:22สินพยายามเรียกให้เนทนาคีขึ้นมาหา แต่มันก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา กระทั่งถึงรุ่งเช้า สินก็พยายามออกตามหาคนที่จะสามารถช่วยให้เขากลับไปที่เมืองบาดานได้
00:05:36แต่ไม่ว่าสินจะไปเล่าเรื่องที่เขาเคยไปอยู่กินกับเนทนาคีที่เมืองบาดานให้ใครฟังก็ตาม ก็ไม่มีใครเชื่อเขาเลยซักคน
00:05:45กระทั่งสินได้ไปพบกับหมองูเท่าคนหนึ่ง ที่กำลังเดินขายหญ้าแก้พิษงูอยู่ตามหมู่บ้านต่างๆ แล้วบังเอิญมาได้ยินเรื่องที่สินบอกว่าเขาได้พบรักกับพยานาค
00:05:58หมองูจึงเดินเข้ามาเสนอกับสินว่า เขาสามารถที่จะช่วยให้สินกลับไปที่เมืองบาดานได้ แต่จะต้องรอให้ถึงคืนวันเพ้น 15 ค่ำเดือน 11 ซะก่อน
00:06:10โดยในระหว่างที่รอนี่ สินจะต้องมาช่วยงานของหมองูเท่าทุกอย่าง และจะต้องเล่าเรื่องของเมืองบาดาน และเรื่องของพยานาคทุกเรื่องที่สินรู้ให้กับหมองูเท่าฟังทั้งหมดด้วย
00:06:24สินก็เลยตกลงและก็อยู่ช่วยงานหมองูเท่าทุกอย่างเลยละครับ
00:06:29สินได้เล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เนทนาคีสอนให้กับหมองูเท่าฟัง กระทั่งคืนวันเพ้น 15 ค่ำเดือน 11 วนกลับมาถึงอีกครั้ง สินก็พาหมองูเท่าไปตรงจุดที่เขาเจอกับเนทนาคี
00:06:44หมองูเท่าได้ทำพิธีริมฝั่งแม่น้ำโขง เรียกผีป่า ผีน้ำมาชุมนม ก่อนจะนำเอาเลือดของงูมาให้สินได้ดื่ม
00:06:55โดยบอกกับสินว่ามันจะทำให้สินกลายร่างเป็นพยานาคได้ชั่วคราว แล้วสินก็จะสามารถลงไปที่เมืองบาดานได้
00:07:05สินเองก็ไม่หลังเล เขาดึงมันจนหมด และไม่นานนัก ร่างกายของสินก็ค่อยๆเปลี่ยนสภาพจากคน กลายเป็นงูเผือก
00:07:17ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว หมองูเท่าตั้งใจจะใช้สินเป็นเหยื่อล่อ เพื่อที่เขาจะได้จับพยานาคตัวเป็นๆ ในวันขึ้น 15 คำเดือน 11 ปีทัดไป
00:07:29ในรุ่งเช้า หมองูเท่าจึงนำเอางูเผือกไปขายที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง และมีเศรษฐีที่ชอบสะสมสัตว์เผือกมาซื้อไป และก็นำเอาไปขังไว้ที่กลงหลังบ้าน
00:07:42เนทนาคีที่อยู่ในเมืองบาดานก็รับรู้ด้วยจิตว่า คนรักของเธอกำลังโดนหลอก และกำลังตกอยู่ในอันตราย
00:07:52เนทนาคีไม่รู้จะช่วยศีลยังไงดีนะครับ เธอจึงตัดสินใจไม่ฟังคำสั่งของพระยานาคาราช และก็หลบหนีออกจากเมืองบาดานเพื่อมาตามหาศีล
00:08:04เธอมีเวลาเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้น ก่อนที่จะต้องกลายเป็นหินไปอย่างทาวร
00:08:10เนทนาคีพยายามตามหาศีลทั้งวัน จนเวลาใกล้จะค่ำ เนทนาคีจึงได้พบศีลถูกขังเอาไว้ในกลงหลังบ้าน
00:08:20เธอได้ช่วยศีลออกจากกลง และอุ่มงูเผือกตัวนั้นวิ่งหนีเข้าป่า
00:08:25เมื่อมาถึงที่ปลอดภัยแล้ว เนทนาคีก็พยายามร่ายเวทมนคืนร่างให้กับศีล แต่มันก็ไม่สำเร็จครับ
00:08:34เพราะตอนอื่นนี้ อิติฤษณ์ของเธอขยะขอย่างหมดไปอย่าง ต่อเนื่อง เวลาก็ใกล้จะเช้าเต็มที้
00:08:40เนทนาคีพยายามที่จะสื่อสานกับ งูเดอะ เผือกที่เธอพึ่isiertมา
00:08:45แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะฟ unterstützen เขาในคี่ไม่รู้เรื่องเลย
00:08:50เนทนาคีเศร้าใจหยัดมาก ที่เธอช่วยคนรักของเธอไว้ไม่ได้
00:08:55แสงอาทิตย์ก็ค่อยๆรอดผ่านขอบฟ้าขึ้นมาทีละนิด
00:08:59ร่างของเนทนาคีก็ค่อยๆกลายเป็นหินไปทีละนิดเช่นกัน
00:09:04เธอยืนเฝ้ามองดูงูเพือกตัวนั้นทั้งน้ำตา
00:09:08พร้อมกับสังหลางูเพือกว่า เธอจะรอคอยวันที่จะได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีก
00:09:14ไม่ว่าจะอีกกี่ร้อยกี่พันปี เธอก็จะรอ
00:09:18เมื่อสิ้นเสียงแล้ว เนทนาคีก็กลายเป็นหินไปทันทีเลยละครับ
00:09:25สินในร่างของงูเพือกก็เหลือนีจากไป โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยละครับทุกคน
00:09:31งูเพือกได้เหลือไปเรื่อยๆ จนไปถึงบ้านพ่อและแม่ของสิน
00:09:36พ่อและแม่ของสินเนี่ยก็เข้าใจว่า พยานาคาราชคงส่งบริวานมาเพื่อแจ้งข่าวเรื่องสิน
00:09:43ทั้งสองจึงคอยให้อาหารและน้ำแกะงูเพือกนั้นทุกๆครั้งที่มันมาหา
00:09:49จนเวลาผ่านไปหลายเดือน หมองูเท่าก็ได้ผ่านมาเจอกับงูเพือกอีกครั้ง
00:09:55และจำได้ว่ามันคือสินคนรักของพยานา หมองูเท่าจึงแอบจะเอางูเพือกกลับมา
00:10:04เพื่อที่จะเอาไปใช้เป็นเหยื่อล่อพยานา และเมื่อคืนวันเพ้น 15 ค่ำเดือน 11 กวนกลับมาถึงอีกครั้ง
00:10:12หมองูเท่าก็นำเอางูเพือกใส่กล่อง ถ่วงกับก้อนหินเอาไว้
00:10:17จากนั้นก็ใส่ไว้ในกระทงเล็กๆ ลอยออกไปกลางแม่น้ำโขง ซึ่งเป็นกระทงที่เขาจอกรูเอาไว้นะครับ เพื่อที่จะให้มันค่อยๆจมลงไปทีละนิด
00:10:28ระหว่างนั้นเขาก็ทำพิธีเรียกพยานาขึ้นมาหา ร่างของงูเพือกนี่ค่อยๆจมลงไปในแม่น้ำโขงทีละนิดๆ
00:10:37หมองูเท่าก็พยายามเรียกให้นาคีสาว ขึ้นมาช่วยเหลือชายคนรักของตน แต่ก็ไม่มีอะไรโผล่ขึ้นมาเลย จนในที่สุดร่างของงูเพือกก็จมลงสู่ก้อนแม่น้ำโขง และสิ้นใจตายอยู่ใต้แม่น้ำแห่งนั้น
00:10:56หมองูเท่ารู้สึกเซ็งมากๆเลยนะครับที่จับพยานาคไม่ได้ แต่ไม่นานนะครับทุกคน ในขณะที่หมองูเท่ากำลังจะเก็บของกลับบ้าน ก็ได้มีพยานาขาราดตัวใหญ่มาหุมา ผูกขึ้นมาเหนือแม่น้ำโขง
00:11:11หมองูเท่าพยายามใช้ของวิเศษทั้งหมดที่ตนเองมี เพื่อที่จะจับพยานาคให้ได้ แต่มันก็ไม่ได้ผลเลยสักกะนิด พยานาขาราดจึงพ้นผิดที่รุ่นแรง ใส่ร่างของหมองูเท่า จนสลายหายวับไปในทันทีเลยแล้วครับ
00:11:30และนับจากวันนั้นนะครับ การเวลาก็เคลื่อนผ่านไปนานถึง 1,000 ปี สิ้นนี่ได้กลับชาติมาเกิด เป็นชายหนุ่มที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านริมฝั่งแม่น้ำโขงแห่งนี้อีกครั้ง
00:11:44สิ้นนี่นะครับ ชอบที่จะออกไปเดินเล่นในป่าริมแม่น้ำโขงอยู่บ่อยๆ เพื่อที่จะไปหาของป่ามาขายในตลาด
00:11:51จนวันหนึ่งครับ ขณะที่สิ้นกำลังเดินเล่นหาของป่าอยู่นั้น เขาได้ไปเจอกับรูปปั่นหินของหญิงสาวคนหนึ่ง ตั้งอยู่กลางป่ารกถึบ
00:12:02สิ้นรู้สึกว่ามันเป็นรูปปั่นที่สวยงามมากๆ ดึงดูดให้สิ้นเดินเข้าไปหา เขาจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
00:12:11และทันทีที่สิ้นจ้องเข้าไปในดวงตาของรูปปั่นนั้น สิ้นก็รู้สึกเหมือนว่าได้พบกับคนที่รู้จักกันมานานแสนนาน
00:12:21แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเป็นใครกันแน่ นับตั้งแต่วันนั้นเองละครับ
00:12:26สิ้นก็เทียวแวะเวียนข้ามาที่รูปปั่นกล้างป่า ค่อยๆทางป่าทางย่าทำความสะอาดบริเวณรอบๆและก็สร้างกระท่อมหลังเล็กๆอยู่ตรงนั้น
00:12:37นานวันเข้าศีลก็ยิ่งผู้พันกับรูปปันนั้น
00:12:41จนวันนึงครับ มีชาวบ้านมาพบศีล ในขณะที่กำลังกอดรูปปัญหิน
00:12:47ชาวบ้านจึงเอาเรื่องของศีลเป็นนิทา
00:12:50หาว่า ศีลเป็นคนบ้า ไปหลงรักกับรูปปัญเก่า
00:12:55เลยสิ้นก็ไม่สนใจอะไร เพราะเขาไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
00:13:00แต่แล้วปัญหามันก็เกิดขึ้นครับทุกคน
00:13:03เมื่อจุ่ๆก็มีฝูงงูจำนวนมาก
00:13:06เหลือให้ขึ้นมาจากแม่น้ำโค้ง
00:13:08เข้าไปชกไปกัดกินสัตว์เลี้ยงของชาวบ้านในหมู่บ้าน
00:13:12ชาวบ้านจึงคิดว่า
00:13:14เป็นเพราะรูปปั้นปลาหลาดที่สินไปเจอในป่า
00:13:17ที่ทำให้เกิดอาเพศแบบนี้ขึ้น
00:13:20พวกชาวบ้านจึงรวมตัวกัน
00:13:22เพื่อที่จะไปทำลายรูปปั้นของนายสิน
00:13:25เมื่อมาถึงกระท่อมกลางป่า
00:13:28สินพยายามที่จะขัดขวางชาวบ้าน
00:13:30แต่มันก็ไม่สำเร็จครับ
00:13:32สินถูกชาวบ้านต่อยเข้าปลายคางจนสลบไป
00:13:36ชาวบ้านช่วยกันลากเอารูปปั้นหินไปที่แม่น้ำโค้ง
00:13:40เมื่อสินตื่นขึ้นเขาก็รีบตามไปดูทันที
00:13:44แต่มันก็ไม่ทันแล้วครับ
00:13:45ชาวบ้านได้ปล่อยให้รูปปั้นนั้น
00:13:48จมลงสู่ก้นแม่น้ำโค้งเรียบร้อยแล้ว
00:13:51สินไม่รอช้า
00:13:53เขารีบกระโดดตามลงไปในแม่น้ำโค้งทันที
00:13:56ดำลงไปจนถึงก้นแม่น้ำ
00:13:59พยายามที่จะดึงเอารูปปั้นนั้นกลับขึ้นมาให้ได้
00:14:02เขาใช้ผ้าเขามารัดรูปปั้นนั้นไว้กับตัวเอง
00:14:06แล้วพยายามที่จะวายขึ้นสู่ผิวน้ำ
00:14:09แต่ด้วยน้ำหนักที่มากเกินไปและกระแสน้ำที่แรงมาก
00:14:13ทำให้สินไม่สามารถที่จะขึ้นสู่ผิวน้ำได้
00:14:17ในขณะที่สินกำลังพยายามจนแทบจะหมดลมหายใจอยู่นั้น
00:14:22จุดๆก็มีเสียงของหญิงสาวพูดกับสินว่า
00:14:26ให้สินปล่อยรูปปั้นไป
00:14:29เสียงนั้นมันกระแทกใจสินอย่างมาก
00:14:31สินหันกลับมามองรูปปั้น
00:14:34ในตอนนั้นเองล่ะครับ
00:14:36เขาได้เห็นเนทนาคีอีกครั้ง
00:14:38เรื่องราวในอดีตทุกอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของสิน
00:14:43ทำให้สินจำทุกอย่างได้
00:14:45เขากอดเนทนาคีเอาไว้แน่น และบอกกับเธอว่า
00:14:49ต่อไปนี้เราจะไม่แยกจากกันอีก
00:14:52ทั้งคู่กอดกันแน่น
00:14:55ค่อยๆ ปล่อยให้ร่างจมลงสู่ก้นแม่น้ำคง
00:14:59แต่ในขณะที่สินกำลังจะขาดใจตายนั้นเองล่ะครับ
00:15:03พยานาคาราชที่เฝ้ามองทั้งคู่อยู่ก็ปรากฏตัวขึ้น
00:15:08และบอกกับทั้งสองว่า
00:15:10จะให้โอกาสกับทั้งสองอีกหนึ่งครั้ง
00:15:13จากนั้นพยานาคาราชก็นำเอาสินและรูปปั้นของเนทนาคี
00:15:18กลับขึ้นมาสู่ผิวน้ำ
00:15:20ต่อหน้าชาวบ้านทุกคน
00:15:22พยานาคาราชคืนร่างให้กับเนทนาคี
00:15:26แต่ถ้าว่าเธอจะต้องถูกลงโทษ
00:15:29ไม่สามารถที่จะขึ้นมาบนโลกมนุษย์ได้อีกเลย
00:15:32แต่ได้มีข้อแม้อยู่ว่า
00:15:34ถ้าหากในทุกๆคืนวันเพ้นขึ้น 15 ค่ำเดือน 11
00:15:38สินทำเรือไฟมาลอยถวายเป็นพุทธบูชาโดยไม่ขาด
00:15:43พยานาคาราชให้สัญญาว่า
00:15:45ทั้งคู่จะได้พบกันอีกครั้ง
00:15:48เมื่อสินตอบรับคำสัญญาแล้ว
00:15:50พยานาคาราชก็พาเนทนาคีกลับไปที่เมืองบาดาน
00:15:55ส่วนสินก็ปรีกวิเวกไปอาศัยอยู่ในป่าตามลำพัง
00:16:00โดยในทุกๆวันเพ้นขึ้น 15 ค่ำเดือน 11
00:16:03เขาก็จะทำเรือไฟมาลอยถวายในแม่น้ำโขงทุกปี
00:16:08นอกจากนี้นะครับ
00:16:09สินยังได้แกะสลักรูปปั้นของเนทนาคีขึ้นมาใหม่
00:16:13โดยตั้งเอาไว้ที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
00:16:16ชาวบ้านที่ได้เห็นเหตุการณ์ในวันนั้น
00:16:19ต่างพากันเอาดอกไม้มาถวายบูชารูปปั้นของเนทนาคีอยู่ไม่ขาด
00:16:25พร้อมกับเล่าขาดเรื่องราวของพยานาคในแม่น้ำโขง
00:16:29ให้กับลูกหลานฟังจากรุ่นสู่รุ่น
00:16:32แม้จะไม่มีใครเคยเห็นพยานาคอีกเลยก็ตาม
00:16:36เมื่อการเวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า
00:16:39สินก็ทำเรือไฟมาลอยที่แม่น้ำโขงทุกปี
00:16:43ไม่นานนัก ชาวบ้านก็เริ่มทำเรือไฟมาลอยในแม่น้ำโขงร่วมกับสินทุกๆปีด้วย
00:16:49กระทั่งวันสุดท้ายของชีวิตสินมาถึง
00:16:52สินมานั่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
00:16:56พยายามทวงถามถึงสัญญาที่พยานาคาราชเคยให้เอาไว้กับเขา
00:17:01ก่อนที่ลมหายใจเหลือสุดท้ายของเขาจะหมดไป
00:17:05ทันใดนั้นเองละครับ
00:17:07พยานาคาราชก็โผล่ขึ้นมาเหนือแม่น้ำโขงอีกครั้ง
00:17:11เพื่อที่จะทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับสิน
00:17:14โดยการเปลี่ยนให้สินกลายเป็นพยานา
00:17:18คอยดูแลปกป้องแม่น้ำโขงร่วมกับเนทนาคีตลอดไป
00:17:23นับแต่นั้นมาละครับ
00:17:25เรื่องราวของสินและเนทนาคี
00:17:28ก็คลายเป็นตำนานที่เล่าผ่านกันมาจนถึงทุกวันนี้
00:17:32และเป็นตำนานที่สอนให้คนลุ่นหลังมารู้ว่า
00:17:35ความรักที่แท้จริง
00:17:37สามารถเอาชนะทุกสิ่งได้
00:17:39ไม่เว้นแม้แต่กฎเกรนของธรรมชาตินั่นเองครับ
00:17:45และเมื่อเวลาผ่านยาวนานไปอีกหลายร้อยปี
00:17:48ผู้คนริมสองฝั่งแม่น้ำ
00:17:50ก็ยังคงเล่าขาดถึงตำนานความรัก
00:17:53ระหว่างคนกับพยานา
00:17:55และยังเชื่อว่า
00:17:56พยานา นามว่าสินและเนทนาคี
00:17:59ทั้งสองคนเนี่ย
00:18:01ยังคงช่วยกันปกป้องดูแล
00:18:03ผู้คนริมสองฝั่งแม่น้ำ
00:18:05ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย
00:18:07ไม่ให้เกิดขึ้นกับชาวบ้าน
00:18:09เมื่อเวลาผ่านเลยไป
00:18:11ผู้คนริมสองฝั่งแม่น้ำ
00:18:13ก็ได้ช่วยกันสร้างรูปสลักของสิน
00:18:15ตั้งเอาไว้คู่กับรูปปั้นของเนทนาคี
00:18:18เพื่อขอบคุณที่พยานาทั้งสอง
00:18:21คอยดูแลพวกเขา
00:18:23เรื่องราวของพยานาค
00:18:25นำว่าสินเริ่มต้นขึ้น
00:18:27ตั้งแต่ที่เจ้านาคาราช
00:18:29ได้ใช้อำนาจวิเศษของมณีนาคาราช
00:18:31เปลี่ยนให้สินกลายเป็นพยานาค
00:18:33ตามการร้องขอสุดท้าย
00:18:35ในชีวิตของเขา
00:18:37สินจึงได้เป็นพยานาค
00:18:39และได้อยู่ร่วมกันกับเนทนาคี
00:18:41ที่เมืองบาดาน
00:18:43แต่ถึงอย่างนั้นนะครับ
00:18:45พวกเขาก็ยังคงถูกกีดกัน
00:18:47จากบันดานาคต้นอื่นๆ
00:18:49เพราะถูกมองว่า
00:18:51เป็นความผิดพลาดของเจ้านาคาราช
00:18:53ที่ไม่ยึดมั่นในกฎเกรนของธรรมชาติ
00:18:55บันดานาคในเมืองบาดาน
00:18:57จึงเริ่มแบ่งกันออก
00:18:59เป็นสองฝ่าย
00:19:01ฝ่ายหนึ่งก็เชื่อว่า
00:19:03สินและเนทนาคี
00:19:05สามารถจะคองรักกันได้
00:19:07แต่อีกฝั่งหนึ่งก็ไม่เห็นด้วย
00:19:09เพราะความรักระหว่างคนกับนาค
00:19:11มันเป็นเรื่องที่ผิดกฎธรรมชาติ
00:19:13กระทั่งวันหนึ่ง
00:19:15เนทนาคีเกิดตั้งท้อง
00:19:17และให้กำเนิดเด็กสาวหน้าตาน่ารัก
00:19:19ซึ่งเธอเป็นมนุษย์
00:19:21ตามชาติกำเนิดเดิมของสิน
00:19:23และกลายเป็นเครื่องยืนยันว่า
00:19:25นาคและมนุษย์
00:19:27และกลายเป็นเครื่องยืนยันว่า
00:19:29นาคและมนุษย์
00:19:31สามารถที่จะรักและอยู่ร่วมกันได้
00:19:33จริงๆ
00:19:35สั่งความวิตกกังวลไปทั่วทั้งนาค
00:19:37พิพบเลยละครับ
00:19:39หลังการกำเนิดของเด็กสาว
00:19:41เหล่านาคอบุโส
00:19:43นำโดยพยานอิลลาเซน
00:19:45ก็ได้มีมติคร่วมกันว่า
00:19:47จะปล่อยให้เด็กน้อยเลือดผสม crimin
00:19:49จะปล่อยให้เด็กน้อยเลือดผสมผู้นี้มีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้
00:19:55พวกเขาจึงบุกไปที่วังของสินและเนทนาคี
00:19:58เพื่อจะทำให้ทุกอย่างกลับคืนสู่กฎเกรนดั่งเดิมของมัน
00:20:02สินกับเนทนาคีรู้ว่าชีวิตของลูกสาวของเขาไม่ปลอดภัยอีกต่อไป
00:20:09จึงพากันไปอ้อนวอน ขอให้เจ้านาคาราชช่วยเหลือลูกของพวกเขา
00:20:15เจ้านาคาราชก็ไม่มีทางเลือก
00:20:17เขาจึงมอบมะนีนาคาราชของตนเองให้แก่ลูกสาวของเนทนาคี
00:20:22เพื่อปกป้องไม่ให้เหล่านาคทั้งปวงทำอันตรายเธอได้
00:20:27ก่อนจะใช้อำนาจสุดท้ายที่เหลืออยู่ของตน
00:20:30ส่งให้เนทนาคีและลูกสาวขึ้นไปอย่างเมืองมนุษย์
00:20:35แต่สินนี่ไม่สามารถที่จะไปด้วยได้นะครับ
00:20:38เพราะบรรมีของสินยังไม่มากพอที่จะสามารถแบร่งกายเป็นมนุษย์ไปอยู่ที่เมืองมนุษย์ได้
00:20:44เมื่อพระยานิลาเศสและเหล่านาคอวุโสมาถึง
00:20:48ก็พบว่าเนทนาคีกับลูกสาวหายตัวไปแล้ว
00:20:52พระยานิลาเศสและเหล่านาคอวุโส
00:20:54จึงปลดเจ้านาคาราชลงจากตำแหน่งนาคาทิบอดี
00:20:59และขับไล่ให้ศีลกับเจ้านาคาราชออกไปจากนาคพิพบธ์ทันที
00:21:05เหตุการณ์ครั้งนี้เองทำให้ผู้นำของเหล่านาคหลายๆคน
00:21:09รวมถึงพระยานิลาเศสต้องการจะขึ้นปกครองนาคพิพบธ์แถมที่เจ้านาคาราช
00:21:16แต่ไม่มีใครสามารถทำได้ครับ
00:21:18เนื่องจากมะนีประจำกายของเจ้านาคาราชนั้น
00:21:21เป็นหนึ่งในองค์ประกอบสำคัญ
00:21:24ที่จะทำให้นาคาติพดีองภ์ใหม่
00:21:26มีอำนาจเนืองกว่านาคตนอื่นๆ
00:21:29แต่ตอนนี้มันได้หายไป
00:21:32ฮัวกนาคอาวุสโห่มาร assets
00:21:34จึงส่วนบริวารของตนออกตามหาไปทั่วทั้งบนบก
00:21:38และในน้ำ
00:21:39สิ่งตอนนี้มะนีนาคาราชของเจ้านาคาราช
00:21:43มันได้อยู่ในตัวลูกสาวของเนทนาคี
00:21:47เนทนาคีอุ่มลูกน้อยเดินทางไปตามป่านานหลายวัน
00:21:52จนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ริมแม่น้ำโขง
00:21:55เธอเหนื่อยล้าและก็อ่อนแรงมากๆ
00:21:58เนทนาคีเดินอุ่มลูกน้อยไปจนถึงบ้านที่ตั้งอยู่โดดเดียวนอกชุมชน
00:22:03แล้วเธอก็เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว
00:22:06จึงตัดสินใจข้อประตูบ้านหลังนั้น
00:22:09และไม่นานนัก หญิงชาราคนหนึ่งก็เปิดประตูออกมา
00:22:14เห็นเนทนาคีและลูกสาวดูน่าสงสาร
00:22:17จึงเชื่อเชิญให้เนทนาคีเข้ามาพักอยู่ในบ้านซะก่อน
00:22:21เนทนาคีบอกกับยายแก่ว่า
00:22:24เธอจะต้องพาลูกหนีออกจากบ้าน
00:22:27เพราะมีคนต้องการจะพลากลูกไปจากเธอ
00:22:30ยายแก่ก็ใจดีนะครับ
00:22:32บอกให้เนทนาคีอาศัยอยู่ที่บ้านของเธอไปก่อน
00:22:35พร้อมกับจัดข้าวปลาอาหารมาให้กินจนอิ่มเลยละครับ
00:22:40เนทนาคีอาศัยอยู่กับยายแก่นานหลายวัน
00:22:44ก่อนจะตัดสินใจปักหลักอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้
00:22:48โดยเนทนาคีได้แยกออกไปสร้างกระท่อมหลังเล็กๆ
00:22:52เพื่ออาศัยอยู่กับลูก
00:22:54เนทนาคีตั้งชื่อให้กับลูกสาวของเธอว่า
00:22:57มะนี คอยเลี้ยงดูมะนีด้วยความรัก
00:23:01อยู่ในกระท่อมหลังเล็กๆ ริมแม่น้ำ
00:23:04มะนีเติบโตขึ้นเป็นหญิงสาวที่งดงามเหมือนกับแม่
00:23:08แต่มีนิสัยสุดส้น อยากรู้อยากเห็นเหมือนกับผู้ชาย
00:23:12เธออาศัยอยู่กับแม่ที่กระท่อมริมน้ำโขง
00:23:15โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า
00:23:17เธอนั้นมีสายเลือดของพระยานหน้า
00:23:20และมีมะนีน่าขราดแฟงอยู่ในตัว
00:23:23ซึ่งด้วยอำนาจของมะนีน่าขราดนี้เองล่ะครับ
00:23:26ทำให้เนทนาคีสามารถอยู่บนโลกมนุษย์ได้ตลอดเวลา
00:23:30ตราบใดที่ยังอยู่ใกล้ๆกับลูกสาว
00:23:33และในทุกๆคืนวันเพ้น 15 คำเดือน 11
00:23:36ชาวบ้านริมแม่น้ำโขง
00:23:38ก็จะพากันทำเรือไฟออกมาลอยในแม่น้ำโขง
00:23:41และนั่งดูลูกไฟผีที่ผุดขึ้นจากแม่น้ำ
00:23:45เนทนาคีเองก็สอนให้มะนีสร้างเรือไฟลำเล็กๆ
00:23:49นำมาลอยออกไปกลางแม่น้ำ
00:23:51และอธิษฐานจิตถึงศีล
00:23:54บอกกับศีลว่า
00:23:55เธอและลูกยังสุขสบายดี
00:23:58ไม่ให้ศีลต้องเป็นห่วง
00:24:00แม้ว่าศีลจะคิดถึงเนทนาคีและลูกมากแค่ไหนก็ตาม
00:24:04เขาก็ไม่สามารถที่จะมาหาทั้งสองได้
00:24:07เนื่องจากถูกพวกพยานาคคอยจับตามองอยู่ตลอดเวลา
00:24:11จนวันหนึ่งครับ
00:24:13ในขณะที่มะนีกำลังตักน้ำที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
00:24:17เธอได้ก้มลงไปตักน้ำ
00:24:19แล้วได้เห็นพยานาคตัวใหญ่อยู่ใต้น้ำ
00:24:22มะนีตกใจมาก
00:24:24จนลืนล้มหัวกระแทกพื้น
00:24:26ตกลงไปในแม่น้ำ
00:24:28และในขณะที่มะนีกำลังจะหมดสติไปนั้น
00:24:31เธอได้เห็นชายหนุ่มร่างใหญ่
00:24:34เข้ามาอบอุ่มร่างของเธอ
00:24:36ขึ้นจากแม่น้ำ
00:24:38จากนั้นทุกอย่างก็มืดสนิทไป
00:24:40เมื่อมะนีตื่นขึ้น
00:24:42ก็พบว่าตนเองกำลังนอนอยู่ในกระท่อม
00:24:45ที่มีเนทนาคีนั่งอยู่ข้างๆ
00:24:47เธอถามกับเนทนาคีว่า
00:24:49เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:24:52เนทนาคีจึงเล่าให้ลูกสาวฟังว่า
00:24:54มะนีหลับอยู่ที่โขดหินริมแม่น้ำของ
00:24:58จึงพากลับมาที่บ้าน
00:25:00มะนีจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับแม่ฟัง
00:25:03บอกว่าเธอได้เห็นพยานากในแม่น้ำของ
00:25:07แล้วเกิดตกใจลื่นล้มจนหมดสติ
00:25:10แต่ได้มีชายหนุ่มแปลกหน้ามาช่วยเธอเอาไว้
00:25:13เมื่อเนทนาคีได้ฟังก็ตกใจมากๆเลยนะครับ
00:25:17เพราะเธอไม่เคยพูดถึงเรื่องพยานากให้มะนีฟังเลย
00:25:21จึงบอกกับมะนีไปว่า
00:25:23ลูกอาจจะตาฝาดไปเองก็ได้
00:25:25แต่มะนีรู้ดีว่าเธอได้เห็นพยานากจริงๆ
00:25:29มะนีเลยไปหายายแก่ที่เคยช่วยเหลือพวกตนกับแม่เอาไว้
00:25:33เพราะยายแก่นี่นะครับ
00:25:35มักจะเล่าเรื่องราวของพยานากให้มะนีฟังอยู่บ่อยๆ
00:25:39เมื่อไปหายายแก่แล้ว
00:25:41มะนีก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ยายแก่ฟัง
00:25:43ยายแก่จึงบอกกับมะนีด้วยท่าทีที่ตื่นเต้นว่า
00:25:47สิ่งที่มะนีเห็นนั้น
00:25:49มันคือพยานากตัวเป็นๆ
00:25:51ซึ่งคนทั่วไปไม่มีโอกาสได้เห็น
00:25:53จะต้องเป็นผู้ที่มีบุญสัมพันธ์ต่อกันเท่านั้น
00:25:57นับจากวันนั้นล่ะครับ
00:25:59มะนีจึงออกไปนั่งรอที่ริมฝั่งแม่น้ำของทุกวัน
00:26:03เพื่อหวังจะได้เจอกับพยานากอีกครั้ง
00:26:07กระทั่งวันหนึ่งครับ
00:26:09พยานากหนุ่มนำว่านิลากา
00:26:11ซึ่งเป็นลูกชายของพยานิลาเซน
00:26:13หัวหน้าของเหล่านากชั้นสูง
00:26:15ที่ต้องการจะกำจัดศีลและเนทนาคี
00:26:17ได้โปรขึ้นมาจากแม่น้ำของ
00:26:19แล้วก็แปลงราชเป็นชายหนุ่มรูปงาม
00:26:23เดินตรงเข้าไปในหมู่บ้าน
00:26:25มะนีจดจำใบหน้าของชายที่ช่วยเหลือเธอเอาไว้ได้อย่างแม่นยำ
00:26:31เธอจึงรีบกระโจนเข้าไปขวางนิลากา
00:26:35แนะนำตัวว่าเธอชื่อมะนี
00:26:37และก็ขอบคุณชายแปลกหน้าที่ช่วยเหลือเธอเอาไว้
00:26:41พยานากหนุ่มก็ตอบกลับมานะครับว่า
00:26:44เขาจำมะนีได้
00:26:46พร้อมกับบอกว่าเขาชื่อนิลากา
00:26:49ก่อนจะรีบเดินจากไปในหมู่บ้าน
00:26:51ซึ่งมะนีก็ได้แอบติดตามนิลากาไปในหมู่บ้านด้วยนะครับ
00:26:56และเธอก็สังเกตเห็นว่า
00:26:58นิลากากำลังตามหาอะไรบางอย่างที่มันสำคัญมากๆ
00:27:02จนเวลาใกล้จะค่ำแล้ว
00:27:04นิลากาก็เดินทางกลับไปที่แม่น้ำโขง
00:27:07เพื่อจะกลับไปยังน่าคิดพบ
00:27:10มะนีก็ไปดักรออยู่ระหว่างทางนะครับ
00:27:13ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาบอกกับนิลากาว่า
00:27:16เธออยากจะช่วยนิลากาตามหาของที่หายไป
00:27:19เพราะเธอรู้ทุกซอกทุกมุมของหมู่บ้านแห่งนี้เป็นอย่างดี
00:27:23พร้อมกับบอกนิลากาว่า
00:27:25มะนีรู้นะว่านิลากาเป็นพยานาค
00:27:29แต่ไม่ต้องกังวลไป
00:27:31เพราะเธอจะไม่บอกใครเด็ดขาด
00:27:33ซึ่งนิลากาก็เชื่อใจมะนีนะครับ
00:27:36จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้มะนีฟัง
00:27:38ว่าสิ่งที่เขากำลังตามหาอยู่นั้น
00:27:41มันคือมะนีนากราช
00:27:43ของสำคัญที่จะบันดานอำนาจให้กับพยานาคที่ได้ครอบครองมัน
00:27:47ซึ่งมันได้หายออกไปจากเมืองบาดานเมื่อหลายปีก่อน
00:27:51และเขาก็ตามหามันมานานหลายปีแล้ว
00:27:54แต่ก็ยังคงไม่พบ
00:27:56นับจากวันนั้นแหละครับ
00:27:57ทุกๆวัน มะนีก็จะมานั่งรอที่โขดหินอริมแม่น้ำโขง
00:28:02คอยให้นิลากาโพลขึ้นมาหา
00:28:04แล้วก็พากันออกไปตามหามะนีนากราช
00:28:07ตามสถานที่ต่างๆในหมู่บ้าน
00:28:09และสถานที่อื่นๆรอบหมู่บ้านด้วย
00:28:12ผ่านไปวันแล้วๆ
00:28:14ก็ไม่เคยมีวีแววว่าจะเจอของที่ตามหาเลย
00:28:18มีแต่ความสำคัญของทั้งสองเท่านั้นแหละครับ
00:28:20ที่ค่อยๆเพิ่มพูดขึ้นทุกวัน
00:28:23ทั้งสองออกค้นหาไปทั่วทุกซอกทุกมุมของหมู่บ้านแล้ว
00:28:27แต่ก็ยังไม่พบมะนีนากราชอยู่ดี
00:28:30เหลือแค่บ้านหลังสุดท้ายเท่านั้นแหละครับ
00:28:32ที่นิลลากายังไม่ได้ไปดู
00:28:34นั่นก็คือบ้านของมะนี
00:28:36นิลลากาบอกให้มะนีพาไปที่บ้านของเธอ
00:28:40แม้ว่ามะนีจะบอกแล้วนะครับว่า
00:28:42ถึงจะไปดูก็ไม่เจอหรอก
00:28:44เพราะเธออยู่ที่บ้านนั้นทุกวัน
00:28:46แต่ไม่เคยเห็นมะนีนากราชเลย
00:28:49แต่ถึงอย่างนั้นนะครับ
00:28:50นิลลากาก็ยังยืนยันว่า
00:28:52จะต้องไปดูให้แน่ใจซะก่อน
00:28:54ทั้งสองจึงเดินทางไปที่กระท่อมของมะนี
00:28:57ที่ดิ่มฝั่งแม่น้ำโขง
00:28:59เมื่อไปถึง
00:29:00นิลลากาก็ได้พบกับเนทนาคี
00:29:03และรู้ทันทีว่า
00:29:05เธอมีสิ่งที่เขากำลังตามหา
00:29:07นิลลากาคือนร่านกลับเป็นพยานาค
00:29:10หมายจะจับเอาเนทนาคีกลับไปที่นาคพิพบ
00:29:14จึงพ้นพิษพยานาคใส่เนทนาคีทันที
00:29:17แต่มะนีได้เอาตัวเข้ามาขวางเอาไว้
00:29:20ทันใดนั้นเอง
00:29:22ร่างกายของมะนีก็เปร่งแสงสว่างจ้ะ
00:29:25กระแทกนิลลากาให้กระเด็นออกไป
00:29:28จนได้รับบาดเจ็บ
00:29:30ก่อนที่มะนีจะหมดสติไป
00:29:32นิลลาการู้ทันทีว่า
00:29:34แท้ที่จริงแล้ว
00:29:37มันอยู่ในตัวของมะนีมาโดยตลอด
00:29:39นิลลากาต้องการจะจับเอาตัวมะนีกลับไปที่นาคพิพบด้วย
00:29:43แต่เนทนาคีได้คืนร่างกลับเป็นพยานาค
00:29:46แล้วเข้ามาขัดขวางเอาไว้
00:29:48ด้วยอาการบาดเจ็บจากคลิปของมะนีนาคราด
00:29:52นิลลากาจึงต้องยอมถอยกลับไปที่นาคพิพบ
00:29:55เมื่อไปถึงนาคพิพบแล้ว
00:29:57พยานนิลลาเซนที่เห็นลูกชายบาดเจ็บ
00:30:00ก็สอบถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น
00:30:03ซึ่งแทนที่นิลลากาจะบอกความจริง
00:30:06นิลลากากลับโกหกผู้เป็นพ่อ
00:30:08บอกว่าเขาพระตกลงจากเหว
00:30:11ในขณะที่กำลังตามหามะนีนาคราดบนยอดเขา
00:30:16และที่นิลลากาต้องโกหกพยานนิลลาเซน
00:30:19นั่นก็เป็นเพราะว่าเขามีความรักนั่นเองครับทุกคน
00:30:24หลังจากที่เนทนาคีได้ต่อสู้กับนิลลากาแล้ว
00:30:27เนทนาคีจึงตัดสินใจเดินลงไปในแม่น้ำโขง
00:30:31เรียกให้สิงขึ้นมาหา
00:30:33ไม่นานนัก จ้าวนาคราดและสิงก็ปรากฏกายขึ้นกลางแม่น้ำ
00:30:39เนทนาคีเล่าเรื่องทุกอย่างให้ทั้งสองฟัง
00:30:42บอกว่าลูกชายของพยานนิลลาเซนรู้แล้วว่ามันนี่อยู่ที่นี่
00:30:46จ้าวนาคราดและสิงจึงเห็นว่าเนทนาคีและลูกสาวไม่ปรอดภัย
00:30:52จึงปักหลักอศัยอยู่ในแม่น้ำโขงแถวๆหมู่บ้านแห่งนี้นับแต่นั้นมา
00:30:57และหลังจากผ่านไปสองวัน มันนี่ก็ฝืนคืนสติก
00:31:02เนื่องจากอำนาจของมันนี่นาคราดนั้นมีมาก
00:31:05เกินกว่าที่ร่างกายของมันนี่จะรับไว้
00:31:08และถือว่ายังโชคดีนะครับที่มันนี่ยังไม่ตาย
00:31:12เมื่อมันนี่ตื่นขึ้นเธอก็ถามถึงนิลลาคาทันที
00:31:16เนทนาคีก็บอกให้มันนี่ลืมนิลลาคาไปซะ
00:31:20เพราะมันจะทำให้มันนี่ตกอยู่ในอันตราย
00:31:22และอาจจะเดือดร้อนไปถึงพวกชาวบ้านในหมู่บ้านด้วย
00:31:27มันนี่รู้สึกเศร้าใจอย่างมากเลยนะครับ
00:31:30เธอไม่เข้าใจเลยว่าเห็นใดนิลลาคาจึงต้องการจะทำร้ายแม่ของเธอ
00:31:35มันนี่ยังคงคิดถึงนิลลาคาอยู่ตลอดเวลา
00:31:39เธอยังคงไปนั่งรอนิลลาคาอยู่ที่โขดหินอริมแม่น้ำโขงทุกวัน
00:31:43ตั้งแต่เช้าจนมืด
00:31:45แต่นิลลาคาก็ไม่เคยโผล่ขึ้นมาให้เห็นอีกเลย
00:31:48เนทนาคีจะต้องคอยไปตามมันนี่กลับบ้านทุกวัน
00:31:52มีอยู่วันหนึ่งครับ
00:31:54ในขณะที่มันนี่กำลังนั่งรอคอยนิลลาคาอยู่ที่โขดหินอริมแม่น้ำโขง
00:31:59ยายแก่ได้เดินผ่านมาพบพอดี
00:32:02เธอจึงเข้ามาคุยกับมันนี่
00:32:04มันนี่ได้ถามกับยายแก่ว่า
00:32:06ทำไมพยาน่ากับมนุษย์ถึงรักกันไม่ได้
00:32:10ยายแก่ก็ยิ้มพร้อมกับชวนให้มันนี่เดินตามเข้าไปในป่า
00:32:15บอกว่าจะพาไปดูอะไรบางอย่าง
00:32:17เมื่อไปถึงสิ่งที่มันนี่ได้เห็นก็คือ
00:32:21รูปปั่นของเด็กนมและหญิงสาวที่มีท่อนล่างเป็นงู
00:32:25ยายแก่เล่าให้ฟังว่า
00:32:27หลายร้อยปีก่อนเคยมีพยาน่าขึ้นมาจากแม่น้ำโขง
00:32:32นำร่างของทั้งสองคนนี้ขึ้นมาจากแม่น้ำ
00:32:36พวกเขามีชื่อว่าเนทนาคีและสิน
00:32:40เขาทั้งสองรักกันมาก
00:32:42เนทนาคีนั้นเป็นพยาน่า
00:32:45ส่วนสินก็เป็นมนุษย์
00:32:47เด็กนมที่เคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้
00:32:50ความรักของพวกเขาเป็นเรื่องต้องห้าม
00:32:53แต่ทั้งคู่ได้รับบททดสอบจากพยาน่าคู่เป็นใหญ่
00:32:57และสามารถฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างไปได้
00:33:00จนสุดท้ายพวกเขาก็ได้ครองรักกัน
00:33:03กลายเป็นพยาน่าที่คอยปกป้องสายน้ำแห่งนี้แหละ
00:33:08ซึ่งเมื่อก่อนมีคนมากมายเข้ามากราบวายรูปปั่นนี้
00:33:12แต่ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยมีคนเชื่อเรื่องพยาน่าแล้ว
00:33:16มีแค่ยายแก่นี่แหละที่ยังคงเชื่อว่า
00:33:19สินกับเนทนาคียังคงช่วยเหลือ
00:33:22และปกป้องชาวบ้านบริมฝั่งแม่น้ำโขงอยู่
00:33:25เมื่อมานีได้ฟังเรื่องราวของสินกับเนทนาคี
00:33:29เธอก็รู้สึกทราบซึ้งกับความรักของทั้งสองมากๆ
00:33:33เธอกลับไปที่บ้านสวมกอดเนทนาคีผู้เป็นแม่
00:33:37และกระซิบบอกกับเนทนาคีว่า
00:33:40เธอรักนิลลากา
00:33:42ไม่ว่าจะต้องเจออุปสรรคมากมายแค่ไหน
00:33:45เธอก็จะต่อสู้เพื่อมัน
00:33:47เมื่อเนทนาคีได้ฟัง
00:33:50น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
00:33:53เธอได้แต่ยิ้มและอบกอดลูกเอาไว้แน่น
00:33:56กระทั่งถึงกลางดึก
00:33:58เมื่อมานีหลับไปแล้ว
00:34:00เนทนาคีรู้สึกไม่สบายใจมากๆ
00:34:03เธอแอบลงจากกระท่อมเดินตรงไปที่แม่น้ำโขง
00:34:07ก่อนจะเรียกให้สินปรากฏตัวขึ้น
00:34:10ทั้งสองคิดถึงกันมากๆ
00:34:13เนทนาคีเล่าให้สินฟังว่า
00:34:15มานีลูกสาวของเรา
00:34:17มอบหัวใจให้กับพยานิลลากา
00:34:20ผู้เป็นลูกชายของพยานิลลาเซนไปแล้ว
00:34:23และสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับเรา
00:34:25มันกำลังจะเกิดขึ้นกับลูกสาวของเราด้วย
00:34:29สินได้แต่ปลอบใจและบอกกับเนทนาคีว่า
00:34:32สุดท้ายแล้วลูกจะหาทางออกให้กับปัญหาทุกอย่างได้
00:34:36เหมือนกับที่สินและเนทนาคีเคยทำ
00:34:40เมื่อเวลาผ่านไปหลายเดือน
00:34:42มานีก็ยังคงออกมานั่งรอที่โขดหินริมแม่น้ำโขง
00:34:46เพื่อรอให้นิลลากาขึ้นมาหาตั้งแต่เช้าจนค่ำทุกวัน
00:34:50จนวันหนึ่งครับ
00:34:52ซึ่งเป็นเวลาค่ำแล้ว
00:34:54เนทนาคีก็ออกมาตามลูกสาวขลับบ้านเหมือนเคย
00:34:57จุ่จูนี่...นิลลากาก็โผล่ขึ้นมาจากแม่น้ำโขงอีกครั้ง
00:35:02ในร่างของพะยานาคตัวใหญ่ตอนอน้ามานีและเนทนาคี
00:35:07แม้ว่ามานีจะตกใจและกลัวมากๆกับตอนแรก
00:35:11แต่ไม่นานนัก เธอก็จำเวลตาของนิลลากาได้
00:35:15จึง不是กลัวกลัวอีกต่อไป
00:35:17นิลลาก้าคือเนื้อร่างกลับเป็นมนุษย์เข้ามาหามะนี่ พวกเขาสว่ำกอดกันด้วยความดีใจ
00:35:25นิลลาก้าบอกกับมะนี่ว่า เขารักเธอ และขอโทษที่ทำร้ายแม่ของเธอ เขาจะไม่ทำแบบนั้นอีก
00:35:33แต่ทันใดนั้นเอง พระยานนิลลาเซนก็ปรากฏตัวขึ้น เพราะเขาได้แอบติดตามนิลลาก้ามาจากหน้าที่พบ
00:35:42เมื่อมาเจอมะนี่กับเนศนาคี พระยานนิลลาเซนก็ทันทีว่า มะนี่น่าคาราดอยู่ในตัวของเด็กสาวผู้นี้ และมีเพียงไม่กี่วิธีที่จะชิงมันมาได้
00:35:53วิธีที่ง่ายที่สุดที่พระยานนิลลาเซนนึกออง ก็คือฆ่ามะนี่ซะ เขาจึงพ้นผิดที่รุนแรงออกไปใส่มะนี่
00:36:02แต่ด้วยอำนาจของมะนี่น่าคาราด ผิดของพระยานนิลลาเซนจึงถูกสะท้อน กระจายออกไปรอบๆ เกิดไฟลุกท่วม โห้มไม่ในหมู่บ้านเร็มแม่น้ำโขง จนชาวบ้านต้องพักกันหนีตายออกจากหมู่บ้าน
00:36:17พลังของมะนี่น่าคาราดทำให้มะนี่หมดสติไปอีกครั้ง เนทนาคีก็คืนร่างกลับเป็นพระยานน่า เข้าไปต่อสู้กับพระยานนิลลาเซน เพื่อปกป้องลูกสาวและชาวบ้าน
00:36:30ไม่นานนัก เจ้าน่าคาราดและสิ้นก็ขึ้นมาช่วยอีกแรง
00:36:35การต่อสู้ของพระยานน่าทั้งสี่ กินเวลายาวนานหลายชั่วโมง จนเกินความเสียหายไปทั่วบริเวณแถวนั้น
00:36:43กระทั่งแสงอาทิตย์ของวันใหม่กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า
00:36:47เนทน่าคี เจ้าน่าคาราดและสิ้น ได้ช่วยกันโอบรัดพระยานนิลลาเซนไปตรึงไว้กับผู้เขา
00:36:56ก่อนจะบอกให้นิลลากา พามะนี่หนีไป ไปให้ใกล้แสนใกล้จากแม่น้ำโขง และฝากให้นิลลากาช่วยดูแลมะนี่ด้วย
00:37:06นิลลากาก็รับปาก และอุ่มเอาร่างมะนี่เดินหนีขึ้นไปทางเนื้อ ไกลออกไปจากหมู่บ้านริมแม่น้ำโขงที่กำลังพังพินาศ
00:37:16เมื่อแสงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาเนื้อขอบฟ้า และมะนี่นาคาราดก็ไม่ได้อยู่แถวนี้แล้ว
00:37:23เนทนาคี จ้าวนาคาราด สิ้น และพระยานนิลลาเซน ก็ค่อยๆเปลี่ยนสภาพ กลายเป็นหินที่พันโอบรัดอยู่กับผู้เขา ริมฝั่งแม่น้ำโขง
00:37:35เนื่องจากไม่สามารถกลับลงสู่เมืองบาดานได้ทัน ก่อนครบกำหนด 1 วันนั่นเอง
00:37:42นิลลากา อุ่มร่างมะนี่เดินทางไปพร้อมๆกับชาวบ้าน
00:37:48ผู้เขาเดินขึ้นมาตั้งหลักอยู่บนเนินสูง ที่มองลงไปเห็นหมู่บ้านกำลังลุกไหม้เป็นไฟอยู่ด้านล่าง
00:37:55ชาวบ้านจึงตัดสินใจจะปักหลักอยู่ที่เนินเขาแห่งนี้
00:37:59และด้วยอำนาจของมะนี่ น่าหนาลซ์พธิ์ๆ ในตัวของมะนี่ ทำให้นิลลากา สามารถอยู่บนโลกมนุษย์ต่อไปได้
00:38:07กรรทั่งเวลาผ่านไปนานกว่า 1 สัปดาท์ มะนี่ก็ฝืนคืนสติ เธอไม่รู้เลยนะครับว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
00:38:16มะนี่พยายามตามหาเนตนะ monarchue แม่ของเธอ แต่หายังไงก็หาไม่พบ
00:38:22นิลลากาก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้มะนีเชื่อในสิ่งที่เขาพูดนะครับ
00:38:26เขาจึงพามะนีเดินทางกลับไปที่หมู่บ้านริมแม่น้ำโขง ไปยังภูเขาหินที่มีร่างของพระยานากทั้งสี่ ผันคดเขียวโอบรัดอยู่
00:38:37แล้วก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้มะนีฟัง มะนีจึงได้รู้ว่าเรื่องราวความรักที่เธอได้ฟังจากยายแก่ แท่ที่จริงแล้วมันก็คือเรื่องราวของแม่และพ่อของเธอนั่นเอง
00:38:51มะนีเดินเข้าไปสัมผัสร่างของแม่และพ่อ บอกกับพวกเขาว่า เธอจะช่วยให้ทุกคนได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งให้ได้
00:39:01ส่วนนิลกร愛เองก็ไปบอกกับพยานนิลระเศ่น ผู้เป็นพ่อว่า เขาจะพิซูดให้พ่อได้เห็นว่า คนและหนากสามารถอยู่หร competitively
00:39:11ก่อนจะพากันเดินกลับไปที่หมู่บ้านบนเนินเขา
00:39:15ช่วยกันสร้างกระท่อมหลังเล็กๆ อยู่ร่วมกันกับชาวบ้าน
00:39:19แลกเปลี่ยนและเรียนรู้วิธีของนาคและมนุษย์
00:39:22เพื่อรอวันที่นาคและมนุษย์จะสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขในสักวันหนึ่ง
00:39:31พวกชาวบ้านริมแม่น้ำโคงได้ตัดสินใจที่จะลงหลักปรักฐานบนยอดเขาสูงแห่งนี้
00:39:37แม้การต่อสู้ของพวกพยานาคจะทำให้หมู่บ้านของพวกเค้าต้องพังทรายไป
00:39:42แต่พวกเค้าก็ยังคงนับถือ普ู้ศีลและเนศหน้าคี
00:39:46ในฐานะผู้พิธักฐ์ของหมู่บ้าน
00:39:48แม้ว่าทั้งสองจะกลายเป็นหินไปแล้วก็ตาม
00:39:52มนีและนิลลาก่าเองก็ใช้ชีวิตอยู่กับชาวบ้าน
00:39:55คอยเป็นเสมือนสะพานเชื่อมระหว่างทั้งสองโลก
00:39:58เนื่องจากความสัมผัสระหว่างนากและมนุษย์
00:40:01ยังคงปล่อบางจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น
00:40:05ในช่วงกังวัลนี่นะครับ
00:40:07นิลลาก่าก็จะไปทำงานกับชาวบ้าน
00:40:09เรียนรู้วิธีชีวิต การเป็นมนุษย์
00:40:12ส่วนในตอนเย็น เขาก็จะไปนั่งอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่
00:40:16สอนภาษาโบราณ เวศมนต์ ความรู้ทางสมุนภัย
00:40:21และการรักษาแบบพยานาคให้แก่ชาวบ้าน
00:40:24เพื่อให้ทุกคนได้รู้จักวิธีของพยานาคเช่นเดียวกัน
00:40:28นอกจากนี้นะครับ นิลลากาและมันี้
00:40:31ก็พยายามเรียนรู้วิธีการควบคุมพลังของมinyน่าฆราชererไปด้วย
00:40:35ทั้งทั้ง 2 เนี่ยนะครับ
00:40:37เริ่มผูกПันกันมากขึ้นทุกวัน
00:40:39จนเวลาผ่านเรย็บไปนานหลาย ปี
00:40:42มณีก็เริ่ม redesigned orятระทิดรัยจะควบคุมพลังของมณีน่าฆราชerer ในตัวของเธอได้บ้างแล้ว
00:40:48นิลละก้าก็พามณีออกไปยังลานหินกลางป่าในคืนพระจันต์เต็มดวง
00:40:53แล้วให้มณีนั่งลงกลางลานหินประสาฏมือกับนิลละก้า
00:40:58แล้วพื่มพร่ำบทสวรรค์โบราณเบาๆ
00:41:01ทันใดนั่นเองล่ะครับ
00:41:02แสงสว่างวาบก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา
00:41:07ออร่าสีขาวน้วนค่อยๆก่อตัว
00:41:10หลอมรวมขึ้นเป็นรูปร่างของศรีนและเนทนาคี
00:41:13ม неงส์ดีใจสุดผิดเลยนะครับ
00:41:16ที่เธอได้พบพ่อและแม่ได้อีกครั้ง
00:41:19แม้จะเป็นแค่วิญญาณก็ตาม
00:41:21พวกเค้าได้พูดคุยปรึกษากัน
00:41:23เผื่อหาวิธีที่จะคืนร่างให้กับographicของ caution action และศีน
00:41:27ซึ่งคำสาบมันเป็นคำสาบโบราณ
00:41:30ตั้งแต่ยุคกำเนิดพยานาค
00:41:32เพื่อป้องกันไม่ให้เหล่าพยานาค
00:41:34ขึ้นมาวุดวายกับมนุษย์บนโลก
00:41:36แต่ก็เคยมีเรื่องเล่าอยู่ว่า
00:41:38เกรตหางของพยานาคโบราณ
00:41:40ผู้ที่สาบให้เหล่านาคทั้งหลาย
00:41:42ไม่สามารถอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ได้อย่างถาวร
00:41:46เป็นสิ่งที่สามารถจะล้างคำสาบได้
00:41:50ซึ่งว่ากันว่า
00:41:52พยานาคโบราณได้ผลัดเก็บทิ้งเอาไว้หลายชิ้น
00:41:54สูงซ่อนเอาไว้บนโลก
00:41:56แต่แม้มันจะเป็นเพียงแค่
00:41:58เรื่องเล่าโบราณก็ตาม
00:42:00มันก็เพียงพอที่จะทำให้มันนี่
00:42:02เริ่มมีความหวังที่จะได้อยู่
00:42:04ร่วมกันกับพ่อและแม่ได้อีกครั้ง
00:42:06นับจากวันนั้นละครับ
00:42:08มันนี่และนิลลาก้า
00:42:10ก็พยายามตามหาบอแสที่จะพาไปหา
00:42:12เกร็ดหางของพยานาคโบราณ
00:42:14ทุกวัน แต่ก็ไม่เคยพบเลยนะทุกคน
00:42:16จนกระทั่งวันหนึ่ง
00:42:18มีชายแปลกหน้า
00:42:20เดินทางมาที่หมู่บ้าน
00:42:22เขามีรูปร่างสูงใหญ่
00:42:24ผิวครั้ม สวมชุดคล้ายพลาน
00:42:26พกอาวุธเต็มตัว
00:42:28ชาวบ้านต่างรู้สึกไม่ไว้ใจ
00:42:30ชายคนนี้เลย
00:42:32มันนี่และนิลลาก้า
00:42:34จึงเข้าไปพูดคุยกับชายผู้นี้
00:42:36ได้สาบว่า ชายแปลกหน้าผู้นี้
00:42:38มีนามว่า
00:42:40หึ้ง เป็นทายาทรุ่นที่ 30
00:42:42ของหมองูเท่า
00:42:44ผู้ที่เคยอศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้
00:42:46เมื่อนานแสนนานมาแล้ว
00:42:48หึ้งเนี่ยนะครับ
00:42:50เป็นอีกหนึ่งคนที่กำลังตามหา
00:42:52เกร็ดหางของพยานาคโบราณ
00:42:54และเขาได้สาบข่าวว่า
00:42:56มีคนในหมู่บ้านแห่งนี้
00:42:58ต่อกับพยานาคได้
00:43:00และกำลังตามหาเกร็ดหางของพยานาคโบราณ
00:43:02เช่นกัน
00:43:04เมื่อหึ้งได้สาบว่า
00:43:06นิลลากาเนี่ยเป็นพยานาค
00:43:08เขาจึงเล่าให้นิลลากาและมะนีฟังว่า
00:43:10บรรพบรุษของหึ้ง
00:43:12เคยบรรถึกเรื่องราวของคำสาปพยานาคเอาไว้
00:43:14ในตำราโบราณ
00:43:16ว่าเมื่อครั้งที่บรรพบรุษของหึ้ง
00:43:18ได้จับงูเพือก
00:43:20คนรักของพยานาคแห่งเมืองบาดาน
00:43:22ใส่ในกระทง
00:43:24แล้วถ่วงด้วยก้อนหิน
00:43:26เพื่อเอาไปใช้เป็นเหยื่อล่อ
00:43:28ในการจับพยานาค
00:43:30แต่สุดท้ายก็ไม่มีพยานาค
00:43:32ปรากฏขึ้นมา
00:43:34กลับมีแต่ภายุใหญ่โหมกระนำ
00:43:36ผัดเอากระทงพร้อมกับงูเพือก
00:43:38ให้จมลงสู่ก้นแม่น้ำโขง
00:43:41หลังจากเหตุการณ์วันนั้นละครับ
00:43:43ผู้คนต่างก็บอกเล่ากันว่า
00:43:45มีเงาของงูเพื่อปรากฏ
00:43:47วูปวาบอยู่ใต้แม่น้ำเสมอ
00:43:49มันเป็นสัญลักษณ์ของคำสาบแช่ง
00:43:51จากพยานาคโบราณ
00:43:53ในแม่น้ำโขง
00:43:55ทำให้สายเลือดของหมองูเท่า
00:43:57จะต้องเกิดมาพร้อมกับโรคร้าย
00:43:59ที่ทำให้ผิวหนังตามตัว
00:44:02มีรักษณะคล้ายเกร็ดงู
00:44:04ต้องมีชีวิตอยู่อย่างหลบๆ
00:44:06ซ่อนๆ เพราะความอับอาย
00:44:08ทางเดียวที่จะแก้คำสาบโบราณนี้ได้
00:44:11จะต้องอาศัยอำนาจของเกร็ดหางพยานาคโบราณ
00:44:14และบรรพบรุษของเฮง
00:44:16ก็ตามหากันมานานแสนนานแล้ว
00:44:18แต่ก็ไม่เคยเจอเลย
00:44:20แต่ตอนนี้นะครับ
00:44:22เฮงมีแผนที่ที่บอกเส้นทางไป
00:44:24อย่างที่ซ่อนของเกร็ดหางพยานาคโบราณ
00:44:27ซึ่งถูกส่งต่อกันมาหลายร้อยปี
00:44:30มันถูกเขียนด้วยภาษาโบราณ
00:44:32ที่คนทั่วไปไม่สามารถที่จะอ่านได้
00:44:35เฮงค่อยๆหลวงหยิบเอาแผนที่
00:44:37และตำราโบราณออกมา
00:44:39กางไว้ตรงหน้าของมานีและนิลลาก้า
00:44:42มานีและนิลลาก้าตื่นเต้นมาก
00:44:44เมื่อได้เห็นแผนที่ลับ
00:44:46และตำราโบราณของเฮง
00:44:48ทั้งสองจ้องมองดูสัญลักษณ์
00:44:50และหลายเส้นปลาหลาดบนแผนที่นั้น
00:44:53ก่อนจะหันมาสบตากันด้วยความตกใจ
00:44:56เพราะทั้งสองสามารถอ่านมันได้อย่างง่ายได้
00:45:00แผนที่โบราณนี้ได้บอกถึง
00:45:02สถานที่เก็บซ่อนเกร็ดหาง
00:45:04ของพยานาคโบราณเอาไว้หลายจุด
00:45:06แต่จุดที่มีโอกาสพบมากที่สุด
00:45:09ถูกระบุว่ามันอยู่ในธรรมใต้บาดาน
00:45:12ซึ่งมีอุโมงเชื่อมจากกริ่มฝั่งแม่น้ำโขง
00:45:15ไปจนถึงปากธรรม
00:45:17ธรรมแห่งนี้มีชื่อว่า
00:45:19ธรรมหมื่นเงา
00:45:20ทั้งสามตื่นเต้นมากเลยนะครับ
00:45:23เมื่อถึงรุ่งเช้าของวันต่อมา
00:45:25มันนี่ นิลลากา และเฮง
00:45:28จึงตัดสินใจออกเดินทางจากหมู่บ้านไปร่วมกัน
00:45:32โดยมีจุดหมายคือธรรมหมื่นเงา
00:45:34สถานที่ที่ถูกกราวถึงในแผ่นที่โบราณ
00:45:37ทั้งสามใช้เวลาเดินทางยาวนานถึง 7 วัน
00:45:41ไปจนถึงแก่งน้ำเชื่อ
00:45:43จุดที่แม่น้ำโขงเต็มไปด้วยแก่งหิน
00:45:45และกระแสน้ำวน
00:45:47นิลลากาไม่รอช้าครับ
00:45:49เขาเดินตรงลงไปในแม่น้ำโขง
00:45:51ไม่นานนัก
00:45:53สายน้ำก็หยุดไหล
00:45:55และค่อยๆลดลง
00:45:57จนเห็นก้นแม่น้ำโขง
00:45:59ก่อนจะปรากฏร่างของนิลลากา
00:46:01ยืนอยู่ตรงหน้าปากทางเข้าธรรม
00:46:03พวกเขาเดินเข้าไปในธรรมที่มืดมิด
00:46:05ร่วมกัน
00:46:07เมื่อลงไปถึงพื้นธรรม
00:46:09ทั้งสามก็ได้พบแอ่งน้ำขนาดใหญ่
00:46:11ที่ดูลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง
00:46:13บริเวณรอบๆก็มีหินงอก
00:46:15ก็มีหินย้อยรูปร่างแปลกตา
00:46:17บางก็คล้ายสัตว์ปลาลาด
00:46:19บางก็คล้ายรูปปั้นอะมนุษย์
00:46:21นิลลากาเก้าลงไปในแอกน้ำ
00:46:23ค่อยๆเดินลุยลึกลงไปทีละน้อย
00:46:25เพื่อสำบวดหาโพรง
00:46:27ที่เชื่อมลงไปสู่ธรรมด้านใน
00:46:29ซึ่งน่าจะเป็นที่ส่อนกระจางภายานากบอรานได้
00:46:31แต่แล้วจุ๊จจุนะครับ
00:46:33ก็มีฝูงค้างคาวนับหมื่นนับแสนตัว
00:46:35มาบินวนห้อมๆ
00:46:37บีบให้มนีและเหง
00:46:39ต้องรีบกระโดดลงไปในแอกน้ำ
00:46:41ทันใดนั้นเอง
00:46:43แอกน้ำที่เคยสงบนิ่ง
00:46:45ก็กลายเป็นอากน้ำวน
00:46:47ค่อยๆดูดเอาร่างของทั้งสาม
00:46:49ให้จมลงสู่พื้นน้ำด้านล่าง
00:46:51นิลากาได้สร้างฝองอากาศ
00:46:53ให้มนีและเหง
00:46:55สามารถหายใจใต้น้ำ
00:46:57และดำน้ำต่อไปได้
00:46:59จนในที่สุด
00:47:01ทั้งสามก็มาถึงห้องถงขนาดใหญ่
00:47:03ที่มีแสงสว่างเรื่องรองงดงาม
00:47:05เต็มไปด้วยหินประกายสีเขียวมารกด
00:47:07หน้าตื่นตาตื่นใจมากๆ
00:47:09และที่มุมนึงของถงหินนั้น
00:47:11มีแท่นซิราแก่สลักวิธี
00:47:13รูปรางของสัตว์ปลาลาด
00:47:15ที่มีร่างกายครึ่งคนนครึ่งงู
00:47:17สูงใหญ่หยื่นธัมมุ่น
00:47:19ถือเกรตขนาดใหญ่
00:47:21สีเงินเรื่องรองชิ้นหนึ่งเอาไว้
00:47:23ซึ่งนางก็คือ
00:47:25เจ้าแม่นาคี
00:47:27ก็คือ...เจ้าแม่น้าที่ที่นิลลาก่าเคยเห็นอยู่ในธรรมราบโบราณของเหล่านาธ
00:47:33ทั้งสามเนี่ยนะครับเห็นตรงกันว่า
00:47:36สิ่งที่นางกำลังถืออยู่
00:47:38จะต้องเป็นเกรษฐางของพยานาคโบราณที่พวกเขาตามหาน่ะแน่
00:47:42มะนีและนิลลาก่าไม่รอช้า
00:47:45รีบปีนขึ้นไปบนแท่นซิล่า
00:47:47...หาทางเข้าที่เนื้อขึ้นปากนั้น
00:47:50เพื่อหามันมาทันที
00:47:53แต่ทันทีที่พวกเขาแตะต้องเกร็ดหางของพระยานากโบราณ
00:47:57รูปปั่นหินยักษ์ ก็หยับอย่างรุนแรง
00:48:00ส่งเสียงร้องคำรามดังสนั่น
00:48:03ฮอมกับตวัสหางขนาดใหญ่มาฮืม่า
00:48:06ฝากใส่นิลกา
00:48:08ปริลไปกระแทกกับพะหนังท้ำจนหมดสติ
00:48:10และขณะเดียวกันนั้นเอง หึ้งก็รีบเข้าไปกอดเอาเกรดพยานาคไว้แน่น
00:48:15เมื่อเจ้าแม่นาคีเห็นดังนั้น นางก็พุ่งเข้าไปหาหึ้งทันที
00:48:20หมายจะแย่งชิงเอาเกรดพยานาคคืน แต่หึ้งได้ใช้ความว่องไหวของเขาหลบหลีกได้ทัน
00:48:27ก่อนจะขวางเกรดนั้น ส่งต่อไปให้มันนี่
00:48:30เมื่อเจ้าแม่นาคีได้เห็น นางก็พ้นพิษพยานาคใส่มันนี่ทันทีเลยนะครับ
00:48:36แต่มันนี่ก็ใช้พลังของมันนี่นาคาราช สะท้อนพิษพยานาคกลับไปใส่เจ้าแม่นาคี
00:48:42และเมื่อเจ้าแม่นาคีได้เห็นว่า มันนี่คือผู้ที่ครอบครองมันนี่นาคาราช
00:48:48นางจึงหยุดโจมตี และถามถึงเหตุผลว่า พวกเจ้าจะต้องการเกรดพยานาคไปทำไม
00:48:54มันนี่ก็เลยใช้โอกาสนี้ เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เจ้าแม่นาคีฟัง
00:48:59รวมถึงเรื่องราวความรักต่างเผาพัน ระหว่างพ่อและแม่ของมันนี่ด้วย
00:49:04ทำให้เจ้าแม่นาคีนึกถึงเรื่องราวของตัวเอง
00:49:09เพราะนางเองก็ถูกลงโทษให้ต้องมาทำหน้าที่อันแสนโดดเดียว เพราะไปมีความรักกับมนุษย์เช่นเดียวกัน
00:49:16เจ้าแม่นาคีจึงปล่อยให้ทั้ง 3 นำเกรดพยานากลับออกไป เพื่อช่วยเหลือพ่อแม่ของตนเองได้
00:49:25ทั้ง 3 รีบนำเกรดพยานาออกไปจากท่ามหมื่นเง่า วายน้ำฟ้าอุโมงขึ้นไปสู่ผิวน้ำจนสำเร็จ
00:49:33แต่เมื่อโผล่ขึ้นมาแล้ว พวกเขากลับทบว่าผู้มีประเทศของแม่น้ำของมันเปลี่ยนไปจากเดิม
00:49:41บริเวณที่เคยเป็นแม่น้ำของตอนนี้กลับเต็มไปด้วยหมอกควันลึกลับ
00:49:46ผิวน้ำระยิบระยับเป็นประกายสีแดงร้าวกับเรือด และเต็มไปด้วยร่างของพูดผีแปลกปลาหลาดนับร้อย
00:49:54หอยจ้องมองพวกเขาตลอดเวลา ทั้งสองฝั่งแม่น้ำเนี่ยนะครับ ก็เต็มไปด้วยพูดผี
00:50:00มะนี่นิรกาและก็เห็งตกใจมาก เมื่อได้เห็นสภาพของแม่น้ำของที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างน่ากลัว
00:50:08พวกเขาพยายามหาทางกลับไปที่หมู่บ้าน แต่ก็ต้องหลงทาง เพราะสภาพแวดล้อมมันเปลี่ยนไปหมดเลย
00:50:15ทั้งสามต้องบุกป่าฟาดง ที่เต็มไปด้วยเงาพูดผีหน้าขนลุก ที่พยายามจะเข้ามาหาพวกเขา
00:50:22ระหว่างทางนั้นเองล่ะครับ ทั้งสามก็สังเกตว่าเกรดพยานาคที่ได้มา มันส่องแสงปลาหลาดผิดปกติมากๆ
00:50:30ก็เลยพากันสงสัยว่ามันอาจจะเป็นต้นเหตุของเรื่องปลาหลาดทั้งหมดนี้ก็ได้
00:50:36หึงก็เลยหยิบเอาตำราโบราณของเขาออกมา ลองให้นิลละก้าอ่านหาข้อมูลดู
00:50:42และก็ได้ทราบว่า การที่พวกเขานำเกรดพยานาคโบราณขึ้นมาจากใต้บาดาน
00:50:48มันไปรบวนสมดุลระหว่างโลกมนุษย์กับเมืองบาดาน
00:50:52จะต้องทำพิธีปดปล่อยดวงวิญญาณที่ติดอยู่ภายใต้อำนาจของเกรดพยานาคนั้นซะก่อน
00:50:58ซึ่งก็มีวิธีบอกเอาไว้อยู่ในตำราโบราณของหึงด้วยนะครับ
00:51:02ทั้งสามจึงช่วยกันตั้งพิธีขึ้นที่ริ่มแม่น้ำโขง
00:51:06โดยนิลละก้าเนี่ยเป็นผู้อ่านคาถาโบราณ
00:51:09ส่วนหึงและมณีก็ช่วยกันไล่วิญญาณร้ายที่พยายามจะเข้ามารบวนพิธี
00:51:15ไม่นานนักวิญญาณนับร้อยก็ค่อยๆหลุดออกมาจากเกรดพยานาค
00:51:21ล่องลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างสงบ
00:51:23ผิวน้ำของแม่น้ำโขงก็ค่อยๆกลับมาใส่สะอาดดังเดิม
00:51:28แต่ถ้าว่า ก่อนที่พิธีจะเสร็จสมบูรณ์เนี่ย
00:51:31ได้มีพูดผีร้ายที่แฝงอยู่ในเกรดพยานาคหนึ่งต้น
00:51:35หลุดออกมาจากเกรดพยานาคแล้วไปเข้าสิ่งร่างของเหง
00:51:39ซึ่งมันก็คือวิญญาณของหมองูเท่าที่ต้องคำสาปของศีล
00:51:44ทำให้ไม่สามารถไปสู่พบภูมิได้
00:51:47มันบังคับให้เหงนี่นะครับ หยิบเกรดพยานาคขึ้นมา
00:51:51ตั้งใจจะใช้เกรดพยานาคโบราณนี้คืนชีพให้กับตัวเอง
00:51:56แต่มะนีและนิลลากาก็ได้ช่วยกันสวดคถาโบราณ
00:52:00จนสามารถขับไล่วิญญาณของหมองูเท่าได้สำเร็จ
00:52:03ซึ่งก่อนที่มันจะจากไปนั้น
00:52:05หมองูเท่ามันได้สาบแช่งให้เหง
00:52:08ต้องแบกรับคำสาปของปูศีลไปจนวันตายเลยละครับ
00:52:13เมื่อทุกอย่างสงบลงแล้วนะครับ
00:52:16ทั้งสามก็มานั่งพูดคุยกัน
00:52:18เพราะมีเรื่องที่สำคัญมากๆที่จะต้องตัดสินใจ
00:52:21เนื่องจากเกรดพยานาคโบราณนั้น
00:52:24สามารถใช้แก้คำสาปได้เพียงแค่ครั้งเดียว
00:52:27แม้หึงจะใช้เวลาทั้งชีวิตของเขา
00:52:30เพื่อตามหาเกรดหางของพยานาคชิ้นนี้
00:52:33แต่เขาก็ยินดีที่จะเสียสละให้มะนี
00:52:36นำเอาเกรดหางของพยานาค
00:52:39ไปใช้คืนชีพให้กับพ่อและแม่ของตัวเอง
00:52:42น่าจะมีคุณค่ามากกว่าที่จะใช้เพื่อรักษารกผิวหนังงูของเขา
00:52:47ทำเอามะนีนี่น้ำตาครอเลยนะครับ
00:52:49เพราะสาบสึงในความกล้าหาญและความเสียสละของหึง
00:52:53จากนั้นละครับ ทั้งสามก็รีบนำเกรดพยานาค
00:52:57ไปวางไว้ที่แท่นหินของสินและเนทนาคี
00:53:00ก่อนจะค่อยๆ ร่ายคถาโบราณสั้นๆ ไม่นานนัก
00:53:05เกรดของพยานาคก็เปร่งแสงสว่างว่าบขึ้นมา
00:53:08แล้วค่อยๆ สลาย กลายเป็นฝุ่นแสง
00:53:11ซึมเข้าไปในรูปปั้นหินของพยานาคทั้งสี่ต้น
00:53:15แล้วค่อยๆ กลับมามีชีวิตขึ้นอีกครั้งค่ะ
00:53:19พยานิลลาเซน พ่อของนิลลากาเนี่ยนะครับ
00:53:22ได้รีบหนีกลับลงไปยังเมืองบาดานทันที
00:53:25มะนีรีบโผล่เข้ากอดพ่อและแม่ด้วยความดีใจ
00:53:29ก่อนจะพาสิน เนทนาคี และเจ้านาคาราช
00:53:33เดินทางกลับไปยังหมู่บ้านบนเนินเขา
00:53:36เมื่อมาถึง พวกชาวบ้านต่างก็ตกตะลึงเลยนะครับ
00:53:40เมื่อได้เห็นปูสินและเนทนาคี
00:53:42พยานาคที่พวกเขาเคารพบูชามาเนิ่นนาน
00:53:46ทุกคนต่างพากันก้มกราบ
00:53:48แต่คนที่ตกใจที่สุดไม่ใช่ใครครับ
00:53:51กลับเป็นเหง เมื่อได้รู้ว่า
00:53:53ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาคือปูสิน
00:53:56ผู้ที่เป็นคนสาบต้นตระกูลของเขา
00:53:59เหงรีบหมอบกราบลงด้วยความเคารพ
00:54:02แล้วเอ่ยคำขอโทษต่อสิน
00:54:04สำหรับสิ่งที่บันภพรุษของเขาเคยได้ทำเอาไว้
00:54:08สินเนี่ยเข้าใจถึงความรู้สึกของเหงดี
00:54:11ว่าเรื่องราวที่ผ่านมานั้นมันเกิดจากความไม่เข้าใจกัน
00:54:15เมื่อเหงได้ทำในสิ่งที่กล้าหาน
00:54:18ยอมเสียสละความหวังเพียงหนึ่งเดียวของตัวเอง
00:54:21เพื่อมะนี้
00:54:22สินจึงโน้มตัวลงไปหาเหง
00:54:25ก่อนจะร่ายบทสวดคำสาปโบราณ
00:54:28พร้อมกระซิบเบาๆว่า
00:54:30จงใช้ชีวิตอย่างทรงคุณค่าและมีความหมาย
00:54:33ตอนนี้เจ้าเป็นอิสระจากคำสาปแล้ว
00:54:37ทันใดนั้นเองล่ะครับ
00:54:38ผิวกายของเหงก็ค่อยๆคืนสภาพ
00:54:41กลับมาเป็นปกติ
00:54:43เหงเนี่ยปรื่มปิติยินดีจนน้ำตาซึ่ม
00:54:46ขนาดที่มะนี้และนิลลากาเองก็โล่งอก
00:54:49ที่ทุกอย่างโล่งเอยด้วยดี
00:54:51พวกเขาอาศัยอยู่ร่วมกันกับชาวบ้านไประยะหนึ่ง
00:54:55โดยระหว่างนี้นะครับ
00:54:57เจ้าหน้าขาราชได้สอนให้มะนี้
00:54:59ใช้พลังของมะนี้หน้าขาราชในตัวของนางจนเชี่ยวชาน
00:55:03จากนั้นเจ้าหน้าขาราชก็ขอตัวกลับไปอย่างเมืองบาดานซะก่อน
00:55:08เพราะจำเป็นต้องไปจัดการเรื่องสำคัญ
00:55:11โดยศีลและเนทนาคีเนี่ย
00:55:13ขอไปส่งเจ้าหน้าขาราชที่ริมฝั่งแม่น้ำโคงด้วย
00:55:16ซึ่งก่อนที่เจ้าหน้าขาราชจะหายกลับลงไปใต้ผิวน้ำ
00:55:21เจ้าหน้าขาราชได้หันมากล่าวกับศีลและเนทนาคีว่า
00:55:25ท่านได้เห็นความกล้าหารและความรักที่ยิ่งใหญ่ของมะนี้และนิลลากา
00:55:30ซึ่งมันเพียงพอที่จะยืนยันได้แล้วว่า
00:55:33หน้ากแล้วมนุษย์ศา
00:55:35มาที่จะอยู่ร่วมกันได้จริงๆ
00:55:37ท่านจะ�ังอยากสร้างดินแดนใหม่ขึ้นในหุบเขาลับซักแห่งหนึ่ง
00:55:41เพื่อให้พยาหน้ากและมนุษย์ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
00:55:46ดินแดนแห่งใหม้นี้จะมีนามว่า
00:55:49มะนี่ปุระฮิกระญchioวัดี
00:55:52ศรัทธิ์พิษ นี่ค่อยเห็นอะไร จากที่ทำหมายของทั้ง zwei
00:55:58อาทิตย์จะมีความเชื่อความเข้าไหว lotus เพราะ
00:56:13เรื่องบัดตุคตา para
00:56:16คือ บัดตุคตานา
00:56:18ที่ช่วยทุปธนโตของเมื ignorantไป
00:56:19ที่สถ empresนั่นไม่ได้
00:56:19จะวันล้น!!!!
00:56:22ๆ พี่โควร้า
00:56:24ช่อยแบตซิ่ง
00:56:25พี่เนส
00:56:26ช่วยของประห�าด
00:56:27เร็วๆ
00:56:27มือกับพี่เกิร์ง
00:56:28ท่านพี่มือกับพี่น็อ passes
00:56:35เข้าเข้า
00:56:35ลงไปในน้ำ
00:56:40และไม่นานนั้ง
00:56:40เขาก็กลับขึ้นมา
00:56:41นาคะราท แห่งใหม่ ที่จะตั้งอยู่เหนือพื้นดิน
00:56:45ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการอยู่ร่วมกัน
00:56:47ระหว่างนากกับมนุษย์
00:56:49จากนั้น
00:56:50เจ้านาคะราทก็ข่าวถึงพิธิกรรมเก่าแก้
00:56:53มันคือการใช้อำนาจของ comumniนาคะราท
00:56:56บวกกับอำนาจของเบจพยานากโบราน
00:56:59เพื่อใช้จั้งสร้างค допมารล deliver about
00:57:02เนื่องจากในอดีตนั้นนะครับ ต้นกระกูลของเหล่านาค จำเป็นจะต้องหลบส่อนจากทวอกครุทธ
00:57:08พวกเขาจึงต้องสร้างดินแดนหลบส่อนอยู่ใต้บาดาน แต่ถ้าว่าบัดนี้หนาคและครุทธไม่ได้เป็นศัตรูกันอีกแล้ว
00:57:16จ้าวนาคราช จึงขอดึงเอามะนีนาคราชคืนจากร่างของมะนี เพื่อนำมาร่วมกับพลังจากเกร็ดพยานาคโบราณ
00:57:25แล้วใช้บัดดานให้เหล่านา สามารถอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้ชั่วนิรันดร์ ภายในดินแดนแห่งนี้
00:57:32แต่การจะทำเช่นนั้น มะนีจะไม่สามารถใช้อำนาจของมะนีนาคราชได้อีกต่อไป เธอจะกลายเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาเท่านั้น
00:57:41แต่มะนีก็พร้อมที่จะสละพลังนั้น จ้าวนาคราชจึงร้ายมนเก่าแก่ ดึงเอามะนีนาคราชของเขาคืนจากร่างของมะนี
00:57:51แต่ยังขาดสิ่งสุดท้ายครับ นั่นก็คืออำนาจจากเกดหางพยานาคโบราณ ซึ่งตอนนี้มันได้อยู่ในตัวของสินเนทนาคีและจ้าวนาคราช
00:58:03จ้าวนาคราชจึงหันไปทวงสัญญาจากสินและเนทนาคี เพื่อให้ทั้งสองช่วยกันดึงพลังของเกดพยานาคโบราณออกมาจากร่างของเขา และส่งให้เขาไปเกิดใหม่
00:58:16แม้ว่าทุกคนจะพยายามห้ามจ้าวนาคราชแล้วนะครับว่า การทำเช่นนี้จ้าวนาคราชจะต้องสละกายเนื้อของเขาไปอย่างถาวร แต่นี่คือความตั้งใจสุดท้ายของเขาครับ
00:58:27สินและเนทนาคีจึงร่ายมนตามที่จ้าวนาคราชบอกไม่นานนัก มะนีนาคราชก็ค่อยๆเปร่งแสงและลอยสูงขึ้น
00:58:38ร่างของจ้าวนาคราชก็กลายเป็นแสง ค่อยๆไหลเข้าไปรวมกับมะนีนาคราชบนท้องฟ้า ก่อนจะระเบิดพลังงานมหาศาล เกิดเป็นอนาเคสกว้างใหญ่สุดลุกหูลุกตา
00:58:51คำสาปต่างๆในดินแดนแห่งนี้ต่างถูกทำลายลง ทุกสิ่งถูกชำระให้บริสุทธิ์ เป็นการเริ่มต้นใหม่ของทุกชีวิตอีกครั้ง
00:59:01หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นละครับ อนาจักรมนีปุระหิรัญยวดี ก็จะเริ่นรุ่งเรื่องขึ้น ทั้งมนุษย์และนาคต่างใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสันติ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ประเพณีวัฒนธรรมซึ่งกันและกัน โดยมีศีลกับเนทนาคี เป็นผู้นำที่สงคุณธรรม นำพาผู้คนให้มีชีวิตที่ดีขึ้น
00:59:23ด้านมนีกับนิลลาก้า ก็แต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข เช่นเดียวกันกับเหง ที่ได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษของทั้งสองเผ่าพัน
00:59:34เมื่อวันเวลาผ่านไป เรื่องราวความรักของศีลและเนทนาคี การเสียสลากของเหง ความนุ่มมั่นพยายามของมนีและนิลลาก้า ก็กลายเป็นตำนานนิยายประรำปรา ที่ถูกเล่าขาดอยู่คู่กับตำนานของแม่นำโขง สืบต่อกันมาจากรุ่นสูงรุ่น จวบจนถึงปัจจุบันนี้เลย
00:59:56และทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องราวตำนานความรักระหว่างหน้าในแม่นำโขง กับมนุษย์บนแผ่นดิน ที่ผมได้นำเอามาฝากทุกคนในวันนี้นะครับ
01:00:07ถ้ามีข้อมูลตรงไหนผิดพลาด หรือตกหลนตรงไหนไป ผมและทีมงานต้องกล่าขออภัยทุกคนด้วยนะครับ
01:00:14ถ้าเพื่อนๆชอบคลิปแบบนี้ก็อย่าลืมกดไลค์ กดกิจตาม แล้วก็แชร์คลิปนี้ออกไป เพื่อเป็นกำลังใจให้กับผมและทีมงานด้วยนะครับ
01:00:20หรือเพื่อนๆคนไหนอยากจะสนับสนุนมากกว่านี้ ก็สามารถสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกแบบรายเดือน หรือจะส่งเป็นซูเปอร์แทนค์เข้ามาเป็นกำลังใจให้กับพวกเราได้นะครับ
01:00:29คลิปหน้าอยากจะฟังเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรก็คอมเม้นต์เอาไว้ได้เลยนะครับผม ผมอ่านทุกคอมเม้นต์แน่นอนครับ
01:00:34สำหรับคลิปนี้ก็มีเพียงเท่านี้เนอะ แล้วเจอกันใหม่คลิปวีดีโอหน้าครับผม สวัสดีครับ
01:00:39บ๊ายบาย
01:00:59โปรดติดตามตอนต่อไป