GÜLTEKİN ŞAHİN_BABAM

ŞİİR :BABAM
ŞAİR: BÜLENT ALBAYRAK
YORUMLAYAN : GÜLTEKİN ŞAHİN

Utangaç ve yakışıklı adamdı,
Babam.
Biryantili gür saçları,
Takım elbisesi ve pala bıyığı
olmazsa, olmazıydı.
Tek odalı gece kondusu,
Karısı ve çocuklarıydı
En büyük zenginliği
Ha unutmayalım birde,
Efendiliği ve dürüstlüğü.
Farklıydı 70'li yılların
Yoksulluğu ve işsizliği.
Sabahları umut ve Besmeleyle,
Eşikten atılan sağ ayak,
Akşamları umutsuzlukla ve elleri boş dönmesi,
Bitiriyordu koca Nazım'ı.
Bazen kısa süreli mutluluğa,
Merhaba denilirdi.
İki, üç günlük geçici işler, Bolluk ve Mutluluğu
Getirirdi beraberinde.
Fakat doya, doya yaşayamamıştı babam.
Yoklukla birlikte, hastalıkta yapışmıştı bedenine.
İki çocuk ve genç bir kadın.
Çaresizliğin İstanbul'unda birbaşına kalmıştı.
Eş dost ve akrabaların durumu kısıtlıydı demekki.
Bir sene ancak dayanabilmişti babam.
Otuz yaşlarında elveda derken bize,
Dürüstlüğünü ve Efendiliğini bırakmıştı.
Çok geçmedi, evladının birinide yanına aldı,
Yakışıklı Nazım.
Kocasına ve oğuluna yapacağı şeyler kısıtlıydı,
Çilekeş kadının.
Bayramlarda yapacağı ziyaret,
Mezarlara dikilecek çiçek ve okuyacakları Fatiha.
1 Baba, 1 Anne ve 1 Kardeş
Hepsine bu dünyadan Selam olsun.
Ruhları Şad olsun.