Səba surəsi, 12-14-cü ayələrin təfsiri

   ADNAN OKTAR: "Səhər bir aylıq məsafəni qət edən, günortadan sonra yenə bir aylıq məsafəni qət edən küləyi də Süleymana ram etdik. Biz onun üçün mis qaynağını sel kimi axıtdıq. Rəbbinin izni ilə cinlərin bir qismi onun qabağında işləyirdi. Onlardan kim ki, Süleymana itaət etməyib əmrimizdən çıxırdısa, onu Cəhənnəm oduna düçar edirdik. "  "Süleymana"  Allah hz. Süleymandan  da bəhs edir. "Səhər bir aylıq məsafəni qət edən, günortadan sonra yenə bir aylıq məsafəni qət edən küləyi " təbii bunda da xüsusi bir işarə var. Bu mis mədəninin çox geniş ölçüdə istifadə edilməsi, axır zamanda, bizim təxmin etmədiyimiz bir texnologiyaya da işarə edildiyi ola bilər. Yəni, mis keçmiş tarixdə də, Zülqərneyn (ə.s) zamanında da istifadə edilmişdir, Hz. Süleyman (ə.s) zamanında da istifadə edilmişdir. Süleyman (ə.s) və Zülqərneyn (ə.s) hər ikisi də dünya hakimidir. Dünyaya hakim olublar, amma hər ikisinin də bir mis hadisəsi var, yəni, geniş şəkildə bir mis istifadə etmə hadisəsi vardır.  İndi ərimiş mislə, cinlərin bir əlaqəsi vardır.  Yəni, bunu görəcəyik, buna baxacağıq. Çünki, Zülqərneyn (ə.s)-da da eyni hadisə var, Zülqərneyn (ə.s). O da "gətirin misi" deyir, "üzərinə qətran töküm" deyir. Qətranın bir mənası da, misdir bilirsiniz. Burada da eyni şəkildə mis var.  Mislə əldə edilən, geniş sahədə istifadə edilən, cinlərə təsir edəcək bir sistemdən sanki bəhs edilir kimi. Çünki, firon zamanında da, bilirsiniz, geniş bir şəkildə cinlərdən adamlar istifadə edirdilər. Firon da idarə altına almışdı cinləri, kafir cinləri. O kafir cinləri özünə xidmət etdirirdi. Sonra Hz. Süleyman (ə.s) təsiri altına aldı, cinləri. Bütün cin şeytanları təsiri altına alıb dənizdən onlara inci çıxartdırırdı, mərcan çıxartdırırdı, cinlərə. Və xalq buna son dərəcə adət etmişdi, çox normal qarşılayırdı cinləri. Sonradan insanlar cinlərdən uzaq qalınca, cin onları ürküdəcək bir varlıq kimi olmağa başladı. Yəni, bu an narahatdırlar. Halbuki,  Qədim Misirdə xalq vərdiş edib cinlərə. Az qala bir çox işini etdirirlər, bir çox insana dəqiq görünüş olaraq görünür, insanlar arasında gəzişirlər. Amma adət ediblər, amma adət etməsə, insanlarda bir ürküntü meydana gətirər. Adət etsələr, bu ürküntü qalxar.

  " Cinlər onun üçün istədiyi qəsrlər, heykəllər, hovuzlara bənzər çanaqlar və yerindən tərpənməyən nəhəng qazanlar düzəldirdilər. Ey Davud nəsli! Bu nemətlərə şükür edin! Qullarımdan şükür edən azdır." Cinlərə nə qədər adət edibmiş  insanlar o dövrdə. "Süleymanın ölümünə hökm verdiyimiz zaman onun öldüyünü cinlərə ancaq onun əsasını yeyən bir ağac qurdu göstərdi." Əsasını yeməkdə olan bir ağac qurdu. Bax, məsələn daha əvvəl əsa ilana çevrilir, Hz. Musa (ə.s) da, burada da yenə ilanı xatırladan bir qurd bu səfərdə əsanın içindən gəmirir, əsanı. Daha əvvəl əsa tamamilə ilana çevrilərkən, burada da əsanın içində qurd var. Əsanın içini gəmirib, əsanı gücsüz hala gətirir. Amma Quranda əsaya israrla diqqət çəkilir. Həm hz. Süleyman (ə.s)-da, həm hz. Musa (ə.s)-da, həm də Mehdi (ə.s)-da. Hz.Mehdi (ə.s)-da əsayla bir əlaqə var. Yəni, Quran səbəbsiz yerə bir mövzu üzərində dayanmaz. Əsayla əlaqədar bir möcüzə görəcək insanlar. Bir şey var əsada. Çünki, Süleyman (ə.s)-ın əsasında da bir möcüzə var, Hz. Musa (ə.s)-ın əsasında da bir möcüzə var. Mehdi (ə.s)-ın əsasında da bir möcüzə var. Bir şey görəcəklər bununla əlaqədar. Buna işarə edilir, inşaAllah. " Süleyman yerə yıxıldıqda cinlərə bəlli oldu ki, əgər onlar qeybi bilsəydilər, alçaldıcı əzaba məruz qalmazdılar."  Cənab Allah "boş yerə cin çağırıb qeybdən xəbər almağa cəhd göstərməyin" deyir Allah. Əgər elə bir xüsusiyyətləri olsaydı, Hz. Süleyman (ə.s)-ın vəfatını bilərdilər, bilmədilər, faciəvi şəkildə qorxaraq çalışdılar. Bilmirdilər. Qeybi anlaya  bilmirdilər. Allah "qeybi bilməzlər" deyir "cinlər". Onun üçün bəzi kəslər çağırır cinləri, "qeybdə nə olacaq?" O da onlara yalan danışar. O da ona inanırlar. Cinlər bilməz qeybi. Amma xidmət edərlər. Yəni, cisim halına gəlib xidmət edə bilərlər. Amma, təbii ki, bu insanları çox qorxudacağı üçün, insanlar vərdiş etmədiyi üçün, hazır olmadıqları üçün, Allah bu an göstərmir. Amma hz. Süleyman (ə.s) zamanında adamlar, mənim gördüyüm daş daşıyırlar cinlər. Heykəllər, hovuz böyüklüyündə çanaqlar, yerindən sökülməyən qazanlar düzəldirlər.  Yəni, böyük parçaları çox-çox böyük nəhəng qaya parçalarının daşınmasında vəzifə götürürlər, cinlər. İndi  Qədim Misirdəki o böyük piramidaların istehsalındakı qayaların, qaya parçalarının yüzlərlə kilometr kənarlardan gətirildiyi bilinir. Amma normalda bunu hər hansı bir dozer və ya qreyderlərlə çəkməyə çalışsalar, gətirə bilməzlər. Heç zədələnmədən, çox düz olaraq adamlar götürüb gətiriblər. Başqa yerdə kəsilib gətirilmiş daşlardır. Nə adamların kəsənlər haqqında məlumatı var, nə də o daşı oraya necə gətirdiklərini hələ bilmirlər. Və da