Χαρμάν Γερί Παραδοσιακό Καππαδόκικο τραγούδι με προέλευση την περιοχή της Καισάρειας στην Καππαδοκία.

Χορεύει το χορευτικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Προσφύγων Μικρασιατών Ν. Κρήνης «Αγία Παρασκευή»στο Χορευτικό αντάμωμα στην Καλαμαριά Τετάρτη 13 Μαΐου 2015
Είναι ο χορός του Αλωνότοπου, τον οποίο μετέφεραν οι Έλληνες της περιοχής κατά κύριο λόγο στην περιοχή της Ροδόπης.
Πολλές φορές μέσα από τους στίχους (όπως και του συγκεκριμένου τραγουδιού) έστελναν μηνύματα τα αγόρια στα κορίτσια και ανταπέδιδαν.
Παλιά χορευόταν στ' αλώνια και με τον τρόπο αυτό πατούσαν την παραγωγή τους.
Οι Έλληνες της Καππαδοκίας - Τουρκόφωνοι στην πλειοψηφία τους - έφεραν μαζί τους τα τραγούδια τους παρ' όλο τον ξεριζωμό που υπέστησαν.
Τα περισσότερα από αυτά είναι τελετουργικά και είχαν έντονο το θρησκευτικό στοιχείο..
Τα λόγια είναι στα τουρκικά, στην καραμανλίδικη (καππαδοκική) διάλεκτο.
Επίσης είναι παραφθαρμένα, έτσι που έχουν επιβιώσει μόνο από μνήμης. Είναι ένα θαύμα πώς η μνήμη είναι τόσο ζωντανή, δύο και τρεις γενιές μετά.
Λέει :
Το χώμα του αλωνιού είναι υγρό, πάτα μαλακά περπάτα αργά
ο τόπος του αλωνιού είναι τόπος υγρός, πάτα σιγά, περπάτα αργά
το χώμα του αλωνιού είναι υγρό ελάτε κοπέλες να καθίσουμε -- έχω άλογο και μουλάρι κι έχω τσαντίρι στην ξενιτιά
Ο τόπος του αλωνιού άνοιξε στα δυο η πεθερά μου τσαντίστηκε με μένα /
τι μου τσαντίζεσαι βρε πεθερά αφού η κόρη σου με αγκάλιασε

η μουσική και η ποίηση δεν έχει σύνορα, τα τραγούδια ταξιδεύουν παντού