Bangladeş'te emekçilerin hak arayış anıtı: Rana Plaza
- 10 yıl önce
Bangladeş‘te geçtiğimiz yıl binden fazla kişinin göcük altında can verdiği korkunç kaza, geride izleri kapanmayan yaralar bıraktı.
24 Nisan günü yıkılan Rana Plaza adlı sekiz katlı iş merkezinin yerinde artık sadece moloz yığınları arasında kalmış sembol bir anıt var. Enkazın altında ise halen cesetlerine ulaşılamayan onlarca anne, baba, kardeş ve evlatlar…
Raşide Begüm, o gün gittiği işinden hiç dönmeyen kızının yüzünü birkez daha görebilmek için sabırla bekleyen bir anne: “Gülsüm‘ü, kızımı hiçbir yerde bulamadım. Verdiğim kan örneğinde yapılan DNA testi de cesetlerden hiçbirininki ile eşleşmedi. Ona ne olduğunu yalnız Allah biliyor.”
Rana Plaza’dan 2 bin civarında kişi yaralı olarak kurtulmuştu. Şimdi 20 yaşına basan Reşma Begüm, o günlerde mucizenin adı olmuştu. Enkaz altından 17 gün sonra çıkarılan Reşma, hala geceleri kabuslar gördüğünü anlatıyor: “Karanlıkta kalamıyorum. Uyurken bile odamda ışığı açık bırakıyorum. Kapanırsa panikliyorum. Sanki hala orada enkaz altındaymışım gibi…”
Bangladeş, dünya tekstil endüstrisinin en önemli üretim merkezlerinden biri. Fakat çalışma koşulları ve iş güvenliği açısından uluslararası standartların çok gerisinde. Bu yüzden sık sık işçilerin protesto gösterilerine sahne oluyor.
Kaçak olduğu belirlenen ve yerel makamlarca çökme riski taşıdığı konusunda daha önce uyarıldığı öğrenilen Rana Plaza, Bangladeşli işçiler için bir sembole dönüşmüş durumda.
Binlerce Bangledeşli, Batılı ülkelere ucuz giyim eşyası imal etmek için ayda 200 TL’den düşük maaşa çalışıyor. Ülke ihracatının yüzde 80’ini karşılıyan sektörde daha insani koşullara sahip olmak hepsinin ortak beklentisi.
24 Nisan günü yıkılan Rana Plaza adlı sekiz katlı iş merkezinin yerinde artık sadece moloz yığınları arasında kalmış sembol bir anıt var. Enkazın altında ise halen cesetlerine ulaşılamayan onlarca anne, baba, kardeş ve evlatlar…
Raşide Begüm, o gün gittiği işinden hiç dönmeyen kızının yüzünü birkez daha görebilmek için sabırla bekleyen bir anne: “Gülsüm‘ü, kızımı hiçbir yerde bulamadım. Verdiğim kan örneğinde yapılan DNA testi de cesetlerden hiçbirininki ile eşleşmedi. Ona ne olduğunu yalnız Allah biliyor.”
Rana Plaza’dan 2 bin civarında kişi yaralı olarak kurtulmuştu. Şimdi 20 yaşına basan Reşma Begüm, o günlerde mucizenin adı olmuştu. Enkaz altından 17 gün sonra çıkarılan Reşma, hala geceleri kabuslar gördüğünü anlatıyor: “Karanlıkta kalamıyorum. Uyurken bile odamda ışığı açık bırakıyorum. Kapanırsa panikliyorum. Sanki hala orada enkaz altındaymışım gibi…”
Bangladeş, dünya tekstil endüstrisinin en önemli üretim merkezlerinden biri. Fakat çalışma koşulları ve iş güvenliği açısından uluslararası standartların çok gerisinde. Bu yüzden sık sık işçilerin protesto gösterilerine sahne oluyor.
Kaçak olduğu belirlenen ve yerel makamlarca çökme riski taşıdığı konusunda daha önce uyarıldığı öğrenilen Rana Plaza, Bangladeşli işçiler için bir sembole dönüşmüş durumda.
Binlerce Bangledeşli, Batılı ülkelere ucuz giyim eşyası imal etmek için ayda 200 TL’den düşük maaşa çalışıyor. Ülke ihracatının yüzde 80’ini karşılıyan sektörde daha insani koşullara sahip olmak hepsinin ortak beklentisi.