GÜLAY-Devrent Deresine Duman Bürüdü
- 10 yıl önce
DEVRENT DERESİNE DUMAN BÜRÜDÜ
Devrent deresine duman bürüdü
Yedi devesiyle Musa’m yürüdü
Musa’mın ciğeri mos mor oldu çürüdü
Devrent dereleri dar geldi bana
Vadesiz ölümler zor geldi bana
Devrent deresine çıvgınlar esti
Elimi kolumu poyrazlar kesti
Feleğin bizlere neyimiş kastı
Devrent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize
Devrent deresinden biz de geçelim
Sılaya varmaya yollar açalım
Deve kirasından biz vaz geçelim
Yıkıldı develerim kaldıramadım
Tutuldu dillerim söyleyemedim
Devrent deresinde üç yiğit buydu
Musa’mın gözünü kargalar oydu
Musa’mın öldüğünü anası duydu
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün pesereyime duda bağlasın
Devrent deresinde bir bölük koyun
Musa’mın elbisesini hamamda soyun
Musa’mın öldüğünü yolcuya sorun
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün tülülerimi duda bağlasın
Devrent'e varmaya mecal kalmadı
Yoldan geçen atlılar bizi almadı
Dünyanın malında gözüm kalmadı
Yatırdım devemi kaldıramadım
Tecellim böyleymiş ben bilemedim
Evimizin önünde bir dönüm avlı
Avlının içinde kır atım bağlı
Musa’mı sorarsan bir evin oğlu
Yanmadık mı kaldı bu yiğitlere
Cennet mekân olsun bu şehitlere
Arkamı dayadım sarı kayaya
Yükümü yüklettim tülü mayaya
Canımı değiştim kayma paraya
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Tülü besireğimi duda bağlasın
Devrent deresinde develer katar
Musa’mın ölüsü çaylarda yatar
Kulanın yolcusu gel bizi kurtar
Devrent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize
Devrent deresinde kar gene bastı
Sağımdan solumdan tufanlar esti
Sılada kavuklum umudu kesti
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana
Devrent çayları da arpayla doldu
Musa’mın gözünü sansarlar oydu
Elim üşüdü de bedenim buydu
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana
Değirmenin bendine yükümü yıktım
Kaldırdım kafamı havaya baktım
Ben bu tatlı canı ucuza sattım
Kudretten karadır Musa’mın kaşı
Her daim böyledir feleğin işi
Devrent deresinde kar bulamadım
Yıkıldı devemi kaldıramadım
Kalmışım ben tufanda kurtulamadım
Yatırdım devemi kaldıramadım
Tecellim böyleymiş ben bilemedim
Yöre: Denizli
Kaynak Kişi: Süleyman UĞUR
Devrent deresine duman bürüdü
Yedi devesiyle Musa’m yürüdü
Musa’mın ciğeri mos mor oldu çürüdü
Devrent dereleri dar geldi bana
Vadesiz ölümler zor geldi bana
Devrent deresine çıvgınlar esti
Elimi kolumu poyrazlar kesti
Feleğin bizlere neyimiş kastı
Devrent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize
Devrent deresinden biz de geçelim
Sılaya varmaya yollar açalım
Deve kirasından biz vaz geçelim
Yıkıldı develerim kaldıramadım
Tutuldu dillerim söyleyemedim
Devrent deresinde üç yiğit buydu
Musa’mın gözünü kargalar oydu
Musa’mın öldüğünü anası duydu
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün pesereyime duda bağlasın
Devrent deresinde bir bölük koyun
Musa’mın elbisesini hamamda soyun
Musa’mın öldüğünü yolcuya sorun
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Ötkün tülülerimi duda bağlasın
Devrent'e varmaya mecal kalmadı
Yoldan geçen atlılar bizi almadı
Dünyanın malında gözüm kalmadı
Yatırdım devemi kaldıramadım
Tecellim böyleymiş ben bilemedim
Evimizin önünde bir dönüm avlı
Avlının içinde kır atım bağlı
Musa’mı sorarsan bir evin oğlu
Yanmadık mı kaldı bu yiğitlere
Cennet mekân olsun bu şehitlere
Arkamı dayadım sarı kayaya
Yükümü yüklettim tülü mayaya
Canımı değiştim kayma paraya
Ağlasın ağlasın anam ağlasın
Tülü besireğimi duda bağlasın
Devrent deresinde develer katar
Musa’mın ölüsü çaylarda yatar
Kulanın yolcusu gel bizi kurtar
Devrent dereleri dar geldi bize
Vadesiz ölümler zor geldi bize
Devrent deresinde kar gene bastı
Sağımdan solumdan tufanlar esti
Sılada kavuklum umudu kesti
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana
Devrent çayları da arpayla doldu
Musa’mın gözünü sansarlar oydu
Elim üşüdü de bedenim buydu
Devrent dereleri dar geldi bana
Ecelsiz ölümler zor geldi bana
Değirmenin bendine yükümü yıktım
Kaldırdım kafamı havaya baktım
Ben bu tatlı canı ucuza sattım
Kudretten karadır Musa’mın kaşı
Her daim böyledir feleğin işi
Devrent deresinde kar bulamadım
Yıkıldı devemi kaldıramadım
Kalmışım ben tufanda kurtulamadım
Yatırdım devemi kaldıramadım
Tecellim böyleymiş ben bilemedim
Yöre: Denizli
Kaynak Kişi: Süleyman UĞUR