Granada Cathedral, Spain
- 15 jaar geleden
Nadat Granada in 1492 door de christenen was veroverd, werd Granada zetel van een aartsbisschop. In 1501 besloot het katholieke koningspaar tot de bouw van een nieuwe, grote kathedraal op de plaats van de hoofdmoskee, die echter vanaf 1507 nog decennialang als kathedraal dienst deed. De nieuwe kathedraal moest als annex een grafkapel voor de koningen krijgen. De bouw van deze Koninklijke Kapel in gotische stijl begon in 1505, een jaar na de dood van koningin Isabella I van Castilië. De bouw in werd voortgezet door Ferdinand II van Aragon en in 1517, een jaar na diens dood, voltooid.
Pas in 1518 leverde bouwmeester Enrique Egas het ontwerp voor de eigenlijke kathedraal in gotische stijl; in 1523 werd met de bouw begonnen. Egas werd in 1528 al ontslagen en opgevolgd door Diego de Siloé, die een nieuw ontwerp in Renaissancestijl indiende, gebruik makend van de al gelegde fundamenten. Hij ontwierp een vrijwel cirkelvormige hoofdkapel in het oosten, die met steun van Karel V voortvarend gebouwd werd en in 1561 in gebruik genomen kon worden. Karel V had het monument als mausoleum van de Spaanse koningen gedacht, maar die functie kreeg uiteindelijk het klooster Escorial bij Madrid.
Vervolgens vorderde het werk maar langzaam. Siloé stierf in 1563 en zijn ontwerp zou nog herhaaldelijk worden aangepast. Zo werd de westgevel ontworpen door Alonso Cano vlak voor diens dood in 1667. In 1704 werd de bouw gestaakt. Van de twee geplande torens bleef de noordelijke onvoltooid, en op de plaats van de tweede toren verrees van 1705 tot 1759 de barokke koepelkerk Iglesia del Sagrario in de vorm van een Grieks kruis.
Pas in 1518 leverde bouwmeester Enrique Egas het ontwerp voor de eigenlijke kathedraal in gotische stijl; in 1523 werd met de bouw begonnen. Egas werd in 1528 al ontslagen en opgevolgd door Diego de Siloé, die een nieuw ontwerp in Renaissancestijl indiende, gebruik makend van de al gelegde fundamenten. Hij ontwierp een vrijwel cirkelvormige hoofdkapel in het oosten, die met steun van Karel V voortvarend gebouwd werd en in 1561 in gebruik genomen kon worden. Karel V had het monument als mausoleum van de Spaanse koningen gedacht, maar die functie kreeg uiteindelijk het klooster Escorial bij Madrid.
Vervolgens vorderde het werk maar langzaam. Siloé stierf in 1563 en zijn ontwerp zou nog herhaaldelijk worden aangepast. Zo werd de westgevel ontworpen door Alonso Cano vlak voor diens dood in 1667. In 1704 werd de bouw gestaakt. Van de twee geplande torens bleef de noordelijke onvoltooid, en op de plaats van de tweede toren verrees van 1705 tot 1759 de barokke koepelkerk Iglesia del Sagrario in de vorm van een Grieks kruis.