เมืองนาโกโร่ หมู่บ้านตุ๊กตาที่น่าเศร้า
Nagoro, Japan -- มีบางอย่างที่แสนลึกลับเกิดขึ้น ณ หมู่บ้านนาโกโร่บนภูเขาที่เงียบสงบของญี่ปุ่น
ความตาย ร่วมกับอัตราการเกิดที่ลดลงได้ส่งผลให้จำนวนประชากรในหมู่บ้านชนบทค่อยๆลดหายไป
ทุกปีเด็กหนุ่มทั้งหลายจากหมู่บ้านแห่งนี้ จะละทิ้งบ้านเกิด มุ่งหน้าไปค้นหาโอกาสในเมืองที่ใหญ่กว่า พวกเขาตระหนักดีว่าความฝันทุกอย่างจะเลือนหายไป หากพวกเขายังคงอยู่ที่นี่
แต่ความฝันมักจะหลีกทางให้กับความเป็นจริงที่โหดร้ายของชีวิต คนหนุ่มสาวบางส่วนหันไปใช้ชีวิตกับการค้าประเวณี ให้บริการมนุษย์เงินเดือนขี้เมาที่ทำทุกอย่างเพื่อหลีกเลี่ยงภรรยาขี้โมโห และลูกๆแสนงอแง
ปัจจุบันนี้ Nagaro เป็นหมู่บ้านที่มีประชากรเพียง 35 ชีวิต ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่คิดจะจากไป หรือไม่ก็ไร้ความหวัง สิ่งเดียวที่พวกเขามีไว้เป็นเพื่อนคลายเหงาก็คือตุ๊กตาผ้าที่มีจำนวนมากกว่าคนถึงสามต่อหนึ่ง ..
ตุ๊กตาเหล่านี้เป็นผลงานของ Tsukimi Ayano หญิงวัย 65 ปีที่ได้เดินทางกลับสู่นาโกโร่เพื่อดูแลบิดาที่สูงอายุ หลังจากอาศัยอยู่ที่โอซาก้ามานานหลายทศวรรษ นับได้ว่าสึกิมิเป็นพลเมืองที่อายุน้อยที่สุดในนาโกโร่
“พวกตุ๊กตานำความทรงจำกลับมา” เธอพูดถึงหุ่นที่คอยเฝ้ามองทุกความเคลื่อนไหวด้วยสายตาที่ดูเหมือนปลาตาย ท่าทางที่ผิดธรรมชาติของพวกมันอาจทำให้ผู้ที่มาเยี่ยมชมรู้สึกไม่สบายใจ
พวกตุ๊กตาเป็นตัวแทนใครบางคน หญิงชราที่เคยมาดื่มชาและนั่งคุยกัน ชายชราที่ชอบดื่มสาเกขณะเล่าเรื่องต่างๆ พวกมันทำให้ฉันนึกถึงเมื่อครั้งที่พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่
ความหวังที่ประชากรในนาโกโร่จะเพิ่มขึ้นนั้น มันริบหรี่เหลือเกิน เมืองแห่งนี้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์ให้เกียรติกับผู้คนและเมืองที่เคยมีชีวิตชีวาในอดีต
เนื่องจากสิ่งเดียวที่อาศัยอยู่ที่นาโกโร่ในตอนนี้ก็คือผลิตภัณฑ์จากความทรงจำของหญิงชรา
Nagoro, Japan -- มีบางอย่างที่แสนลึกลับเกิดขึ้น ณ หมู่บ้านนาโกโร่บนภูเขาที่เงียบสงบของญี่ปุ่น
ความตาย ร่วมกับอัตราการเกิดที่ลดลงได้ส่งผลให้จำนวนประชากรในหมู่บ้านชนบทค่อยๆลดหายไป
ทุกปีเด็กหนุ่มทั้งหลายจากหมู่บ้านแห่งนี้ จะละทิ้งบ้านเกิด มุ่งหน้าไปค้นหาโอกาสในเมืองที่ใหญ่กว่า พวกเขาตระหนักดีว่าความฝันทุกอย่างจะเลือนหายไป หากพวกเขายังคงอยู่ที่นี่
แต่ความฝันมักจะหลีกทางให้กับความเป็นจริงที่โหดร้ายของชีวิต คนหนุ่มสาวบางส่วนหันไปใช้ชีวิตกับการค้าประเวณี ให้บริการมนุษย์เงินเดือนขี้เมาที่ทำทุกอย่างเพื่อหลีกเลี่ยงภรรยาขี้โมโห และลูกๆแสนงอแง
ปัจจุบันนี้ Nagaro เป็นหมู่บ้านที่มีประชากรเพียง 35 ชีวิต ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่คิดจะจากไป หรือไม่ก็ไร้ความหวัง สิ่งเดียวที่พวกเขามีไว้เป็นเพื่อนคลายเหงาก็คือตุ๊กตาผ้าที่มีจำนวนมากกว่าคนถึงสามต่อหนึ่ง ..
ตุ๊กตาเหล่านี้เป็นผลงานของ Tsukimi Ayano หญิงวัย 65 ปีที่ได้เดินทางกลับสู่นาโกโร่เพื่อดูแลบิดาที่สูงอายุ หลังจากอาศัยอยู่ที่โอซาก้ามานานหลายทศวรรษ นับได้ว่าสึกิมิเป็นพลเมืองที่อายุน้อยที่สุดในนาโกโร่
“พวกตุ๊กตานำความทรงจำกลับมา” เธอพูดถึงหุ่นที่คอยเฝ้ามองทุกความเคลื่อนไหวด้วยสายตาที่ดูเหมือนปลาตาย ท่าทางที่ผิดธรรมชาติของพวกมันอาจทำให้ผู้ที่มาเยี่ยมชมรู้สึกไม่สบายใจ
พวกตุ๊กตาเป็นตัวแทนใครบางคน หญิงชราที่เคยมาดื่มชาและนั่งคุยกัน ชายชราที่ชอบดื่มสาเกขณะเล่าเรื่องต่างๆ พวกมันทำให้ฉันนึกถึงเมื่อครั้งที่พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่
ความหวังที่ประชากรในนาโกโร่จะเพิ่มขึ้นนั้น มันริบหรี่เหลือเกิน เมืองแห่งนี้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์ให้เกียรติกับผู้คนและเมืองที่เคยมีชีวิตชีวาในอดีต
เนื่องจากสิ่งเดียวที่อาศัยอยู่ที่นาโกโร่ในตอนนี้ก็คือผลิตภัณฑ์จากความทรงจำของหญิงชรา
Category
🗞
News