ferhat tunç-Ates'te sinandik

kayip mezarlarda
unutulmuslar adina
sinirlar içinde tutsak
alinmislar adina...

ateste sinandik
suladik baharlari
ateste sinandik
hep dayandik
kucakladik insanlari...

bilmedikleri dillerde
seslerini yitirenler
sürgünler süsenler
ve kederleri adina...

ateste sinandik
suladik baharlari
ateste sinandik
hep dayandik
kucakladik hep insanlari...

solunca hayatlar
güllerimiz adina
korkular içinde tutusak
günlerimiz adina...

bilmedikleri yerlerde
soluksuz kalanlar
kirik sarkilarda
kaybedilmisler adina...

ateste sinandik
suladik baharlari
ateste sinandik
hep dayandik
kucakladik insanlari...

çöllesen toprak
rüzgar'a emanet yaprak
solgun anilar
kirik dal ve üzgün kirlar
bir ince gülümsemeyle yiten yoldaslar
alin terin senligini isikla karsilamak için
mücdele düs dalinda havalandi kuslar
ateste sinandik mücdele sen ey!
cümle unutulmuslarin hasret'i adina
acidan benzi solmus ah yoksul halk!
mücdele elbet bademler çiçek açacak!...