Farid Farjad - Soghati / Gelinciğin Hüznü

GELİNCİĞİN HÜZNÜ...

Ağlayan bir kemanın eşliğinde,
Dökersin kan kırmızısı yapraklarını...
Ayrılık şarkısı söyler dudakların...
Her sabaha bir daha açarsın,
Kapkara gözlerini...
Boncuk boncuk çiğ taneleri,
Raks eder yanaklarında...
Hüzünlü nağmeler söyleyerek uyutursun,
Sızlayan bedenini...
Ezberi olur dilinin...
Ah sevda dersin...
Ah sevdam..!
İnlersin..!
Ne gururun kalır ne de takıntın...
Ayak seslerini duyarsın aşkının...
Koşup ona sarılmaya çalışır;
Vuslata bir adım kala,
Takılır aşkın imkansızlığına,
Tökezleyen adımların...
Bükülür boynun...
Yeşilliklere hasretken yüreğin,
Taşlarını sayarsın kaldırımların...
Dökülür kan kırmızısı yapraklar...
Her biri sanki ayrı bir diken;
Saplanır kalır yüreğine...
Takatin kalmamıştır;
Yığılıverirsin olduğun yere...
Bir onsuzluk kucaklar;
Tir tir titreyen,
Cansız bedenini...
Üşümesin diye rüzgardan
Yokluk süpürür,
Çiğ tanelerini...
Sarılırsın sımsıkı
Seni bekleyen hüzne...
Ve bilirsin;
Aynı son,
Aynı nokta...
Ne bir eksik ne bir fazla..!
Şşştttt…!
Gelincik..!
Korkma,
Ürkütme yüreğini...
Bak,
İmkansızlığın yanında...
O hiç terk etmeyecek seni….

Firdevs Bozkurt (Firdevs Asya)