Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής -- Γιάννης Κούτρας & Βασίλης Παπακωνσταντίνου
- 11 years ago
Ο Γιάννης Κούτρας, ένας από τους σπουδαιότερους Ελληνες τραγουδιστές, που στιγμάτισε με την ερμηνεία του στον «Σταυρό του Νότου» μια ολόκληρη γενιά, γιόρτασε τα 30 χρόνια του στην ελληνική δισκογραφία, τραγουδώντας με φίλους του σε μια μουσική παράσταση που έμεινε αξέχαστη στη μνήμη του κοινού αλλά και των ίδιων των συντελεστών της το Σεπτέμβριο του 2009 στο θέατρο Βράχων Βύρωνα.
Θάνος Μικρούτσικος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μανώλης Μητσιάς, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Διονύσης Τσακνής, Χρήστος Θηβαίος, Γιώργος Ανδρέου, Παντελής Θαλασσινός, Μάνος Ξυδούς, Κώστας Μακεδόνας, Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Λάκης Παπαδόπουλος, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Μηλιώκας, Μίλτος Πασχαλίδης, Κώστας Θωμαΐδης, Γίώργος Μεράντζας, Αντώνης Τουρκογιώργης, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Κώστας Λειβαδάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Γεωργία Γραμματικού, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Κίτρινα Ποδήλατα και Υπόγεια Ρεύματα, μοιράστηκαν εκείνη τη βραδιά τη σκηνή και τα τραγούδια τους με τον Γιάννη Κούτρα.
Στίχοι:Νίκος Καββαδίας
Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση:Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Άλλες ερμηνείες:Βλάσης Μπονάτσος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε
Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ΄ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει
Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει
πως πάνω σ΄ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ΄ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις
Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει
Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια
Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ΄ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ΄ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ΄ την άσπρη σκόνη
Θάνος Μικρούτσικος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μανώλης Μητσιάς, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Διονύσης Τσακνής, Χρήστος Θηβαίος, Γιώργος Ανδρέου, Παντελής Θαλασσινός, Μάνος Ξυδούς, Κώστας Μακεδόνας, Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Λάκης Παπαδόπουλος, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Μηλιώκας, Μίλτος Πασχαλίδης, Κώστας Θωμαΐδης, Γίώργος Μεράντζας, Αντώνης Τουρκογιώργης, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Κώστας Λειβαδάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Γεωργία Γραμματικού, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Κίτρινα Ποδήλατα και Υπόγεια Ρεύματα, μοιράστηκαν εκείνη τη βραδιά τη σκηνή και τα τραγούδια τους με τον Γιάννη Κούτρα.
Στίχοι:Νίκος Καββαδίας
Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση:Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Άλλες ερμηνείες:Βλάσης Μπονάτσος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε
Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ΄ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει
Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει
πως πάνω σ΄ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ΄ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις
Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει
Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια
Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ΄ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ΄ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ΄ την άσπρη σκόνη