Şiddet kolay olduğu için insanlar topluluk psikolojisiyle hemen savunuyorlar.

ADNAN OKTAR: Bu şiddet kolay olduğu için, şiddeti hemen savunuyorlar. Mesela toplandıklarında, bir araya geldiklerinde bağırmak kolay, saldırmak da kolay geliyor. Çünkü kitle psikolojisiyle diyor ki “ona ne olursa, bana da olur ne olacak? Hep beraber yapalım” mesela tek olarak olsa yapmaz. Ama topluluk psikolojisiyle herkesle olan “ne olacak, bana da gelsin” kafasında oluyorlar. Bu kafada oldukları için, başkasının cesaretinden o da etkileniyor. Yoksa tek başına öyle cesaret gösteremiyor. Küçük küçük zayıf cesaretler bir araya gelince, büyük bir cesaret, çirkin bir cesarete dönüşüyor. Mesela o gitmek istemiyor, o da gitmek istemiyor ama o gider gibi göründüğü için, gitmek ister gibi göründüğü için, o da onu cesur zannediyor, o da gitmek ister gibi görünüyor, o diğer gitmek ister gibi görüneni görünce adam, onun cesaretinden o da etkileniyor, bir zincirleme kirli bir cesaret patlaması meydana geliyor. Mesela biri birinin başına demirle vurursa, o da gidip öldürmeye kalkıyor. Yani delice cesaret, deli saldırganlık, delice çılgın tavırlar katlamalı gelişiyor bu tip olaylarda veyahut birçoğunda diyelim bazılarında. Onun için kitle psikolojisine karşı çok dikkatli olunması gerekiyor. Mesela atılan sloganların hiç birinde sevgi olmuyor, hep nefret olma, mesela “kahrolsun bilmem ne, defolsun şu, kaybolsun bu.” Dikkat ederseniz, sevgi hiç ifade edilmiyor. Merhamet, şefkat hiç ifade edilmiyor, çünkü zalimlik çok kolay oluyor, nefret çok kolay, saldırganlık çok kolay, sevgi çok zordur. Sevgi için çok akıl, irade, derinlik gerekiyor. Allah onun için sevgiyi çok beğeniyor. Gaddarlık son derece kolay elde edilen bir şey oluyor.