حدود سه میلیون نفر از ساکنان شرق اوکراین امکان شرکت در انتخابات را نداشتند
- 10 years ago
در شرق اوکراین، تحت تاثیر ادامه نبرد میان جدایی طلبان و ارتش وشبه نظامیانِ مورد حمایت دولت مرکزی، انتخابات پارلمانی در فضایی ناآرام برگزار شد.
در منطقه دونتسک، ۹ مرکز از ۲۱ مرکز اخذ رای، عملا قادر به برگزاری انتخابات نبودند. در منطقه لوهانسک هم از ۱۷ مرکز اخذ رای پیش بینی شده، تنها ۶ مرکز پذیرای شهروندان خواهان شرکت در انتخابات بودند.
یکی از داوطلبان آزوف، گروه شبه نظامی تحت نظارت وزارت کشورِاوکراین، درباره دشواری شرکت در انتخابات در شهر ماریوپول می گوید: «خیلی از ما مسئول ایست بازررسی هستیم. گروه اول به اینجا می آید و رای می دهد. بعد سر پست بر می گردیم و گروه دیگری از هقطارانمان رای می دهند. ما وظیفه دفاع از خط مقدم شهر را بر عهده داریم.»
شهر بندری ماریوپول از ماه مه تا سیزدهم ژوئن در تصرف جدایی طلبان طرفدار روسیه بود. ماریوپل درواقع دروازه ورود به دونتسک به شمار می رود؛ شهری که مدت هاست در اختیار جمهوری خودخوانده خلق دونتسک قرار دارد.
اختلاف نظر درباره شرکت یا تحریم انتخابات پارلمانی در ماریوپول، کاملا نمایان است.
بعضی از ساکنان این شهر مایلند تا این شهر کماکان بخشی از اوکراین باشد. یک شهروند سالخورده می گوید: «من صلح می خواهم. می خواهم شهرم بخشی از اوکراین باشد. به یاد داریم چگونه ترانس نیستریا در آستانه قحطی جدا شد. چه بر سر دونتسک و لوهانسک آمده است؟ این مناطق کاملا منزوی شده اند. مردم حتی حقوقشان را هم نمی گیرند.»
در حالی که سه میلیون نفر از ساکنان مناطق شرقی به دلیل شرایط جنگی حاکم، عملا امکان شرکت در انتخابات را نیافتند، یک شهروند می گوید: «در انتخابات شرکت نمی کنم. دیگر به هیچ سیاستمداری اعتماد ندارم.»
بعضی هم با وجود انحلال «حزب مناطق»، حزبِ رئیس جمهوری برکنار شده، به فعالان این حزب در گروه های دیگر رای می دهند. یکی از طرفداران دولت سرنگون شده ویکتور یانوکوویچ می گوید: «من مقامات فعلی را حمایت نمی کنم. آن ها جنگ را شروع کردند و می گویند که آن را ادامه خواهند داد. من طرفدارِ دولت قبلی بودم. حداقل حقوقمان را می گرفتیم و می توانستیم زندگی کنیم. من جنگ نمی خواهم. به همین دلیل ضروری است تا به افراد مخالفِ جنگ رای داد. افرادی که در زمان یانوکویچ در قدرت بودند.»
ماریوپول، مانند دیگر شهرهای شرقی اوکراین، بسیار صنعتی است. تقریبا تمام کارخانه ها و معادن فعال این شهر، از زمان حاکمیت شوروی برجای مانده است.
ماریا کورنیوک، خبرنگار یورونیوز در ماریوپول می گوید: «این شهرخط مقدم است. اگرچه هنوز هم مرکزِ آرامش نسبی در منطقه دونباس به شمار می رود. قوانین اوکراین در اینجا حاکم است. با وجود کاهش فرصت های شغلی، مردم هنوز هم می توانند کار پیدا کنند. با این همه، فقط نتایج انتخابات نشان خواهد داد که آیا مردم محلی تغییر را پذیرفته اند یا اینکه هنوز برای قبول دولت پسا انقلابی اوکراین آماده نیستند.»
در منطقه دونتسک، ۹ مرکز از ۲۱ مرکز اخذ رای، عملا قادر به برگزاری انتخابات نبودند. در منطقه لوهانسک هم از ۱۷ مرکز اخذ رای پیش بینی شده، تنها ۶ مرکز پذیرای شهروندان خواهان شرکت در انتخابات بودند.
یکی از داوطلبان آزوف، گروه شبه نظامی تحت نظارت وزارت کشورِاوکراین، درباره دشواری شرکت در انتخابات در شهر ماریوپول می گوید: «خیلی از ما مسئول ایست بازررسی هستیم. گروه اول به اینجا می آید و رای می دهد. بعد سر پست بر می گردیم و گروه دیگری از هقطارانمان رای می دهند. ما وظیفه دفاع از خط مقدم شهر را بر عهده داریم.»
شهر بندری ماریوپول از ماه مه تا سیزدهم ژوئن در تصرف جدایی طلبان طرفدار روسیه بود. ماریوپل درواقع دروازه ورود به دونتسک به شمار می رود؛ شهری که مدت هاست در اختیار جمهوری خودخوانده خلق دونتسک قرار دارد.
اختلاف نظر درباره شرکت یا تحریم انتخابات پارلمانی در ماریوپول، کاملا نمایان است.
بعضی از ساکنان این شهر مایلند تا این شهر کماکان بخشی از اوکراین باشد. یک شهروند سالخورده می گوید: «من صلح می خواهم. می خواهم شهرم بخشی از اوکراین باشد. به یاد داریم چگونه ترانس نیستریا در آستانه قحطی جدا شد. چه بر سر دونتسک و لوهانسک آمده است؟ این مناطق کاملا منزوی شده اند. مردم حتی حقوقشان را هم نمی گیرند.»
در حالی که سه میلیون نفر از ساکنان مناطق شرقی به دلیل شرایط جنگی حاکم، عملا امکان شرکت در انتخابات را نیافتند، یک شهروند می گوید: «در انتخابات شرکت نمی کنم. دیگر به هیچ سیاستمداری اعتماد ندارم.»
بعضی هم با وجود انحلال «حزب مناطق»، حزبِ رئیس جمهوری برکنار شده، به فعالان این حزب در گروه های دیگر رای می دهند. یکی از طرفداران دولت سرنگون شده ویکتور یانوکوویچ می گوید: «من مقامات فعلی را حمایت نمی کنم. آن ها جنگ را شروع کردند و می گویند که آن را ادامه خواهند داد. من طرفدارِ دولت قبلی بودم. حداقل حقوقمان را می گرفتیم و می توانستیم زندگی کنیم. من جنگ نمی خواهم. به همین دلیل ضروری است تا به افراد مخالفِ جنگ رای داد. افرادی که در زمان یانوکویچ در قدرت بودند.»
ماریوپول، مانند دیگر شهرهای شرقی اوکراین، بسیار صنعتی است. تقریبا تمام کارخانه ها و معادن فعال این شهر، از زمان حاکمیت شوروی برجای مانده است.
ماریا کورنیوک، خبرنگار یورونیوز در ماریوپول می گوید: «این شهرخط مقدم است. اگرچه هنوز هم مرکزِ آرامش نسبی در منطقه دونباس به شمار می رود. قوانین اوکراین در اینجا حاکم است. با وجود کاهش فرصت های شغلی، مردم هنوز هم می توانند کار پیدا کنند. با این همه، فقط نتایج انتخابات نشان خواهد داد که آیا مردم محلی تغییر را پذیرفته اند یا اینکه هنوز برای قبول دولت پسا انقلابی اوکراین آماده نیستند.»