Gönül Dağı
  • 3 ay önce
Döküm
00:00Çocukken içimden geçen bir soru vardı, neden bir ömrü var insanın, insan neden tek seçeneklerin insana, neden bir ömür daha yaşamak mümkün değil?
00:22Bu soruyu ilk sordumda çocuktum daha, üniversite sınavına hazırlanıyordum.
00:27Tercih kitabının arasında okullar vardı, İstanbul'da, Boğaz'da bir okul, penceresi denize bakan.
00:36Resmini bulup masamın üstüne asmıştım, baktıkça heyecanlandırsın, baktıkça daha da gayrete getirsin diye.
00:46Sonra sınava gidişimi hatırlıyorum, otobüsün camından dışarı bakarken kurduğum hayalleri.
00:54Elimde tuttuğum kalem beni nerelere getirecekti? Bir kalem, sadece bir kalem, ışıkları doldurduğum bir kalem.
01:06Silgim olmasa da olurdu, hazırdım kusursuzca cevaplamaya her soruyu.
01:12Sonra o günü hatırlıyorum, sınav sonuçlarının geldiği günü.
01:16Postanenin önünde nöbet tuttuğumun merdiven kenarı, postacının getirdiği resmi devlet baskılı zar, üstünde ismim.
01:27Kazanırsam herkese sürpriz yapacaktım, anneme, dedeme, amcaoğullarıma.
01:33Hepsini toplayacaktım, kazanamadım diyecektim önce, sonra sınav sonucunu gösterecektim.
01:40Boğaziçi Üniversitesi elektrik elektronik mühendisliği, ben İstanbul'a gidiyorum.
01:45Biraz burulurlar ama sevinirler diyordum.
01:49Nereden bilirdim ki hayat sınavının bütün sınavlardan daha ağır olduğunu?
01:54Nereden bilirdim ki bu sınavın silgisiz, kalemsiz, seçeneksiz olduğunu?
01:59Tek bir ışık, tek bir seçenek.
02:02İster yumuşak uçlu kalemle doldur, ister sert, ister sen iç doldurma.
02:14Bir gece kafamız çalındığında anladım ben bunu.
02:22Avlamış çocuğuyla geldiğinde,
02:24ana ben geldim dediğinde bir yük vardı artık omuzlarımda.
02:29Taşımak zorunda olduğum, asla bırakıp gidemeyeceğim bir yük.
02:34İşte o gün sordum kendime ilk defa, neden tek bir hayat var insanın?
02:43Neden bir ömür daha yaşayamaz ki insan?
02:46Babamın ölmediği, ablamın üç çocuğuyla baba evine döndüğü,
02:51benim okuduğum, hayalini kurduğum o deniz gören pencereli üniversiteye gittiğim,
02:56hepimizin mutlu olduğu başka bir hayat neden mümkün değil?