New Year's - მართლმადიდებლები ქრისტეშობას 7 იანვარს ვზეიმობთ

ახალი წელი - ატარებს ზებუნებრივ და ღვთაებრივ დატვირთვას. სხვადასხვა რელიგიის მატარებელი ხალხები ახალ წელს აღნიშნავენ თავიანთი ცრუ-ღმერთების სასწაულების მიხედვით.

ქრისტიანული სამყარო ახალი წლის (ახალი ცხოვრების) დასაწყისად მოციქულთა დროიდან ქრისტეს შობიდან ზეიმობდა. ანუ ქრისტესობის მარხვის შენახვის შემდეგ, ქრისტიანები ორკვირიანი ხსნილით, ქრისტეს შობიდან - ნათლისღებამდე უქმობნნენ, მადლობნენ ღმერთს მხსნელის მოვლინებისთვის, შლიდნენ ტკბილ სუფრებს, აწყობდნენ ცეკვა-თამაშებს (ქრისტიანული მორალის ჩარჩოში), მიდიოდნენ ერთმანეთთან ამ სიხარულის გასაზიარებლად და ოჯახების დასალოცად, ხოლო 14 იანვრისთვის (ანუ მაშინ ეს 1 იანვარი იყო, როცა სრულდებოდა კალენდარული 31 დღე და იწყებოდა უკვე ახალი წელთაღრიცხვა) თლიდნენ ან ყიდულობნენ ჩიცილაკებად წოდებულ "ბასილებს" (ბასილი დიდის თეთრი წვერების მიმსგავსებით) რასაც ბარაქის ხეებსაც ეძახოდნენ, კიდებნენ ზედ ხილს და ტკბილეულობას, რათა ახალი წელი ოჯახისთვის სიუხვის, წინსვლის, გამრავლების მოსავლიანობისა ყოფილიყო, ამით წმიდა ბასილი დიდის მიერ დალოცვასაც გულისხმობნენ.... ძველი სტილით 31 დეკემბრის ღამის 12 საათზე ეგებებოდნენ კოსმიური (ანუ საუფლო) ახალი წელიწადის დაწყებას ქრისტეს შობიდან! ეგებებოდნენ უხვად გაშლილი სუფრებით ( რაც იმის სიმბოლო იყო, რომ ღმერთმა ეს გვარი და ეს ოჯახი არ დატოვა ხვავისა, ბარაქისა და გამრავლების გარეშე), ოჯახის სალოცავ კითხეში აუცილებლად ანთებნენ კანდელ და სანთლებს(სასურველია კელაპტრები, აგრეთვე სუფრაზეც), აგრეთვე სურნელოვან საკმეველსაც (რაც უფრო ძვირად ღირებულია, მიანიშნებდა ოჯახის/გვარის ფინანსურ სიძლიერეზე, რაც ღვთის წყალობად ითვებოდა... ზუსტად 12 საათზე უჯახის უფროსი თოფიდან აკეთებდა გასროლას და ოჯახის წევრები მრავალჯამიერის გალობით უსხდებოდნენ სუფრას ოჯახის სტუმრებთან ერთად და იწყებოდა ღვინით ღმერთის, წმიდანების და შემდეგ ოჯახების დალოცვები და სხვადასხვა საახალწლო საგალობლებით უფლის მადლის მოხმობას მათ გვარ-ჯილაგზე...

აი ეს უნდა დავიცვათ, რაც მასონებმა კალენდარული სტილის აღრევით ამ ტრადიციის მოსპობას შეეცადნენ...