Χάος - Under Pressure συμμ. Μάτα

Μέσα απ’ την κόλαση του 2011 εκπέμπω
ανασαίνω δηλητήριο που από σάρκα είναι καμένο
ασφαλισμένο όπλο στο κεφάλι μου στραμμένο
δεν καταλαβαίνω ακόμα τι είναι αυτό που με κρατάει και περιμένω
την σκανδάλη δεν τραβάω δεν το πιστεύω
κάνε κάτι τώρα πλέον δεν αντέχω σε ικετεύω
πια δεν προλαβαίνω για τ’ αφεντικά σας όλη μέρα να δουλεύω
μα δεν είδα τόσα χρόνια ένα πούστη αγανακτισμένο
τίποτα μην θεωρείς πως είναι δεδομένο
όσο ζω μαθαίνω κάτι κι από σένα παίρνω
να μην έχεις τον ορίζοντας σου περιορισμένο
καταφέρανε να έχουνε τον κόσμο καταχωρημένο
σ’ ένα σύστημα και πάντα φοβισμένο
μοιάζει ανώφελο και τίποτα πια δεν προσμένω
κάθε όνειρό τώρα μοιάζει καταδικασμένο
σ’ ένα θάνατο αργό κι εγώ μαζί του να πεθαίνω
χορτασμένο είναι το μάτι από νεκρά κι άψυχα σώματα
απελπισμένη η κραυγή που βγαίνει απ’ τα χαρακώματα
βλέπω χαρτόσπιτα κάτω από γέφυρες και κιγκλιδώματα κλειστά τα στόματα
στις γειτονιές μεγάλωσε ο καθωσπρεπισμός κι όταν πέφτει η μάσκα μένει ο προσωπικός εγωισμός
κάθε φιλάργυρος που γίνεται άπληστος
κάθε προδότης άπιστος καθένας που νομίζει ότι είναι αλάνθαστος
όμως ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις δεν μπορείς όσο κι αν θέλεις να τον σταματήσεις
είδα ανθρώπους που παρακαλάγανε απ΄ τη μιζέρια τους να βγουν και μέσ’ το ψέμα όλοι τρέξανε να κρυφτούν
αναρωτιέμαι ποιος είναι ο τυχερός κι ποιος άτυχος
η κόλαση μας δέχτηκε γιατί μας ξέχασε ο παράδεισος
είναι αγώνας άνισος χωρίς κανένα νικητή

Δαίμονες μέσα στο κεφάλι μου φωνές
χαρακτηριστικές σκηνές από την κόλαση χαζεύεις
έμεινες μόνος σου στο τέλος μ’ εμμονές
και κάθε μέρα που θα ζεις το θάνατο να μνημονεύεις